روانشناسی و روانپزشکی
مهشید طاهرزاده؛ ماه گل توکلی
دوره 27، شماره 4 ، مهر و آبان 1399، ، صفحه 560-567
چکیده
زمینه و هدف لوپوس اریتماتوی سیستمیک، یک بیماری خودایمن مزمن با علت‌شناسی ناشناخته می‌باشد. این بیماری، ارگان‌های متعددی؛ از جمله سیستم اعصاب مرکزی را درگیر می‌کند. هدف پژوهش حاضر، بررسی وضعیت نیم‌رخ حافظه (فعال، دیداری و شنیداری) در افراد مبتلا به لوپوس اریتماتوی سیستمیک و افراد سالم بود.
مواد و روش‌ها بدین منظور 30 بیمار مبتلا ...
بیشتر
زمینه و هدف لوپوس اریتماتوی سیستمیک، یک بیماری خودایمن مزمن با علت‌شناسی ناشناخته می‌باشد. این بیماری، ارگان‌های متعددی؛ از جمله سیستم اعصاب مرکزی را درگیر می‌کند. هدف پژوهش حاضر، بررسی وضعیت نیم‌رخ حافظه (فعال، دیداری و شنیداری) در افراد مبتلا به لوپوس اریتماتوی سیستمیک و افراد سالم بود.
مواد و روش‌ها بدین منظور 30 بیمار مبتلا به لوپوس اریتماتوی سیستمیک و 30 فرد سالم به روش نمونه‌گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. این افراد با استفاده از آزمون توالی حروف- ارقام، آزمون یادگیری کلامی- شنیداری ری (RAVLT) و آزمون حافظه دیداری (زیرمقیاس حافظه وکسلر III) ارزیابی شدند. داده‌های حاصل، با استفاده از تحلیل واریانس یک‌متغیره، چندمتغیره و آزمون یو- مان ویتنی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها نتایج پژوهش نشان داد که نمرات حافظه فعال در بین دو گروه، معنادار بود (005/0>p). بین دو گروه در حافظه دیداری فوری و حافظه شنیداری فوری، تفاوت معناداری وجود ندارد. در حافظه دیداری تأخیری (یادآوری و بازشناسی) (02/0p<) و حافظه شنیداری تأخیری (یادآوری و بازشناسی) (04/0p<) تفاوت معنادار وجود دارد.
نتیجه‌گیری حافظه بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوی سیستمیک به ویژه در ابعاد حافظه فعال، دیداری و شنیداری تحت تأثیر آسیب‌های نورولوژیک مرتبط با این بیماری قرار می‌گیردکه نیاز به ارزیابی‌های نوروپسیکولوژیک زودهنگام و برنامه‌های توانبخشی مرتبط را جدی‌تر می‌کند.
فیزیولوژی و فارماکولوژی
ندا مولائی؛ مهدی صادق؛ محمدرضا پالیزوان؛ مهدیه موندنی زاده؛ نرگس السادات حائری
دوره 24، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1396، ، صفحه 17-27
چکیده
اهداف با توجه به افزایش سوءمصرف اپیوئیدها در بین زنان و آثار پاتوفیزیولوژیکی مواجهة مزمن اپیوئیدها بر مادران که ممکن است غیرمستقیم فرزندان آن‌ها را تحت تأثیر قراردهد، در این مطالعه پیامدهای مصرف مزمن مرفین و ترک آن پیش از شروع بارداری بر حافظة فضایی، حافظة جتنابی و تمایل به مصرف مرفین فرزندان نسل اول بررسی شده است.
مواد و روش‌ها ...
بیشتر
اهداف با توجه به افزایش سوءمصرف اپیوئیدها در بین زنان و آثار پاتوفیزیولوژیکی مواجهة مزمن اپیوئیدها بر مادران که ممکن است غیرمستقیم فرزندان آن‌ها را تحت تأثیر قراردهد، در این مطالعه پیامدهای مصرف مزمن مرفین و ترک آن پیش از شروع بارداری بر حافظة فضایی، حافظة جتنابی و تمایل به مصرف مرفین فرزندان نسل اول بررسی شده است.
مواد و روش‌ها دوازده سر موش صحرایی مادة ویستار به‌صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شد. گروه مادران مرفینی دو ماه محلول مرفین (mg/ml 4/0) و گروه مادران کنترل آب معمولی دریافت کردند. یک ماه پس از قطع مصرف مرفین جفت‌گیری ماده‌ها انجام شد. بعد از زایمان، فرزندان به‌صورت مجزا در گروه‌های نر و ماده تقسیم و به‌عنوان گروه‌های هدف مطالعه استفاده شد. حافظة فضایی با ماز آبی موریس، حافظة جتنابی با شاتل باکس و تمایل به مصرف مرفین با اندازه‌گیری مصرف اختیاری محلول مرفین بررسی شد.
