فیزیولوژی ورزشی
زهره میرزاوند؛ محمد فتحی؛ مصطفی بهرامی
چکیده
زمینه و هدف: کمتحرکی در بروز دیابت و استرس اکسیداتیو بافتها نقش دارد، هدف این مطالعه، بررسی تأثیر یک دوره تمرین هوازی بر مالون دی آلدهید، سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز بافت قلب رتهای نر مبتلا به دیابت بود.
مواد و روشها: 44 رت نر نژاد ویستار (200 تا 250 گرم) بهصورت تصادفی به چهار گروه 10تایی سالم، دیابتی، تمرین هوازی ...
بیشتر
زمینه و هدف: کمتحرکی در بروز دیابت و استرس اکسیداتیو بافتها نقش دارد، هدف این مطالعه، بررسی تأثیر یک دوره تمرین هوازی بر مالون دی آلدهید، سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز بافت قلب رتهای نر مبتلا به دیابت بود.
مواد و روشها: 44 رت نر نژاد ویستار (200 تا 250 گرم) بهصورت تصادفی به چهار گروه 10تایی سالم، دیابتی، تمرین هوازی و دیابت+ تمرین هوازی تقسیم شدند. پس از 12 ساعت محرومیت از غذا، با تزریق درون صفاقی STZ القای دیابت برای گروههای دیابتی انجام شد. گروههای تمرینی (5 روز در هفته، به مدت 6 هفته) به تمرین هوازی پرداختند. 48 ساعت پس از اتمام پروتکل، حیوانات بیهوش شدند و بافت قلب خارج شد. از روش الایزا برای سنجش مقادیر سوپراکسیددیسموتاز، مالون دی آلدئید و گلوتاتیون پراکسید استفاده شد. با آزمونهای آنوای یکطرفه، تعقیبی توکی، نرمافزار SPSS و GraphPad دادهها تجزیهوتحلیل شدند.
یافتهها: نتایج نشان داد سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسید در گروه دیابت بهطور معنیداری کمتر از گروه کنترل، تمرین و دیابت+تمرین بود (0/0001>p). سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسید در گروه دیابت+تمرین نسبت به گروه تمرین و کنترل بهطور معنیداری بیشتر بود (0/0001>p). مالون دی آلدئید در گروه دیابت نسبت به گروه دیابت+تمرین، گروه تمرین و گروه کنترل بهطور معنیداری بالاتر بود (0001/0>p). مالون دی آلدئید در گروه دیابت+تمرین نسبت به گروه دیابت و کنترل بهطور معنیداری بیشتر بود (0001/0>p).
نتیجهگیری: انجام تمرین هوازی از طریق کاهش استرس اکسیداتیو میتواند تأثیر مطلوبی بر بافت قلب در رتهای مبتلا به دیابت داشته باشد.
روانشناسی و روانپزشکی
جواد تقوی خیابانی؛ فاطمه شهامت ده سرخ؛ عظا طهرانچی
چکیده
زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه ﺍﺛﺮﺑﺨﺸﯽ دﺭﻣﺎﻥ ﻣﺒﺘﻨﯽ بر ذهنآﮔﺎﻫﯽ ﻭ طرحوارهدرمانی بر تحمل پریشانی دﺭ دﺍﻧﺶآﻣﻮزﺍﻥ با سابقه ﺍﻗﺪﺍم ﺑﻪ ﺧﻮدﮐﺸﯽ صورت پذیرفت.مواد و روشها: روش پژوهش نیمهآزمایشی طرح پیشآزمون- پسآزمون با مرحله پیگیری، با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل و جامعه آماری شامل دانشآموزان مقطع ...
بیشتر
زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه ﺍﺛﺮﺑﺨﺸﯽ دﺭﻣﺎﻥ ﻣﺒﺘﻨﯽ بر ذهنآﮔﺎﻫﯽ ﻭ طرحوارهدرمانی بر تحمل پریشانی دﺭ دﺍﻧﺶآﻣﻮزﺍﻥ با سابقه ﺍﻗﺪﺍم ﺑﻪ ﺧﻮدﮐﺸﯽ صورت پذیرفت.مواد و روشها: روش پژوهش نیمهآزمایشی طرح پیشآزمون- پسآزمون با مرحله پیگیری، با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل و جامعه آماری شامل دانشآموزان مقطع متوسطه شهر شیروان و حومه که در سال 1400 سابقه اقدام به خودکشی داشتهاند، بود. با روش نمونهگیری در دسترس تعداد 45 نفر انتخاب و بهطور تصادفی درگروه کنترل و گروههای آزمایش قرار گرفتند. هر سه گروه مقیاس تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005) را تکمیل کردند. سپس یک گروه آزمایش در معرض طرحوارهدرمانی و گروه دوم آزمایش تحت درمان شناختی مبتنی بر ذهنآگاهی قرار گرفت. پس از اجرای جلسات درمانی برای گروههای آزمایش، هر سه گروه، مقیاس تحمل پریشانی را تکمیل کردند. پس از یک ماه از اجرای پسآزمون، مرحله پیگیری صورت پذیرفت و درنهایت دادههای بهدستآمده با استفاده از نرمافزار SPSS.21 و شاخصهای آمار توصیفی و تحلیل واریانس اندازههای مکرر چندمتغیره تجزیهوتحلیل شدند.یافته ها: نتایج حاکی از اثربخشی دو مداخله بر تحمل پریشانی بود اما با توجه به مقادیر اختلاف میانگین نمرات در مراحل مختلف اندازه گیری در گروهها، درمان مبتنی بر ذهن آگاهی نسبت به طرح واره درمانی، برای مؤلفه تنظیم تلاشها برای تسکین پریشانی و اما برای سه مؤلفه دیگر، طرح واره درمانی اثربخشی بیشتری در دانش آموزان با سابقه اقدام به خودکشی داشته است. نتیجه گیری :با توجه به یافته های حاصل، میتوان برای افزایش تحمل پریشانی در نوجوانان با سابقه خودکشی از ترکیب دو مداخله ذهن آگاهی و طرح واره درمانی سود جست.
فیزیولوژی ورزشی
فاطمه اکبری ورگسران؛ آمنه پوررحیم قورقچی
چکیده
زمینه و هدف: استئوکلسین و استئوپونتین با بیماریهای دیابت و پوکیاستخوان رابطه دارند. هدف، تعیین تأثیر هشت هفته تمرین استقامتی- مقاومتی و مصرف مکمل تورین بر پروتئینهای استئوکلسین و استئوپونتین در موش نر ویستار دیابتی است.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی،40 رت نر ویستار بالغ با دامنه وزنی 300-250 گرم و سن 6 هفته، بهصورت ...
