بهزاد فولادی؛ عباس محمدی؛ لیلا ابراهیمی؛ علی بهزادی
دوره 22، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1394، ، صفحه 143-150
چکیده
زمینه و هدف: ریسک فاکتورهای زیادی در کاهش شنوایی موثر می باشند که استعمال سیگار یکی از این فاکتورها می باشد. مطالعات زیادی، ارتباط بین استعمال سیگار و کاهش شنوایی را نشان‌می‌دهد. با این‌حال، افزایش در آستانه‌ی شنوایی افراد سیگاری و غیرسیگاری کمتر گزارش‌شده‌است. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه‌ی آستانه‌ی شنوایی افراد سیگاری و ...
بیشتر
زمینه و هدف: ریسک فاکتورهای زیادی در کاهش شنوایی موثر می باشند که استعمال سیگار یکی از این فاکتورها می باشد. مطالعات زیادی، ارتباط بین استعمال سیگار و کاهش شنوایی را نشان‌می‌دهد. با این‌حال، افزایش در آستانه‌ی شنوایی افراد سیگاری و غیرسیگاری کمتر گزارش‌شده‌است. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه‌ی آستانه‌ی شنوایی افراد سیگاری و غیرسیگاری در فرکانس‌های پایین بودهاست.
موادّ و روشها: در این مطالعهی مقطعی که درسال 1391 در واحد طب کار مرکز بهداشت شهرستان ماهشهر انجامشد، 40 نفر مرد سیگاری و 40 نفر مرد غیرسیگاری با رنج سنّی بین 20 تا 40 سال ازطریق پرسشنامهی محقق محور، انتخاب و مورد مطالعه قرارگرفتند. ارزیابی آستانهها با استفاده از اتاقک آکوستیک و دستگاه ادیومتر amplivox DA260 با ایرفون مدل Telephonic TDH-39P انجام شد. تحلیل دادههای مطالعه با استفاده از نرمافزار SPSS16 صورتگرفت و مقدار 05/0P< بهعنوان سطح معنادار درنظرگرفتهشد.
یافتهها: میانگین سنّ افراد سیگاری و غیرسیگاری بهترتیب 44/4±75/28 و 72/5±02/29 سال بودهاست. نتایج مطالعه نشان داد که میزان آستانه‌ی شنوایی افراد سیگاری در مقایسه با افراد غیرسیگاری بهطور معناداری بیشتر میباشد. (001/0P
محمودرضا آذرپژوه؛ سعیدرضا شهامی
دوره 14، شماره 2 ، خرداد و تیر 1386، ، صفحه 135-140
چکیده
زمینه و هدف: نروفیبروماتوز تیپ II یک بیماری ژنتیکی اتوزومال غالب است که با شوانوماهای متعدد و به طور کلاسیک شوانوماهای وستیبولار دو طرفه تظاهر می یابد. شوانوماها به عنوان علامت اصلی نروفیبروماتوز تیپ II محسوب می شوند که معمولا از اعصاب کرانیال (به خصوص عصب زوج هشتم)، ریشه های عصبی و اعصاب دیستال به نخاع منشا می گیرند. در این مقاله یک مورد ...
بیشتر
زمینه و هدف: نروفیبروماتوز تیپ II یک بیماری ژنتیکی اتوزومال غالب است که با شوانوماهای متعدد و به طور کلاسیک شوانوماهای وستیبولار دو طرفه تظاهر می یابد. شوانوماها به عنوان علامت اصلی نروفیبروماتوز تیپ II محسوب می شوند که معمولا از اعصاب کرانیال (به خصوص عصب زوج هشتم)، ریشه های عصبی و اعصاب دیستال به نخاع منشا می گیرند. در این مقاله یک مورد نادر از این بیماری گزارش می شود.
