طب سنتی
فاطمه کیومرثی؛ علیرضا درخشان
دوره 29، شماره 5 ، آذر و دی 1401، ، صفحه 697-718
چکیده
زمینه و هدف: در طب ایرانی گیاه شاهتره در درمان بسیاری از بیماری‌ها مانند مشکلات گوارشی کاربرد داشته است. از طرفی در میان مطالعاتی که بر روی گیاهان جنس شاهتره انجام شده است، تأثیرات گوارشی و کبدی مورد توجه می‌باشد. هدف این مطالعه، مرور و بررسی تطبیقی- مقایسه‌ای تأثیرات درمانی شاهتره در طب ایرانی و مطالعات نوین پزشکی می‌باشد.
مواد ...
بیشتر
زمینه و هدف: در طب ایرانی گیاه شاهتره در درمان بسیاری از بیماری‌ها مانند مشکلات گوارشی کاربرد داشته است. از طرفی در میان مطالعاتی که بر روی گیاهان جنس شاهتره انجام شده است، تأثیرات گوارشی و کبدی مورد توجه می‌باشد. هدف این مطالعه، مرور و بررسی تطبیقی- مقایسه‌ای تأثیرات درمانی شاهتره در طب ایرانی و مطالعات نوین پزشکی می‌باشد.
مواد و روش‌ها: کاربردهای گیاه شاهتره از کتب مرجع طب ایرانی از جمله: قانون در طب، الحاوی، مخزن الادویه، قرابادین کبیر، تحفة المومنین و ریاض الدویه به‌صورت جستجوی دستی استخراج، بررسی و دسته‌بندی شد، مقالات مرتبط در پایگاه‌های داده PubMed، Scopus ، SID وGoogle scholar جستجو گردید. در نهایت کاربردهای گیاه در طب رایج و طب ایرانی به‌صورت تطبیقی بررسی شد.
یافته‌ها: شاهتره در طب ایرانی به‌عنوان یک تقویت‌کننده معده وکبد و بازکننده انسدادهای کبدی و طحالی کاربرد داشته است. از دیگر خواص آن می‌توان به اثرات تصفیه‌کنندگی خون، ملین، اشتهاآور و پاکسازی‌کننده روده‌ها اشاره کرد. امروزه در مطالعات پایه و بالینی صورت‌گرفته بر روی گیاهان جنس شاهتره، تأثیرات هپاتوپروتکتیو و کاهنده سطوح آنزیم‌های کبدی، ضدالتهاب در ناهنجاری‌های کبدی، ضداسهال، کاهنده فاکتورهای التهابی در مشکلات گوارشی و بهبوددهنده علایم سندرم روده تحریک‌پذیر به اثبات رسیده است.
نتیجه‌گیری: براساس منابع طب ایرانی و طب مدرن شاهتره می‌تواند در برخی مشکلات گوارشی و کبدی دارای پتانسیل‌های درمانی باشد.