پرستاری
سید حسین شاهچراغ؛ نازنین فکری؛ مصطفی راد
چکیده
زمینه و هدف: بخش اورژانس غالباً با ازدحام و حجم کار بالا همراه است. پرستاران اورژانس معمولاً شرایطی را تجربه میکنند که منجر به معضلات اخلاقی میشود و یکی از نتایج آن، دیسترس اخلاقی میباشد که مهمترین معضل پنهان شغلی در بین پرستاران اورژانس تعریف شده است. این مطالعه با هدف تعیین سطح دیسترس اخلاقی پرستاران بخش اورژانس و عوامل ...
بیشتر
زمینه و هدف: بخش اورژانس غالباً با ازدحام و حجم کار بالا همراه است. پرستاران اورژانس معمولاً شرایطی را تجربه میکنند که منجر به معضلات اخلاقی میشود و یکی از نتایج آن، دیسترس اخلاقی میباشد که مهمترین معضل پنهان شغلی در بین پرستاران اورژانس تعریف شده است. این مطالعه با هدف تعیین سطح دیسترس اخلاقی پرستاران بخش اورژانس و عوامل مؤثر بر آن انجام گرفت.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 200 پرستار شاغل بخش اورژانس بیمارستانهای سمنان و سبزوار انجام شد. از آنها خواسته شد تا به روش خودگزارشی نسبت به تکمیل پرسشنامههای دیسترس اخلاقی و دموگرافیک اقدام کنند. دادهها با نرمافزار SPSS 22 و آزمونهای آماری تی مستقل و آنالیز واریانس تجزیه تحلیل شدند.یافتهها: میانگین سنی مشارکتکنندگان 2/7 ± 20/ 32سال بود. نمره کلی دیسترس اخلاقی 10/1± 54/ 61میباشد که در سطح پایینی قرار دارد و نشان از کم بودن دیسترس اخلاقی در بیمارستانهای دولتی شهر سمنان و سبزوار است. کمترین میزان دیسترس اخلاقی مربوط به رضایت شغلی بالا و بیشترین نمره دیسترس اخلاقی مربوط به رابطه نامطلوب پرستاران با پزشکان بود.نتیجهگیری: با توجه به عوارض منفی ناشی از دیسترس اخلاقی بر کیفیت مراقبتهای پرستاری، لازم است مدیران بیمارستانها، تمهیدات لازم را در راستای شناسایی علائم دیسترس اخلاقی در پرستاران اتخاذ کردند و با انجام مداخلات لازم گام مثبتی در راستای کاهش دیسترس اخلاقی پرستاران و در نتیجه افزایش کیفیت خدمات ارائهشده به بیماران بردارند.
زهرا نعمتی؛ شاهرخ مقصودی؛ سیدرضا مظلوم؛ مریم کلاته ملائی
دوره 29، شماره 2 ، خرداد و تیر 1401، ، صفحه 243-254
چکیده
مقدمه: قاطعیت ابزار ضروری در ارتباط میان پرستاران با سایرین محسوب میشود. بر اساس مطالعات، پرستاران قاطع تراعتمادبه نفس بالاتری داشته و در صورت انجام خطا، شهامت بیشتری در گزارش خطا و در نتیجه انجام اقدام به موقع و پیشگیری از تکرار خطاهای مشابه شود.هدف: مطالعه ی حاضر با هدف ارزیابی اثر یک برنامه ی آموزشی قاطعیت بر میزان قاطعیت و عزت نفس ...
بیشتر
مقدمه: قاطعیت ابزار ضروری در ارتباط میان پرستاران با سایرین محسوب میشود. بر اساس مطالعات، پرستاران قاطع تراعتمادبه نفس بالاتری داشته و در صورت انجام خطا، شهامت بیشتری در گزارش خطا و در نتیجه انجام اقدام به موقع و پیشگیری از تکرار خطاهای مشابه شود.هدف: مطالعه ی حاضر با هدف ارزیابی اثر یک برنامه ی آموزشی قاطعیت بر میزان قاطعیت و عزت نفس پرستاران انجام شد.روش انجام کار: این مطالعه از نوع تجربی دو گروهه با طرح پیش و پس آزمون بود. مطالعه بر روی دو گروه 35 نفره از پرستاران بخشهای مختلف بیمارستان امام رضا (ع) مشهد صورت پذیرفت. برنامه آموزش قاطعیت در گروه مداخله شامل یک کارگاه آموزشی و یک جلسه درونبخشی انجام شد. تمامی افراد در دو گروه پیش از مداخله، پس از مداخله و یکماه پس از مداخله اقدام به تکمیل پرسشنامه های قاطعیت راتوس و اعتماد به نفس روزنبرگ نمودند. یافته ها مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.نتایج: میان گروه مداخله و کنترل از لحاظ متغیرهای زمینه ای اختلاف معنی داری وجود نداشت. برنامه آموزش میزان قاطعیت و اعتماد به نفس پرستاران را در گروه مداخله در تمامی اندازه گیری های پس از مداخله نسبت به پیش از آن افزایش داد (01/0>p)، هرچند که افزایش قاطعیت و اعتماد به نفس پرستاران در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل در هیچ یک از زمانهای پس از مداخله معنی دار نشد (p>0/05).نتیجه گیری: اجرای یک برنامه ی آموزش قاطعیت منجر به بهبود میزان قاطعیت و اعتماد به نفس پرستاران میگردد
پرستاری
مریم سادات کاتبی؛ مینا قلعه نوئی؛ سمیرا زال بیکی؛ زهره برزگری اسفدن
دوره 28، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1400، ، صفحه 339-346
چکیده
زمینه و هدف: ارتقای کیفیت مراقبت از بیماران، یکی از معضلات نظام ارائه خدمات مراقبت بهداشتی- درمانی میباشد و عملکرد پرستاران بهعنوان بزرگترین گروه حرفهای نظام سلامت، تأثیر بهسزایی در این زمینه دارد. این مطالعه با هدف تعیین کیفیت مراقبت از بیماران از دیدگاه پرستاران و بیماران در مرکز آموزشی درمانی شهدای قائن انجام گرفت.
