نویسندگان

• معصومه سلیمی
• غلامحسین واعظی
• حمید کلالیان مقدم
• مهناز مصری پور علویجه

چکیده

زمینه و هدف: بیماری دیابت منجر به بروز اختلالات یادگیری و حافظه‌ای گردیده و بربرین‌هیدروکلراید، آلکالوئیدی با آثار متعدد ضددیابتی و آنتی‌اکسیدان می‌باشد. لذا این مطالعه با هدف تأثیر بربرین هیدروکلراید بر اختلالات یادگیری و حافظه فضایی در موش‌های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین طراحی گردید مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به‌طور تصادفی انتخاب و به پنج گروه مساوی: کنترل، غیر‌دیابتی تیمار‌شده با بربرین‌هیدروکلراید ( mg/kg100)، دیابتی و دیابتی تیمارشده با بربرین‌هیدروکلراید (mg/kg 100 ،50) تقسیم شدند. دیابت با تزریق درون‌صفاقی استرپتوزوتوسین با دوز (mg/kg 55) به‌صورت درون صفاقی القاء گردید. یک هفته پس از تزریق استرپتوزوتوسین، تیمار با بربرین‌هیدروکلراید با دوز mg/kg/day 100 ،50 به مدت شش هفته به‌صورت خوراکی انجام گردید. قند خون در هفته‌های 1، 3، 5، 7 با خون‌گیری از سیاهرگ دمی سنجش و در پایان گروه‌ها با آزمون‌های رفتاری شناخت فضایی (spatial recognition) و شناخت اشیاء (objective recognition) مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته‌ها: گروه دیابتی تیمارشده با بربرین‌هیدروکلراید ( mg/ kg100 ،50) بهبودی قابل توجهی را به‌صورت وابسته به دوز با گروه کنترل دیابتی در آزمون‌های شناخت فضایی و آزمون شناخت شئ نشان دادند. نتیجه‌گیری: تجویز بربرین‌هیدروکلراید به‌مدت شش هفته منجر به بهبودی اختلالات شناختی از جمله حافظه و یادگیری در موش‌های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین می‌شود.

کلیدواژه‌ها

• دیابت ملیتوس
• بربرین
• اختلالات شناختی
• حافظه
• یادگیری

عنوان مقاله [English]

The effect of berberine hydrochloride on cognitive dysfunction in streptozotocin- induced diabetic rats

نویسندگان [English]

• Gholamhossein Vaezi
• Hamid Kalalianmoghaddam
• Mahnaz Mesripoor Alavigeh

چکیده [English]

Background: Increasing evidence has shown that diabetes induced cognitive dysfunction and impairs learning and memory. Berberine is an isoquinoline alkaloid, and has multiple pharmacological effects , including anti-diabetic and antioxidant activity could improve learning and spatial memory impairment in STZ-induced diabetes in rats. Material and Methods: The male wistar rats (n= 40) were randomly allocated and similarly grouped: Control, berberine-treated non-diabetic (100 mg/ kg), diabetic, berberine- treated diabetic (50, 100 mg/ kg) groups. Diabetes was induced by STZ administration at the dose of 55 mg/ kg through i.p. route. Berberine hydrochloride was administered p.o. at doses of 50 and 100 mg/ kg/ day 1 week after STZ injection for a period of 6 weeks. Blood samples were taken from the tail vein 1, 3, 5, 7 weeks after STZ injection to measure blood glucose levels. Behavioral tests including spatial recognition and objective recognition were performed at the end of study as described below. Results: Berberine- treated diabetic groups (50, 100 mg/ kg/ day) dose dependently has significant differences with diabetic group in spatial recognition and objective recognition tests including number of entrance to new arms and also number of rearing to new arms Y maze. Moreover, with respect to the diabetic group, objective recognition test number increased in berberine treated diabetic group (50, 100 mg/ kg) but not significantly. Conclusion: Berberine hydrochloride administration for 6 weeks improves cognitive dysfuntion in streptozotocin- induced diabetic rats.

کلیدواژه‌ها [English]

• Diabetes Mellitus; Berberine; Cognitive Impairment; Memory; Learning