نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• محمود محمدیان ¹
• اکبر احمدی آسور ²
• میلاد پورانصاری ³
• رحیم اکرمی ⁴
• داود سروش ⁵
• سیدمهدی رضوی ⁶

¹ مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، پژوهشکدة اعتیاد، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

² دانشکدة بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران

³ کارشناسی ارشد بهداشت حرفه‌ای، گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشکدة بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران

⁴ دانشجوی دکتری اپیدمیولوژی، گروه آمار و اپیدمیولوژی دانشکدة بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

⁵ متخصص پزشکی قانونی، استادیار دانشگاه علوم پزشکی سبزوار

⁶ کارشناسی ارشد بهداشت حرفه‌ای، گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشکدة بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران

چکیده

زمینه و هدف: مواجهه کارگران با ذرات هوابرد سیمان که حاوی ذرات سیلیس آزاد کریستالی است می تواند منجر به بیماریهای جدی از جمله سیلیکوزیس شود. این مطالعه با هدف ارزیابی غلظت سیلیس موجود در گردوغبار قابل‌استنشاق در منطقة تنفسی کارگران شاغل در یک کارخانة سیمان در استان خراسان رضوی انجام شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه غلظت سیلیس موجود در ذرات قابل‌استنشاق سیمان هوای منطقه تنفسی 42 نفر از کارگران بخش های مختلف یک کارخانه سیمان در استان خراسان رضوی در سال 1396 ارزیابی شد. نمونه‌برداری از ذرات قابل‌استنشاق بر اساس روش استاندارد MDHS101/2 توصیه شده توسط NIOSH و با استفاده از پمپ نمونه‌بردار فردی، سیکلون و فیلتر انجام شد. فیلترها توسط یک ترازو با دقت یک میکرون وزن و برای تعیین مقدار سیلیس موجود در آن با روش پراش سنج پودری پرتو ایکس(XRD) مورد آنالیز قرار گرفت.
یافته‌ها: میانگین مواجهه کارگران با ذرات قابل استنشاق سیمان mg/m309/4±75/3 و متوسط غلظت سیلیس موجود در ذرات قابل‌استنشاق درهمه بخش های نمونه برداری شده mg/m3 30/0±12/0 بود. بطور متوسط در 69 درصد از کارگران، مواجهه با گردوغبار سیلیس بیش از حد مواجهة شغلی بود. بیشترین متوسط غلظت ذرات سیلیس در بخش سنگ شکن mg/m3 54/0 و کمترین میانگین در بخش آسیاب موادmg/m3 03/0 مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: مواجهه اکثر کارگران کارخانه سیمان خراسان رضوی با ذرات قابل استنشاق سیمان و سیلیس موجود در ذرات قابل‌استنشاق سیمان از حدود مجاز توصیه شده ملی و بین المللی بالاتر است. افزایش دمای هوا بر غلظت سیلیس موجود در ذرات قابل استنشاق تاثیر گذار است.

کلیدواژه‌ها

• آلودگی هوا
• صنعت سیمان
• ذرات قابل استنشاق سیمان
• ذرات قابل استنشاق سیلیس
• مواجهة کارگران

عنوان مقاله [English]

Workers occupational exposure to Free Crystal Silica of respirable particles in a cement factory in Khorasan Razavi province

نویسندگان [English]

• Mahmoud Mohammadyan ¹
• Akbar Ahmadi Asour ²
• Milad Pouransari ³
• Rahim Akrami ⁴
• Davood Soroosh ⁵
• Seyyed Mehdi Razavi ⁶

¹ Health Sciences Research Center, Addiction Institute, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran

² School of Health Sabzevar University of Medical Science Sabzevar، Iran Deoartment of occupational health engineering school of health Tehran university of medical science, Tehran, iran

³ Department of occupational health engineering,school of public health, gonabad university of medical sciences, gonabad, iran

⁴ Phd student in epidemiology department of epidemiology&biostatistice, school of public health , Tehran university of medical sciences, Tehran, iran

⁵ Department of forensic medicine, sabzevaar university of medical science, sabzevar, iran

⁶ Department of occupational health engineering, school of public health, sabzevar university of medical sciences, sabzevar, iran

چکیده [English]

Background:
There are many chemicals in Portland cement including crystalline Silica. Workers’ exposure to cement airborne particles containing Free Crystal Silica may cause some serious diseases. This study was carried out to evaluate Free Crystal Silica particle concentration in the workers’ breathing zone in a cement factory in the Khorasan Razavi province.
Materials and Method:
The concentration of free Crystal Silica of respirable cement particles was evaluated on 42 sample of workers in different sections of a cement factory in the Khorasan Razavi province in 2018. Sampling of respirable particles was conducted based on standard method of MDHS101/2 recommended by NIOSH, using a personal sampling pump, a cyclone and a filter. Filters were weighed using an accurate microbalance with one microgram precision. Filter was analyzed by XRD method for determination of free crystalline silica.
Results:
The mean workers’ exposure to cement respirable particles was 3.75±4.09 mg/m3 and the average concentration of free silica in cement respirable particles was 0.12±0.3 mg/m3 in all studied sections. On average, 69 percent of workers were exposed to free silica higher than OEL. Maximum average of exposure to free silica (0.54 mg/m3) was observed in stone crushing section and the minimum average exposure was observed in Raw mill section (0.03 mg/m3).
Conclusions:
Workers exposure to respirable cement particles and free crystalline silica in respirable particles were higher than national and international exposure limits. There is a relationship between temperature and respirable particle concentration. Regarding high exposure of workers to free crystalline silica respirable particle concentration.

کلیدواژه‌ها [English]

• air pollution
• cement industry
• Inhalable particles of cement
• Inhalable particles of silica
• workers exposure