یافته‌ها میانگین مصرف روزانة محلول مرفین در فرزندان نر و مادة مادران مرفینی به‌صورت معناداری بالاتر از فرزندان نر و مادة مادران کنترل بود (05/0 <P). نتایج یادگیری در ماز آبی نشان داد که فرزندان نر مادران مرفینی به‌طور معناداری نسبت به فرزندان نر گروه کنترل مسافت و زمان بیشتری را برای رسیدن به سکو صرف می‌کنند (01/0 <P). همچنین، در آزمون به‌خاطرآوری نیز فرزندان نر مادران مرفینی در مقایسه با فرزندان نر مادران کنترل دفعات کمتری از محل سکو عبور کرده‌اند (001/0 <P). تفاوت معناداری بین گروه‌های آزمایشی در میزان یادگیری اجتنابی وجود نداشت (05/0 >P).
نتیجه‌گیری مطالعة حاضر نشان داد مصرف مزمن مرفین پیش از بارداری، سبب اختلال در حافظة فضایی فرزندان نر شد. همچنین، تمایل به مصرف مرفین در فرزندان نر و ماده را افزایش داد.
علی شمسی زاده؛ غلامحسین حسن شاهی؛ علی روحبخش؛ فاطمه ایوبی؛ مهشید تهمتن
دوره 19، شماره 4 ، آذر و دی 1391، ، صفحه 310-324
چکیده
زمینه و هدف: ایسکمی گذرا در مغز موش باعث آسیب گسترده نورونی در مغز می شود؛ که به دنبال آن نقص در یادگیری و حافظه ایجاد می شود. در این مطالعه بر آن شدیم تا اثر ورزش را بر یادگیری و حافظه فضایی به دنبال ایسکمی گذرای مغز در موش صحرایی بررسی کنیم. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 50 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 250 تا 300 گرم بطور ...
بیشتر
زمینه و هدف: ایسکمی گذرا در مغز موش باعث آسیب گسترده نورونی در مغز می شود؛ که به دنبال آن نقص در یادگیری و حافظه ایجاد می شود. در این مطالعه بر آن شدیم تا اثر ورزش را بر یادگیری و حافظه فضایی به دنبال ایسکمی گذرای مغز در موش صحرایی بررسی کنیم. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 50 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 250 تا 300 گرم بطور تصادفی در گروه های مختلف قرار داده شدند. برای القای ورزش از دستگاه تردمیل استفاده شد. جهت ایجاد ایسکمی جریان خون شریان های مشترک کاروتید به مدت 10 دقیقه قطع شد. برای ارزیابی حافظه با استفاده از آزمون یادگیری احترازی غیر فعال انجام گرفت. برای بررسی نقایص حسی حرکتی از روش تشخیص و برداشتن چسب از کف دست حیوان و جهت بررسی هماهنگی حرکتی از آزمون روی لبه راه رفتن استفاده شد. یافته‌ها: یک هفته پس از ایسکمی گذرای مغز، مدت زمان پاسخ تاخیری در آزمون احترازی غیر فعال کاهش یافت همچنین زمان لمس و برداشتن چسب از کف دست و نسبت تعداد لغزش ها نیز افزایش یافت. پیش شرطی سازی با ورزش این شاخص ها را در موش های ایسکمیک بهبود بخشید. نتیجه‌گیری: پیش شرطی سازی با ورزش باعث بهبود نقص ایجاد شده در حافظه و اعمال حسی حرکتی به دنبال ایسکمی گذرای مغز می شود.
معصومه سلیمی؛ غلامحسین واعظی؛ حمید کلالیان مقدم؛ مهناز مصری پور علویجه
دوره 19، شماره 4 ، آذر و دی 1391، ، صفحه 354-363
چکیده
زمینه و هدف: بیماری دیابت منجر به بروز اختلالات یادگیری و حافظه‌ای گردیده و بربرین‌هیدروکلراید، آلکالوئیدی با آثار متعدد ضددیابتی و آنتی‌اکسیدان می‌باشد. لذا این مطالعه با هدف تأثیر بربرین هیدروکلراید بر اختلالات یادگیری و حافظه فضایی در موش‌های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین طراحی گردید مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، ...