بیشتر
زمینه و هدف: استئوکلسین و استئوپونتین با بیماریهای دیابت و پوکیاستخوان رابطه دارند. هدف، تعیین تأثیر هشت هفته تمرین استقامتی- مقاومتی و مصرف مکمل تورین بر پروتئینهای استئوکلسین و استئوپونتین در موش نر ویستار دیابتی است.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی،40 رت نر ویستار بالغ با دامنه وزنی 300-250 گرم و سن 6 هفته، بهصورت تصادفی در 3 گروه دیابتیشده (هر گروه 10 رت)، گروه تمرین، گروه مکمل و گروه کنترل و یک گروه غیردیابتی بهعنوان گروه کنترل سالم قرار گرفتند. برای دیابتیکردن رتها، 55 میلیگرم بر هر کیلوگرم از وزن بدن استرپتوزوسین تزریق شد. قند خون بالای250 میلیگرم بر دسیلیتر در خون بهعنوان دیابتی درنظر گرفته شد. تمرینات ترکیبی به مدت هشت هفته و 5 بار در هفته انجام شد. مکمل تورین بهصورت محلول 1 درصد در آب روزانه مصرف شد. برای مقایسه تغییرات بینگروهی و درونگروهی متغیرها، ANOVA یکراهه و تعقیبی بونفرونی استفاده شد.یافتهها: استئوکلسین در گروه تمریندیابتی در مقایسه با کنترلدیابتی افزایش معنیدار (0/018=P) و در گروه کنترلدیابتی در مقایسه با کنترل سالم، کاهش معنی دار داشت (0/0001=P). استئوپونتین در گروه کنترلدیابتی در مقایسه با کنترلسالم، افزایش معنی دار داشت (0/003=P) در حالیکه در گروههای دیگر تفاوت معنیداری نداشت (1/000=P). وزن بدن و BMI در گروه تمریندیابتی در مقایسه با مکملدیابتی، افزایش معنیدار داشت (0/0001=P). غذای مصرفی در گروه تمریندیابتی در مقایسه با مکملدیابتی کاهش معنیدار داشت (0/030=P).نتیجهگیری: هشت هفته تمرین استقامتی- مقاومتی و مصرف مکمل تورین منجر به افزایش استئوکلسین و تغییر نکردن استئوپونتین شد.
آموزش بهداشت
پریسا مهردادیان؛ سلیمه گلابگیرنیک؛ راضیه خسروراد
چکیده
زمینه و هدف: دیابت یک بیماری شایع است که عوارض جدی بهجای میگذارد آموزش به بیمار در مورد بیماری و روشهای خودمراقبتی میتواند از پیامدهای منفی جلوگیری کند اما بیماران کمی در آموزشهای خودمراقبتی شرکت میکنند. پژوهش حاضر، درک و باورهای زنان دیابتی درباره بازدارندههای شرکت در برنامههای توانمندسازی در خودمراقبتی را تبیین میکند.مواد ...
بیشتر
زمینه و هدف: دیابت یک بیماری شایع است که عوارض جدی بهجای میگذارد آموزش به بیمار در مورد بیماری و روشهای خودمراقبتی میتواند از پیامدهای منفی جلوگیری کند اما بیماران کمی در آموزشهای خودمراقبتی شرکت میکنند. پژوهش حاضر، درک و باورهای زنان دیابتی درباره بازدارندههای شرکت در برنامههای توانمندسازی در خودمراقبتی را تبیین میکند.مواد و روشها: پژوهش کیفی از نوع تحلیل محتوی در شهر سبزوار انجام گردید. نمونهگیری هدفمند تا اشباع دادهها ادامه یافت. دادهها با مصاحبه نیمهساختاریافته جمعآوری گردید. در مجموع 21 نفر زن دیابتی در مدت 6 ماه مورد مصاحبه قرارگرفتند. مصاحبهها با روش تحلیل محتوای گرنهایم و لاندمن آنالیز شدند. برای اطمینان از دقت و استحکام دادهها، معیار مقبولیت، قابلیت انتقال، قابلیت وابستگی و قابلیت اعتماد دادهها بررسی گردید.نتیجهگیری: طبق یافتههای پژوهش، طراحی مداخلات برای پزشکان در راستای برقراری تعامل بیشتر پزشکان با بیماران، با توجه به تأثیرگذاری توصیهها و رفتارهای آنها بر تصمیم بیماران برای مشارکت در خودمراقبتی و حضور در برنامههای آموزشی، توصیه میشود.
فیزیولوژی ورزشی
الهه ملکیان فینی؛ محبوبه متفکر؛ سجاد احمدی زاد؛ مرتضی سلیمیان؛ فاطمه مختاری اندانی
چکیده
زمینه و هدف: بیماری دیابت از مهمترین مشکلات سلامت در سراسر جهان میباشد. هدف از این پژوهش، بررسی پاسخ یک جلسه فعالیت مقاومتی با محدودیت جریان خون بر تغییرات همودینامیک و هماتولوژیک بیماران دیابتی نوع 2 بود.مواد و روشها: پانزده بیمار مبتلا به دیابت نوع 2، فعالیت مقاومتی بازکردن و خم کردن زانو با و بدون محدودیت جریان را در دو جلسه ...
بیشتر
زمینه و هدف: بیماری دیابت از مهمترین مشکلات سلامت در سراسر جهان میباشد. هدف از این پژوهش، بررسی پاسخ یک جلسه فعالیت مقاومتی با محدودیت جریان خون بر تغییرات همودینامیک و هماتولوژیک بیماران دیابتی نوع 2 بود.مواد و روشها: پانزده بیمار مبتلا به دیابت نوع 2، فعالیت مقاومتی بازکردن و خم کردن زانو با و بدون محدودیت جریان را در دو جلسه بهترتیب با شدت 20 و 80 درصد 1RM اجرا کردند. اندازه گیری تغییرات همودینامیکی و هماتولوژیکی قبل، بلافاصله و 30 دقیقه پس از فعالیت صورت گرفت. برای بررسی تأثیر مداخله بر فاکتورهای کمی از آنالیز واریانس مکرر استفاده شد.یافتهها: میانگین مقادیر فشار خون سیستول و دیاستول و مقادیر ضربان قلب در هر دو جلسه تمرینی تفاوت معناداری نداشت (0/05 <P). نتایج نشان داد که بین جلسات فعالیت مقاومتی با محدودیت و بدون محدودیت، جریان تفاوت معناداری در شاخصهای WBC، RBC، HCT، Hb، MCH، MCHC، MCV و PV مشاهده نشد (0/05 <P). با توجه به یافتهها، مقدار RBC و Hb بلافاصله پس از فعالیت مقاومتی با محدودیت جریان خون، افزایش معناداری یافت (0/05 >P) که بعد از 30 دقیقه ریکاوری، به سطوح استراحتی بازگشت.نتیجهگیری: اجرای فعالیت مقاومتی با شدت کم و با محدودیت جریان خون به دلیل نبود تغییر معنادار شاخصهای همودینامیکی، هماتولوژیکی و پلاکتی میتواند سازوکار مؤثر و کمهزینه در جلوگیری از بروز بیماریهای قلبی- عروقی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 باشد و بهعنوان یک سیستم درمانی غیردارویی و جایگزین تمرین مقاومتی با شدت بالا از آتروفی عضلات بهویژه در جمعیتهای بالینی بهویژه بیماران دیابتی پیشگیری کند.
