حسین پیری؛ بنیامین علی محمدی؛ فاطمه سعیدی؛ فیروزه نادری؛ حسن اژدری زرمهری
دوره 23، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1395، ، صفحه 151-160
چکیده
زمینه و هدف: حدود نیم تا یک درصد از جمعیت جهان به بیماری صرع مبتلا هستند. تشنج، از مهمترین علایم صرع است که بهعلت فعالیت الکتریکی غیرطبیعی نورونهای مغز دیده میشود. بهدلیل عوارض جانبی داروهای شیمیایی، استفاده از داروهای گیاهی میتواند جایگزین مناسبی برای کنترل تشنج بهکار رود. در این مطالعه، اثر ضد تشنجی عصارهی ...
بیشتر
زمینه و هدف: حدود نیم تا یک درصد از جمعیت جهان به بیماری صرع مبتلا هستند. تشنج، از مهمترین علایم صرع است که بهعلت فعالیت الکتریکی غیرطبیعی نورونهای مغز دیده میشود. بهدلیل عوارض جانبی داروهای شیمیایی، استفاده از داروهای گیاهی میتواند جایگزین مناسبی برای کنترل تشنج بهکار رود. در این مطالعه، اثر ضد تشنجی عصارهی هیدروالکلی برگ گیاه کاکوتی(Ziziphoratenuior L.) در موش سوری نر بررسی گردید. موادّ و روش ها:در این مطالعه، 40 موش سوری نر با محدودهی وزنی 30-25 گرم بهطور تصادفی، انتخاب و به پنج گروه 8 تایی تقسیم شدند که شامل یک گروه کنترل (دریافتکنندهی نرمال سالین و پنتیلن تترازول PTZ، 80 میلیگرم به ازای هرکیلوگرم) و 4 گروه درمان (دریافتکنندهی عصاره با دوزهای 150، 300، 600، 900 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم) بودند. 30 دقیقه بعد از تجویز داخل صفاقی نرمال سالین (در گروه کنترل) و دوزهای مختلف عصاره (در گروههای درمان)، پنتیلن تترازول با دوز 80 میلیگرم به ازای هرکیلوگرم بهصورت داخل صفاقی (IP) به موشها تزریق شد و بلافاصله موشها به قفس مخصوص منتقل شدند و درطی 20 دقیقه رفتارهای تشنجی توسط دوربین فیلمبرداری شد و سپس فازهای مختلف تشنج مورد ارزیابی قرارگرفت. یافتهها: تزریق عصارهی هیدروالکلی این گیاه بهصورت اثر وابسته به دوز، باعث تأخیر زمان شروع تشنج کلونیک، تونیک و تشنج ژنرالیزه تونیک ـ کلونیک شد که در دوزهای 600 و 900 و میلیگرم به ازای هر کیلوگرم، بیشترین اثر را نشان دادند. همچنین تجویز عصارهی هیدروالکلی برگ گیاه کاکوتی، باعث کاهش میانگین زمان مرحلهی تشنج کلونیک، تونیک و تونیک ـ کلونیک در حیوانات شد. نیز عصارهی مذکور باعث حفاظت حیوانات در برابر مرگ و میر و تعداد پرشهای ناگهانی گردید که در دوزهای 600 و 900 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم، بیشترین تاثیر را داشت. نتیجهگیری: مطالعهی ما نشان داد که عصارهی هیدروالکلی برگ کاکوتی (ZiziphoratenuiorL.) دارای اثر ضد تشنجی مناسبی بوده و به نظر میرسد مطالعات آینده برای جداسازی و تعیین مواد موثر و شناخت مکانیسم اثر آن ضروری باشد.
سیمین نامور آغداش؛ رؤیا میرزایی
دوره 22، شماره 5 ، آذر و دی 1394، ، صفحه 902-908
چکیده
مقدمه: صرعیکی از شایع ترین اختلالات نورولوژیکی در دنیا می باشد. 2 - 5/0 درصد از جمعیت جهان از آن رنج می برند که عواقب فیزیکی، روانی، اجتماعی و اقتصادی بوجود می آورد. علیرغم وجود روش های رایج در درمان صرع، تحقیقات برای کشف داروهای جدید ادامه دارد. گیاهان دارویی در درمان صرع در طب سنتی مورد استفاده قرار می گیرند اما فقط تعداد ...
