بهداشت محیط و محیط زیست
مسعود ریسمانچیان؛ کریم ابراهیم؛ زهرا اردودری
دوره 25، شماره 6 ، بهمن و اسفند 1397، ، صفحه 749-762
چکیده
چکیده: میکرواستخراج مایع-مایع پخشی (DLLME) روش میکرواستخراجی است که برای اولین بار توسط اسدی و همکاران در سال 2006 مطرح گردید و از جمله تکنیکهای آماده سازی بسیار مطلوب و بی خطر نمونه محسوب میشود. سریع و مقرون بصرفه بودن، کاربری آسان، حجم پایین حلالها، فاکتور تغلیظ بالا و زمان استخراج کوتاه از مزایای این تکنیک محسوب میگردد. استخراج و پیش ...
بیشتر
چکیده: میکرواستخراج مایع-مایع پخشی (DLLME) روش میکرواستخراجی است که برای اولین بار توسط اسدی و همکاران در سال 2006 مطرح گردید و از جمله تکنیکهای آماده سازی بسیار مطلوب و بی خطر نمونه محسوب میشود. سریع و مقرون بصرفه بودن، کاربری آسان، حجم پایین حلالها، فاکتور تغلیظ بالا و زمان استخراج کوتاه از مزایای این تکنیک محسوب میگردد. استخراج و پیش تغلیظ همزمان آنالیت در حلال استخراج کننده بر پایه ی سیستم حلالهای سه گانه صورت میگیرد. حلال استخراج کننده باید غیر قطبی، غیر قابل اختلاط در آب و معمولا دانسیته بالاتر از آب داشته باشد. قطبی بودن و قابلیت انحلال در فاز آبی نیز از ویژگی های ضروری حلال پخش کننده محسوب می شود. در این مطالعه مروری به معرفی اصول بنیادی روشDLLME ، توضیح پارامترهای تاثیر گذار بر فرایند مذکور و نهایتا به بررسی کاربرد روش DLLME در استخراج مواد خطرناک موجود در محیط کار پرداخته شده است.
مرضیه مطهری؛ سیدرضا مظلوم؛ نگار اصغری‌پور؛ شاهرخ مقصودی پورزیدآبادی؛ مژگان غیاثی‌اجقان
دوره 23، شماره 4 ، مهر و آبان 1395، ، صفحه 644-651
چکیده
اهداف برای ارتباط موفقیت‌آمیز با مددجویان و خانواده‌ها و همکاران، جرئت‌ورزی رفتار مهمی برای پرستار حرفه‌ای امروز به حساب می‌آید. جرئت‌ورزی به عنوان جزء مهمی از مهارت‌های ارتباطی، سبب افزایش عزت نفس، بهبود ارتباطات حرفه‌ای و ارتقای کیفیت مراقبت از بیمار میشود. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر آموزش مهارت جرئت‌ورزی بر سطح قاطعیت ...
بیشتر
اهداف برای ارتباط موفقیت‌آمیز با مددجویان و خانواده‌ها و همکاران، جرئت‌ورزی رفتار مهمی برای پرستار حرفه‌ای امروز به حساب می‌آید. جرئت‌ورزی به عنوان جزء مهمی از مهارت‌های ارتباطی، سبب افزایش عزت نفس، بهبود ارتباطات حرفه‌ای و ارتقای کیفیت مراقبت از بیمار میشود. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر آموزش مهارت جرئت‌ورزی بر سطح قاطعیت پرستاران در محیط کار انجام گرفت.مواد و روش ها این مطالعه تجربی در سال1393 روی 60 پرستار بیمارستان امام رضا (ع) در شهر مشهد به روش نمونه‌گیری در دسترس و به صورت تصادفی در دو گروه‌های آزمون و شاهد انجام گرفت. گروه آزمون طی کارگاه دوروزه تحت آموزش مهارت جرئت‌ورزی قرار گرفت. گروه شاهد آموزشی دریافت نکرد. سطح مهارت جرئت‌ورزی هر دو گروه قبل و چهل روز بعد از مداخله با پرسش‌نامه جرئت‌ورزی باراُن سنجیده شد. داده‌ها با نسخه 11/5 نرم‌افزار SPSS، آزمون آماری خی دو، آزمون دقیق فیشر، من‌ویتنی و ویلکاکسون تجزیه‌وتحلیل شد.یافته ها میانگین نمره جرئت‌ورزی پرستاران در محیط کار در دو گروه آزمون و شاهد در مرحله قبل از مداخله تفاوت آماری معناداری نداشت (417/0=P)، اما پس از اجرای مداخله بین میانگین نمره جرئت‌ورزی در دو گروه آزمون (89/2±03/23) و شاهد (01/3±06/19) تفاوت آماری معناداری مشاهده شد (0001/0>P). نتیجه گیری نتایج نشان داد برگزاری برنامه آموزشی مهارت جرئت‌ورزی به صورت کارگاهی در افزایش سطح مهارت قاطعیت پرستاران در محیط کار تأثیر دارد. لذا پیشنهاد میشود با توجه به فواید مهارت جرئت‌ورزی در شغل پرستاری، از برنامه آموزشی مهارت جرئت‌ورزی در دوره‌های آموزشی ضمن خدمت پرستاران استفاده شود.