مواد ...
بیشتر
زمینه و هدف: ارتقای کیفیت مراقبت از بیماران، یکی از معضلات نظام ارائه خدمات مراقبت بهداشتی- درمانی میباشد و عملکرد پرستاران بهعنوان بزرگترین گروه حرفهای نظام سلامت، تأثیر بهسزایی در این زمینه دارد. این مطالعه با هدف تعیین کیفیت مراقبت از بیماران از دیدگاه پرستاران و بیماران در مرکز آموزشی درمانی شهدای قائن انجام گرفت.
مواد و روشها: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی است که در آن 63 پرستار که شرایط ورود به مطالعه را داشتند بهصورت تصادفی انتخاب شدند. بهازای هر پرستار 3 بیمار بهصورت در دسترس انتخاب گردید. دادهها با استفاده از پرسشنامه استاندارد روایی و پایایی QUALIPAC(Quality Patient Care Scale) جمعآوری شد. یافتهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 24 و آزمونهای کایاسکوئر، من ویتنی، آنالیزواریانس یکطرفه و تیمستقل، تجزیهوتحلیل شدند.
یافتهها: میانگین نمره کیفیت مراقبت در بعد روانی اجتماعی از دیدگاه 1/46±61/66و 1/66±80/38، در بعد جسمی از دیدگاه بیماران 1/43±57/93و 1/52±76/15و در بعد ارتباطی از دیدگاه بیماران 1/43±57/93و پرستاران 0/83±39/19بود. بین دیدگاه بیماران و پرستاران در هر سه بعد مراقبت، تفاوت معنیداری مشاهده شد (P=0/000). همچنین ارتباط معناداری بین مشخصات دموگرافیک پرستاران و بیماران با نمره کیفیت مراقبت وجود نداشت (P>0.005)..
نتیجهگیری: با توجه به یافتهها، پیشنهاد میشود از طریق برگزاری دورههای آموزشی ضمن خدمت برای پرستاران بالین و همچنین دانشجویان پرستاری بهویژه آموزش مهارتهای ارتباطی و با بهکارگیری سیستم تشویق و تنبیه و همچنین کنترل و نظارت مستمر بتوان سطح کیفیت مراقبت از بیماران را ارتقا داد.
پرستاری
فاطمه قزلی؛ محسن کوشان؛ محمد حسن رخشانی؛ محمد رضا قاسمی
دوره 26، شماره 6 ، بهمن و اسفند 1398، ، صفحه 747-753
چکیده
زمینه و هدف: بیگانگی شغلی با پیامدهای منفی در سطح کارایی کارکنان و سازمان مرتبط است. با توجه به اهمیت نقش پرستاران در سیستم بهداشتی درمانی، این پژوهش با هدف تعیین ارتباط درک از ویژگی های شغلی و حمایت سازمانی با بیگانگی شغلی پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی سبزوار انجام شده است.مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک ...
بیشتر
زمینه و هدف: بیگانگی شغلی با پیامدهای منفی در سطح کارایی کارکنان و سازمان مرتبط است. با توجه به اهمیت نقش پرستاران در سیستم بهداشتی درمانی، این پژوهش با هدف تعیین ارتباط درک از ویژگی های شغلی و حمایت سازمانی با بیگانگی شغلی پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی سبزوار انجام شده است.مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی در سال 1397 می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل پرستاران بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی سبزوار می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای، 181 نفر پرستار مورد بررسی قرار گرفتند. ابزارهای جمع آوری داده ها در این مطالعه سه پرسش نامه، ویژگی های شغلی هاکمن و اولدهام، پرسشنامه حمایت سازمانی آیزنبرگر و پرسش نامه بیگانگی شغلی بوئر بود. تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی شامل رگرسیون خطی و تحلیل واریانس، با نرم افزار نسخه SPSS 21 انجام گرفت.یافته ها: میانگین و انحراف استانداردهای نمره متغیر ویژگی شغلی 61/1 ± 73/60، توان انگیزشی 4/25 ± 9/2، حمایت سازمانی 8/52 ± 61 و بیگانگی شغلی 1/73 ± 96/88 می باشد. همچنین بر اساس نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون، بین درک از ویژگی شغلی و حمایت سازمانی با بیگانگی شغلی رابطه معنادار وجود دارد ( P < 0/05).نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان می دهد بین ویژگیهای شغلی و حمایت سازمانی با بیگانگی شغلی پرستاران رابطه معکوس معناداری وجود دارد، که متغیر ویژگیهای شغل به میزان بیشتری تغیرات متغیر بیگانگی شغلی را نشان می دهد. لذا پیشنهاد می گردد مطالعهای کیفی جهت تبیین ویژگی های مختلف حرفه پرستاری به منظور ارائه راه کارهایی جهت غنی سازی اجزای ویژگی شغلی انجام گیرد.