بیشتر
مقدمه: صرعیکی از شایع ترین اختلالات نورولوژیکی در دنیا می باشد. 2 - 5/0 درصد از جمعیت جهان از آن رنج می برند که عواقب فیزیکی، روانی، اجتماعی و اقتصادی بوجود می آورد. علیرغم وجود روش های رایج در درمان صرع، تحقیقات برای کشف داروهای جدید ادامه دارد. گیاهان دارویی در درمان صرع در طب سنتی مورد استفاده قرار می گیرند اما فقط تعداد کمی از آنها مورد بررسی علمی قرار گرفته است. هدف این مطالعه بررسی اثر عصاره گیاهآویشندر درمان تشنج می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه 48 سر موش سوری به طور تصادفی انتخاب شدند و به 6 گروه شامل 1 گروه کنترل، 1 گروه شم و 4 گروه آزمایش تقسیم شدند. گروه شم آب مقطر و گروه های آزمایش دوزهای 100،200، 400 و 800 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن از عصاره آبی آویشن را به مدت 4 هفته دریافت کردند. 30 دقیقه بعد از گاواژ با دوز های مختلف عصاره و آب مقطر، پنتیلن تترازول به گروه های آزمایش و شم تزریق شد. حیوان بلافاصله به قفس ویژه ای منتقل شد و رفتارهای تشنجی و پارامتر های مربوطه بوسیله دوربین ضبط شد سپس مراحل مختلف تشنج ، تاخیر در شروع تشنج و طول مدت تشنج ارزیابی شد.
یافته ها: آنالیز داده ها نشان داد که عصاره آبی آویشن اثر قابل ملاحظه ای بر تشنج های القاء شده باPTZدارد. درمان با این عصاره تاخیر در شروع تشنج را افزایش، پیشرفت فاز های تشنج را مهار می کند.
نتیجه گیری: نتایج بدست آمده نشان می دهد که عصاره آویشن اثر ضد تشنجی بر تشنج های القاء شده باPTZدارد و ممکن است در درمان تشنج مورد استفاده قرار گیرد.
حمیرا مرادی چمه؛ سعید سمنانیان؛ مهیار جان احمدی؛ امیر شجاعی؛ اعظم عسگری؛ سیدجواد میرنجفی زاده
دوره 22، شماره 4 ، مهر و آبان 1394، ، صفحه 649-659
چکیده
زمینه و هدف: کیندلینگ آمیگدال با تغییر در ویژگیهای الکتروفیزیولوژیک سلولهای هرمی ناحیهی CA1هیپوکمپ همراه است. اما بهدرستی مشخص نیست که بروز این تغییرات در طی روند کیندلینگ آمیگدال از چه زمانی و در کدام مرحله تشنجی رخ میدهد. بنابراین، در این تحقیق ویژگیهای الکتروفیزیولوژیک نورونهای هرمی ناحیهی CA1 هیپوکمپ به دنبال ...
بیشتر
زمینه و هدف: کیندلینگ آمیگدال با تغییر در ویژگیهای الکتروفیزیولوژیک سلولهای هرمی ناحیهی CA1هیپوکمپ همراه است. اما بهدرستی مشخص نیست که بروز این تغییرات در طی روند کیندلینگ آمیگدال از چه زمانی و در کدام مرحله تشنجی رخ میدهد. بنابراین، در این تحقیق ویژگیهای الکتروفیزیولوژیک نورونهای هرمی ناحیهی CA1 هیپوکمپ به دنبال کیندلینگ موضعی آمیگدال، بررسی و با تغییرات ایجاد شده در کیندلینگ کامل مقایسه شد. مواد و روشها: حیوانات با روش کیندلینگ سریع با اعمال پالسهای مربعی 1 میلی ثانیهای، فرکانس 50 هرتز، 12 بار در روز، به مدت 3 ثانیه و با فواصل 5 دقیقهای تحریک میشدند. در یک گروه از حیوانات با مشاهدهی مرحلهی 2 تشنج (گروه کیندلینگ موضعی) و در گروهی دیگر با مشاهده مرحلهی 5 تشنج (کیندلینگ کامل) تحریکات متوقف و 24 ساعت بعد ویژگیهای الکتروفیزیولوژیک نورونهای ناحیه CA1هیپوکمپ به روشWhole-Cell Patch Clampبررسی شد. یافتهها: نتایج حاصل از کیندلینگ آمیگدال نشان داد شاخص سازش، رئوباز، زمان تاخیری تا وقوع اولین پتانسیل عمل و دامنهی هیپرپلاریزاسیون متعاقب در گروه کیندلینگ موضعی و کیندلینگ کامل نسبت به گروه کنترل به طور معناداری، کاهش و تعداد پتانسیل عمل افزایش یافت. نتیجهگیری: نتایج این تحقیق نشان میدهند با وجود اینکه گروه کیندلینگ موضعی نسبت به گروه کیندلینگ کامل تحریکات کمتری دریافت می‌کند، اما همانند گروه کیندلینگ کامل، ویژگی های الکتروفیزیولوژیک نورون های هرمی ناحیهی CA1 هیپوکمپ را تغییرداده و باعث افزایش تحریک پذیری این نورون ها میشود.
