فاطمه نعمتی نیکو؛ کوروش گودرزوند چگینی؛ نعمت اله غیبی
دوره 22، شماره 2 ، خرداد و تیر 1394، ، صفحه 419-426
چکیده
زمینه و هدف: کالپروتکتین یک فاکتور دخیل در ایمنی ذاتی است و همراه با دو زیرواحد خود، S100A8 و S100A9 در فرآیندهای التهابی و تومورزایی شرکت می کند. این مطالعه به منظور بررسی پایداری دمایی زیرواحدهای طبیعی و تغییریافته کالپروتکتین نوترکیب در حضور لیگاند کلسیم انجام شد.
مواد و روش ها: زیر واحدهای نوترکیب S100A8 و S100A9 در دو شکل طبیعی و تغییر یافته ...
بیشتر
زمینه و هدف: کالپروتکتین یک فاکتور دخیل در ایمنی ذاتی است و همراه با دو زیرواحد خود، S100A8 و S100A9 در فرآیندهای التهابی و تومورزایی شرکت می کند. این مطالعه به منظور بررسی پایداری دمایی زیرواحدهای طبیعی و تغییریافته کالپروتکتین نوترکیب در حضور لیگاند کلسیم انجام شد.
مواد و روش ها: زیر واحدهای نوترکیب S100A8 و S100A9 در دو شکل طبیعی و تغییر یافته با DEP ، پس از انکوباسیون با کلسیم توسط دستگاه اسپکتروسکوپی فلورسانس در محدوده دمایی 95-20 درجه سانتیگراد دناتوره شدند. با بدست آمدن شدت نشر فلورسانس در حالات طبیعی و دناتوره شده، تغییرات انرژی آزاد گیبس و نیز Tm در نرم افزار Excel محاسبه و میزان پایداری شکلهای مختلف پروتئین مشخص گردید.
یافته‌ها: نمودار شدت فلورسانس بر حسب تغییرات دما در سه حالت طبیعی، تغییریافته با DEP ، انکوبه شده با کلسیم و نیز محاسبه انرژی آزاد گیبس، افزایش پایداری پروتئین تغییریافته با DEP و نیز انکوبه شده با کلسیم را نسبت به نوع طبیعی پروتئین نشان داد.
نتیجه گیری: پایداری یا ناپایداری پروتئین بر عملکرد بهینه آن موثر بوده و می تواند مفید یا مضر باشد، با توجه به خواص دوگانه کالپروتکتین و زیرواحدهای آن در فرآیند سرطان، تغییر در ساختار و پایداری این پروتئین می تواند سبب تغییر در عملکرد آن و در نهایت تغییر در روند سرطان گردد. بنابراین مطالعه این پروتئین جهت مهار سرطان با استفاده از یک منبع طبیعی می تواند سودمند باشد.
بقیه اله صالحی؛ حسن اژدری زرمهری؛ محمد صوفی آبادی؛ الهه ارمی؛ نعمت اله غیبی
دوره 20، شماره 3 ، مهر و آبان 1392، ، صفحه 338-346
چکیده
زمینه و هدف: به خوبی شناخته شده است که تفاوت‌های جنسی و نژادی در حساسیت به درد، درک درد، پاسخ به داروهای ضد دردی و در شیوع دردهای مزمن دارای نقش می‌‌باشند. در این تحقیق تفاوت‌های جنسی و نژادی در تاثیر محرومیت غذایی بر رفتارهای دردی ناشی از آزمون فرمالین در موش صحرایی مطالعه شد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه تجربی در دانشگاه علوم پزشکی ...
بیشتر
زمینه و هدف: به خوبی شناخته شده است که تفاوت‌های جنسی و نژادی در حساسیت به درد، درک درد، پاسخ به داروهای ضد دردی و در شیوع دردهای مزمن دارای نقش می‌‌باشند. در این تحقیق تفاوت‌های جنسی و نژادی در تاثیر محرومیت غذایی بر رفتارهای دردی ناشی از آزمون فرمالین در موش صحرایی مطالعه شد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه تجربی در دانشگاه علوم پزشکی قزوین بر روی 56 موش صحرایی در 8 گروه با محدوده وزنی 220 تا 300 گرم انجام شد. گروه 1و2: اثر تزریق فرمالین بر رفتارهای دردی در موش‌های نر و ماده نژاد اسپراگ. گروه 3 و4: اثر تزریق فرمالین بر رفتارهای دردی در موش‌های نر و ماده‌ی نژاد ویستار. گروه 5 و6: اثرات محرومیت غذایی در رفتارهای دردی تحریک شده به وسیله‌ی آزمون فرمالین در موش‌های نر و ماده نژاد اسپراگ. گروه 7 و 8: اثرات محرومیت غذایی بر رفتارهای دردی برانگیخته شده توسط آزمون فرمالین در موش‌های نر و ماده ی نژاد ویستار. آب و غذا در دسترس موش‌ها بود و در محرومیت غذایی، 48 ساعت قبل از انجام آزمون فرمالین حیوانات از غذا محروم می‌شدند. برای انجام آزمون فرمالین 50 میکرولیتر فرمالین 2% به کف پای راست موش‌های آزمایشگاهی تزریق گردید و رفتارهای دردی تا 90 دقیقه ثبت شد.
یافته‌ها: تفاوت‌های معنی داری بین موش‌های صحرایی نر و ماده گروه کنترل در نژاد اسپراگ در مرحله‌ی فاز B2 مشاهده شد. اگرچه مرحله اینترفاز در موش‌های نر نژاد اسپراگ طولانی تر از ماده‌ها بوده اما مرحله‌ی B2 ماده‌های اسپراگ طولانی تر از نرها بوده و مرحله‌ی آخر فاز 2 تاخیر دارد. تفاوت‌های معنی‌داری بین موش‌های صحرایی نر و ماده نژاد ویستار در آزمون فرمالین وجود نداشت. محرومیت غذایی 48 ساعته در موش‌های صحرایی نر و ماده نژاد اسپراگ سبب پردردی و یا افزایش رفتارهای دردی به دنبال آزمون فرمالین در فاز 1، اینتر فاز و فاز 2 شد، در حالیکه محرومیت غذایی48 ساعته سبب تفاوت‌های معنی داری در رفتارهای دردی برانگیخته شده با آزمون فرمالین تنها در فاز 2B برای نرها و فاز اینترفاز و فاز 2B برای ماده های نژاد ویستار شد.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه وجود اختلاف وابسته به جنس و نژاد در موش‌های صحرایی نژاد اسپراگ نسبت به ویستار در توسعه و ماندگاری رفتارهای دردی به دنبال تزریق فرمالین در کف پای حیوان را نشان می‌دهد و همچنین این اختلاف به دنبال محرومیت غذایی دیده شد.