روانشناسی و روانپزشکی
آیت اله یوسفی؛ محبوبه طاهر؛ حکیمه آقایی؛ حسن باقری نیا
دوره 29، شماره 6 ، بهمن و اسفند 1401، ، صفحه 833-846
چکیده
زمینه و هدف: توجه گزینشی و درک نادرست از تصویر بدنی می‌تواند به اضطراب منجر شود. هدف پژوهش، مقایسه اثربخشی روان-درمانی بینفردی و درمان شناختی- رفتاری بر اضطراب ناشی از تصویر بدنی در زنان مراجعه‌کننده به مراکز جراحی زیبایی بود
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش ...
بیشتر
زمینه و هدف: توجه گزینشی و درک نادرست از تصویر بدنی می‌تواند به اضطراب منجر شود. هدف پژوهش، مقایسه اثربخشی روان-درمانی بینفردی و درمان شناختی- رفتاری بر اضطراب ناشی از تصویر بدنی در زنان مراجعه‌کننده به مراکز جراحی زیبایی بود
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش کلیه زنان 40- 23 سال مراجعه‌کننده به مراکز زیبایی شهر مشهد بودند که تعداد 45 نفر از آنان با روش در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در سه گروه 15 نفره که دو گروه آن آزمایش و یک گروه گواه بود، گمارده شدند. سپس پرسشنامه اضطراب اجرا و سپس جلسات دو روش درمانی اجرا شد. در پایان جلسات، پس‌آزمون به عمل آمد. داده‌ها با نرم‌افزار spss نسخه 22 تجزیه‌وتحلیل شدند
یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که روش درمان شناختی- رفتاری نسبت به روش رواندرمانی بین فردی بر اضطراب زنان مراجعه‌کننده به مراکز جراحی زیبایی مؤثرتر است. همچنین نتایج آزمون تعقیبی بنفرنی نشان میدهد که درمان شناختی رفتاری و رواندرمانی بینفردی در کاهش اضطراب مؤثرند (0.01> P)؛ همچنین بین دو گروه آزمایش تفاوت وجود دارد و گروه درمانی شناختی- رفتاری نسبت به گروه رواندرمانی بینفردی در کاهش اضطراب مؤثرتر است (0.01> P).
نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد بهترین نشانه برای اقدام به جراحی زیبایی نداشتن اعتمادبه‌نفس همراه با تمایل به تعامل اجتماعی و تمرکز افراطی بر یک ویژگی فیزیکی خاص باشد. اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر کاهش اضطراب تصویر بدنی می‌تواند ناشی از نقش مهم تفسیرهای ذهنی و عادات رفتاری بر اضطراب باشد. بهبود در وضعیت ادراک از بدن در فرد مبتلا به اضطراب باعث کاستن از توجه انتخابی به نقطه‌ای از بدن می‌شود و در نتیجه آن اضطراب کاهش می‌یابد.
روانشناسی و روانپزشکی
آیت اله یوسفی؛ محبوبه طاهر؛ حکیمه آقایی؛ حسن باقری نیا
دوره 29، شماره 2 ، خرداد و تیر 1401، ، صفحه 281-290
چکیده
زمینه و هدف: تصویر بدنی مفهوم پیچیده‌ای است که در بردارنده عوامل بیولوژیکی، روان‌شناختی، درونی و عوامل اجتماعی خارجی است. براین اساس، پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی رواندرمانی بینفردی و درمان شناختی- رفتاری بر تصویر بدنی زنان مراجعه کننده به مراکز جراحی زیبایی انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون - ...
بیشتر
زمینه و هدف: تصویر بدنی مفهوم پیچیده‌ای است که در بردارنده عوامل بیولوژیکی، روان‌شناختی، درونی و عوامل اجتماعی خارجی است. براین اساس، پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی رواندرمانی بینفردی و درمان شناختی- رفتاری بر تصویر بدنی زنان مراجعه کننده به مراکز جراحی زیبایی انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعة آماری پژوهش را تمامی زنان 40-33 ساله ناراضی از تصویر بدنی مراجعه کننده به مراکز زیبایی شهر مشهد در سال 1398 تشکیل دادند که تعداد 45 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت گمارش تصادفی در سه گروه آزمایش روان-درمانی بینفردی، آزمایش شناختی- رفتاری و گروه کنترل جای گرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه چندبعدی نگرش فرد در مورد تصویر بدنی کش (1997) بود و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزارSPSS24 و از روش‌های آمار توصیفی و تحلیلی (کوواریانس) استفاده شد.یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که رواندرمانی بینفردی بر افزایش رضایت از تصویر بدنی موثر است (05/0> P). روش درمانی شناختی- رفتاری بر افزایش رضایت از تصویر بدنی موثر است (05/0> P) و بین اثربخشی روش درمان شناختی- رفتاری و روش رواندرمانی بین فردی بر تصویر بدنی زنان مراجعه کننده به مراکز جراحی زیبایی تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0< P).نتیجه گیری: باتوجه به تاثیر معنادار روش رواندرمانی بین فردی و درمان شناختی- رفتاری بر تصویر بدنی زنان، پیشنهاد می‌شود از این دو روش در جهت افزایش رضایت تصویر بدنی زنان بهره برده شود.
راضیه عاشوری؛ شهناز نوحی؛ حکیمه آقایی
دوره 29، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1401، ، صفحه 154-165
چکیده
زمینه و هدف: عملکرد خانواده از مهمترین شاخص ها برای تضمین کیفیت زندگی و سلامت روان اعضای خانواده می باشد و توانایی مقابله خانواده را با استرس ها و تعارضات نشان میدهد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی کارآیی آموزش مبتنی بر طرحواره درمانی در زنان متاهل بر عملکرد خانواده انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون ...
بیشتر
زمینه و هدف: عملکرد خانواده از مهمترین شاخص ها برای تضمین کیفیت زندگی و سلامت روان اعضای خانواده می باشد و توانایی مقابله خانواده را با استرس ها و تعارضات نشان میدهد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی کارآیی آموزش مبتنی بر طرحواره درمانی در زنان متاهل بر عملکرد خانواده انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری مراجعین زن متاهل مرکز مشاوره منطقه 5 تهران بودند. حجم نمونه با نرم افزار G*power 30 نفر محاسبه شد. داوطلبین به شیوه در دسترس، با در نظر گرفتن معیارهای ورود و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. عملکرد خانواده دو گروه با ابزار سنحش خانواده مک مستر (1960)، سنجیده شد. گروه آزمایش 13 جلسه آموزش مبتنی بر طرحواره، دریافت کردند. شرکت کنندگان پس از آموزش و یک ماه بعد مجددا پرسشنامه را تکمیل نمودند. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار 24-spss ، تحلیل کوواریانس چند متغیری و سطح معناداری برابر با 0/05 استفاده شد. یافته ها: نتایج کوواریانس چند متغیری نشان داد که عملکرد خانواده در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه پس از جلسات آموزشی تفاوت معناداری داشت (0/05>p). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان دهنده بهبود قابل توجه آزمودنی ها در عملکرد کلی خانواده در مقایسه با ابتدای مطالعه بود. بر این اساس آموزش مبتنی بر طرحواره درمانی بر بهبود عملکرد خانواده تاثیر دارد.