سالمندان
آزاده حاجی پور؛ مریم جوادی؛ مهناز عباسی؛ عیسی محمدی زیدی
دوره 28، شماره 6 ، بهمن و اسفند 1400، ، صفحه 923-935
چکیده
مقدمه و هدف: این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش بر کنترل قندخون در سالمندان مبتلا به دیابت نوع دو اجرا گردید. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه مداخله ای شاهددار تصادفی شده با روش نمونه گیری چند مرحله ای تصادفی بر روی 110 سالمند مبتلا به دیابت نوع دو در شهرستان ملارد انجام گردید (55 نفر در گروه مداخله و 55 نفر در گروه کنترل). ...
بیشتر
مقدمه و هدف: این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش بر کنترل قندخون در سالمندان مبتلا به دیابت نوع دو اجرا گردید. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه مداخله ای شاهددار تصادفی شده با روش نمونه گیری چند مرحله ای تصادفی بر روی 110 سالمند مبتلا به دیابت نوع دو در شهرستان ملارد انجام گردید (55 نفر در گروه مداخله و 55 نفر در گروه کنترل). افراد گروه مداخله تحت 2 جلسه آموزشی فشرده و سپس پیگیری آموزشی از طریق ارسال روزانه پیام کوتاه به تلفن همراه در طول مدت مدت سه ماه قرار گرفتند. داده های مربوطه به وضعیت دموگرافیک، شاخص های آنتروپومتریک، میزان خودمراقبتی و شاخص های پروفایل قندی بیماران قبل و بعد از مداخله جمع آوری و با نرم افزار SPSS ویرایش 22 و آزمون های تی مستقل، واریانس یک طرفه و ANOVA تحلیل شدند.نتایج: مقایسه پروفایل قندی بیماران گروه کنترل و مداخله قبل و پس از سه ماه مداخله آموزشی، نشان دهنده کاهش معنی دار میانگین FBS و HbA1c بود(001/0 ˂p). هم چنین یافته ها نشان داد میانگین تمام حیطه های خودمراقبتی به جز حیطه مرتبط به عدم مصرف سیگار در بیماران گروه مداخله افزایش معنی دار داشته است( 05/0˂p) و میانگین نمره کل خودمراقبتی آنان نیز از سطح نامطلوب و نیمه مطلوب به سطح مطلوب ارتقاء پیدا کرده است(001/0˂p).نتیجه گیری: رفتارهای خودمراقبتی و کنترل قندخون سالمندان دیابتی نوع 2 با برنامه آموزشی فشرده مبتنی بر تئوری مراحل تغییر به طور معناداری بهبود یافت، بنابراین توجه به متغیرهای مذکور در طراحی مداخلات آموزشی این گروه سنی ضروری به نظر می رسد.
آناتومی، بافت و جنین
رحمت الله فتاحیان دهکردی؛ کاظم نوروزی؛ سعید حبیبیان دهکردی
دوره 28، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1400، ، صفحه 30-38
چکیده
زمینه و هدف دیابت با سطح بالای گلوکز خون و نقص در تولید و عملکرد انسولین شناخته میشود. آلودگی مواد غذایی و محیط با سرب، سبب وخامت حال دیابتیها میشود. این مطالعه، تأثیر تیامین بر هیستومورفولوژی روده کوچک موشهای دیابتی ناشی از آلوکسان را بررسی کرد. مواد و روشدر این پژوهش مداخلهای، تعداد 63 سر موش صحرایی نژاد ویستار، بهصورت ...
بیشتر
زمینه و هدف دیابت با سطح بالای گلوکز خون و نقص در تولید و عملکرد انسولین شناخته میشود. آلودگی مواد غذایی و محیط با سرب، سبب وخامت حال دیابتیها میشود. این مطالعه، تأثیر تیامین بر هیستومورفولوژی روده کوچک موشهای دیابتی ناشی از آلوکسان را بررسی کرد. مواد و روشدر این پژوهش مداخلهای، تعداد 63 سر موش صحرایی نژاد ویستار، بهصورت تصادفی در 9 گروه جای گرفتند. سه گروه از حیوانات بهعنوان گروه کنترل (A)، گروه تیامین+ سرب 200 (H) و تیامین+ سرب 1000 (I) درنظر گرفته شدند. سرب بر حسب ppm و بهصورت استات در آب مصرفی اضافه شد. سایر گروهها، از طریق آلوکسان با دوزmg/kg 200 دیابتی شدند. موشهای گروه B دیابتی تنها، گروه C موشهای دیابتی دریافتکننده تیامین، گروههای D و E موشهای دیابتی دریافت کننده سرب 200 و 1000 نامگذاری شدند. موشهای گروههای F و G، تیامین و سرب به میزان ppm 200 و 1000 دریافت کردند. تیامین، روزانه، صفاقی و mg/kg70 استفاده شد. روز 29 ام بر نمونههای روده کوچک، هیستوتکنیک انجام شد و هیستومورفومتری آنها بررسی شد. یافتههاهیستوموفومتری ساختار روده در موشهای گروه دیابتی دریافتکننده سرب درماننشده، در مقایسه با موشهای سالم، افزایش معنیدار نشان داد. اما این پارامترها در موشهای دیابتی دریافتکننده سرب که با تیامین درمان شدند نسبت به گروه کنترل، تفاوت معنیدار نشان نداد. نتیجهگیری احتمالاً ترکیب آنتیاکسیدانی موجود در تیامین میتواند برخی از عوارض استات سرب را در بیماران دیابتی کاهش دهد.
فؤاد علیمرادی؛ مریم جوادی؛ شبنم جلیل القدر؛ آنیتا آوانی؛ جلال مولودی
دوره 24، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1396، ، صفحه 35-41
چکیده
خواب از مهمترین چرخههای شبانهروزی و یکی از نیازهای اساسی انسان است.تقریباً یکسوم از زندگی هر فرد در خواب سپری میشود. خواب ناکافی در جامعة مدرن امروزی فراگیر شده است و بسیاری از افراد را رنج میدهد. افراد مبتلا به اختلال خواب علاوهبر خستگی دچار نقص در ترمیم سلولها، مشکل در تفکر، حافظه و یادگیری، افزایش استرس و کاهش کیفیت ...
بیشتر
خواب از مهمترین چرخههای شبانهروزی و یکی از نیازهای اساسی انسان است.تقریباً یکسوم از زندگی هر فرد در خواب سپری میشود. خواب ناکافی در جامعة مدرن امروزی فراگیر شده است و بسیاری از افراد را رنج میدهد. افراد مبتلا به اختلال خواب علاوهبر خستگی دچار نقص در ترمیم سلولها، مشکل در تفکر، حافظه و یادگیری، افزایش استرس و کاهش کیفیت عملکرد روزانه در رفتارند.در اغلب موارد اختلال در سیکل خواب، نشانهای زودرس در بیماریهای مختلف است. مطالعات مختلف نشان داده است که اختلالات خواب با بروز و تشدید انواع بیماریها در ارتباط است و بهبود کیفیت خواب در سنین مختلف باعث جلوگیری از ابتلا به بیماریهای مزمن در طول زندگی بهخصوص در سنین بزرگسالی میشود. با توجه به شواهد موجود و تأثیر چشمگیر خواب در سلامتی و بهبود کیفیت زندگی افراد، همچنین کاهش کیفیت و کمیت خواب در جامعة مدرن امروزی، این مطالعه به بررسی اهمیت خواب و ارتباط آن با چاقی، رژیم غذایی و دیابت پرداخته است.