پرستاری
سید مهدی سعادتی؛ عبدالحسین امامی سیگارودی؛ مینو میترا چهرزاد؛ احسان کاظم نژاد لیلی
دوره 25، شماره 6 ، بهمن و اسفند 1397، ، صفحه 875-883
چکیده
صلاحیت بالینی جهت انجام اقدامات در حوزه فعالیت پرستاری از اهمیت ویژهای برخوردار است . این مطالعه باهدف مقایسه صلاحیت بالینی پرستاران بخشهای کودکان از دیدگاه پرستاران و سرپرستاران مرکز آموزشی درمانی کودکان شهر رشت در سال 1396 انجام شد.روش کار : مطالعه مقطعی از نوع توصیفی - تحلیلی است. کلیه پرستاران و سرپرستاران شاغل در بیمارستان کودکان ...
بیشتر
صلاحیت بالینی جهت انجام اقدامات در حوزه فعالیت پرستاری از اهمیت ویژهای برخوردار است . این مطالعه باهدف مقایسه صلاحیت بالینی پرستاران بخشهای کودکان از دیدگاه پرستاران و سرپرستاران مرکز آموزشی درمانی کودکان شهر رشت در سال 1396 انجام شد.روش کار : مطالعه مقطعی از نوع توصیفی - تحلیلی است. کلیه پرستاران و سرپرستاران شاغل در بیمارستان کودکان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی گیلان به روش سرشماری نمونهگیری شدند.ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه استاندارد صلاحیت بالینی عمومی پرستاران لیو((CIRN و پرسشنامه صلاحیت بالینی اختصاصی بخش کودکان بود .داده ها پس از جمعآوری به محیط نرمافزار spss 16 وارد و با آزمونهای آماری آنالیز گردید.یافتهها: میانگین نمرات صلاحیت بالینی عمومی از دیدگاه پرستاران (16.31±170.88)و سرپرستاران (20.91±159.47) ومیانگین نمرات صلاحیت بالینی اختصاصی ازدیدگاه پرستاران (10.41±78.28)و سرپرستاران (11.59±74.22) بود .متغیرهایی نظیر سن,وضعیت تأهل,وضعیت شغل,سطح تحصیلات و میزان علاقهمندی ارتباط معنیدار آماری را با سطح صلاحیت بالینی داشتند.(P ≤0.05).نتیجهگیری: نمرات صلاحیت بالینی عمومی و اختصاصی پرستاران بالاتر از نمرات سرپرستاران بود.صلاحیت بالینی از دیدگاه پرستاران و سرپرستاران مطلوب بوده و ارزیابی دورهای سطح صلاحیت بالینی جهت ارتقا مهارتهای بالینی توسط مدیران پرستاری پیشنهاد می گردد .
روانشناسی و روانپزشکی
خدیجه اعراب شیبانی
دوره 25، شماره 5 ، آذر و دی 1397، ، صفحه 609-617
چکیده
هدف:قراردادهای روانی را باورها و عقایدی در ارتباط با تعهد بین کارمند و کارفرما تعریف می کنند که تنظیم کننده روابط بین کارمند و کارفرما هستند. هدف اصلی تحقیق، بررسی نقش پیش بینی کنندگی قرارداد روانی در میزان تعهد سازمانی پرستاران بیمارستان ها است. مواد و روش ها:تحقیق حاضر توصیفی از نوع همبستگی است.دادههای تحقیق با استفاده از پرسشنامه ...
بیشتر
هدف:قراردادهای روانی را باورها و عقایدی در ارتباط با تعهد بین کارمند و کارفرما تعریف می کنند که تنظیم کننده روابط بین کارمند و کارفرما هستند. هدف اصلی تحقیق، بررسی نقش پیش بینی کنندگی قرارداد روانی در میزان تعهد سازمانی پرستاران بیمارستان ها است. مواد و روش ها:تحقیق حاضر توصیفی از نوع همبستگی است.دادههای تحقیق با استفاده از پرسشنامه قرارداد روانی هیوآی و همکاران(2004) و تعهد سازمانی آلن و می یر(1991) از نمونهای به تعداد 400 نفر از جمعیت پرستاران به روش نمونهگیری تصادفی ساده جمعآوری گردید. تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS-18 و آزمون تحلیل رگرسیون انجام شد یافته ها:تحلیل داده ها نشان داد که از روی متغیر قرارداد روانی به میزان 9/36 درصد میتوان متغیر تعهد سازمانی کارکنان را پیشبینی کرد. همچنین مقدار ضریب تعیین (136/0) نشان میدهد که 6/13 درصد از پراکندگی مشاهده شده تعهد سازمانی، توسط متغیر قرارداد روانی تبیین و توجیه میشود. نتیجه گیری: استفاده از قراردادهای روانی جهت بررسی روابط بین کارمند و کارفرما نشان می دهند که چنین روابط تعاملی به شدت بر مکانیزم های درون فردی، اجتماعی و روان شناختی وابسته است.
