نویسندگان
چکیده
زمینه و هدف: افراد مبتلا به دیابت، مدت زمان خواب کمتری نسبت به میزان طبیعی خواب در افراد سالم جامعه دارند که این امر، منجربه کاهش‌کیفیت زندگی می‌گردد. باتوجه به ماهیّت مزمن بیماری، لزوم پی‌گیری متناسب با وضعیت این بیماران ضروری‌است. ازاین‌رو، مطالعه‌ی حاضر به‌بررسی تاثیر به‌کارگیری مدل مراقبتِ پی‌گیر بر کیفیت خواب افراد مبتلا به دیابت انجام‌گردید.
مواد و روش‌ها: دراین مطالعه‌ی تجربی، 80 فرد مبتلا به دیابت به‌روش نمونه‌گیری آسان از بین بیماران داوطلب تحت پوشش کلینیک دیابت شهر سبزوار در سال 1391 انتخاب و به‌روش‌تصادفی در دوگروه آزمون و کنترل قرارگرفتند. جمع‌آوری اطلاعات با پرسش‌نامه‌ی اطلاعات فردی و مقیاس کیفیت خواب پیتس بورگ قبل و بعد از مداخله انجام شد. مداخله، اجرای مدل مراقبت پی‌گیر درگروه آزمون به‌مدت ۱۲ هفته بود. تجزیه‌و تحلیل اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی (آزمون کای دو، آزمون تی‌تست ، رگرسیون و تحلیل کوواریانس) از طریق نرم‌افزار SPSS نسخه 18 انجام‌شد.
یافته‌ها: دو گروه قبل ازمداخله ازنظر متغیرهای جمعیت‌شناختی و میانگین امتیازات کیفیت خواب، همگن بودند و بین نمره‌ی کیفیت خواب دو گروه اختلاف آماری معنا‌دار نبود. پس از مداخله براساس آزمون تی مستقل، بین دو گروه ازنظرمیانگین امتیازات کیفیت خواب اختلاف معنا‌دارنشان-داده‌شد(001/0 =p). بین میانگین امتیازات کیفیت خواب درگروه تجربی قبل وبعد ازمداخله نیزاختلاف معنا‌دار وجودداشت، درحالی‌که این اختلاف درگروه کنترل معنادارنبود.
نتیجه‌گیری: اجرای مدل مراقبتِ پی‌گیر، بر افزایش کیفیت خواب بیماران دیابتی مؤثراست. پیشنهادمی‌شود اجرای این مدل مراقبتی در سایرکلینیک‌های دیابت نیز آزمون‌شود.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
The effect of using Continuous Care Model On sleep quality in people with type 2 diabetes
نویسندگان [English]
- Mehdi Golafrooz
- Hajar Sadeghi
- Seyyed Ghasem Mosavi
- Yaser Tabarraee
چکیده [English]
Background: Research shows that people with diabetes duration less sleep than normal amounts of sleep in healthy people, which may lead to reduced quality of life. Due to the chronic nature of the disease, the need for appropriate follow-up of these patients is necessary. Hence, the present study aimed to investigate the effect of applying continuous care model on quality of sleep in people with diabetes as well.
Method: In this study, 80 diabetic patients who are candidates for sampling the diabetes clinic covered Sabzevar selected randomly in two groups of test and control. Data were collected using questionnaires, personal information, and Pittsburgh Sleep Quality Scale before and after the intervention. Educational intervention, applying continuous care model in the test group was 12 weeks. Data analysis using descriptive and inferential statistics (chi-square test, t-test, regression and analysis of covariance) was performed by using SPSS version 18.
Results: The results showed that the two groups before the intervention in terms of demographic variables and mean scores of sleep quality, sleep quality scores were similar between the two groups was not statistically significant, However, after intervention by independent t-test, significant differences between the mean scores of sleep quality were (P = 0.001). Between sleep quality scores in the experimental group before and after the intervention, there was a statistically significant difference, but the difference was not significant in the control group.
Conclusions: The implementation of the continuous care model is effective in increasing the quality of sleep. It is suggested by the model to test for diabetes care in other clinics.
کلیدواژه‌ها [English]
- diabetes
- Continuous care
- sleep quality
- PSQI
)