حمید محمد صادقی؛ علیرضا وحیدی؛ محمدابراهیم رضوانی؛ منصور اسمعیلی دهج؛ علی علی آبادی
دوره 23، شماره 2 ، خرداد و تیر 1395، ، صفحه 281-289
چکیده
زمینه و هدف:بخشی از اثر ضد دیابتی گیاهان داروئی به فلاوونوئید های موجود در آنها مرتبط است. از آنجاییکه فلاوونوئید های متفاوتی در گیاهان دیده شده است، اثر سالویجنین که یک فلاوونوئید موجود در این گیاه است را مورد بررسی قرار دادیم. مواد و روش ها:پس از عصاره گیری از گیاه با روش کروماتوگرافی ستونی سالویجنین استخراج گردید. با تزریق استرپتوزوتوسین ...
بیشتر
زمینه و هدف:بخشی از اثر ضد دیابتی گیاهان داروئی به فلاوونوئید های موجود در آنها مرتبط است. از آنجاییکه فلاوونوئید های متفاوتی در گیاهان دیده شده است، اثر سالویجنین که یک فلاوونوئید موجود در این گیاه است را مورد بررسی قرار دادیم. مواد و روش ها:پس از عصاره گیری از گیاه با روش کروماتوگرافی ستونی سالویجنین استخراج گردید. با تزریق استرپتوزوتوسین (mg/kg70)، موش های صحرایی دیابتی شدند. حیوانات گروه کنترل، حلال سالویجنین و گروه های تیمار دوزهای 5، 10 و 25 میلی گرم بر کیلوگرم سالویجنین را به مدت یک ماه دریافت نمودند. پس از پایان تیمار از حیوانات خونگیری و کمیت های قند خون ناشتا، پروفایل چربی و میزان انسولین خون اندازه گیری شد. برای اندازه گیری ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و پس آزمون اختصاصی آن استفاده شد. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که تیمار با سالویجنین، قند خون ناشتا، هموگلوبین گلیکوزیله و سطح چربی های خون را به شکل معنی داری کاهش می دهد. از طرف دیگر سطح انسولین و HDL در خون این حیوانات نسبت به گروه کنترل افزایش یافت.
سیدمحسن حسینی؛ توحید جعفری کشکی؛ مسعود امینی؛ الهام فقیه ایمانی
دوره 22، شماره 2 ، خرداد و تیر 1394، ، صفحه 368-376
چکیده
زمینه و هدف: دیابت، یک اختلال متابولیک و یکی از عوارض آن، از کارافتادگی کلیه است. بررسی میزان شیوع عوارض کلیوی میتواند منجر به آشکارسازی تأثیر کنترلهای اعمالشده و تشخیص گروههای نیازمند مراقبت بیشتر گردد. دراین مطالعه، روند شیوع نارساییهای کلیوی در زیرگروههای مختلف از بیماران دیابتی مراجعهکننده به مرکز غدد و متابولیسم ...
بیشتر
زمینه و هدف: دیابت، یک اختلال متابولیک و یکی از عوارض آن، از کارافتادگی کلیه است. بررسی میزان شیوع عوارض کلیوی میتواند منجر به آشکارسازی تأثیر کنترلهای اعمالشده و تشخیص گروههای نیازمند مراقبت بیشتر گردد. دراین مطالعه، روند شیوع نارساییهای کلیوی در زیرگروههای مختلف از بیماران دیابتی مراجعهکننده به مرکز غدد و متابولیسم صدیقه طاهره مورد ارزیابی قرارگرفت.
مواد و روشها: تحقیق حاضر بر روی تمامی 1935 بیمار دیابتی مراجعهکننده به مرکز غدد و متابولیسم صدیقه طاهره اصفهان بین سالهای 71 تا 89 و به صورت گذشتهنگر اجرا گردید. برای تعیین نقاط بازگشت از رگرسیون تکهای و نرمافزارJoinpoint نسخه 3.5.3 استفادهشد.
یافتهها: یافتهها نشانمیدهد که شیوع عوارض کلیوی ناشی از دیابت در زنان دارای 2 نقطهی تغییر (06/0p-value=) با روند افزایشی در سالهای اخیر است. یک نقطهی تغییر (038/0 p-value=) با سیر صعودی در سالهای 1376 به بعد برای گروه سنی بالای 70 سال مشاهده-شد. روند برای افراد با تحصیلات دانشگاهی، صعودی و بدون نقطهی تغییر بود. عوارض کلیوی در افراد با سابقهی فامیلی دیابت، دارای دو نقطهی تغییر (040/0 p-value=) با سیر نزولی در سالهای اخیر بود. همچنین در افراد مبتلا به پرفشاری خون، روند نزولی در سال 76 به یک روند ثابت تبدیل شدهاست.
نتیجهگیری: بررسی روند بیماری یا عوارض آن میتواند به فرضیهسازی و تبیین موضوعات قابل بررسی منتهیشود. بررسی علتهای روندهای افزایشی در برخی زیرگروهها و همچنین تعیین زیرگروههای دیگر از بیماران که نیازمند اقدامات پیشگیرانه و برنامههای آموزشی بیشتر هستند، نیازمند انجام پژوهشهای آتی است.
زهرا گرجی؛ مجید محمدشاهی؛ مهدی زارعی؛ فاطمه حیدری
دوره 21، شماره 5 ، آذر و دی 1393، ، صفحه 856-869
چکیده
زمینه و هدف: دیابت یکی از شایعترین بیماریهای آندوکرینی است که در نتیجهی اختلال در ترشح یا عملکرد انسولین ایجاد می شود. با توجه به خواص مفید کنجد و مصرف گستردهی فرآوردههای آن (مثل ارده) در استان خوزستان، مطالعهی حاضر با هدف بررسی اثر ارده و روغن کنجد بر قند خون و پروفایل لیپیدی در موشهای صحرایی دیابتی انجامشد.
مواد و روشها: ...
بیشتر
زمینه و هدف: دیابت یکی از شایعترین بیماریهای آندوکرینی است که در نتیجهی اختلال در ترشح یا عملکرد انسولین ایجاد می شود. با توجه به خواص مفید کنجد و مصرف گستردهی فرآوردههای آن (مثل ارده) در استان خوزستان، مطالعهی حاضر با هدف بررسی اثر ارده و روغن کنجد بر قند خون و پروفایل لیپیدی در موشهای صحرایی دیابتی انجامشد.