پرستاری
اکرم شمس آبادی؛ مهدی جعفرزاده فخاری؛ حسین شاره؛ محمدحسن رخشانی؛ علی اکبر جنت ابادی
دوره 25، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1397، ، صفحه 135-142
چکیده
زمینه و هدف: اجرای دستورات دارویی بخش مهمی از فرآیند درمان و مراقبت بیمار بوده و از عملکردهای اصلی پرستاران محسوب می شود. اشتباهات دارویی در حرفه پرستاری یکی از شایعترین اشتباهات نظام بهداشتی است. یکی از عوامل موثر در بروز اشتباهات دارویی پرستاران استرس شغلی است؛ لذا استفاده از شیوه های پیشگیرانه مانند مدیریت استرس، ضروری است. این ...
بیشتر
زمینه و هدف: اجرای دستورات دارویی بخش مهمی از فرآیند درمان و مراقبت بیمار بوده و از عملکردهای اصلی پرستاران محسوب می شود. اشتباهات دارویی در حرفه پرستاری یکی از شایعترین اشتباهات نظام بهداشتی است. یکی از عوامل موثر در بروز اشتباهات دارویی پرستاران استرس شغلی است؛ لذا استفاده از شیوه های پیشگیرانه مانند مدیریت استرس، ضروری است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش ایمن-سازی در برابر استرس بر میزان بروز اشتباهات دارویی پرستاران انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر، یک مطالعه کارآزمایی میدانی شاهدار است. جامعه پژوهش را 100 نفر پرستار شاغل در بخش های داخلی، جراحی و اطفال بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی سبزوار تشکیل میدهند. پرستاران به روش نمونه گیری سهمیه ای انتخاب و با استفاده از بلوک جایگشتی به دو گروه تقسیم شدند. درگروه مداخله، آموزش ایمن سازی دربرابراسترس (کارگاه2روزه 8 ساعته به فاصله یک هفته) اجراشد. ابزار گردآوری داده ها فرمهای پژوهشگر ساخته مشخصات فردی- شغلی و فرم ثبت اشتباهات دارویی بود، در طول دو مرحله یک ماه قبل و یک ونیم ماه بعد از مداخله توسط هر دو گروه تکمیل گردید. داده ها با استفاده از آزمون های آماری من ویتنی، کای دو ، فیشر و تی- مستقل و معادلات برآورد تعمیم یافته با نرم افزار آماری SPSS نسخه 16و SAS نسخه 9,1 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین و انحراف معیار اشتباهات دارویی درگروه مداخله قبل از آموزش ایمن سازی در برابر استرس 30 /2±65 /5 و یک ونیم ماه بعد 57/ 1±68/ 2 بود. تجزیه و تحلیل داده ها بین میانگین اشتباهات دارویی نمونه های پژوهش قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون تفاوت معنیداری را نشان داد (05/0>P). نتیجه گیری: آموزش ایمن سازی در برابر استرس میتواند میزان بروز اشتباهات دارویی پرستاران را کاهش دهد.
نسرین فاضل؛ حمیده یزدیمقدم؛ فاطمه الحانی؛ اکبر پژهان؛ محسن کوشان؛ محمدرضا قاسمی؛ فهیمه ریواده
دوره 24، شماره 2 ، خرداد و تیر 1396، ، صفحه 97-106
چکیده
اهداف: آموزش بالینی پرهزینهترین عنصر برنامة پرستاری و یکی از ارکان مهم آموزش پرستاری است. دورة آموزش بالینی از مقاطع مهم آموزش پرستاری است که طی آن توانمندیهای اولیه و حرفهای دانشجویان پایهریزی میشود. لذا، این پژوهش کیفی با هدف تبیین تجارب پرستاران از آموزش بالینی در بخش اورژانس انجام شد. مواد و روشها: این تحقیق مطالعهای ...
بیشتر
اهداف: آموزش بالینی پرهزینهترین عنصر برنامة پرستاری و یکی از ارکان مهم آموزش پرستاری است. دورة آموزش بالینی از مقاطع مهم آموزش پرستاری است که طی آن توانمندیهای اولیه و حرفهای دانشجویان پایهریزی میشود. لذا، این پژوهش کیفی با هدف تبیین تجارب پرستاران از آموزش بالینی در بخش اورژانس انجام شد. مواد و روشها: این تحقیق مطالعهای کیفی با رویکرد تحلیل محتواست. فرایند جمعآوری دادهها مشتمل بر بیست مصاحبة نیمهساختاریافته و عمیقباپرستاران در بخش اورژانس (شش دانشجوی پرستاری، دو پرستار مسئول بخش، چهار مربی پرستاری و هشت پرسنل پرستاری) همراه با یادداشتهای عرصه است. مصاحبة عمیق براساس تجربههایواقعیپرستاراندرمحیطبالینیباپاسخبهسؤالهایباز و در موارد لزوم سؤالهایکاووشی جمعآوری شد. تحلیل دادهها به روش آنالیزمحتوی کیفی انجامگرفت. یافتهها:تحلیل دادهها منجر به استخراج نه طبقه وسه درونمایه شد که بیانگر تجربه و درک پرستاران اورژانس از آموزش بالینی است، شامل محیط (ارتباطات، امنیت محیط و تجهیزات محیط) آموزش (آموزش به بیمار، آموزش پرسنل و آموزش دانشجو) و عملکرد مسئول بخش نقش مدیریت بخش اورژانس در آموزش، نقش و عملکرد متون در آموزش، و نقش و عملکرد پرسنل عرضهکنندة خدمات. نتیجهگیری: یافتههای پژوهش بیانگر وجود برخی فاکتورهای مؤثر در کسب تجربههای مثبت بود، مثل آموزش چهرهبهچهره به بیمار، حضور مؤثر مربی در بخش و برخی تجربههای منفی مانند عدم بهکارگیری فنهای آموختهشدة دانشجویان در محیط آموزشی با کیفیت بالا در شرایط بالینی، و کمبود تجهیزات و حجم کار زیاد کارکنان. با درنظرگرفتن مجموع نظرات چنین برداشت میشود که با شناخت نارساییهای آموزش بالینی مسئولان قادر خواهند بود که برنامههای آموزشی مطلوب را طرحریزی کنند و سبب ارتقای کیفیت آموزش بالینی خواهد شد.