مهدی رصافیانی؛ پروانه شمسی پور دهکردی؛ فرشته قراط؛ رباب صحاف
دوره 22، شماره 5 ، آذر و دی 1394، ، صفحه 909-918
چکیده
زمینه و هدف:هدف از این پژوهش تأثیّر مداخله‌ی فعّالیّت گام برداشتن بر میزان تغییر در سطح فعّالیت فیزیکی بود.
موادّ و روش‌ها:این مطالعه مقطعی بود. شرکت کنندگان نود و یک نفر از پرسنل دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی بودند که به صورت هدفدار انتخاب شدند. سی و سی نفر تا اتمام پروتکل تمرین در پژوهش باقی ماندند. ابتدا با استفاده از دستگاه گام‌شمار، ...
بیشتر
زمینه و هدف:هدف از این پژوهش تأثیّر مداخله‌ی فعّالیّت گام برداشتن بر میزان تغییر در سطح فعّالیت فیزیکی بود.
موادّ و روش‌ها:این مطالعه مقطعی بود. شرکت کنندگان نود و یک نفر از پرسنل دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی بودند که به صورت هدفدار انتخاب شدند. سی و سی نفر تا اتمام پروتکل تمرین در پژوهش باقی ماندند. ابتدا با استفاده از دستگاه گام‌شمار، میانگین تعداد گام و مدّت زمان نشستن پرسنل در طول دو هفته، جهت تعیین خط پایه‌ی فعّالیّت فیزیکی محاسبه و پرسنلی که دارای معیار حدّاقّل میزان فعّالیّت فیزیکی بودند، در پژوهش حاضر شرکت کردند. برنامه‌ی مداخله‌ی تمرینی شامل ده هفته (در پنج فاز) تمرین راه رفتن و ثبت تعداد گام‌های شمارش شده توسّط گام‌شمار بود. با استفاده از برنامه‌ی مداخله‌ای، در هر فاز بر تعداد گام‌ها به‌صورت پلکانی افزوده می‌شد. تحلیل آماری با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری در سطح معنی داری 05/0 P< انجام شد.
یافته‌ها:نتایج نشان داد بین تعداد گام‌های ثبت شده در هر فاز با (001/0P=) تفاوت معنی داری وجود دارد و در فاز آخر مداخله، تعداد گام‌ها افزایش یافته بود (001/0= P). همچنین بین مدّت زمان نشستن در هر فاز با (001/0P =) تفاوت معنی داری وجود دارد و مدّت زمان نشستن پرسنل دانشگاه کاهش یافته بود (05/0 =P).
نتیجه‌گیری:نتایج نشان داد استفاده از مداخله‌ی تمرینی در محیط کار می‌تواند منجر به افزایش سطح فعّالیّت فیزیکی پرسنل شود.
سید موسی مهدی زاده؛ عباس حیدری؛ محمدرضا آهنچیان
دوره 21، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1393، ، صفحه 17-27
چکیده
زمینه و هدف: فرسودگی شغلی، پدیده ای چند عاملی و یک موضوع جدی برای بسیاری ازاعضای هیأت علمی است و می تواند باعث بروز بیماری‌های جسمی، روانی و نگرش منفی به فعالیت‌های حرفه‌ای و کاهش بهره‌وری شود. این تحقیق، با هدف بررسی میزان فرسودگی شغلی و عوامل محیط کارِموثر برآن دراعضای هیأت علمی دانشکده‌های پرستاری استان خراسان‌رضوی انجام ...
بیشتر
زمینه و هدف: فرسودگی شغلی، پدیده ای چند عاملی و یک موضوع جدی برای بسیاری ازاعضای هیأت علمی است و می تواند باعث بروز بیماری‌های جسمی، روانی و نگرش منفی به فعالیت‌های حرفه‌ای و کاهش بهره‌وری شود. این تحقیق، با هدف بررسی میزان فرسودگی شغلی و عوامل محیط کارِموثر برآن دراعضای هیأت علمی دانشکده‌های پرستاری استان خراسان‌رضوی انجام گرفته‌است.