معرفی بیمار: بیمار 20 ساله ای با سابقه کاهش شنوایی پیشرونده از حدود یک سال قبل معرفی می گردد. در تاریخچه پزشکی این بیمار، شرح حالی از عمل جراحی شوانومای ریشه های نخاع گردن حدود دو سال قبل از اولین ویزیت وجود داشته است. بیمار هیچ گونه سابقه فامیلی بیماری نداشت. در معاینه سیستمیک، فقط چند لکه کوچک شیر قهوه ای روی تنه دیده می شد. در معاینه عصبی، کاهش حس صورت در مسیر شاخه های افتالمیک و ماگزیلاری زوج پنجم، کاهش رفلکس قرنیه ای چپ و کاهش شنوایی گوش چپ مشهود بود. در MRI در فاز T2 ضایعه ها یپراینتنس در زاویه مخچه ای - پلی چپ وجود داشت که بعد از تزریق ماده حاجب، جذب را نشان می داد و توده دارای جذب در طرف راست دیده می شد. طی کرانیوتومی اکسی پپتال چپ تومور کلسیفیه نسبتا خونریزی دهنده در ناحیه پلی- مخچه ای دو طرف رزکسیون گردید. پاتولوژی موید شوانوما بود.
نتیجه گیری: نوع تک گیر نروفیبروماتوز تیپ II نادر بوده و توجه به این تشخیص در صورت وجود تومورهای متعدد همزمان دستگاه عصبی مرکزی ضروری است.
محمدباقر اردشیرلاریجانی؛ مسعود متصدی؛ همایون هادی زاده خرازی؛ ارمغان فرد اصفهانیان؛ رامین حشمت؛ عذرا طباطبایی؛ ساسان عباس شرقی؛ وحید حق پناه؛ اقبال طاهری؛ آناهیتا لشکری
دوره 13، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1385، ، صفحه 33-39
چکیده
زمینه و هدف: سندرم پندرد به مجموعه گواتر، کاهش شنوایی حسی عصبی و تست پرکلرات مثبت گفته می شود. از آن جایی که روش های تشخیصی جدید مانند MRI، ارزیابی های ژنتیکی و سلولی- مولکولی پرهزینه و پرعارضه تر از روش های قدیمی ترند، این مطالعه به منظور ارزیابی ارزش استفاده از MRI به عنوان یک روش تشخیصی مستقل یا همراه با سایر روش های تشخیصی در سندرم پندرد ...
بیشتر
زمینه و هدف: سندرم پندرد به مجموعه گواتر، کاهش شنوایی حسی عصبی و تست پرکلرات مثبت گفته می شود. از آن جایی که روش های تشخیصی جدید مانند MRI، ارزیابی های ژنتیکی و سلولی- مولکولی پرهزینه و پرعارضه تر از روش های قدیمی ترند، این مطالعه به منظور ارزیابی ارزش استفاده از MRI به عنوان یک روش تشخیصی مستقل یا همراه با سایر روش های تشخیصی در سندرم پندرد انجام گرفت.
مواد و روش ها: در این مطالعه، تریاد کلاسیک قبلی به عنوان بهترین روش شناسایی در نظر گرفته شد و یافته های MRI در 6 بیمار با تریاد کلاسیک (گروه مورد) و 6 بیمار با گواتر و کاهش شنوایی بدون وجود تست پرکلرات مثبت (گروه شاهد) ارزیابی گردید.
یافته ها: در گروه مورد، 5 مورد اتساع مجرای وستیبولر شنوایی، 3 مورد ناهنجاری ماندینی و یک مورد شواهدی از هر دو مورد را در MRI نشان دادند (حساسیت و ویژگی به ترتیب 83.3 درصد و 66.7 درصد). حال آن که در گروه شاهد، فقط در یک مورد علایم پاتولوژیک در گوش داخلی دیده شد (حساسیت و ویژگی به ترتیب 66.7 درصد و 100 درصد).
نتیجه گیری: در این مطالعه نتیجه گرفته شد که MRI نمی تواند یک روش ارزیابی دقیق در بیماران با علایم غیر کلاسیک پندرد باشد ولی می تواند به عنوان یک روش تشخیصی مناسب به کار رود.