معصومه فولادوندی؛ هاجر صادقی؛ مریم توفیقی؛ آذر اسدآبادی
دوره 24، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1396، ، صفحه 1-8
چکیده
زمینهوهدف: از مهمترین عوامل در کیفیت عرضة هر چه بهتر خدمات پرستاران به بیماران رضایت شغلی و هوش هیجانی است که بیتوجهی به آن در بلندمدت موجب بروز عصیان، کاهش حس مسئولیت، فرسودگی شغلی و ترک خدمت را بهدنبال خواهد داشت. بنابراین، مطالعة حاضر،با هدفتعیین ارتباطرضایت شغلی با هوش هیجانی در پرستاران بخشهای اورژانس، بهویژه بیمارستانهای ...
بیشتر
زمینهوهدف: از مهمترین عوامل در کیفیت عرضة هر چه بهتر خدمات پرستاران به بیماران رضایت شغلی و هوش هیجانی است که بیتوجهی به آن در بلندمدت موجب بروز عصیان، کاهش حس مسئولیت، فرسودگی شغلی و ترک خدمت را بهدنبال خواهد داشت. بنابراین، مطالعة حاضر،با هدفتعیین ارتباطرضایت شغلی با هوش هیجانی در پرستاران بخشهای اورژانس، بهویژه بیمارستانهای آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهر کرماندرسال 1391 انجام شد. مواد و روشها: اینمطالعةتوصیفی- همبستگیروی150نفراز پرستاران بخشهای اورژانس، بهویژه بیمارستانهای آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهر کرمان به روش سرشماری با استفاده از پرسشنامههای مشخصاتدموگرافیکی، رضایت شغلی پرستاران و هوش هیجانی برادی گریوز(Bradbry- Graves) بهصورت سرشماری انجام شد. تجزیهوتحلیلدادهها باآزمون تی مستقل، آنالیز واریانس یکطرفه وضریب همبستگیپیرسون با استفاده از SPSS نسخة 20انجام شد و سطحمعناداری05/0 درنظرگرفتهشد. یافتهها: میانگین نمرة کلی رضایت شغلی و هوش هیجانی بهترتیب (69/17±72/83) و (56/17±09/121) بود. بین نمرة کلی رضایت شغلی (رضایت درونی و رضایت بیرونی) و نمرة کلی هوش هیجانی ارتباط معناداری با ضریب همبستگی 351/0 مشاهده شد (0001/0>P). نتایج آزمون تحلیل واریانس (ANOVA) و تی مستقل نشان داد بین متغیرهای دموگرافیک (سن، تحصیلات، تجربه، واحد سازمانی، جنس) با رضایت شغلی و ابعاد آن و هوشهیجانی و زیرگروههایش ارتباطی وجود ندارد (05/0<P). نتیجهگیری: رضایت شغلیبا هوش هیجانی رابطةمستقیمداردوبهنظر میرسدافرادبا هوش هیجانی بالاتر احساس رضایت بیشتری در کار با همکاران و بیماران دارند. پیشنهاد میشود مطالعات بیشتری در رابطه با ارتباط این دو مفهوم و ارتباط آن با متغیرهای دموگرافیکی انجام شود.
مرضیه مطهری؛ سیدرضا مظلوم؛ نگار اصغریپور؛ شاهرخ مقصودی پورزیدآبادی؛ مژگان غیاثیاجقان
دوره 23، شماره 4 ، مهر و آبان 1395، ، صفحه 644-651
چکیده
اهداف برای ارتباط موفقیتآمیز با مددجویان و خانوادهها و همکاران، جرئتورزی رفتار مهمی برای پرستار حرفهای امروز به حساب میآید. جرئتورزی به عنوان جزء مهمی از مهارتهای ارتباطی، سبب افزایش عزت نفس، بهبود ارتباطات حرفهای و ارتقای کیفیت مراقبت از بیمار میشود. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر آموزش مهارت جرئتورزی بر سطح قاطعیت ...
