سمیه نیری؛ مهدی گل افروز؛ هاجر صادقی؛ سارا امینی؛ لعیا ضرابی؛ محمدحسن رخشانی
دوره 22، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1394، ، صفحه 289-299
چکیده
زمینه و هدف: نارسایی قلبی یک وضعیّت شایع و تهدید کننده زندگی است. این بیماران از کیفیّت خواب پایینی برخوردار هستند. از راه‌های اصلاح کیفیّت خواب، آموزش مراقبت از خود با استفاده از مدل در پرستاری است. لذا، این مطالعه با هدف تأثیر به کارگیری مدل مراقبت مشارکتی بر کیفیّت خواب بیماران مبتلا به نارسایی قلبی انجام شد.
مواد و روش‌ها: ...
بیشتر
زمینه و هدف: نارسایی قلبی یک وضعیّت شایع و تهدید کننده زندگی است. این بیماران از کیفیّت خواب پایینی برخوردار هستند. از راه‌های اصلاح کیفیّت خواب، آموزش مراقبت از خود با استفاده از مدل در پرستاری است. لذا، این مطالعه با هدف تأثیر به کارگیری مدل مراقبت مشارکتی بر کیفیّت خواب بیماران مبتلا به نارسایی قلبی انجام شد.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شدهاست؛ که بر روی 102 نفر از بیماران مبتلا به نارسایی قلبی مزمن پایدار بستری در بخش قلب بیمارستان واسعی سبزوار 93-1392 انجام گرفت. بیماران به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. جهت سنجش کیفیّت خواب بیماران از مقیاس کیفیّت خواب پیتزبورگ که روایی آن به روش روایی محتوا و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (0.79) به تأیید رسید. اجرای مدل مراقبت مشارکتی، در گروه آزمون به مدّت سه ماه انجام گرفت. تجزیه و تحلیل اطّلاعات با استفاده از روش‌های آمار توصیفی و تحلیلی (آزمون کای‌دو، آزمون من‌ویتنی‌یو، تحلیل کوواریانس به سبک رگرسیونی و رگرسیون لجستیک چند سطحی داده های همبسته) با نرم‌افزارهای اس.پی.اس.اس. نسخه 11.5 و SAS نسخه 9.1 در سطح اطمینان 95 درصد انجام شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد بین نمره کیفیّت خواب دو گروه قبل از مداخله اختلاف آماری معنی‌دار نبود. امّا، پس از مداخله میانگین و انحراف معیار نمره کلّی کیفیّت خواب در گروه کنترل و آزمون به ترتیب 03/4±02/9 و 89/2±43/4 بود و آزمون آماری من‌ویتنی یو بین دو گروه اختلاف آماری معنی‌داری نشان داد (001/0=p).
نتیجه‌گیری: اجرای مدل مراقبت مشارکتی بر افزایش کیفیّت خواب بیماران نارسایی قلبی مؤثّر است. لذا، پیشنهاد می‌شو اجرای این مدل مراقبتی در سایر بیماران مزمن نیز آزمون گردد و در مورد آنان مورد استفاده قرار گیرد.
زهرا استاجی؛ بهمن جعفری؛ محمدحسن رخشانی؛ مریم حاتمی
دوره 22، شماره 2 ، خرداد و تیر 1394، ، صفحه 427-435
چکیده
زمینه و هدف: کیفیّت پایین خواب در بیماران تحت همودیالیز شایع می باشد و از طرفی این بیماران با کمبود کارنیتین مواجه هستند. ال-کارنیتین یک مکمّل غذایی است که با وظایف متابولیکی متعدّد باعث کاهش عوارض حین دیالیز می گردد. این مطالعه به منظور تعیین اثر مکمّل ال‌کارنیتین خوراکی بر کیفیّت خواب بیماران تحت همودیالیز انجام شد.
مواد و روش‌ها: ...
بیشتر
زمینه و هدف: کیفیّت پایین خواب در بیماران تحت همودیالیز شایع می باشد و از طرفی این بیماران با کمبود کارنیتین مواجه هستند. ال-کارنیتین یک مکمّل غذایی است که با وظایف متابولیکی متعدّد باعث کاهش عوارض حین دیالیز می گردد. این مطالعه به منظور تعیین اثر مکمّل ال‌کارنیتین خوراکی بر کیفیّت خواب بیماران تحت همودیالیز انجام شد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه، یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده و دوسو کور می باشد که روی 59 بیمار همودیالیزی بیمارستان امام خمینی(ره) شیروان در سال 1392 انجام شد. بیماران با استفاده از روش بلوک‌های جایگشتی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. گروه مداخله طبق تجویز پزشک 500 میلی‌گرم مکمّل ال‌کارنیتین دو بار در روز به مدّت 12 هفته و گروه کنترل نیز همان مقدار دارونما دریافت نمودند. برای گردآوری اطّلاعات، از پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه کیفیّت خواب پیتزبورگ استفاده شد که قبل و بعد از مداخله در دو گروه تکمیل گردید. داده‌ها توسّط نرم‌افزار آماری SPSS ویرایش 5/11 و با استفاده از آزمون‌های تی مستقل، من ویتنی، ویلکاکسون، کای اسکوئر، فیشر، تحلیل کوواریانس و با سطح معنی‌داری 05/0 P< مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: میانگین نمره کلّ کیفیّت خواب قبل از انجام مداخله در گروه دارو 2/4±6/9 و در گروه دارونما 13/4±1/10 و پس از انجام مداخله به ترتیب 8/2±4/6 و 48/3±7/9 بود که در هر دو گروه نسبت به ابتدای مطالعه تفاوت معنی‌داری داشت(05/0 P