ابوالفضل راد؛ سیدمهدی یهشتی نصر؛ حسن رامشینی
دوره 21، شماره 5 ، آذر و دی 1393، ، صفحه 711-718
چکیده
زمینه و هدف: مینوسیکلین، دارای اثرات ضد التهابی و محافظت نورونی است. ازآنجایی که بین مرگ سلولی و تشنج، رابطه وجوددارد و ازطرفی بیان گیرنده‌ی NMDA به‌دنبال کیندلینگ افزایش‌می یابد، هدف ازاین مطالعه، بررسی اثر مینوسیکلین بر میزان بیان ژن گیرنده‌ی NMDA درنواحی هیپوکمپ و پیریفورم مغزی، درطی روند کیندلینگ آمیگدال در موش صحرایی می‌باشد.
مواد ...
بیشتر
زمینه و هدف: مینوسیکلین، دارای اثرات ضد التهابی و محافظت نورونی است. ازآنجایی که بین مرگ سلولی و تشنج، رابطه وجوددارد و ازطرفی بیان گیرنده‌ی NMDA به‌دنبال کیندلینگ افزایش‌می یابد، هدف ازاین مطالعه، بررسی اثر مینوسیکلین بر میزان بیان ژن گیرنده‌ی NMDA درنواحی هیپوکمپ و پیریفورم مغزی، درطی روند کیندلینگ آمیگدال در موش صحرایی می‌باشد.
مواد و روشها: در این مطالعهی تجربی، 3 گروه موش صحرایی نژاد ویستار (24 سر) پس از جراحی استرئوتاکسیک و یک هفته دورهی بهبودی، تحریکات کیندلینگ (2 بار در روز با فاصلهی زمانی شش ساعت) را دریافتمیکردند. در گروه اول (8=n) حیوانات هیچگونه تحریکی را دریافتنمیکردند. به حیوانات گروه دوم (8=n) روزانه سالین (1 ml/kg) و گروه سوم (8=n) مینوسیکلین با غلظت 25 میلیگرم بهازای یک کیلوگرم حیوان (mg/kg) بهصورت داخل صفاقی (60 دقیقه قبل از هر تحریک) تزریقشد. دو ساعت بعد ازآخرین تحریک، مغز حیوانات خارجشده و بیان ژن گیرنده NMDA در نواحی هیپوکمپ و پیریفورم این سه گروه با یکدیگر مقایسهشدند. برای تحلیل دادهها از آزمون آنالیز واریانس یک-طرفه وتست تعقیبی Tukey در سطح معناداری 05/0 p
امیر شجاعی؛ وحید شیبانی؛ خدیجه اسماعیل پور؛ یاسر معصومی؛ سیدجواد میرنجفی زاده
دوره 20، شماره 4 ، آذر و دی 1392، ، صفحه 496-504
چکیده
زمینه و هدف: اخیراً تحریک با فرکانس پایین (LFS) به عنوان یکی از راه‌های ضد تشنجی در مورد سندرم‌های صرعی مقاوم به درمان از جمله صرع لوب گیجگاهی پیشنهاد شده است. تا کنون در اکثر مطالعات بالینی و تحقیقاتی ناحیه هدف برای اعمال LFS همان ناحیه کانون تشنج بوده است. با توجه به نقش ناحیه شکنج دندانه‌دار در گسترش تشنجات سیستم لیمبیک، در این مطالعه ...