مواد و روشها: 40 سر موش صحرایی ویستار نر در چهار گروه مساوی شامل کنترل سالم، کنترل دیابتی، دیابتی تیمارشده با روغن کنجد (g/kg 5/0) و دیابتی تیمارشده با ارده (g/kg 25/1) توزیع شدند و به مدت 6 هفته مورد مطالعه قرارگرفتند. درپایان، میزان قند خون ناشتا و سطح لیپیدهای سرم ارزیابیگردید. دادهها توسط نرمافزار 18SPSS مورد آنالیز آماری قرارگرفت. برای مقایسهی میانگینها در گروههای مورد مطالعه از آزمون ANOVA یکطرفه و آزمون t مستقل استفاده شد. سطح معناداری 05/0> P در نظرگرفتهشد.
یافتهها: مصرف ارده و روغن کنجد، باعث کاهش معناداری در میزان قند خون ناشتا و افزایش معناداری در میزان لیپوپروتئین با دانسیتهی بالا در مقایسه با گروه کنترل دیابتی گردید (05/0> P). روغن کنجد همچنین سبب کاهش معنادار سطح تری گلیسرید سرم در مقایسه با گروه کنترل دیابتی-شد (05/0> P).
نتیجهگیری: نتایج حاصل از این مطالعه، تاثیر مثبت ارده و روغن کنجد در کنترل قند خون و پروفایل لیپیدی را در مدل حیوانی دیابت نشانداد.
مهدی گل افروز؛ هاجر صادقی؛ سیدقاسم موسوی؛ یاسر تبرائی
دوره 21، شماره 4 ، مهر و آبان 1393، ، صفحه 655-664
چکیده
زمینه و هدف: افراد مبتلا به دیابت، مدت زمان خواب کمتری نسبت به میزان طبیعی خواب در افراد سالم جامعه دارند که این امر، منجربه کاهشکیفیت زندگی میگردد. باتوجه به ماهیّت مزمن بیماری، لزوم پیگیری متناسب با وضعیت این بیماران ضروریاست. ازاینرو، مطالعهی حاضر بهبررسی تاثیر بهکارگیری مدل مراقبتِ پیگیر بر کیفیت خواب افراد مبتلا ...
بیشتر
زمینه و هدف: افراد مبتلا به دیابت، مدت زمان خواب کمتری نسبت به میزان طبیعی خواب در افراد سالم جامعه دارند که این امر، منجربه کاهشکیفیت زندگی میگردد. باتوجه به ماهیّت مزمن بیماری، لزوم پیگیری متناسب با وضعیت این بیماران ضروریاست. ازاینرو، مطالعهی حاضر بهبررسی تاثیر بهکارگیری مدل مراقبتِ پیگیر بر کیفیت خواب افراد مبتلا به دیابت انجامگردید.
مواد و روشها: دراین مطالعهی تجربی، 80 فرد مبتلا به دیابت بهروش نمونهگیری آسان از بین بیماران داوطلب تحت پوشش کلینیک دیابت شهر سبزوار در سال 1391 انتخاب و بهروشتصادفی در دوگروه آزمون و کنترل قرارگرفتند. جمعآوری اطلاعات با پرسشنامهی اطلاعات فردی و مقیاس کیفیت خواب پیتس بورگ قبل و بعد از مداخله انجام شد. مداخله، اجرای مدل مراقبت پیگیر درگروه آزمون بهمدت ۱۲ هفته بود. تجزیهو تحلیل اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی (آزمون کای دو، آزمون تیتست ، رگرسیون و تحلیل کوواریانس) از طریق نرمافزار SPSS نسخه 18 انجامشد.
یافتهها: دو گروه قبل ازمداخله ازنظر متغیرهای جمعیتشناختی و میانگین امتیازات کیفیت خواب، همگن بودند و بین نمرهی کیفیت خواب دو گروه اختلاف آماری معنادار نبود. پس از مداخله براساس آزمون تی مستقل، بین دو گروه ازنظرمیانگین امتیازات کیفیت خواب اختلاف معنادارنشان-دادهشد(001/0 =p). بین میانگین امتیازات کیفیت خواب درگروه تجربی قبل وبعد ازمداخله نیزاختلاف معنادار وجودداشت، درحالیکه این اختلاف درگروه کنترل معنادارنبود.
نتیجهگیری: اجرای مدل مراقبتِ پیگیر، بر افزایش کیفیت خواب بیماران دیابتی مؤثراست. پیشنهادمیشود اجرای این مدل مراقبتی در سایرکلینیکهای دیابت نیز آزمونشود.
روح الله صفایی پور؛ علی رسولی؛ محمود پرهام؛ سیامک محبی
دوره 21، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1393، ، صفحه 473-484
چکیده
زمینه و هدف: دیابت یکی از نگرانی های عمده هزاره سوم میلادی به شمار می رود که هر روز بر شمار مبتلایان به آن افزوده می شود. در این بین مهم ترین راهکار کنترل و پیشگیری از عوارض دیابت ، خودمراقبتی می باشد. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت خودمراقبتی در بیماران دیابتی مراجعه کننده به انجمن دیابت شهر قم در سال 1392 صورت گرفت.
مواد و روش ها: در این ...
بیشتر
زمینه و هدف: دیابت یکی از نگرانی های عمده هزاره سوم میلادی به شمار می رود که هر روز بر شمار مبتلایان به آن افزوده می شود. در این بین مهم ترین راهکار کنترل و پیشگیری از عوارض دیابت ، خودمراقبتی می باشد. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت خودمراقبتی در بیماران دیابتی مراجعه کننده به انجمن دیابت شهر قم در سال 1392 صورت گرفت.
مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی 251 بیمار دیابتی مراجعه کننده به انجمن دیابت شهر قم به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. در این مطالعه از پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد SDSCA و نیز برگه ثبت اطلاعات استفاده شد. داده توسط نرم افزار SPSS 18 در سطح معنی داری 05/0> تحلیل گردید.
یافته ها: نتایج نشان داد که 99/32% نمونه ها هیچ گونه فعالیت خودمراقبتی در برابر بیماری دیابت نداشته و تنها 97/7% آنان در طول ایام هفته، هر روز از تمام فعالیت های خودمراقبتی تبعیت می کردند. میزان FBS در این بیماران mg/dl 74/157 و میزان HbA1c، mg/dl 74/7 و نیز میانگین نمره خودمراقبتی 53/46 نمره بود. نتایج نشان داد بین خودمراقبتی و میزان FBS و نیز HbA1c ارتباط معکوس معنی داری وجود دارد (006/0>P و 024/0>P).
نتیجه گیری: وضعیت خودمراقبتی در بیماران تحت بررسی در شرایط نامطلوبی قرار دارد به صورتی که بیماران اعمال خودمراقبتی که شامل رعایت رژیم غذایی، فعالیت جسمانی مناسب، کنترل قندخون، مراقبت از پاها و نیز مصرف داروها یا تزریق انسولین می شود را به طور کامل و مرتب انجام نمی دهند. به تبع این موضوع میزان FBS و HbA1c در این بیماران هم شرایط مطلوبی را نشان نمی دهد.