بیشتر
اهداف برای ارتباط موفقیتآمیز با مددجویان و خانوادهها و همکاران، جرئتورزی رفتار مهمی برای پرستار حرفهای امروز به حساب میآید. جرئتورزی به عنوان جزء مهمی از مهارتهای ارتباطی، سبب افزایش عزت نفس، بهبود ارتباطات حرفهای و ارتقای کیفیت مراقبت از بیمار میشود. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر آموزش مهارت جرئتورزی بر سطح قاطعیت پرستاران در محیط کار انجام گرفت.مواد و روش ها این مطالعه تجربی در سال1393 روی 60 پرستار بیمارستان امام رضا (ع) در شهر مشهد به روش نمونهگیری در دسترس و به صورت تصادفی در دو گروههای آزمون و شاهد انجام گرفت. گروه آزمون طی کارگاه دوروزه تحت آموزش مهارت جرئتورزی قرار گرفت. گروه شاهد آموزشی دریافت نکرد. سطح مهارت جرئتورزی هر دو گروه قبل و چهل روز بعد از مداخله با پرسشنامه جرئتورزی باراُن سنجیده شد. دادهها با نسخه 11/5 نرمافزار SPSS، آزمون آماری خی دو، آزمون دقیق فیشر، منویتنی و ویلکاکسون تجزیهوتحلیل شد.یافته ها میانگین نمره جرئتورزی پرستاران در محیط کار در دو گروه آزمون و شاهد در مرحله قبل از مداخله تفاوت آماری معناداری نداشت (417/0=P)، اما پس از اجرای مداخله بین میانگین نمره جرئتورزی در دو گروه آزمون (89/2±03/23) و شاهد (01/3±06/19) تفاوت آماری معناداری مشاهده شد (0001/0>P). نتیجه گیری نتایج نشان داد برگزاری برنامه آموزشی مهارت جرئتورزی به صورت کارگاهی در افزایش سطح مهارت قاطعیت پرستاران در محیط کار تأثیر دارد. لذا پیشنهاد میشود با توجه به فواید مهارت جرئتورزی در شغل پرستاری، از برنامه آموزشی مهارت جرئتورزی در دورههای آموزشی ضمن خدمت پرستاران استفاده شود.
محدثه محسنپور؛ عباس عباسزاده؛ محمدحسن رخشانی؛ محمد صادقیبیمرغ؛ سیدهسولماز موسوی
دوره 23، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1395، ، صفحه 526-531
چکیده
اهداف کیفیت زندگی کاری نقش مهمی در رضایت شغلی و کیفیت ارائه خدمات دارد. تناسب شخصیت فرد با حرفهای که در آن مشغول است، یکی از مسائلی مؤثر در رضایت شغلی است. این مطالعه با هدف بررسی کیفیت زندگی کاری پرستاران شاغل در دانشگاه علوم پزشکی سبزوار در سال 1392 و مقایسه آن با اطلاعات جمعیتشناختی انجام شده است. همچنین ارتباط تناسب شخصیت پرستاران ...
بیشتر
اهداف کیفیت زندگی کاری نقش مهمی در رضایت شغلی و کیفیت ارائه خدمات دارد. تناسب شخصیت فرد با حرفهای که در آن مشغول است، یکی از مسائلی مؤثر در رضایت شغلی است. این مطالعه با هدف بررسی کیفیت زندگی کاری پرستاران شاغل در دانشگاه علوم پزشکی سبزوار در سال 1392 و مقایسه آن با اطلاعات جمعیتشناختی انجام شده است. همچنین ارتباط تناسب شخصیت پرستاران با حرفه پرستاری بررسی شده است.مواد و روش ها این مطالعه توصیفیمقطعی با روش نمونهگیری دومرحلهای (سهمیهایتصادفی ساده) بین پرستاران شاغل در دانشگاه علوم پزشکی سبزوار انجام شد. ابزار مطالعه پرسشنامه تناسب شخصیت با حرفه هالند و کیفیت زندگی کاری بود. اعتبار و روایی ابزارها با نظر متخصصان و پایایی آنها با همسانی درونی تأیید شد. دادهها در نرمافزار SPSS وارد و با آزمونهای آماری تحلیل شد. یافته ها میانگین کیفیت زندگی کاری پرستاران 51/20 و انحراف معیار آن 04/16 بود. 5/93درصد از پرستاران از کیفیت زندگی کاری خود ناراضی، 8/4درصد راضی و 6/1درصد بسیار راضی بودند. شخصیت 6/20درصد از شرکتکنندگان کاملاً متناسب و 4/33درصد نسبتاً متناسب و 46درصد نامتناسب با حرفه پرستاری بود. میانگین کیفیت زندگی کاری براساس تناسب شخصیت پرستاران تفاوت معناداری نداشت.نتیجه گیری در این مطالعه کیفیت زندگی کاری در سطح نامطلوبی گزارش شده است. اکثر پرستاران شخصیتی نامتناسب با حرفه پرستاری داشتند. نتایج این پژوهش نشان داد که مسئولان باید به این دو مسئله بیشتر توجه کنند؛ زیرا این قشر بزرگترین گروه ارائهدهنده خدمات سلامت در جامعه هستند.
حسن باقری نیا؛ محمد یمینی؛ اسحاق ایلدرآبادی؛ فهیمه باقری نیا
دوره 22، شماره 6 ، بهمن و اسفند 1394، ، صفحه 1063-1070
چکیده
زمینه و هدف:پرستاران با استرسهای مختلف شغلی روبرو هستند که به دلیل ویژگیهای شخصیتی متفاوتی که دارند بصورت گوناگونی با استرس برخورد می کنند و سلامت روان آنها تحت تاثیر ویژگیهای شخصیتی قرار می گیرد. هدف از انجام این پژوهش بررسی ویژگیهای شخصیتی و سلامت روان با واسطه تاب آوری در پرستاران می باشد.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی با ...
