میکروبیولوژی، ویروس، قارچ و انگل
کیمیا صارمی؛ زهرا دهقانی؛ محمود وکیلی؛ مریم ساده
دوره 31، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1403، ، صفحه 34-47
چکیده
زمینه و هدف: عفونتهای مجاری ادراری (UTI[1]) از بیماری‌های عفونی شایع در سنین جوانی و میانسالی می‌باشد. تجویز آنتی‌بیوتیک‌های در طیف گسترده و افزایـش مقاومـت آنتـی‌بیوتیکی، تعیین الگوی مقاومـت باکتری‌ها را در پیشبرد درمـان ضـروری می‌سازد. هدف از این مطالعه، تعیین الگوی مقاومت دارویی در باکتری‌های مولد عفونتهای ادراری در بیماران ...
بیشتر
زمینه و هدف: عفونتهای مجاری ادراری (UTI[1]) از بیماری‌های عفونی شایع در سنین جوانی و میانسالی می‌باشد. تجویز آنتی‌بیوتیک‌های در طیف گسترده و افزایـش مقاومـت آنتـی‌بیوتیکی، تعیین الگوی مقاومـت باکتری‌ها را در پیشبرد درمـان ضـروری می‌سازد. هدف از این مطالعه، تعیین الگوی مقاومت دارویی در باکتری‌های مولد عفونتهای ادراری در بیماران مراجعه‌کننده به دو مرکز درمانی و تشخیص طبی شهر یزد، ایران بود.مواد و روشها: این مطالعه توصیفی- مقطعی در یک دوره یک ساله (1398) برروی 3563 نمونه عامل UTI بخش میکروب‌شناسی آزمایشگاه تشخیصی مرکزی و بیمارستان شهید صدوقی یزد انجام شد. باکتری‌های جداشده با روش‌های فنوتیپی شناسایی و مقاومت آنتی‌بیوتیکی جدایهها به روش دیسک دیفیوژن انجام شد.یافتهها: از 3563 جدایه مثبت 4/80 درصد از بیماران سرپایی و 19/6 درصد از بیماران بستری جدا شد. شایع‌ترین باکتری‌های عامل UTI در دو مرکز شامل: اشریشیاکلی (57/8 درصد)، کلبسیلا پنومونیه (9/7 درصد)، استافیلوکوکوس اورئوس (9/1 درصد)، استرپتوکوکوس آگالاکتیه (7 درصد) و اسینتوباکتر (0/2 درصد) بود. بیشترین مقاومت آنتی‌بیوتیکی در جدایه های اشرشیاکلی بیماران سرپایی آموکسی سیلین-کلاوونات (62/9 درصد) و سپس نالیدیکسیک اسید (61/9 درصد) و در بیماران بستری آمپی سیلین (86 درصد) و کوتریموکسازول (72 درصد) بود. بیش از نیمی از این جدایهها ESBL مثبت بودند.نتیجه‌گیری: از آن‌جا که توزیع مقاومت آنتی بیوتیکی جدایههای عامل UTI در بیماران بستری و سرپایی متغیر می‌باشد از این‌رو تعیین مقاومت آنتی‌بیوتیکی عوامل عفونت در مراکز تشخیصی- درمانی در مناطق مختلف جغرافیایی اهمیت دارد.
میکروبیولوژی، ویروس، قارچ و انگل
حمیدرضا باغانی؛ مهران اکرامی طرقی؛ فائزه حقیقی؛ یاسر تبرایی
دوره 25، شماره 5 ، آذر و دی 1397، ، صفحه 687-693
چکیده
اهداف: عفونت دستگاه ادراری یکی از شایع ترین بیماری های عفونی است و مقاومت روز افزون باکتری ها به عوامل ضدمیکروبی مشکل عمده در درمان عفونت های ادراری در سراسر جهان می باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی عوامل باکتریال عفونت دستگاه ادراری و تعیین میزان حساسیت آنها به آنتی بیوتیک ها در بیماران بستری و سرپایی مراجعه کننده به بیمارستان ...
بیشتر
اهداف: عفونت دستگاه ادراری یکی از شایع ترین بیماری های عفونی است و مقاومت روز افزون باکتری ها به عوامل ضدمیکروبی مشکل عمده در درمان عفونت های ادراری در سراسر جهان می باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی عوامل باکتریال عفونت دستگاه ادراری و تعیین میزان حساسیت آنها به آنتی بیوتیک ها در بیماران بستری و سرپایی مراجعه کننده به بیمارستان واسعی سبزوار می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 256 بیمار بستری و سرپایی با سن بیشتر از 18سال در بیمارستان واسعی شهر سبزوار در سال 1395 انجام گرفت. شناسایی ایزوله های باکتریایی با استفاده از تست های بیوشیمیایی و آزمون حساسیت میکروبی به روش دیسک دیفیوژن انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون تی تست، کای دو و فیشر با درصد خطای 5 درصد تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: از 256 نمونه بررسی شده 7/59% زن و 3/40% مرد بودند. شایع ترین عوامل ایجاد کننده عفونت ادراری به ترتیب شامل اشریشیاکلی (8/50%)، کلبسیلا (6/17%)، استافیلوکوک کوآگولاز منفی (62/15 درصد)، انتروباکتر(8/7 درصد) بودند. اشرشیاکلی به عنوان شایع ترین پاتوژن دستگاه ادراری بیشترین مقاومت را نسبت به آمپی سیلین و کمترین مقاومت را نسبت به ایمی پنم نشان داد. در مجموع بدون در نظر گرفتن نوع میکروب، بیشترین مقاومت نسبت به آموکسی سیلین و کمترین مقاومت نسبت به ایمی پنم بود.نتیجه گیری: با توجه به فراوانی عفونت های ادراری و به منظور پیشگیری از عوارض وخیم آن، بررسی الگوی مقاومت منطقه ای و درمان به موقع می تواند کنترل گسترش میکروب های مقاوم به دارو را تسهیل نماید.