روانشناسی و روانپزشکی
احمد محمودی؛ مریم مشایخ؛ فاطمه زم؛ مهدی شاه نظری؛ جاوید پیمانی
دوره 29، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1401، ، صفحه 115-130
چکیده
زمینه و هدف: کودک آسیب دیده شنوایی اغلب مشکلات ارتباطی دارد و مشکلات ارتباطی خود می تواند به مسائل اجتماعی و رفتاری منجر شود از این رو هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی بازی درمانی گروهی با رویکرد شناختی-رفتاری بر اضطراب و عزت نفس دانش آموزان ناشنوا است.مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل ...
بیشتر
زمینه و هدف: کودک آسیب دیده شنوایی اغلب مشکلات ارتباطی دارد و مشکلات ارتباطی خود می تواند به مسائل اجتماعی و رفتاری منجر شود از این رو هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی بازی درمانی گروهی با رویکرد شناختی-رفتاری بر اضطراب و عزت نفس دانش آموزان ناشنوا است.مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام دانش آموزان پسر ناشنوای مقطع ابتدایی در سال تحصیلی 99- 1398 در استان البرز بود. تعداد دانش آموزان 45 نفر بود که از این تعداد به روش نمونه گیری در دسترس تعداد 30 دانش آموز انتخاب شد و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. از مقیاس های اضطراب کودکان اسپنس و سنجش عزت نفس کوپر اسمیت برای جمع آوری داده ها استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان می‌دهد که میزان اضطراب کودکان ناشنوا در گروه آزمایش و پس از اجرای بازی درمانی با رویکرد شناختی-رفتاری در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافته است(p<0/05). همچنین یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که عزت نفس کودکان ناشنوا در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در پس آزمون افزایش معناداری در سطح 05/0 داشته است.نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش، بازی درمانی گروهی روشی موثر برای کاهش اضطراب و افزایش و تقویت عزت نفس دانش آموزان ناشنوا می باشد. ایجاد زمینه های لازم جهت برگزاری جلسات بازی درمانی گروهی در مدارس ویژه ناشنوایان ضروری به نظر می رسد.