بیشتر
زمینه و هدف: اخیراً تحریک با فرکانس پایین (LFS) به عنوان یکی از راه‌های ضد تشنجی در مورد سندرم‌های صرعی مقاوم به درمان از جمله صرع لوب گیجگاهی پیشنهاد شده است. تا کنون در اکثر مطالعات بالینی و تحقیقاتی ناحیه هدف برای اعمال LFS همان ناحیه کانون تشنج بوده است. با توجه به نقش ناحیه شکنج دندانه‌دار در گسترش تشنجات سیستم لیمبیک، در این مطالعه تأثیر اعمال LFS به شکج دندانه‌دار بر تشنجات ناشی از کیندلینگ آمیگدال مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: برای ایجاد کیندلینگ، در موشهای صحرایی نر نژاد ویستار با استفاده از دستگاه استریوتاکسی یک الکترود سه قطبی در ناحیه قاعده‌ای - جانبی آمیگدال سمت راست و یک الکترود دو قطبی در ناحیه شکنج دندانه‌دار در همان طرف قرار داده شد. پس از یک دوره بهبودی ده روزه، حیوانات در دو گروه قرار گرفتند. حیوانات گروه کیندل (6=n)، تحریکات کیندلینگ را به صورت روزانه دریافت می‌کردند تا زمانی که مرحله 5 تشنج را نشان دهند. در حیوانات گروه کیندل+LFS (6=n) روزانه یک دقیقه پس از پایان تحریکات کیندلینگ، تحریکات LFS به ناحیه شکنج دندانه‌دار اعمال می‌شد. تأثیر LFS بر مراحل رفتاری تشنج‌ها و مدت زمان امواج تخلیه متعاقب در دو گروه با استفاده از آزمون ناپارامتری Kruskall Walllis و آزمون ANOVA دو طرفه از نوع Repeated Measures با هم مقایسه گردید و 05/0>p به عنوان حداقل سطح معنی دار بودن در نظر گرفته شد.
یافتهها: مدت زمان لازم برای کیندل شدن حیوانات گره کیندل 12 روز بود، اما حیوانات گروه کیندل+LFS پس از گذشت 12 روز فقط تا مرحله 2 تشنج رسیدند. اعمال تحریکات LFS در مقایسه با گروه کیندل، به طور معنی‌داری از پیشرفت مراحل رفتاری تشنج و افزایش مدت زمان امواج تخلیه متعاقب در طی روند کیندلینگ جلوگیری کرد.
نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد که اعمال LFS به ناحیه شکنج دندانه‌دار میتواند یک راه مؤثر برای کنترل تشنجات ناشی از کیندلینگ باشد و شواهد بیشتری فراهم می‌کند که نشان میدهد علاوه بر کانون تشنج، اعمال LFS به نواحی دخیل در انتشار تشنج نیز میتواند اثر ضدتشنجی داشته باشد.
مهدی زارعی؛ محمد محمدزاده؛ سید مهدی بهشتی نصر
دوره 19، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1391، ، صفحه 217-227
چکیده
مقدمه و هدف: تحریک الکتریکی با فرکانس پایین (LFS: Low Frequency Stimulation) (کم‌تر از 5 هرتز) به عنوان یک راهکار درمانی مناسب برای معالجه صرع و تشنج‌های ناشی از آن؛ محسوب میشود. هر یک از الگوهای LFS اثرات متفاوتی بر تشنج‌های صرعی دارد. با توجه به اینکه الگویی از LFS که بتواند کاملاً این گونه تشنجات را مهار و سرکوب کند ارائه نشده است؛ در این تحقیق ...