جواد بهروزی؛ عادله دیوسالار؛ علی اکبر صبوری
دوره 21، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1393، ، صفحه 482-492
چکیده
سابقه و هدف: بیماری دیابت یکی از شایعترین بیماریهای سیستم غدد درون ریز بدن میباشد. در این بیماری به دلیل افزایش سطح گلوکز خون میزان گلایکهشدن پروتئینها نیز افزایش مییابد. گلایکهشدن پروتئینها در دیابت منجر به عوارض جبران ناپذیری میشود. هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی اثر همافزایی زهر زنبور عسل و آسپیرین در میزان گلایکهشدن ...
بیشتر
سابقه و هدف: بیماری دیابت یکی از شایعترین بیماریهای سیستم غدد درون ریز بدن میباشد. در این بیماری به دلیل افزایش سطح گلوکز خون میزان گلایکهشدن پروتئینها نیز افزایش مییابد. گلایکهشدن پروتئینها در دیابت منجر به عوارض جبران ناپذیری میشود. هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی اثر همافزایی زهر زنبور عسل و آسپیرین در میزان گلایکهشدن پروتئین هموگلوبین انسانی در حضور گلوکز بوده است.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی هموگلوبین (10 میلیگرم در میلیلیتر) به مدت 5 هفته در حضور و عدم حضور قند گلوکز (40 میلیمولار)، آسپیرین (5/2 میلیمولار) و زهر زنبور (در غلظتهای مختلف 10، 20 و 40 میکروگرم در میلیلیتر) انکوبه گردید. میزان گلایکهشدن هموگلوبین از طریق بررسی تغییرات در باند سورت، میزان تخریب هم موجود در ساختمان هموگلوبین و تغییرات بوجود آمده در ساختمان دوم آن به ترتیب با استفاده از روشهای طیف سنجی مرئی- ماوراء بنفش، فلوریمتری و طیف سنجی دو رنگ نمایی حلقوی تعیین گردید. نتایج با استفاده از نرمافزار InStat 3 و آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تست توکی تجزیه و تحلیل شدند. مقادیر 05/0>p در هر مورد معنیدار تلقی گردید.
یافتهها: انکوباسیون هموگلوبین در حضور گلوکز باعث کاهش میزان جذب باند سورت، تخریب هم موجود در ساختار آن و افزایش مقدار صفحات بتا در ساختمان دوم هموگلوبین گردید. حضور همزمان زهر زنبور و آسپیرین باعث کاهش 36 درصدی در میزان تخریب گروه هم هموگلوبین (001/0>p) و کاهش 54 درصدی در میزان تشکیل صفحات بتا شد (001/0>p). همچنین میزان تغییرات ساختاری و در نتیجه میزان گلایکهشدن هموگلوبین نیز کاهش چشمگیری نشان داد.
نتیجهگیری: زهر زنبور و آسپیرین دارای خاصیت ضد گلایکهکنندگی چشمگیری میباشند و استفاده همزمان از این دو ماده میتواند گلایکهشدن پروتئینها را کاهش دهد.
علی حیدریان پور؛ ابراهیم زرین کلام
دوره 20، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1392، ، صفحه 34-41
چکیده
زمینه و هدف: شواهد زیادی مبنی بر مفید بودن ورزش در حالت عادی و دیابتی روی جریان خون ریز پوست وجود دارد. از طرفی یافته های اخیر نشان از اثرات محافظتی ودرمانی پپتید- C در بیماری دیابت و بهبود اختلالات عروقی دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات ورزش منظم مقاومتی بر روی عملکرد عروقی پپتید-C میباشد. مواد وروشها: در این تحقیق تجربی، 30 سر ...
بیشتر
زمینه و هدف: شواهد زیادی مبنی بر مفید بودن ورزش در حالت عادی و دیابتی روی جریان خون ریز پوست وجود دارد. از طرفی یافته های اخیر نشان از اثرات محافظتی ودرمانی پپتید- C در بیماری دیابت و بهبود اختلالات عروقی دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات ورزش منظم مقاومتی بر روی عملکرد عروقی پپتید-C میباشد. مواد وروشها: در این تحقیق تجربی، 30 سر موش از نژاد ویستار در محدوده وزنی10±220 گرم در دو گروه دیابتی (کنترل، ورزیده) و یک گروه کنترل سالم هم سن استفاده شد. گروه دیابتی ورزیده یک هفته بعد از ایجاد دیابت، به مدت 9 هفته تحت تمرینات منظم ورزشی مقاومتی بهوسیله نردبان قرار گرفتند. برای تعیین پاسخ عروق خونی پوست با استفاده از تکنیک لیزر داپلر،حیوانات با تزریق داخل صفاقی سدیم پنتوباربیتال (mg/kg50) بیهوش شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری آنوای یک طرفه برای مقایسه گروه ها استفاده شد.حداقل سطح تفاوت معنادار از لحاظ آماری، 05/0≥P در نظر گرفته شد.
یافته ها: تزریق موضعی پپتید- C باعث افزایش معنادار جریان خون در گروههای دیابتی ورزیده و غیر ورزیده در مقایسه با گروه کنترل شد. این اثر در دیابتی ورزیده بهطور معناداری بیشتر از دیابتی غیر ورزیده میباشد. تزریق L-NNA: Nw-nitro-L-arginine(مهار کننده eNOS) پیش از پپتید-C باعث کاهش معنادار اتساع عروقی حاصل از این پپتید در گروههای دیابتی ورزیده و غیر ورزیده شد.
نتیجهگیری: تمرینات ورزشی منظم مقاومتی اثرات عروقی پپتید- C را احتمالاً از طریق مسیر نیتریک اکساید تقویت میکند.
علی خردمند؛ اکبر رنجبرزاده؛ کاظم حسن پور؛ فاطمه بیدی
دوره 19، شماره 4 ، آذر و دی 1391، ، صفحه 336-344
چکیده
زمینه و هدف: بیماری قند، شایعترین و مهمترین بیماری ناشی از اختلالات سوخت و ساز بدن است. آموزشهای بهداشتی و روشهای اصلاحی و رفتاری مناسب از مؤثرترین و باصرفهترین راههای پیشگیری و کنترل دیابت میباشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش اصلاح رفتار بر دانش، نگرش، خودمراقبتی و کیفیت زندگی سبک زندگی در بیماران دیابتی نوع دو ...
