حسین سراجی؛ صادق جعفرزاده
دوره 27، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1399، ، صفحه 322-326
چکیده
زمینه و هدف: کم شنوایی یک عارضه ناتوان کننده است که حتی مقادیر خفیف آن می تواند باعث اختلال در پردازش گفتار و در نتیجه محدودیت ارتباطات و تعاملات اجتماعی شود. میزان فراوانی کم شنوایی و همچنین دلایل ایجاد آن در سنین مختلف متفاوت است لذا این مطالعه به منظور تعیین فراوانی کم شنوایی و عوامل مرتبط با آن در بیماران مراجعه کننده به کلینیک ...
بیشتر
زمینه و هدف: کم شنوایی یک عارضه ناتوان کننده است که حتی مقادیر خفیف آن می تواند باعث اختلال در پردازش گفتار و در نتیجه محدودیت ارتباطات و تعاملات اجتماعی شود. میزان فراوانی کم شنوایی و همچنین دلایل ایجاد آن در سنین مختلف متفاوت است لذا این مطالعه به منظور تعیین فراوانی کم شنوایی و عوامل مرتبط با آن در بیماران مراجعه کننده به کلینیک شنوایی شناسی بیمارستان قائم (عج) مشهد در پاییز و زمستان 1396 انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی- مقطعی بر روی 493 نفر از افراد مراجعه کننده به کلنیک شنوایی شناسی بیمارستان قائم (عج) مشهد انجام گردید. علت مراجعه، سوابق خانوادگی و ابتلا به بیماری های مرتبط توسط پرسشنامه به دست آمد و سپس با نتایج آزمون های ادیومتری و تمپانومتری افراد مورد مقایسه قرار گرفت. یافته های مطالعه با آمار توصیفی و آزمون ضریب همبستگی پیرسون به دست آمد.یافته ها: افراد مراجعه کننده دارای میانگین سنی 96/18 ± 2/41 سال بودند و 342 نفر 4/69% از آنها مبتلا به کم شنوایی بودند که متشکل از %8/79 از مردان و %6/62 از زنان بود. کم شنوایی حسی عصبی شایع ترین نوع کم شنوایی ( % 2/35 از کل مراجعین) بود. عفونت گوش میانی شایع ترین علت مراجعه در بین مبتلایان به کم شنوایی بود ( % 7/10). همچنین بین افزایش سن و میزان کم شنوایی ارتباط معنی داری مشاهده شد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، کم شنوایی در بین مراجعه کنندگان به کلنیک شنوایی شناسی فراوانی بالایی دارد با توجه به اینکه برخی از علل کم شنوایی از قبیل عفونت ها، مواجهه با نویز و داروهای اتوتوکسیک تا حدود زیادی قابل کنترل می باشند، لذا مراقبت های بهداشتی پیشگیرانه و درمان های مناسب و به موقع می تواند در کاهش ابتلا به کم شنوایی کمک کننده باشد.
بهزاد فولادی؛ عباس محمدی؛ لیلا ابراهیمی؛ علی بهزادی
دوره 22، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1394، ، صفحه 143-150
چکیده
زمینه و هدف: ریسک فاکتورهای زیادی در کاهش شنوایی موثر می باشند که استعمال سیگار یکی از این فاکتورها می باشد. مطالعات زیادی، ارتباط بین استعمال سیگار و کاهش شنوایی را نشان‌می‌دهد. با این‌حال، افزایش در آستانه‌ی شنوایی افراد سیگاری و غیرسیگاری کمتر گزارش‌شده‌است. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه‌ی آستانه‌ی شنوایی افراد سیگاری و ...
بیشتر
زمینه و هدف: ریسک فاکتورهای زیادی در کاهش شنوایی موثر می باشند که استعمال سیگار یکی از این فاکتورها می باشد. مطالعات زیادی، ارتباط بین استعمال سیگار و کاهش شنوایی را نشان‌می‌دهد. با این‌حال، افزایش در آستانه‌ی شنوایی افراد سیگاری و غیرسیگاری کمتر گزارش‌شده‌است. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه‌ی آستانه‌ی شنوایی افراد سیگاری و غیرسیگاری در فرکانس‌های پایین بودهاست.
موادّ و روشها: در این مطالعهی مقطعی که درسال 1391 در واحد طب کار مرکز بهداشت شهرستان ماهشهر انجامشد، 40 نفر مرد سیگاری و 40 نفر مرد غیرسیگاری با رنج سنّی بین 20 تا 40 سال ازطریق پرسشنامهی محقق محور، انتخاب و مورد مطالعه قرارگرفتند. ارزیابی آستانهها با استفاده از اتاقک آکوستیک و دستگاه ادیومتر amplivox DA260 با ایرفون مدل Telephonic TDH-39P انجام شد. تحلیل دادههای مطالعه با استفاده از نرمافزار SPSS16 صورتگرفت و مقدار 05/0P< بهعنوان سطح معنادار درنظرگرفتهشد.
یافتهها: میانگین سنّ افراد سیگاری و غیرسیگاری بهترتیب 44/4±75/28 و 72/5±02/29 سال بودهاست. نتایج مطالعه نشان داد که میزان آستانه‌ی شنوایی افراد سیگاری در مقایسه با افراد غیرسیگاری بهطور معناداری بیشتر میباشد. (001/0P