نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزش دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
2 دانشیار فیزیولوژی ورزش، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران.
3 استادیار بیوشیمی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
4 دانشیار فیزیولوژی ورزش، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
چکیده
زمینه اصلاح سبک زندگی، از جنبههای مهم پیشگیری از بیماریهای مختلف از جمله انواع سرطان میباشد. هدف B پژوهش حاضر، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی و دریافت عصاره چای سبز بر سطوح فاکتور هستهای کاپا (NF COX ( 0- -)، سیکلواکسیژناز κB . در بافت پروستات موشهای سالم بود p53 -) و پروتئین سرکوبگر تومور 2 سر موش صحرایی نر بهصورت تصادفی در چهار گروه تمرین هوازی، عصاره 50 روش کار در این مطالعه تجربی، چای سبز، تمرین هوازی + عصاره چای سبز و کنترل تقسیم شدند. برنامه تمرین هوازی شامل راه رفتن و دویدن 0 دقیقهای با تناوب استراحتی 93 متر در دقیقه، سه نوبت 5-96 روی نوارگردان با شدت کم تا متوسط (سرعت میلیلیتر از محلولی با 9/5 دقیقهای در هر جلسه، پنج جلسه در هفته) بود. عصاره چای سبز نیز روزانه بهمیزان میلیلیتر به گروههای مربوطه گاواژ گردید (سه جلسه در هفته). چهل و هشت ساعت 966 میلیگرم در 96غلظت پس از پایان مداخله، بافتبرداری انجام شد. روشهای آماری آنالیز کوواریانس و آنالیز واریانس یکراهه برای تحلیل نتایج استفاده شد. )، اما P = 6/60 نسبت به گروه کنترل شد ( NF-κB یافتهها تمرین هوازی، سبب افزایش معنادار سطح پروتئین NF ترکیب تمرین هوازی و مصرف عصاره چای سبز، تغییر معناداری در سطح پروتئین - ایجاد نکرد. سطوح κB COX پروتئینهای 6/63 نیز متعاقب تمرین هوازی و مصرف عصاره چای سبز، تغییر معناداری نداشت ( p53 - و 2 <P ). متعاقب تمرین هوازی را تعدیل NF-κB نتیجهگیری بهنظر میرسد مصرف مکمل چای سبز میتواند سطح پروتئین کند که نشاندهنده اثرات ضدالتهابی چای سبز و نقش احتمالی آن در پیشگیری از سرطان پروستات میباشد.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
The effect of eight weeks aerobic training and green tea extract on some inflammatory factors in prostate tissue of healthy rats
نویسندگان [English]
- Saber Saed-Mocheshi 1
- Marziyeh Saghebjoo 2
- Zakaria Vahabzadeh 3
- Dariush Sheikholeslami Vatani 4
1 Ph.D Student in Exercise Physiology, University of Birjand, Birjand, Iran
2 Associate Professor in Exercise Physiology, University of Birjand, Birjand, Iran.
3 Assistant professor in Clinical Biochemistry, Kurdistan University of Medical Sciences, Sanandaj, Iran.
4 Associate Professor in Exercise Physiology, University of Kurdistan, Sanandaj, Iran
چکیده [English]
Background and Objectives: Lifestyle modification is an important aspect of preventing various diseases, including various types of cancer. The aim of the present study was to investigate the effect of eight weeks of aerobic training and green tea extract on NF-κB, COX-2 and suppressor protein of p53 in prostate tissue of healthy rats.
Materials & Methods: 32 male Wistar rats were randomly divided into four groups: green tea extract, exercise training, green tea extract + exercise training, and control. The exercise training program included aerobic training on a low to moderate intensity on the treadmill (at a speed of 3-10 m/s, 3 sets of 15 min with 2 min of rest between sets, 5 days a week). Green tea extract was gavaged at a dose of 1.3 ml of solution at a concentration of 10 mg/100 ml (3 sessions per week). Scarify was performed 48 hours after the end of the intervention. The results were analyzed using parametric statistical methods of analysis of covariance and one way ANOVA.
Results: Aerobic training significantly increased NF-κB level compared to the control group (P = 0.02). The combination of aerobic training and consumption of green tea extract did not significantly change the level of NF-κB. The COX-2 and p53 levels were not significantly different after aerobic training and green tea extract (P > 0.05).
Conclusion: Green tea supplementation seems to modulate NF-κB level following aerobic training, which can reflect the anti-inflammatory effects of green tea and its role in preventing prostate cancer.
کلیدواژهها [English]
- Aerobic Training
- green tea extract
- NF-κB
- COX-2
- prostate gland
[23]. Mohamadin AM, El-Beshbishy HA, El-Mahdy MA. Green tea extract attenuates cyclosporine A-induced oxidative stress in rats. Pharmacological Research. 2005;51(1):51-7.