بیشتر
مقدمه و هدف: تحریک الکتریکی با فرکانس پایین (LFS: Low Frequency Stimulation) (کم‌تر از 5 هرتز) به عنوان یک راهکار درمانی مناسب برای معالجه صرع و تشنج‌های ناشی از آن؛ محسوب میشود. هر یک از الگوهای LFS اثرات متفاوتی بر تشنج‌های صرعی دارد. با توجه به اینکه الگویی از LFS که بتواند کاملاً این گونه تشنجات را مهار و سرکوب کند ارائه نشده است؛ در این تحقیق بر آن شدیم تا اثر 60 دقیقه اعمال LFS را بر تشنج‌های ناشی از کیندلینگ آمیگدال بررسی نماییم. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی دو گروه موش صحرایی (14 سر) پس از جراحی استرئوتاکسیک و یک هفته دوره بهبودی، تحریکات کیندلینگ (2 بار در روز) دریافت می‌کردند. حیوانات پس از کیندل شدن؛ در گروه 1 (6=n)و (4 بار و یک مرتبه در روز) تنها تحریکات کیندلینگ را دریافت می‌کردند. اما در گروه دوم (8=n)، چهار بار (در فواصل زمانی 24 ساعت) و به مدت 60 دقیقه LFS (فرکانس1 هرتز، مدت زمان پالس 1/0 میلی ثانیه و شدت تحریک برابر با ½ آستانه ایجاد امواج تخلیه متعاقب) داده شده و بلافاصله تحریکات کیندلینگ انجام می‌شد. مدت زمان امواج تخلیه متعاقب (ADD: Afterdischarge Duration)، مدت زمان تأخیری تا شروع مرحله 2 تشنج (S2L: Stage 2 Latency)، مدت زمان تأخیری تا شروع مرحله 4 تشنج (S4L: Stage 4 Latency) و مدت زمان مرحله 5 تشنج (S5D: Stage 5 Duration) روز تحریک LFS با روز قبل (که تنها تحریکات کیندلینگ را دریافت کرده بودند) مقایسه شد. یافتهها: اولین الگوی LFS بهکار گرفته شده مدت زمان لازم برای شروع مرحله 2 و 4 تشنج را به‌ترتیب 5/91 درصد (05/0>P) و 5/79 درصد (01/0>P) نسبت به گروه کنترل بهطور معناداری افزایش داد. اعمال 4 بار LFS مدت زمان مرحله 5 تشنج را نیز بهطور معناداری کاهش داد؛ به‌طوری که اولین الگوی LFS این پارامتر را 100 درصد کاهش داد. مدت زمان امواج تخلیه متعاقب تحت تأثیر 4 روز LFS تنها در 2 روز اول به‌ترتیب 9/46 درصد و 4/40 درصد بهطور معناداری (05/0>P) نسبت به گروه کنترل کاهش یافت.نتیجهگیری: نتایج به‌دست آمده از این تحقیق نشان داد که اعمال LFS بلافاصله قبل از شروع تشنجات صرعی موجب کاهش شدت حملات تشنجی گردید.
علی مقیمی؛ محمد محمدزاده؛ سیدمهدی بهشتی نصر
دوره 19، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1391، ، صفحه 14-25
چکیده
زمینه و هدف: مینوسایکلین علاوه بر اینکه یک داروی ضد التهاب و آنتی‌بیوتیک است، دارای اثرات محافظتی سلولهای عصبی نیز می‌باشد. با توجه به ارتباط تشنج با مرگ و میر سلولی و التهاب، هدف از این تحقیق بررسی اثر مینوسایکلین بر تشنج‌های ناشی از کیندلینگ در موش صحرایی است.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، 3 گروه موش صحرایی (18 سر) پس از جراحی ...
بیشتر
زمینه و هدف: مینوسایکلین علاوه بر اینکه یک داروی ضد التهاب و آنتی‌بیوتیک است، دارای اثرات محافظتی سلولهای عصبی نیز می‌باشد. با توجه به ارتباط تشنج با مرگ و میر سلولی و التهاب، هدف از این تحقیق بررسی اثر مینوسایکلین بر تشنج‌های ناشی از کیندلینگ در موش صحرایی است.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، 3 گروه موش صحرایی (18 سر) پس از جراحی استرئوتاکسیک و یک هفته دوره بهبودی، تحریکات کیندلینگ (2 بار در روز) را دریافت می‌کردند. هر یک از گروههای مذکور پس از کیندل شدن، مینوسایکلین با دوزهای 5/12 (7=n)، 25 (5=n) و 50 (6=n) میلیگرم به ازای یک کیلوگرم حیوان دریافت کردند. مدت زمان امواج تخلیه متعاقب (Afterdischarge Duration; ADD)، مدت زمان تأخیری تا شروع مرحله 4 تشنج (Stage 4 Latency; S4L)، مدت زمان مرحله پنج تشنج (Stage 5 Duration; S5D) و مدت زمان تشنج (Seizure Duration; SD) روز تزریق مینوسایکلین با روز قبل (که سالین دریافت کرده بودند) مقایسه شد.