بیشتر
زمینه و هدف: بیماری دیابت منجر به بروز اختلالات یادگیری و حافظه‌ای گردیده و بربرین‌هیدروکلراید، آلکالوئیدی با آثار متعدد ضددیابتی و آنتی‌اکسیدان می‌باشد. لذا این مطالعه با هدف تأثیر بربرین هیدروکلراید بر اختلالات یادگیری و حافظه فضایی در موش‌های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین طراحی گردید مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به‌طور تصادفی انتخاب و به پنج گروه مساوی: کنترل، غیر‌دیابتی تیمارشده با بربرین‌هیدروکلراید ( mg/kg100)، دیابتی و دیابتی تیمارشده با بربرین‌هیدروکلراید (mg/kg 100 ،50) تقسیم شدند. دیابت با تزریق درون‌صفاقی استرپتوزوتوسین با دوز (mg/kg 55) به‌صورت درون صفاقی القاء گردید. یک هفته پس از تزریق استرپتوزوتوسین، تیمار با بربرین‌هیدروکلراید با دوز mg/kg/day 100 ،50 به مدت شش هفته به‌صورت خوراکی انجام گردید. قند خون در هفته‌های 1، 3، 5، 7 با خون‌گیری از سیاهرگ دمی سنجش و در پایان گروه‌ها با آزمون‌های رفتاری شناخت فضایی (spatial recognition) و شناخت اشیاء (objective recognition) مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته‌ها: گروه دیابتی تیمارشده با بربرین‌هیدروکلراید ( mg/ kg100 ،50) بهبودی قابل توجهی را به‌صورت وابسته به دوز با گروه کنترل دیابتی در آزمون‌های شناخت فضایی و آزمون شناخت شئ نشان دادند. نتیجه‌گیری: تجویز بربرین‌هیدروکلراید به‌مدت شش هفته منجر به بهبودی اختلالات شناختی از جمله حافظه و یادگیری در موش‌های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین می‌شود.
محمود رفیعیان؛ محمدرضا حجتی؛ فاطمه تاجی
دوره 19، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1391، ، صفحه 258-266
چکیده
زمینه و هدف: بنگدانه اثرات گوناگون درمانی از جمله ضدتشنجی، خواب‌آوری و اختلال در ادراک دارد. با توجه به عدم بررسی اثر تزریق داخل صفاقی عصاره آبی الکلی گیاه بنگدانه بر یادگیری و حافظه به روش ماز آبی موریس، این مطالعه روی موش‌های سوری بالغ نژاد Balb/c اجرا شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 23 سر موش در 3 گروه تصادفی قرار گرفتند. گروه ...
بیشتر
زمینه و هدف: بنگدانه اثرات گوناگون درمانی از جمله ضدتشنجی، خواب‌آوری و اختلال در ادراک دارد. با توجه به عدم بررسی اثر تزریق داخل صفاقی عصاره آبی الکلی گیاه بنگدانه بر یادگیری و حافظه به روش ماز آبی موریس، این مطالعه روی موش‌های سوری بالغ نژاد Balb/c اجرا شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 23 سر موش در 3 گروه تصادفی قرار گرفتند. گروه کنترل (10 سر)، سالین و دو گروه دیگر به‌ترتیب دوز 1 (7 سر) یا 2 (6 سر) mg/kg عصاره دریافت کردند. میزان یادگیری حیوانات برای 5 روز متوالی ارزیابی شد. سپس دو آزمایش پروب برای ارزیابی حافظه کوتاه‌مدت در روزهای 6 و 10 انجام شد. داده‌ها به‌وسیله آزمون آماری ANOVA یک‌طرفه و سپس آزمون توکی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. 05/0>P به‌عنوان تفاوت معنادار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در روزهای سوم و چهارم دوره یادگیری، زمان پیدا کردن سکوی پنهان در گروه کنترل به‌ترتیب به 2/4±9/42 و 6/3±65/31 ثانیه رسید؛ در حالی که این مقدار برای گروه دریافت‌کننده دوز 2 به‌ترتیب 0/0±60 و 3/6±08/50 ثانیه بود (05/0>P). نتایج اولین و دومین آزمایش پروب نشان داد میانگین زمان شنا در چارک هدف در گروه کنترل، به ترتیب 84/1±52/20 و 32/2±16/22 ثانیه است؛ که به‌طور معناداری بیش از میانگین سایر چارک‌ها (002/2±18/13 برای پروب اول و 96/1±63/12 ثانیه برای پروب دوم) می‌باشد (05/0>P). نتیجه گیری: عصاره آبی- الکلی بنگدانه میزان یادگیری را در مدل ماز آبی موریس کاهش داده و تشکیل حافظه کوتاه‌مدت را مختل می‌کند.