بیشتر
زمینه و هدف: بیماری قند، شایعترین و مهمترین بیماری ناشی از اختلالات سوخت و ساز بدن است. آموزشهای بهداشتی و روشهای اصلاحی و رفتاری مناسب از مؤثرترین و باصرفهترین راههای پیشگیری و کنترل دیابت میباشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش اصلاح رفتار بر دانش، نگرش، خودمراقبتی و کیفیت زندگی سبک زندگی در بیماران دیابتی نوع دو میباشد. مواد و روشها: روش پژوهش آزمایشی بوده که با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه شاهد انجام گرفت. از بین افراد دیابتی نوع دو مراجعهکننده به مرکز بهداشت بجنورد، 40 نفر متناسب با معیارهای مورد نظر انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) انتساب داده شدند. پرسشنامهای 5 بخشی برای تعیین اطلاعات دموگرافیک و سنجش دانش (ساختهی غضنفری با پایایی 84/0)، نگرش (ساختهی غضنفری با پایایی 81/0)، خودمراقبتی (ساختهی غضنفری با پایایی 91/0) و کیفیت زندگی (SF-20 با پایایی 79/0) در دو مرحله اجرا گردید. روایی پرسشنامهها نیز مورد تأیید متخصصان بوده است. برنامه آموزشی مبتنی بر اصلاح عادتها و روشهای غذایی در پنج جلسه 30 دقیقهای انجام شد. با استفاده از نرمافزار آماری 18 SPSS دادهها تحلیل شدند. یافتهها: میانگین سن افراد 58/7±17/52 بود. نتایج نشان داد مداخله آموزشی بر دانش افراد مورد مطالعه (083/0=p) اثر معناداری نداشته است. اما در متغیرهای نگرش نسبت به بیماری (001/0=p)، خودمراقبتی (001/0=p) و کیفیت زندگی (001/0=p) مداخله اصلاح رفتار، تأثیر معناداری داشته است. نتیجهگیری: بیماران مبتلا به دیابت نوع دو، با بهرهگیری از روشهای اصلاح رفتارهای نامناسب، نگرش خود را نسبت به زندگی و سبک زندگی تغییر میدهند. بهتر است این مراقبتها مداوم بوده و روشهای بالینی و روانشناختی در کنار روش دارویی به کار گرفته شود.
مرضیه واعظی؛ حمیدرضا آقامحمدیان؛ بهرام علی قنبری
دوره 17، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1389، ، صفحه 27-32
چکیده
زمینه و هدف: تاثیر استرس بر سطح قند خون مساله ای پیچیده است اما ارتباط آن با سطح قند خون یا کنترل دیابت مشخص شده است. مطالعه حاضر به منظور بررسی مقایسه ای عوامل استرس زا و راهکارهای مقابله ای در افراد مبتلا به دیابت و سالم انجام شده است.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع موردی-شاهدی می باشد که بر روی افراد دیابتی و سالم انجام شده است. حجم ...
بیشتر
زمینه و هدف: تاثیر استرس بر سطح قند خون مساله ای پیچیده است اما ارتباط آن با سطح قند خون یا کنترل دیابت مشخص شده است. مطالعه حاضر به منظور بررسی مقایسه ای عوامل استرس زا و راهکارهای مقابله ای در افراد مبتلا به دیابت و سالم انجام شده است.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع موردی-شاهدی می باشد که بر روی افراد دیابتی و سالم انجام شده است. حجم نمونه بر اساس a=0.05 و d=9، 30 نفر برای 9نفر برای هر گروه برآورد شد. ابزار پژوهش پرسشنامه سنجش عوامل استرس زای روزمره و پرسشنامه روش های مقابله با استرس بوده است. به منظور ارزیابی فرضیه های پژوهش از آزمون تی مستقل در نرم افزار SPSS استفاده شد. اعتبار پرسشنامه مذکور 0.88 و روایی آن 0.84 محاسبه شد.
یافته ها: در فراوانی عوامل استرس زا در افراد دیابتی (با نمره میانگین 307.33) و سالم (با نمره میانگین 173.2) تفاوت معناداری دیده شد (P
مهناز آزادی مقتدر؛ علی حیدریان پور؛ عفت صادقیان
دوره 15، شماره 4 ، آذر و دی 1387، ، صفحه 200-206
چکیده
زمینه و هدف: اخیرا کمبود منیزیم به عنوان فاکتور جدید در پاتوژنز عوارض بیماری دیابت نظیر اختلالات عروقی پیشنهاد شده است ولی مکانیسم اثر آن به طور کامل مشخص نشده است. در این مطالعات، مکانیسم اثر سولفات منیزیم خوراکی بر جریان خون پوست در موش های صحرایی دیابتی مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی، از 50سر موش از نژاد ویستار ...
بیشتر
زمینه و هدف: اخیرا کمبود منیزیم به عنوان فاکتور جدید در پاتوژنز عوارض بیماری دیابت نظیر اختلالات عروقی پیشنهاد شده است ولی مکانیسم اثر آن به طور کامل مشخص نشده است. در این مطالعات، مکانیسم اثر سولفات منیزیم خوراکی بر جریان خون پوست در موش های صحرایی دیابتی مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی، از 50سر موش از نژاد ویستار در محدوده وزنی 250-200 گرم در دو گروه دیابتی و یک گروه کنترل استفاده شد. یکی از گروه های دیابتی به مدت 10 هفته سولفات منیزیم (10 گرم در یک لیتر آب آشامیدنی) دریافت می کردند سایر گروه ها فقط آب دریافت می کردند. بعد از 10 هفته حیوانات بعد از بیهوشی کامل روی پد حرارتی که کنترل کننده دمای بدن حیوان در حدود 0.5±37 سانتیگراد بود، قرار می گرفتند و از دستگاه جریان سنج لیزری برای اندازه گیری تغییرات جریان خون پوستی استفاده می شد. به مدت 10 دقیقه، جریان خون پایه اندازه گیری می شد تا به حالت پایدار برسد. سپس دارو های استیل کولین (ACh) ، سدیم نیتروپروساید (SNP) و + L-NNA) سولفات منیزیم) توسط پمپ تزریق به طور موضعی به ناحیه کف پای حیوانات تزریق می شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری تی استیودنت و آنالیز واریانس یک طرفه با سطح معناداری P
علیرضا ابدی؛ فریده طاهباز؛ محمدحسن انتظاری؛ حمیدرضا شمس
دوره 15، شماره 2 ، خرداد و تیر 1387، ، صفحه 98-103
چکیده
زمینه و هدف: اخیرا پژوهشگران مصرف غذاهای پرفیبر و دارای نمایه گلیسمی پایین را جهت کنترل گلیسمیک بیماران دیابتی و کاهش فراسنج های لیپیدی پیشنهاد کرده اند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر مصرف عدس پخته به عنوان یکی از پرمصرف ترین غذاهای دارای نمایه گلیسمی پایین بر سطح گلوکز ناشتا و فراسنج های لیپیدی در بیماران دیابتی نوع 2 بوده ...
بیشتر
زمینه و هدف: اخیرا پژوهشگران مصرف غذاهای پرفیبر و دارای نمایه گلیسمی پایین را جهت کنترل گلیسمیک بیماران دیابتی و کاهش فراسنج های لیپیدی پیشنهاد کرده اند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر مصرف عدس پخته به عنوان یکی از پرمصرف ترین غذاهای دارای نمایه گلیسمی پایین بر سطح گلوکز ناشتا و فراسنج های لیپیدی در بیماران دیابتی نوع 2 بوده است.
