راضیه عاشوری؛ شهناز نوحی؛ حکیمه آقایی
دوره 29، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1401، ، صفحه 154-165
چکیده
زمینه و هدف: عملکرد خانواده از مهمترین شاخص ها برای تضمین کیفیت زندگی و سلامت روان اعضای خانواده می باشد و توانایی مقابله خانواده را با استرس ها و تعارضات نشان می‌دهد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی کارآیی آموزش مبتنی بر طرحواره درمانی در زنان متاهل بر عملکرد خانواده انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون ...
بیشتر
زمینه و هدف: عملکرد خانواده از مهمترین شاخص ها برای تضمین کیفیت زندگی و سلامت روان اعضای خانواده می باشد و توانایی مقابله خانواده را با استرس ها و تعارضات نشان می‌دهد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی کارآیی آموزش مبتنی بر طرحواره درمانی در زنان متاهل بر عملکرد خانواده انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری مراجعین زن متاهل مرکز مشاوره منطقه 5 تهران بودند. حجم نمونه با نرم افزار G*power 30 نفر محاسبه شد. داوطلبین به شیوه در دسترس، با در نظر گرفتن معیارهای ورود و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. عملکرد خانواده دو گروه با ابزار سنحش خانواده مک مستر (1960)، سنجیده شد. گروه آزمایش 13 جلسه آموزش مبتنی بر طرحواره، دریافت کردند. شرکت کنندگان پس از آموزش و یک ماه بعد مجددا پرسشنامه را تکمیل نمودند. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار 24-spss ، تحلیل کوواریانس چند متغیری و سطح معناداری برابر با 0/05 استفاده شد. یافته ها: نتایج کوواریانس چند متغیری نشان داد که عملکرد خانواده در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه پس از جلسات آموزشی تفاوت معناداری داشت (0/05>p). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان دهنده بهبود قابل توجه آزمودنی ها در عملکرد کلی خانواده در مقایسه با ابتدای مطالعه بود. بر این اساس آموزش مبتنی بر طرحواره درمانی بر بهبود عملکرد خانواده تاثیر دارد.
علی دلاور؛ عبدالله شفیع آبادی؛ ابراهیم نامنی؛ خدابخش احمدی
دوره 21، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1393، ، صفحه 155-163
چکیده
مقدّمه: در میان راهبرد های خاص برای درمان اختلال سوء مصرف مواد، خانواده درمانی، توجّه زیادی را در تحقیقات به خود جلب کرده است. با استفاده از خانواده درمانی، اثر گذاری سایر رویکردها افزایش می یابد. هدف این پژوهش بررسی اثر بخشی تلفیق دو روش خانواده درمانی راه حل مدار و ساختاری در درمان (قطع مصرف مواد) افراد وابسته به مواد و افزایش عملکرد ...
بیشتر
مقدّمه: در میان راهبرد های خاص برای درمان اختلال سوء مصرف مواد، خانواده درمانی، توجّه زیادی را در تحقیقات به خود جلب کرده است. با استفاده از خانواده درمانی، اثر گذاری سایر رویکردها افزایش می یابد. هدف این پژوهش بررسی اثر بخشی تلفیق دو روش خانواده درمانی راه حل مدار و ساختاری در درمان (قطع مصرف مواد) افراد وابسته به مواد و افزایش عملکرد خانواده می باشد.
روش: این پژوهش به صورت نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری 6 ماهه همراه با گروه کنترل انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه خانواده های مراجعه کننده دارای فرد وابسته به مواد به خانه سلامت زیبا دشت در منطقه 22 شهر تهران در سال 1391می‌باشد. تعداد 30 خانواده به صورت نمونه در دسترس انتخاب شد. بعد از همتاسازی، در دو گروه آزمایش (15 خانواده) و کنترل (15 خانواده) به صورت تصادفی جایگزین شدند. جهت جمع آوری اطّلاعات از پرسشنامه دموگرافیک، آزمایش اعتیاد و ابزار سنجش خانواده استفاده شد. از هر دو گروه پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری 6 ماهه به عمل آمد. داده های جمع آوری شده پس از ورود به نرم افزار اس.پی.اس.اس نسخه 11 با استفاده از آزمون مجذور کای و تحلیل کواریانس چند متغیّره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که تلفیق دو روش خانواده درمانی راه حل مدار و ساختاری در درمان (قطع مصرف مواد) افراد وابسته به مواد و همچنین افزایش عملکرد خانواده مؤثّر است؛ به این صورت که در پس آزمون80% در سطح معناداری (0001/0P