یافتهها: در موشهای کیندلی که دوزهای mg/kg 50 و 25 را دریافت کرده بودند، ADD نسبت به تزریق سالین کاهش معنادار داشت. S5D نیز در هر سه دوز دارو بهطور معنادار کاهش یافت. از بین سه دوز مذکور، مینوسایکلین فقط با دوز mg/kg 50 توانست S4L و SD را به‌ترتیب بهطور معناداری افزایش و کاهش دهد.
نتیجهگیری: نتایج به‌دست آمده از این تحقیق نشان داد که مینوسایکلین موجب کاهش شدت تشنج‌های ناشی از کیندلینگ آمیگدال گردید.
اکبر پژهان؛ سید جواد میرنجفی زاده؛ محمد محمدزاده؛ آرش اکابری
دوره 18، شماره 4 ، آذر و دی 1390، ، صفحه 235-243
چکیده
زمینه و هدف: اتانول به عنوان ضد تشنج و پیش برنده تشنج و در پاره ای موارد بی اثر بر تشنج معرفی شده است. در رابطه با مداخله اتانول بر نقش ضد تشنجی والپرویک اسید گزارشی وجود ندارد. در پژوهش حاضر، نقش اتانول بر کارآیی داروی ضد تشنجی والپرویک اسید مورد بررسی قرار گرفته است.
مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی، هشت گروه موش سوری در محدوده وزنی ...
بیشتر
زمینه و هدف: اتانول به عنوان ضد تشنج و پیش برنده تشنج و در پاره ای موارد بی اثر بر تشنج معرفی شده است. در رابطه با مداخله اتانول بر نقش ضد تشنجی والپرویک اسید گزارشی وجود ندارد. در پژوهش حاضر، نقش اتانول بر کارآیی داروی ضد تشنجی والپرویک اسید مورد بررسی قرار گرفته است.
مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی، هشت گروه موش سوری در محدوده وزنی 30-25 گرم، روز در میان (سه بار در هفته) پنتیلن تترازول (pentylenetetrazol; PTZ) به صورت داخل صفاقی (mg/kg 37) دریافت می کردند. گروه های دریافت کننده اتانول (g/kg 1 و 5/0)، PTZ 30 دقیقه بعد از اتانول (داخل صفاقی، یک گروه 7 روز و گروه دیگر 21 روز متوالی) تزریق می شد. گروه دریافت کننده والپرویک اسید (Valproic acid; VPA) و اتانول، والپرویک اسید (mg/kg 100) 5 دقیقه قبل از اتانول (g/kg 1) تزریق شد. بلافاصله پس از هر بار تزریق PTZ ، رفتار هر حیوان به مدت 20 دقیقه زیر نظر گرفته می شد و مراحل رفتاری ثبت می شد. مدت زمان مرحله 4 تشنج (S4D)، مدت زمان تاخیری تا شروع مرحله 4 تشنج (S4L) و مدت زمان تاخیری تا شروع مرحله 1 تشنج (S1L) برای هر حیوان پس از تزریق PTZ ثبت و داده ها با گروه کنترل مربوطه مقایسه شدند. سطح معناداری 05/0
یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که S4D تجمعی در گروه اتانول با غلظت g/kg 1 به مدت 7 روز (8/31%) و به مدت 21 روز (3/48%) نسبت به PTZ+Saline کاهش معناداری داشت (001/0
محمد جوان؛ سیدجواد میرنجفی زاده؛ مریم زراعتی؛ سیمین نامور
دوره 17، شماره 3 ، مهر و آبان 1389، ، صفحه 158-169
چکیده
زمینه و هدف: علیرغم تحقیقات گسترده در زمینه صرع، هنوز مکانیسم اصلی ایجاد این اختلال ناشناخته است. با توجه به این که فعالیت آنزیم اکتو ATPase نقش مهمی در تبدیل ATP به AMP داشته و این ماده متعاقبا می تواند به آدنوزین تبدیل شود و نیز با در نظر گرفتن نقش آدنوزین به عنوان مهم ترین عامل ضد تشنج درون زا در مغز، در این تحقیق تاثیر مهار فعالیت اکتو ATPase ...
