بررسی ژن A2 درایزوله‌های انگل لیشمانیا تروپیکای پوستی و احشایی ایران

نوبری, سیما; نوری زاده, عزت

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

¹ دانشجوی دکتری مرکز تحقیقات ایمونولوژی، انیستیتوپاستور، تهران، ایران

² استادیار، دپارتمان میکروبیولوژی، دانشکده علوم، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

چکیده

زمینه و هدف: لیشمانیوز یک بیماری مربوط به مناطق گرمسیری می‌باشد که طیف وسیعی از تظاهرات بالینی؛ شامل ضایعات پوستی تا عفونت احشایی کشنده را ایجاد می‌کند. ژن A2 به‌عنوان یکی از قابل‌اعتمادترین فاکتورهای ژنتیکی در ایجاد فرم احشایی به‌حساب می‌آید. این ژن در گونه‌های پوستی مانندL. major و L. tropica به‌صورت تک‌کپی و بدون بیان در انگل حضور دارد. هدف از این مطالعه، بررسی توالی ژنA2 در بین سوش‌های لیشمانیا تروپیکای پوستی با سایر سوش‌های لیشمانیا تروپیکای احشایی در ایران می‌باشد.
مواد و روش‌ها: لیشمانیا تروپیکاها با ژنITS1 و ITS2 تأیید هویت شدند، سپس سوش‌های انگل به موش BALB/c تزریق شدند. تغییرات اندازه و فرم زخم پای موش‌ها بررسی شد. سپس موش‌ها کشته شدند و اندام‌های احشایی آنها بررسی گردید. در نهایت ژنA2 بین گونه‌ها ارزیابی شد.
یافته‌ها: الگوی ژل الکتروفورز ژن A2 در سوش ایجادکننده فرم احشایی با سوش‌های ایجادکننده فرم پوستی متفاوت بود. همچنین الگوی ژل الکتروفورز ایجادکننده فرم پوستی با گزارش‌هایی که تا کنون در مورد لیشمانیاهای پوستی وجود داشت نیز تفاوت نشان داد.
نتیجه‌گیری: گونه‌های خاص لیشمانیا تروپیکای احشایی‌شونده دارای توالی ژنA2 مانند سایر لیشمانیاهای احشایی می‌باشند. به نظر می‌رسد ژن A2 در ایجاد توانایی احشایی شدن سوش‌های خاص انگل لیشمانیا تروپیکا نقش مهمی داشته باشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

میکروبیولوژی، ویروس، قارچ و انگل

عنوان مقاله [English]

Analysis of A2 gene in dermo tropic and viscerotropic isolates of Iranian Leishmania tropica

نویسندگان [English]

sima nobari ¹
Ezzat Nourizadeh ²

¹ Ph.D. candidate at Department of Immunology, Pasteur Institute of Iran, Tehran, Iran

² Assistant Professor, Department of Biology, College of Science, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran

چکیده [English]

Introduction: Leishmaniasis is a disease in tropical regions, that includes a wide range of clinical protests, from skin lesions to fatal visceral infections. A2 gene is accounted as one of the most reliable genetic factors cause visceral form. This gene is a single copy without functional expression in the species causing skin form of the disease such as L. major and L. tropica. The aim of our study is to evaluate A2 gene sequence in the strains that cause skin form of disease and compare it with other exception strains of the Leishmania tropica strains in Iran.
Materials and Methods: Leishmania species were detected using ITS1 and ITS2. The parasites were injected into BALB/c mice and monitored of footpad inflammation in BALB/c mice. after a certain period of time the mice were killed and their visceral organs were examined for the presence of parasites. Finally, A2 gene sequence analyzed.
Results: A2 gene in a strain causing visceral form was different to a gel electrophoresis pattern of skin form causing strains. Also, the gel electrophoresis pattern of A2 gene in strains causing skin form was different to previous reports of cutaneous leishmaniasis.
Conclusion: The results of this recent experiment showed that the gel electrophoresis pattern of A2 gene in especial strains causing viseral form was similar to previous reports of visceral leishmaniasis. It seems that this gene may play an important role in the visceral ability of specific strains of Leishmania tropica.

کلیدواژه‌ها [English]

leishmaniasis
Leishmania tropica
A2 gene

مراجع

[1]. Akhoundi M, Downing T, Votýpka J, Kuhls K, Lukeš J, Cannet A, et al. Leishmania infections: Molecular targets and diagnosis. Molecular aspects of medicine. 2017;57:1-29.

[2]. Schönian G, Lukeš J, Stark O, Cotton JA. Molecular evolution and phylogeny of Leishmania. Drug Resistance in Leishmania Parasites: Springer; 2018. p. 19-57.

[3]. Darcis G, Van der Auwera G, Giot J-B, Hayette M-P, Tassin F, Estrada JA, et al. Recurrence of visceral and muco-cutaneous leishmaniasis in a patient under immunosuppressive therapy. BMC infectious diseases. 2017;17(1):478.

[4]. Caraballo L, Coronado S. Parasite allergens. Molecular immunology. 2018;100:113-9.

[5]. Ekroth AK, Rafaluk-Mohr C, King KC. Host genetic diversity limits parasite success beyond agricultural systems: a meta-analysis. Proceedings of the Royal Society B. 2019;286(1911):20191811.

