روانشناسی و روانپزشکی
آیت اله یوسفی؛ محبوبه طاهر؛ حکیمه آقایی؛ حسن باقری نیا
دوره 29، شماره 6 ، بهمن و اسفند 1401، ، صفحه 833-846
چکیده
زمینه و هدف: توجه گزینشی و درک نادرست از تصویر بدنی می‌تواند به اضطراب منجر شود. هدف پژوهش، مقایسه اثربخشی روان-درمانی بینفردی و درمان شناختی- رفتاری بر اضطراب ناشی از تصویر بدنی در زنان مراجعه‌کننده به مراکز جراحی زیبایی بود
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش ...
بیشتر
زمینه و هدف: توجه گزینشی و درک نادرست از تصویر بدنی می‌تواند به اضطراب منجر شود. هدف پژوهش، مقایسه اثربخشی روان-درمانی بینفردی و درمان شناختی- رفتاری بر اضطراب ناشی از تصویر بدنی در زنان مراجعه‌کننده به مراکز جراحی زیبایی بود
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش کلیه زنان 40- 23 سال مراجعه‌کننده به مراکز زیبایی شهر مشهد بودند که تعداد 45 نفر از آنان با روش در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در سه گروه 15 نفره که دو گروه آن آزمایش و یک گروه گواه بود، گمارده شدند. سپس پرسشنامه اضطراب اجرا و سپس جلسات دو روش درمانی اجرا شد. در پایان جلسات، پس‌آزمون به عمل آمد. داده‌ها با نرم‌افزار spss نسخه 22 تجزیه‌وتحلیل شدند
یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که روش درمان شناختی- رفتاری نسبت به روش رواندرمانی بین فردی بر اضطراب زنان مراجعه‌کننده به مراکز جراحی زیبایی مؤثرتر است. همچنین نتایج آزمون تعقیبی بنفرنی نشان میدهد که درمان شناختی رفتاری و رواندرمانی بینفردی در کاهش اضطراب مؤثرند (0.01> P)؛ همچنین بین دو گروه آزمایش تفاوت وجود دارد و گروه درمانی شناختی- رفتاری نسبت به گروه رواندرمانی بینفردی در کاهش اضطراب مؤثرتر است (0.01> P).
نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد بهترین نشانه برای اقدام به جراحی زیبایی نداشتن اعتمادبه‌نفس همراه با تمایل به تعامل اجتماعی و تمرکز افراطی بر یک ویژگی فیزیکی خاص باشد. اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر کاهش اضطراب تصویر بدنی می‌تواند ناشی از نقش مهم تفسیرهای ذهنی و عادات رفتاری بر اضطراب باشد. بهبود در وضعیت ادراک از بدن در فرد مبتلا به اضطراب باعث کاستن از توجه انتخابی به نقطه‌ای از بدن می‌شود و در نتیجه آن اضطراب کاهش می‌یابد.
روانشناسی و روانپزشکی
آیت اله یوسفی؛ محبوبه طاهر؛ حکیمه آقایی؛ حسن باقری نیا
دوره 29، شماره 2 ، خرداد و تیر 1401، ، صفحه 281-290
چکیده
زمینه و هدف: تصویر بدنی مفهوم پیچیده‌ای است که در بردارنده عوامل بیولوژیکی، روان‌شناختی، درونی و عوامل اجتماعی خارجی است. براین اساس، پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی رواندرمانی بینفردی و درمان شناختی- رفتاری بر تصویر بدنی زنان مراجعه کننده به مراکز جراحی زیبایی انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون - ...
بیشتر
زمینه و هدف: تصویر بدنی مفهوم پیچیده‌ای است که در بردارنده عوامل بیولوژیکی، روان‌شناختی، درونی و عوامل اجتماعی خارجی است. براین اساس، پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی رواندرمانی بینفردی و درمان شناختی- رفتاری بر تصویر بدنی زنان مراجعه کننده به مراکز جراحی زیبایی انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعة آماری پژوهش را تمامی زنان 40-33 ساله ناراضی از تصویر بدنی مراجعه کننده به مراکز زیبایی شهر مشهد در سال 1398 تشکیل دادند که تعداد 45 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت گمارش تصادفی در سه گروه آزمایش روان-درمانی بینفردی، آزمایش شناختی- رفتاری و گروه کنترل جای گرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه چندبعدی نگرش فرد در مورد تصویر بدنی کش (1997) بود و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزارSPSS24 و از روش‌های آمار توصیفی و تحلیلی (کوواریانس) استفاده شد.یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که رواندرمانی بینفردی بر افزایش رضایت از تصویر بدنی موثر است (05/0> P). روش درمانی شناختی- رفتاری بر افزایش رضایت از تصویر بدنی موثر است (05/0> P) و بین اثربخشی روش درمان شناختی- رفتاری و روش رواندرمانی بین فردی بر تصویر بدنی زنان مراجعه کننده به مراکز جراحی زیبایی تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0< P).نتیجه گیری: باتوجه به تاثیر معنادار روش رواندرمانی بین فردی و درمان شناختی- رفتاری بر تصویر بدنی زنان، پیشنهاد می‌شود از این دو روش در جهت افزایش رضایت تصویر بدنی زنان بهره برده شود.