بیشتر
زمینه و هدف: علیرغم تحقیقات گسترده در زمینه صرع، هنوز مکانیسم اصلی ایجاد این اختلال ناشناخته است. با توجه به این که فعالیت آنزیم اکتو ATPase نقش مهمی در تبدیل ATP به AMP داشته و این ماده متعاقبا می تواند به آدنوزین تبدیل شود و نیز با در نظر گرفتن نقش آدنوزین به عنوان مهم ترین عامل ضد تشنج درون زا در مغز، در این تحقیق تاثیر مهار فعالیت اکتو ATPase بر روند کیندلینگ مسیر پرفورنت مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، تعداد 6 سر موش صحرایی نر در هر گروه بر اساس روش کیندلینگ سریع با تحریکات الکتریکی مسیر پرفورنت (12 بار در روز با فرکانس 50 هرتز و مدت هر پالس 1 میلی ثانیه) کیندل شدند. در طی روند کیندلینگ، کمیت های رفتاری و الکتروفیزیولوژیک تشنج و نیز پتانسیل های میدانی ثبت می شد. برای بررسی نقش آنزیم اکتو ATPase در گروهی از حیوانات، هر روز پس از پایان تحریکات کیندلینگ FPL 67156 به عنوان مهارگر این آنزیم به صورت داخل بطن مغزی به حیوانات تزریق گردید. حیوانات در گروه کیندل 6 سر و در سایر گروه ها 4 سر بودند مقایسه آماری کمیت های مدت زمان امواج تخلیه متعاقب، شیب fEPSP و دامنه PS در طی روند صرع زایی در بین گروه های مختلف آزمایشی توسط آزمون تجزیه و تحلیل واریانس دو طرفه از نوع Repeated Measures و آزمون متعاقب Bonferoni صورت گرفت. اختلاف شاخص زوج پالس در هر فاصله زوج پالسی بین گروه ها توسط آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون متعاقب Bonferoni صورت گرفت. وقوع مراحل پنج گانه تشنجی بین گروه های آزمایشی نیز با استفاده از آزمون کروسکال والیس و آزمون متعاقب من ویتنی یو مقایسه گردید. در محاسبات آماری از نرم افزار Prism نسخه شماره 5 استفاده شد.
یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد که مهار آنزیم اکتو ATPase (با تزریق FPL67156) باعث تغییری در احتمال بروز مراحل مختلف رفتاری تشنج و مدت زمان امواج تحلیه متعاقب در طی روند کیندلینگ نسبت به گروه کیندل نمی شود(P>0.05) اما شکل پذیری سیناپسی را تحت تاثیر قرار می دهد، به گونه ای که دامنه PS را نسبت به گروه کیندل افزایش داده(P
سیدجواد میرنجفی زاده؛ علی جهان شاهی انور؛ یوسف صادقی؛ رضیه روحانی؛ عباس پیریایی؛ مریم زراعتی
دوره 17، شماره 2 ، خرداد و تیر 1389، ، صفحه 96-107
چکیده
زمینه و هدف: اعمال تحریک الکتریکی با فرکانس پایین (LFS) باعث ایجاد اثرات ضد تشنجی می شود. در این تحقیق، تاثیر فرکانس های مختلف LFS بر اثر ضد تشنجی آن با بررسی تغییرات رفتاری و فراساختاری در مدل صرعی کیندلینگ، مورد مطالعه قرار گرفت.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، از 45 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 280-250 گرم استفاده شد. برای ...
