بیوتکنولوژی و نانوتکنولوژی
علی قربانی رنجبری؛ جلیل مهرزاد؛ حسام دهقانی؛ عباس عبدالهی؛ سامان حسینخانی
دوره 29، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1401، ، صفحه 141-153
چکیده
زمینه سرطان کولون از سرطان های رایج در جهان می‌باشد. نقش IL-17A در سرطان از مراحل اولیه تومورزایی شروع می شود و به نظر می‌رسد با ایجاد التهاب نقش مهمی در تومورزایی دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی میزان بیان ژن های KI67 و P53 در سلولهای اپیتلیوم کولونHT-29 تیمار شده با IL-17A می باشد.روش کار IL-17A خریداری شد و به میزان 50 ng/ml ، به محیط کشت HT-29، اضافه ...
بیشتر
زمینه سرطان کولون از سرطان های رایج در جهان می‌باشد. نقش IL-17A در سرطان از مراحل اولیه تومورزایی شروع می شود و به نظر می‌رسد با ایجاد التهاب نقش مهمی در تومورزایی دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی میزان بیان ژن های KI67 و P53 در سلولهای اپیتلیوم کولونHT-29 تیمار شده با IL-17A می باشد.روش کار IL-17A خریداری شد و به میزان 50 ng/ml ، به محیط کشت HT-29، اضافه شد و پس از 24 ساعت سلول ها از محیط کشت جدا شد و نکروز سلولی با MTT بررسی گردید. سپس استخراج RNA صورت گرفت و میزان بیان P53 و KI67، با استفاده از پرایمر های جدید طراحی شده از روش Reverse transcription (RT) qPCR انجام و با نرم افزار GeniX6، مورد آنالیز قرار گرفت.یافته ها آزمایش MTT نشان داد که غلظت 150 ng/mlبیشترین کشندگی طی 24 ساعت را دارد. پس از 24 ساعت انکوباسیون با IL-17A ، میزان بیان ژنهای KI67 (P=0.003) و P53 (P=0.001) در سلولهای HT-29در گروه تیمار شده با IL-17A بترتیب، کاهش و افزایش یافت. همچنین تعداد سلول های مورد بررسی (HT-29)در گروه تحت تیمار نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری را نشان داد(P < 0.05).نتیجه گیری نتایج حاصل نشان داد IL17a می تواند با افزایش بیان P53 و کاهش KI67 موجب جلوگیری از تکثیر سلول های HT-29 در شرایط آزمایشگاهی شود. این می‌تواند زمینه برای استفاده از IL17a به عنوان عاملی برای ایمونوتراپی و پاتوژنز سرطان روده بزرگ باشد.
ایمنی شناسی و بیوشیمی
محسن محمدی؛ نوروز دلیرژ؛ جلیل مهرزاد؛ عباس عبدالهی
دوره 28، شماره 4 ، مهر و آبان 1400، ، صفحه 521-532
چکیده
زمینه و هدف: سرطان روده بزرگ، سومین سرطان متداول و دومین عامل مرگ‌ومیر ناشی از سرطان در ایالات متحده آمریکا و همچنین، به‌ترتیب سومین و چهارمین سرطان متداول در مردان و زنان ایرانی محسوب می‌گردد. این بیماری در صورت تشخیص در مراحل اولیه، قابل درمان است. لذا با این فرضیه که میزان بیان ژنهای آماسی منوسیت‌های خون محیطی بیماران مبتلا ...
بیشتر
زمینه و هدف: سرطان روده بزرگ، سومین سرطان متداول و دومین عامل مرگ‌ومیر ناشی از سرطان در ایالات متحده آمریکا و همچنین، به‌ترتیب سومین و چهارمین سرطان متداول در مردان و زنان ایرانی محسوب می‌گردد. این بیماری در صورت تشخیص در مراحل اولیه، قابل درمان است. لذا با این فرضیه که میزان بیان ژنهای آماسی منوسیت‌های خون محیطی بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ با افراد سالم، متفاوت است؛ این پژوهش با هدف پی بردن به نقش آماس در تکوین سرطان روده بزرگ با تکیه بر نمای ایمونوپاتولوژیک آن به‌منظور کمک به تشخیص در مراحل اولیه انجام شد. مواد و روش‌ها: در این پژوهش که به‌صورت موردی- شاهدی انجام شد میزان بیان ژنهای TLR2، TLR4، NLRP3 و NOS2 در 12 بیمار مبتلا به سرطان روده بزرگ تأیید شدهstage II با روش TNM و 12 فرد سالم مراجعه‌کننده برای غربالگری این سرطان، پس از استخراج RNA از منوسیت‌های خون دو گروه و ساخت cDNA، با استفاده از روشqPCR مقایسه شد. در این مطالعه از ژن β-actin به‌عنوان ژن مرجع استفاده گردید. یافته‌ها: میزان بیان TLR2 و TLR4در سطح mRNA در مبتلایان به سرطان روده بزرگ در مقایسه با گروه کنترل سالم به‌طور معنی‌داری کمتر بود .(p <0.05) میزان بیان NLRP3در گروه مبتلایان به سرطان روده بزرگ در مقایسه با گروه کنترل سالم، افزایش نسبی نشان داد اما معنی‌دار نبود. در مقابل، میزان بیان ژن NOS2 در گروه مبتلایان به سرطان روده بزرگ در مقایسه با گروه کنترل سالم به‌طور معنی‌داری افزایش داشت (p <0.05). نتیجه‌گیری: با توجه به تغییرات معنی‌دار بیان ژنی TLR2، TLR4 و NOS2در منوسیت‌های بیماران مبتلا به گرید II سرطان روده بزرگ و نقش واکنش‌های آماسی در تکوین این سرطان، می‌توان از این یافته‌ها نیز در کنار سایر روش‌ها برای تشخیص و تعیین پیش‌آگهی این نوع سرطان استفاده کرد. هر چند این امر نیاز به مطالعات بیشتری دارد.