بیشتر
زمینه و هدف:پرستاران با استرسهای مختلف شغلی روبرو هستند که به دلیل ویژگیهای شخصیتی متفاوتی که دارند بصورت گوناگونی با استرس برخورد می کنند و سلامت روان آنها تحت تاثیر ویژگیهای شخصیتی قرار می گیرد. هدف از انجام این پژوهش بررسی ویژگیهای شخصیتی و سلامت روان با واسطه تاب آوری در پرستاران می باشد.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی با روش تحلیل مسیر است. 105 پرستار در بیمارستان اسفراین بطور تصادفی انتخاب شدند. پرسشنامه های شخصیتی نئو، تاب آوری کانر و دیویدسون و سلامت روان گلدبرگ استفاده شد. آزمونهای همبستگی و تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار SPSS و AMOS جهت تحلیل داده ها مورد استفاده قرار گرفتند.
یافته ها:نتایج نشان داد که اثر مستقیم روان رنجورخویی (282/0Beta= و 000/0P=) ، وجدان گرایی (207/0Beta= و 002/0P=) و تاب آوری (392/0Beta= و 000/0P=) بر سلامت روان معنادار می باشند و سایر مسیرهای مستقیم به سلامت روان معنادار نبودند و نیز ویژگیهای شخصیتی روان رنجورخویی (236/0-Beta= و 000/0P=)، توافق جویی (147/0Beta= و 000/0P=)، و تجربه پذیری (044/0Beta= و 014/0P=) از طریق تاب آوری بر سلامت روان اثر معنادار غیر مستقیم دارند.
نتیجه گیری:ویژگیهای شخصیتی علاوه بر اینکه بطور مستقیم بر سلامت روان تاثیر می گذارند، بطور غیر مستقیم از طریق تاب آوری هم بر سلامت روان تاثیر دارد. بنابراین متغیر تاب آوری را می توان یک متغیر واسطه ای بین ویژگیهای شخصیتی و سلامت روان در نظر گرفت.
سیامک محبی؛ نسیم رسولی؛ زهره قمری زارع؛ اعظم حبشی زاده
دوره 21، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1393، ، صفحه 175-182
چکیده
زمینه و هدف: پرستاران، عمدهترین بخش نیروی انسانی نظام بهداشت و سلامت هستند. روحیهی شغلی آنها بهواسطه اثراتی که بر عملکرد حرفه-ای دارد، از اهمیت بالایی برخورداراست. بدین منظور، در این پژوهش میزان روحیهی شغلی پرستاران و عوامل مرتبط با آن مورد بررسی قرارگرفته-است.
مواد و روشها: این پژوهش، یک مطالعهی توصیفی، تحلیلی و مقطعی ...
بیشتر
زمینه و هدف: پرستاران، عمدهترین بخش نیروی انسانی نظام بهداشت و سلامت هستند. روحیهی شغلی آنها بهواسطه اثراتی که بر عملکرد حرفه-ای دارد، از اهمیت بالایی برخورداراست. بدین منظور، در این پژوهش میزان روحیهی شغلی پرستاران و عوامل مرتبط با آن مورد بررسی قرارگرفته-است.
مواد و روشها: این پژوهش، یک مطالعهی توصیفی، تحلیلی و مقطعی است. جامعهی پژوهش را کلیهی پرستاران شاغل در 4 بیمارستان آموزشی قم در سال 1392 تشکیلدادهاست. 226 پرستار، بهروش نمونهگیری در دسترس در مطالعه شرکتداشتهاند. جمعآوری اطلاعات، از طریق یک پرسشنامهی روا و پایا با روش خودایفا انجامگرفته که پرسشنامهای مشتمل بر٢ بخشِ ویژگیهای دموگرافیک و پرسشنامهی روحیهی شغلی پرستاران بودهاست. پرسشنامه، در4حیطه(همبستگی و کارگروهی، هویت سازمانی، ارتباطات و دلبستگی شغلی)، روحیهی شغلی پرستاران را بررسی میکند. تجزیه و تحلیل دادهها نیز با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و کاربرد نرمافزار spss انجام گرفتهاست.
یافتهها: براساس یافتههای پژوهش، میانگین نمرهی روحیهی شغلی پرستاران از حداکثر نمره 135 (04/14 03/65) بهدستآمدهاست. بیشترین میانگین نمره، مربوط به هویّت سازمانی و دلبستگی شغلی بودهاست. 3/67 درصد(152نفر)، دارای روحیهی متوسط شغلی بودهاند. رابطهی معنادار آماری بین روحیهی شغلی پرستاران و مشخصات دموگرافیک وجود نداشتهاست(05/0 P>).
نتیجهگیری: با توجه به نتایج این پژوهش، به مسؤولان پیشنهاد میشود که زمینه ارتقای همبستگی و کارگروهی و ارتباطات درون سازمانی را فراهمکنند و بدین طریق، جهت رفع عمدهترین علتهای روحیهی پایین پرستاران، گامهای مثبت و مؤثری بردارند.