مواد و روش ها: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی متقاطع بر روی بیماران دیابتی 45-60 ساله با گلوکز ناشتا 126-180 mg/dl مراجعه کننده به کلینیک دیابت بیمارستان الزهرا در اصفهان انجام شد. تعداد 30 بیمار انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه 15 نفری تقسیم شدند. در دوره اول مطالعه، گروه کنترل از رژیم غذایی معمول پیروی کردند ولی گروه تجربی به مدت 6 هفته از رژیم غذایی معمول به همراه 50 گرم عدس پخته و 6 گرم روغن کانولا به جای 30 گرم نان و 20 گرم پنیر (به صورت یک صبحانه ایزوکالریک با مقادیر مشابه درشت مغذی ها) استفاده کردند. سپس دوره استراحت به مدت 3 هفته برقرار شد. در دوره دوم، افراد گروه ها با هم جا به جا شده و مطالعه 6 هفته دیگر ادامه یافت. در شروع و پایان هر دوره از مطالعه، اندازه گیری های تن سنجی و بیوشیمیایی انجام شد. محاسبات ترکیب رژیم غذایی با استفاده از نرم افزار Food-processor II و پردازش داده ها با آزمون تی و با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گردید.
یافته ها: گلوکز ناشتای بیماران تحت تاثیر مداخله از 152.6 ± 11.4 mg/dl به 148.4 ± 11.8 mg/dl رسید که کاهش آماری معنی داری را نشان می دهد (p
محمدحسین فروزان فر؛ سعید حسینی؛ محسن بهرامی؛ عسل عطایی جعفری؛ بهروز علیرضاپور؛ محمد پژوهی
دوره 14، شماره 4 ، آذر و دی 1386، ، صفحه 211-217
چکیده
زمینه و هدف: مصرف شیرین کننده ها در رژیم غذایی موجب پذیرش بهتر آنها می شوند. عسل یک شیرین کننده طبیعی است که به دلیل محتوای آنتی اکسیدانی خود ممکن است در کاهش وزن نیز سودمند باشد. در این مطالعه، اثر مصرف عسل بر وزن بدن و قند خون بیماران دیابتی نوع 2 دچار اضافه وزن و چاقی مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی ...
بیشتر
زمینه و هدف: مصرف شیرین کننده ها در رژیم غذایی موجب پذیرش بهتر آنها می شوند. عسل یک شیرین کننده طبیعی است که به دلیل محتوای آنتی اکسیدانی خود ممکن است در کاهش وزن نیز سودمند باشد. در این مطالعه، اثر مصرف عسل بر وزن بدن و قند خون بیماران دیابتی نوع 2 دچار اضافه وزن و چاقی مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده بر روی بیماران دیابت نوع 2 بیمارستان شریعتی تهران انجام شد. 38 بیمار دیابتی نوع 2 با قند خون ناشتای 110-220 mg/dl و BMI³25 kg/m2 در این مطالعه شرکت نمودند. معیارهای خروج از مطالعه عبارت بودند از سابقه بیماری های بدخیم، عمل جراحی مهم، با مصرف داروهای تنظیم کننده ایمنی، سیتوتوکسیک یا ایمنوساپرسیو، باردار یا شیرده بودن در زنان و استفاده از انسولین، بیماران به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. به گروه مصرف کننده عسل به مدت 8 هفته، عسل داده شد و گروه کنترل به رژیم عادی خود ادامه دادند. وزن بدن و FBS در هفته های 8، 6، 4، 2، 0 اندازه گیری شد. جهت مقایسه روند تغییرات وزن و FBS از آزمون اندازه گیری های تکراری استفاده شد.
یافته ها: پس از حذف اثر مقادیر اولیه وزن در مدل، وزن گروه مصرف کننده عسل در طول مدت مطالعه به طور متوسط 1.6±0.33 kg کمتر از وزن در گروه مقایسه بود (P=0.0001). پس از حذف اثر FBS اولیه در مدل مقایسه، میزان FBS در گروه مقایسه در طول مدت پی گیری در حد 10.3±8 mg/dl بیشتر از گروه مداخله بود که قابل توجه نمی باشد. تغییرات FBS بین دو گروه نیز معنی دار نبود.
نتیجه گیری: مصرف عسل طبیعی به مدت 8 هفته موجب کاهش وزن بیماران دیابتی دچار اضافه وزن و چاقی گردید بدون آن که اثر منفی بر قند خون ایجاد نماید.
شیرین جمشیدی؛ بهرخ فرهمند؛ عظیم اکبرزاده؛ بهزاد لامع راد
دوره 12، شماره 4 ، آذر و دی 1384، ، صفحه 6-13
چکیده
زمینه و هدف: اگر چه امروزه مشخص شده است که کنترل عوارض ناشی از تعادل نامناسب قند خون با تزریق انسولین امکان پذیر است، با این حال کنترل دقیق آن به وسیله تزریق انسولین کاری مشکل است. لذا پیوند جزایر لانگرهانس پانکراس به عنوان راه حل منطقی برای درمان این بیماری در سطح جهان درحال بررسی است و مطالعه حاضر در این راستا انجام شده است.
مواد و ...
بیشتر
زمینه و هدف: اگر چه امروزه مشخص شده است که کنترل عوارض ناشی از تعادل نامناسب قند خون با تزریق انسولین امکان پذیر است، با این حال کنترل دقیق آن به وسیله تزریق انسولین کاری مشکل است. لذا پیوند جزایر لانگرهانس پانکراس به عنوان راه حل منطقی برای درمان این بیماری در سطح جهان درحال بررسی است و مطالعه حاضر در این راستا انجام شده است.
مواد و روش ها: پس از تهیه مواد اولیه و فراهم سازی مقدمات کار، بافت دهنده در هر مرحله کاری از شش سر موش صحرایی Wistar نر بالغ با وزن 300-250 گرم (90-75 روزه) تامین شد. در موش های صحرایی که 4-2 هفته قبل از پیوند توسط تزریق 60 میلی گرم بر کیلوگرم استرپتوروتوسین (STZ) به صورت داخل وریدی مبتلا به دیابت شده بودند، صورت گرفت.
یافته ها: بعد ازعمل پیوند جزایر لانگرهانس، سطح گلوکز خون پلاسما تا دامنه طبیعی (5±145 میلی گرم در دسی لیتر) کاهش و میزان انسولین و –C پپتید پلاسما افزایش یافت (به ترتیب 1.9±0.1 MIU/L و 0.001±0.053 نانوگرم در میلی لیتر). علایم بالینی ناشی از القا دیابت نیز پس از پیوند برطرف گردید.
نتیجه گیری: تکنیک پیوند سلول های جزایر لانگرهانس به صورت داخل کپسولی (Encapsulation) در غیاب مهار کننده های ایمنولوژیکی برای حمایت بافت پیوند شده در مقابل سیستم ایمنی گیرنده پیوند (میزبان) راهی تازه برای درمان دیابت نوع I می باشد.