مواد و روش‌ها: دراین مطالعه توصیفی - تحلیلی، 79 نفر از پرستاران هیأت علمی شاغل درگروه‌های آموزشی دانشکده‌های پرستاری استان خراسان‌رضوی به‌صورت سرشماری انتخاب‌شدند و با استفاده از پرسشنامه‌ی‌استاندارد «ماسلاچ» و پرسشنامهی شاخص‌های کار پرستاری (NWI)، اطلاعات جمع آوری شده و با نرم‌افزارآماری SPSS در سطح 05/0 با آزمون‌های تی مستقل، آنالیز واریانس یک‌طرفه و همبستگی تجزیه و تحلیل گردیدند.
یافته‌ها: 42 نفر (8/56%) از شرکت کنندگان، مرد بودند. 77% شرکت کنندگان در بُعد عدم‌کفایت شخصی و 3/74% در بُعد مسخ شخصیت سطح پایین فرسودگی شغلی و در بُعد خستگی هیجانی 9/68% سطح متوسط نشان دادند. بین جنس و فرسودگی هیجانی، ارتباط معنادار (001/0>P) وجود داشت. ابعاد خستگی هیجانی و مسخ شخصیت با نمره خرده مقیاس‌های محیط کار همبستگی منفی معنادار (05/0>P) داشتند.
نتیجه‌گیری: سطوح بالای خستگی هیجانی، به‌ویژه دراعضای هیأت علمی زن، قابل تأمل می‌باشد و با توجه به ارتباط شاخص‌های محیط کار با فرسودگی شغلی، به نظر می‌رسد این مشکل را می‌توان با افزایش ارتباطات حرفه‌ای، کارگروهی، تخصص‌گرایی و بهبود فیزیکی محیط کار، کنترل نمود و فرسودگی را کاهش داد.
سید مهدی رضوی؛ علیرضا قربانی؛ حسین کلاته عربی؛ محمدرضا شگرف نخعی؛ یاسر تبرائی
دوره 20، شماره 5 ، بهمن و اسفند 1392، ، صفحه 665-673
چکیده
زمینه و هدف: محیط کار، شامل تنش‌های فیزیکی، اجتماعی و روانی است که هر یک بر سلامت افراد تأثیرگذارند. این مسأله در مورد کارکنان بهداشتی- درمانی که در ارتباط دائم با مراجعان بیمار هستند بیشتر مشهود است. تنش‌های پی در پی و شدید، جزء لاینفک حرف پزشکی بوده و شاغلان آن را در معرض فرسودگی قرارمی‌دهد. تحقیق حاضر با هدف تعیین سطح فرسودگی شغلی ...
بیشتر
زمینه و هدف: محیط کار، شامل تنش‌های فیزیکی، اجتماعی و روانی است که هر یک بر سلامت افراد تأثیرگذارند. این مسأله در مورد کارکنان بهداشتی- درمانی که در ارتباط دائم با مراجعان بیمار هستند بیشتر مشهود است. تنش‌های پی در پی و شدید، جزء لاینفک حرف پزشکی بوده و شاغلان آن را در معرض فرسودگی قرارمی‌دهد. تحقیق حاضر با هدف تعیین سطح فرسودگی شغلی و ارتباط آن با شرایط فیزیکی محیط کار در کارکنان معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی سبزوار انجام گردیده است.
مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی – تحلیلی بوده که در بین 220 نفر از کارکنان معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی سبزوار انجام‌گرفته‌است. برای این کار، از پرسشنامهی استاندارد مسلاچ و پرسشنامهی شرایط فیزیکی محل کار شامل ده سؤال که اعتبار محتوایی آن توسط اعضای هیأت علمی دانشکده‌ی بهداشت سبزوار به‌تأیید رسیده، به‌عنوان ابزار جمع‌آوری اطلاعات استفاده‌شده‌است. این پرسش‌نامه‌ها، توسط کارکنان تکمیل و پس از جمع آوری داده‌ها، توسط نرم‌افزار spss 16 مورد تحلیل قرارگرفته‌اند.
یافته‌ها: بالاترین میانگین سنی در کارکنان اداری و خدمات (08/7±3/41 سال) مشاهده‌شده‌است. بین کاهش در عملکرد و مسخ شخصیت با محل خدمت کارکنان و بین کاهش در عملکرد، مسخ شخصیت و فرسودگی عاطفی با رشته‌ی شغلی، ارتباط آماری معنا داری مشاهده‌گردیده و شرایط فیزیکی محیط کار نیز با کاهش در عملکرد کارکنان مرتبط بوده‌است.
نتیجه‌گیری: کار در محیط‌های بهداشتی ـ درمانی، همواره با استرس‌های شغلی همراه است و هرچند که کارکنان این بخش، مستعد ابتلاء به فرسودگی شغلی هستند. ولی می‌توان با تقویت روابط غیر رسمی در سازمان، انگیزش کارکنان، مهارت آموزی، بهبود شرایط فیزیکی محیط کار و شایسته‌سالاری، مداخلات موثری را در راستای کاهش آسیب پذیری و فرسودگی کارکنان انجام‌داد.