نرجس حشمتی فر؛ هاجر صادقی؛ حمیده جمعه تندکی؛ رحیم اکرمی
دوره 20، شماره 5 ، بهمن و اسفند 1392، ، صفحه 635-642
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به فرصت و طول زمان ارتباط پرستار با بیمار، پرستاران بهترین جایگاه را برای کاهش نگرانی و آموزش به بیمار دارا میباشند.مطالعهی حاضر با هدف بررسی ارزیابی عملکرد آموزش به بیمار در عملکردهای پرستاری از دیدگاه پرستاران و بیماران(در حال ترخیص) انجام گرفته است.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی در تابستان سال 1392 در ...
بیشتر
زمینه و هدف: با توجه به فرصت و طول زمان ارتباط پرستار با بیمار، پرستاران بهترین جایگاه را برای کاهش نگرانی و آموزش به بیمار دارا میباشند.مطالعهی حاضر با هدف بررسی ارزیابی عملکرد آموزش به بیمار در عملکردهای پرستاری از دیدگاه پرستاران و بیماران(در حال ترخیص) انجام گرفته است.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی در تابستان سال 1392 در سه مرکز آموزشی – پژوهشی و درمانی شهر سبزوار انجام پذیرفت. جامعه پژوهش را110 نفر از پرستاران و 110 نفر از بیماران بستری در این بخشها که در حال ترخیص بودند تشکیل دادند . اطلاعات از طریق پرسش نامه ساخته شده توسط محقق برای پرستاران و بیماران جمعآوری شد ، سپس دادهها با استفاده از نرمافزار spss نسخه 15و بهرهگیری از آزمونهای توصیفی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج عملکرد آموزشی پرستاران نشان داد که بیماران بیش ترین میزان آموزش در بدو پذیرش را ، شیوه استفاده از وسایل مورد نیاز (15%)، بیش ترین میزان آموزش حین بستری را زمان مصرف دارو(41%) و بیش ترین میزان آموزش زمان ترخیص را پیگیری درمان و مراجعه بعدی به پزشک (30%) ذکر کردهاندو پرستاران هم بیش ترین میزان آموزش در بدو پذیرش، حین بستری و زمان ترخیص را به ترتیب شیوه استفاده از وسایل مورد نیاز(38%)، روش های درمانی مورد استفاده تسکین درد (66%)، پیگیری درمان و مراجعه بعدی به پزشک(41%)را ذکر کردهاند.
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که وضعیت آموزش به بیمار در هر سه حیطه زمانی از نظر پرستاران و بیماران از مطلوبیت خوبی برخوردار نبوده است.بنابراین مدیران بخش درمان بایستی اقدامات لازم را در جهت بالا بردن سطح آگاهی پرستاران نسبت به اهمیت آموزش به بیمار انجام دهند.
سعید واقعی؛ احمد آشوری؛ امیر رضا صالح مقدم؛ حسین کریمی مونقی؛ اکرم گازرانی؛ حسن غلامی
دوره 18، شماره 2 ، خرداد و تیر 1390، ، صفحه 132-139
چکیده
زمینه و هدف: صلاحیت بالینی از ضرورت های مهم حرفه پرستاری بوده و اخیراً پرستاران در این زمینه مورد انتقاد زیادی قرار گرفته اند. به همین دلیل، یافتن مؤلفه ها و عوامل مؤثر بر صلاحیت بالینی و ارتقاء آن همیشه مورد توجه نظام های آموزشی، بهداشتی و درمانی بوده است. هوش معنوی نیز به عنوان عامل مهم در کارآمدی و موفقیت پرستاران مورد توجه قرار گرفته ...
بیشتر
زمینه و هدف: صلاحیت بالینی از ضرورت های مهم حرفه پرستاری بوده و اخیراً پرستاران در این زمینه مورد انتقاد زیادی قرار گرفته اند. به همین دلیل، یافتن مؤلفه ها و عوامل مؤثر بر صلاحیت بالینی و ارتقاء آن همیشه مورد توجه نظام های آموزشی، بهداشتی و درمانی بوده است. هوش معنوی نیز به عنوان عامل مهم در کارآمدی و موفقیت پرستاران مورد توجه قرار گرفته است. لذا برای یافتن شواهدی در این خصوص، مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت هوش معنوی و همبستگی آن با صلاحیت بالینی پرستاران طراحی و اجرا گردید.
مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی - همبستگی بر روی 212 پرستار بیمارستان های آموزشی شهر مشهد از طریق نمونه گیری چند مرحله ای انجام شد. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه هوش معنوی و صلاحیت بالینی بود. داده ها با استفاده از نرم افزارآماری SPSS 11.5 و از آزمون های آنالیزواریانس، کراسکال والیس، تی تست، همبستگی و رگرسیون خطی ساده و تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که 3/53 درصد پرستاران دارای نمره هوش معنوی بیشتر از میانگین و 7/46 درصد نمره کمتر از میانگین بودند. میزان صلاحیت بالینی اکثر پرستاران، 8/۵۳ درصد با توجه به خودارزیابی در محدوده خوب؛ 2/48 درصد طبق ارزیابی سرپرستاران در محدوده متوسط و در مجموع 3/۵۳ درصد نظر پرستار و سرپرستار در حیطه متوسط قرار داشتند. آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین هوش معنوی پرستاران و صلاحیت بالینی آن ها همبستگی معنادار و مثبت وجود دارد (001/0