[6]. Farahmand M, Atashi Shirazi H, Nahrevanian H, Hajjaran H. Molecular Analysis of A2-genes Encoding Stage-specific S Antigen-like Proteins among Isolates from Iranian Cutaneous and Visceral Leishmaniasis. Iranian journal of basic medical sciences. 2011;14(5):407-13.

[7]. Oliveira TM, de Vasconcelos EJ, Nakaghi AC, Defina TP, Jusi MM, Baldani CD, et al. A novel A2 allele found in Leishmania (Leishmania) infantum chagasi. Revista brasileira de parasitologia veterinaria = Brazilian journal of veterinary parasitology : Orgao Oficial do Colegio Brasileiro de Parasitologia Veterinaria. 2011;20(1):42-8.

[8]. de Souza CdSF, Calabrese KdS, Abreu-Silva A, Carvalho LOP, Cardoso FdO, Dorval M, et al. Leishmania amazonensis isolated from human visceral leishmaniasis: histopathological analysis and parasitological burden in different inbred mice. Histol Histopathol. 2018;33(7):11965.

[9]. Zhang WW, Matlashewski G. Screening Leishmania donovani‐specific genes required for visceral infection. Molecular microbiology. 2010;77(2):505-17.

[10]. Mendes TM, Roma EH, Costal-Oliveira F, de Carvalho Dhom-Lemos L, Toledo-Machado CM, Bruna-Romero O, et al. Epitope mapping of recombinant Leishmania donovani virulence factor A2 (recLdVFA2) and canine leishmaniasis diagnosis using a derived synthetic bi-epitope. PLoS neglected tropical diseases. 2017;11(5):e0005562.

[11]. Mahmoudzadeh-Niknam H, Ajdary S, Riazi-Rad F, Mirzadegan E, Rezaeian A, Khaze V, et al. Molecular epidemiology of cutaneous leishmaniasis and heterogeneity of Leishmania major strains in Iran. Trop Med Int Health. 2012;17(11):1335-44.

[12]. Mahmoudzadeh-Niknam H, Kiaei SS, Iravani D. Viscerotropic growth pattern of Leishmania tropica in BALB/c mice is suggestive of a murine model for human viscerotropic leishmaniasis. The Korean journal of parasitology. 2007;45(4):247-53.

[13]. Ghatee MA, Mirhendi H, Karamian M, Taylor WR, Sharifi I, Hosseinzadeh M, et al. Population structures of Leishmania infantum and Leishmania tropica the causative agents of kala-azar in Southwest Iran. Parasitology research. 2018;117(11):3447-58.

[14]. Rostamian M, Jafari D, Abolghazi M, Farahani H, Niknam HM. Leishmania tropica: suggestive evidences for the effect of infectious dose on pathogenicity and immunogenicity in an experimental model. Parasitology research. 2018;117(9):2949-56.

[15]. Yi L, Li X, Yan B. Comparison of methods for simultaneous extraction of DNA and RNA from seaweeds. Fisheries Science (Dalian). 2011;30(11):693-7.

[16]. Mahmoudzadeh-Niknam H, Abrishami F, Doroudian M, Moradi M, Alimohammadian M, Parvizi P, et al. The Problem of Mixing up of Leishmania Isolates in the Laboratory: Suggestion of ITS1 Gene Sequencing for Verification of Species. Iranian journal of parasitology. 2011;6(1):41-8.

[17]. Mosleh IM, Schönian G, Kanani K, Shadfan B. Leishmania major cutaneous leishmaniasis outbreak in the Jordanian side of the Northern Jordan Valley. Pathogens and global health. 2018;112(1):22-8.

[18]. Garin YJ, Meneceur P, Pratlong F, Dedet JP, Derouin F, Lorenzo F. A2 gene of Old World cutaneous Leishmania is a single highly conserved functional gene. BMC infectious diseases. 2005;5:18.

[19]. Mohammadiha A, Dalimi A, Mohebali M, Sharifi I, Mahmoudi M, Mirzaei A, et al. Molecular identification and phylogenetic classification of Leishmania spp. isolated from human cutaneous leishmaniasis in Iran: A cross-sectional study. Iranian journal of parasitology. 2018;13(3):351.

[20]. Echchakery M, Chicharro C, Boussaa S, Nieto J, Carrillo E, Sheila O, et al. Molecular detection of Leishmania infantum and Leishmania tropica in rodent species from endemic cutaneous leishmaniasis areas in Morocco. Parasites & vectors. 2017;10(1):454.

[21]. Awasthi A, Mathur RK, Saha B. Immune response to Leishmania infection. The Indian journal of medical research. 2004;119(6):238-58.

[22]. Zhang WW, Matlashewski G. Characterization of the A2-A2rel gene cluster in Leishmania donovani: involvement of A2 in visceralization during infection. Molecular microbiology. 2001;39(4):935-48.

مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار

بررسی ژن A2 درایزوله‌های انگل لیشمانیا تروپیکای پوستی و احشایی ایران

مراجع

مراجع

دوره 28، شماره 3
مرداد و شهریور 1400
صفحه 449-456

بررسی ژن A2 درایزوله‌های انگل لیشمانیا تروپیکای پوستی و احشایی ایران

مراجع

مراجع

دوره 28، شماره 3مرداد و شهریور 1400صفحه 449-456

دوره 28، شماره 3
مرداد و شهریور 1400
صفحه 449-456