بهداشت محیط و محیط زیست
رضا حکمت شعار؛ شهرزاد خرم نژادیان؛ احمد اله آبادی؛ محمدحسین ساقی
دوره 28، شماره 4 ، مهر و آبان 1400، ، صفحه 533-544
چکیده
زمینه و هدف: پنی‌سیلین G یکی آنتی‌بیوتیک‌های پرمصرف در کل جهان می‌باشد. انتشار پنی‌سیلین G به مایع آبی می‌تواند منجر به آلودگی این منابع شود. در این مطالعه، کارایی کربن فعال تولید شده از اسکنبیل و اصلاح شده با کلریدآمونیوم برای تجزیه پنی‌سیلین G از محلولهای آبی مطالعه شده است.
مواد و روش‌ها: مشخصات کربن فعال تولیدی با استفاده ...
بیشتر
زمینه و هدف: پنی‌سیلین G یکی آنتی‌بیوتیک‌های پرمصرف در کل جهان می‌باشد. انتشار پنی‌سیلین G به مایع آبی می‌تواند منجر به آلودگی این منابع شود. در این مطالعه، کارایی کربن فعال تولید شده از اسکنبیل و اصلاح شده با کلریدآمونیوم برای تجزیه پنی‌سیلین G از محلولهای آبی مطالعه شده است.
مواد و روش‌ها: مشخصات کربن فعال تولیدی با استفاده از FTIR، FESEM، BET بررسی شد. چهار پارامتر اصلی pH، زمان‌ماند، دوز جاذب و غلظت آلاینده در این مطالعه به‌عنوان متغیر در حذف پنی‌سیلین از محلولهای آبی با استفاده از کربن تولیدی از اسنکبیل در نظر گرفته شدند.
یافته‌ها: آنالیز مشخصات کربن فعال سنتزی نشان داد که کربن فعال دارای سطح ویژه m2/g 1473 و اندازه منافذ 81/0 cm3/g می‌باشد. بیشترین حذف پنی‌سیلین G در pH برابر 6 اتفاق افتاد. میزان حذف پنی‌سیلین G در غلظت 1/0 گرم در لیتر 33 درصد بود که با افزایش دوز جاذب به 5/0 گرم در لیتر به 98/99 درصد رسید. مطالعه ایزوترم نشان داد که حذف پنی‌سیلین G با استفاده از کربن فعال از مدل فروندلیچ تبعیت می‌کند R2>0.995)). سنتیک واکنش نیز از سنتیک شبه درجه اول تبعیت می‌کند (R2>0.983).
نتیجه‌گیری: کربن فعال اصلاح شده با کلریدآمونیوم می‌تواند جاذب ارزان و مناسب برای حذف ترکیبات دارویی و سایر آلاینده‌های نوظهور از منابع آبی باشد.
بهداشت محیط و محیط زیست
محسن یزدانی؛ علی اصغر نجف پور؛ علی اکبر دهقان؛ حسین علیدادی؛ محمود دنکوب؛ ریحانه زنگی؛ معصومه ساقی؛ علی اصغر نوایی
دوره 25، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1397، ، صفحه 143-149
چکیده
زمینه و هدف: از میان انواع مختلف آنتی بیوتیک ها، تتراسایکلین ها دومین گروه شایع آنتی بیوتیک ها از نظر تولید و مصرف در سراسر جهان هستند که ورود آنها به فاضلاب خانگی می تواند منجر به آلودگی منابع آب شود. هدف از انجام این مطالعه تعیین کارایی فرایند US/UV/H2O2 در حذف آنتی بیوتیک تتراسایکلین از محلول های آبی می باشد. مواد و روش کار: پژوهش حاضر ...
بیشتر
زمینه و هدف: از میان انواع مختلف آنتی بیوتیک ها، تتراسایکلین ها دومین گروه شایع آنتی بیوتیک ها از نظر تولید و مصرف در سراسر جهان هستند که ورود آنها به فاضلاب خانگی می تواند منجر به آلودگی منابع آب شود. هدف از انجام این مطالعه تعیین کارایی فرایند US/UV/H2O2 در حذف آنتی بیوتیک تتراسایکلین از محلول های آبی می باشد. مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه تجربی بوده که با استفاده از حمام اولتراسونیک و در حضور اشعه ماوراء بنفش و پراکسید هیدروژن انجام گرفته است. به منظور سنجش تاثیر متغیرهای زمان تماس(60-5 دقیقه)، غلظت اولیه آنتی بیوتیک ( mg/l25-5)، pH(10-3)، پراکسید هیدروژن(mg/l20-5) و توان ورودی(300-90 وات) بر فرایند، از راکتور در فواصل زمانی مشخص نمونه برداری و غلظت باقی مانده توسط دستگاه اسپکتروفتومتر در طول موج 261 نانومتر قرائت گردید. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که UV و اولتراسونیک در بهترین شرایط به ترتیب 16% و 32% در حذف این آلاینده دارند. با به کارگیری همزمان US/UV/H2O2، کارایی حذف آنتی بیوتیک افزایش یافت و بهترین راندمان در 5/4pH= ، غلظت اولیه آنتی بیوتیک mg/l 10، غلظت پراکسید هیدروژن mg/l20 و توان ورودی 240 وات حاصل شد. در این شرایط بعد از زمان تماس 50 دقیقه، راندمان حذف 83% برای آنتی بیوتیک تتراسایکلین حاصل گردید. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که می توان از فرایند US/UV/H2O2به عنوان یک فرایند موثر برای حذف آنتی بیوتیک تتراسایکلین از محلول های آبی استفاده نمود.