بیشتر
زمینه و هدف: اعمال تحریک الکتریکی با فرکانس پایین (LFS) باعث ایجاد اثرات ضد تشنجی می شود. در این تحقیق، تاثیر فرکانس های مختلف LFS بر اثر ضد تشنجی آن با بررسی تغییرات رفتاری و فراساختاری در مدل صرعی کیندلینگ، مورد مطالعه قرار گرفت.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، از 45 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 280-250 گرم استفاده شد. برای ایجاد تشنج در حیوانات، الکترود تحریکی در مسیر پرفورنت و الکترود ثبات در ژیروس دندانه دار قرار گرفت. حیوانات به روش ایجاد کیندلینگ سریع تحریک شدند. در گروه های مختلفی از حیوانات، به دنبال تحریکات کیندلینگ،LFS با فرکانس های مختلف (0.5، 1 و5 هرتز) اعمال شده و اثر آن در روند کیندلینگ (با مطالعه رفتاری و الکتروفیزیولوژیک) بررسی شد. پس از هفت روز تحریک، حیوانات کشته شده و از ناحیه ژیروس دندانه دار برای بررسی های میکروسکوپ الکترونی نمونه گیری به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های واریانس یک طرفه و دو طرفه، LSD، کروسکال والیس ومن ویتنی یو و نرم افزاراستاتیستیکا نسخه 2 استفاده شد.
یافته ها: اعمال فرکانس های مختلف LFS اثرات مهاری بر روند کیندلینگ داشت و مجموع مدت زمان تخلیه های متعاقب و همچنین متوسط تعداد تحریکات برای بروز مراحل تشنجی 4 و 5 را به صورت معناداری کاهش داد. به علاوه، اعمال فرکانس های مختلف LFS مانع از افزایش ضخامت غشای پس سیناپسی و ایجاد سیناپس های مقعر شکل می گردد اما تفاوتی بین اثر ضد تشنجی LFS در فرکانس های مختلف دیده نشد.
نتیجه گیری: اعمال LFS می تواند با جلوگیری از بروز تغییرات فراساختاری در طی پدیده کیندلینگ، از افزایش تحریک پذیری نورون ها جلوگیری کرده و باعث ایجاد اثرات ضد تشنجی شود.
سیدجواد میرنجفی زاده؛ محمد محمدزاده
دوره 15، شماره 3 ، مهر و آبان 1387، ، صفحه 129-137
چکیده
زمینه و هدف: مطالعات قبلی نقش گیرنده های آدنوزینی A2A را در گسترش تشنج های ناشی از کیندلینگ را به درستی روشن نکرده اند. در مطالعه حاضر با انسداد این گیرنده ها (توسط آنتاگونیست اختصاصی) نقش آن ها در تشنجات ناشی از کیندلینگ مسیر پرفورنت مورد بررسی قرار گرفته است.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت تجربی بر روی موش های صحرایی انجام شد که 24 سر ...
بیشتر
زمینه و هدف: مطالعات قبلی نقش گیرنده های آدنوزینی A2A را در گسترش تشنج های ناشی از کیندلینگ را به درستی روشن نکرده اند. در مطالعه حاضر با انسداد این گیرنده ها (توسط آنتاگونیست اختصاصی) نقش آن ها در تشنجات ناشی از کیندلینگ مسیر پرفورنت مورد بررسی قرار گرفته است.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت تجربی بر روی موش های صحرایی انجام شد که 24 سر موش در چهار گروه 6 تایی به صورت تصادفی مورد مطالعه قرار گرفتند. روش کار به این صورت بود که حیوانات با تحریک الکتریکی مسیر پرفورنت کیندل شدند. در دو گروه از حیوانات قبل از هر بار تحریک کیندلینگ، آنتاگونیست گیرنده های آدنوزینی (ZM 241385) A2A با غلظت های 500 و 200 میکرومولار به داخل بطن جانبی حیوانات تزریق می شد. حیوانات گروه کنترل نرمال فقط تحریکات کیندلینگ دریافت می کردند. درگروه چهارم حیوانات تزریق حلال داروی فوق به داخل بطن جانبی قبل از تحریکات کیندلینگ صورت می گرفت (گروه کنترل شم). جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آنالیز واریانس دو طرفه و توکی تحت نرم افزار Statistica استفاده شد.
یافته ها: تزریق آنتاگونیست گیرنده های آدنوزینی (ZM 241385) A2A با غلظت 500 میکرومولار به داخل بطن جانبی حیوانات باعث به تعویق افتادن روند کیندلینگ شد. آزمون آنالیز واریانس دو طرفه نشان داد که تعداد تحریکات لازم برای رسیدن به مراحل تشنجی را به طور معنا داری افزایش داد ] =47,P