نسیم شریف؛ علیرضا آقا یوسفی
دوره 22، شماره 6 ، بهمن و اسفند 1394، ، صفحه 1088-1098
چکیده
زمینه و هدف: شواهد فراوانی مبنی بر ارتباط بین روش‌های مقابله با تنیدگی و بیماری عروق کرونر قلب وجود دارد. لذا، هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه‌ی بین روش‌های مقابله با تنیدگی و بیومارکر ایمنی شناختی اینترلوکین-6 در بیماران عروق کرونر قلب هنگام مواجهه با یک رویداد تنیدگی‌زا بود.
مواد و روشها: جامعه‌ی آماری پژوهش،تمامبیمارانمبتلا ...
بیشتر
زمینه و هدف: شواهد فراوانی مبنی بر ارتباط بین روش‌های مقابله با تنیدگی و بیماری عروق کرونر قلب وجود دارد. لذا، هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه‌ی بین روش‌های مقابله با تنیدگی و بیومارکر ایمنی شناختی اینترلوکین-6 در بیماران عروق کرونر قلب هنگام مواجهه با یک رویداد تنیدگی‌زا بود.
مواد و روشها: جامعه‌ی آماری پژوهش،تمامبیمارانمبتلا به بیماری عروق کرونر قلب CHDمراجعهکنندهبهبیمارستانقلبو عروقشهیدرجائیتهرانبودند. تعداد 44 بیمار مبتلا به CHD به عنوان نمونه از بین بیماران واجد شرایط انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه راه‌های مقابله‌ای-لازاروس و فولکمن، کیت انسانی اینترلوکین-6 و نرم افزار آزمون رنگ استروپ برای ایجاد تنیدگی استفاده شد. برای تحلیل آماری داده های پژوهش از شاخص‌ها و روش‌های آماری شامل میانگین، انحراف استاندارد، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغییری استفاده شد.نرمافزاررایانهایمورداستفادهدراینپژوهشبرایپردازشدادههاSPSS-17بود.
یافتهها: نتایج نشان داد که بین روش‌های مقابله‌ای هیجان‌مدار با بیومارکر ایمنی شناختی اینترلوکین-6 هنگام مواجهه با یک رویداد تنیدگی‌زا همبستگی مثبت و معنادار (001/0P<,653/0R=)و نیز بین روش‌های مقابله‌ای مسأله‌مدار با بیومارکر ایمنی شناختی اینترلوکین-6 هنگام مواجهه با یک رویداد تنیدگی‌زا همبستگی منفیومعنادار وجود دارد (001/0P<,698/0R=-)و همچنین از بین 8 راه مقابله با استرس فقط راه مقابله‌ای ارزیابی مجدّد مثبت با اطمینان 99/0 پیش‌بینی کننده‌ی معناداری برای بیومارکر ایمنی شناختی اینترلوکین-6 هنگام مواجهه‌ی یک با رویداد تنیدگی‌زا بوده است(001/0P<).
نتیجهگیری: یافته ها نشان داد که هنگام مواجهه با یک رویداد تنیدگی‌زا افزایش کاربرد روش‌های مقابله با تنیدگی هیجان‌مدار باعث افزایش در سطح بیومارکر ایمنی شناختی اینترلوکین-6 و افزایش در به کارگیری روش های مقابله با تنیدگی مسأله‌مدار منجر به کاهش در سطح بیوماکر اینترلوکین-6 می‌شود.
نسیم شریف؛ علیرضا آقایوسفی
دوره 21، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1393، ، صفحه 431-440
چکیده
زمینه و هدف: کاربرد روش های مقابله با استرس در بیماران عروق کرونر قلب می تواند منجر به تغییرات قابل ملاحظه ای در سطح پروتئین واکنشگر C شود. ولی، پژوهشگران تا به حال به طور تجربی آن را مورد کنکاش قرار نداده اند. لذا، هدف اصلی این پژوهش شناخت رابطه بین راه های مقابله با استرس و بیومارکر پروتئین واکنشگر C و نیز یافتن راه های مقابله ای است؛که ...
بیشتر
زمینه و هدف: کاربرد روش های مقابله با استرس در بیماران عروق کرونر قلب می تواند منجر به تغییرات قابل ملاحظه ای در سطح پروتئین واکنشگر C شود. ولی، پژوهشگران تا به حال به طور تجربی آن را مورد کنکاش قرار نداده اند. لذا، هدف اصلی این پژوهش شناخت رابطه بین راه های مقابله با استرس و بیومارکر پروتئین واکنشگر C و نیز یافتن راه های مقابله ای است؛که تغییرات در غلظت پروتئین واکنشگر C را پیش بینی می کنند.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی و همبستگی است. در سال 1390 انجام پذیرفته است. جامعه آماری آن را همه بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر قلب(CHD) مراجعه کننده به بیمارستان قلب و عروق شهید رجائی تهران در سال 1390 بودند. تعداد 44 بیمار مبتلا به CHD بستری در بخش های داخلی زنان و مردان و بخش های خصوصی بیمارستان که گرفتگی عروق کرونر در آنها توسّط آنژیوگرافی مورد تایید قرار گرفته بود از بین بیماران واجد شرایط به روش نمونه برداری قضاوتی انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه راه های مقابله ای- لازاروس و فولکمن (Folkman& Lazarus) و کیت پروتئین واکنشگر C (ساخت شرکت پارس آزمون) استفاده شد. برای تحلیل آماری داده های پژوهش از شاخص ها و روش های آماری توصیفی و نیز ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیّری به روش گام به گام در سطح معناداری 01/0 استفاده شد. قابل ذکر است که نرم افزار رایانه ای مورد استفاده در این پژوهش برای پردازش داده ها، SPSS نسخه 17 بود.
یافته ها: یافته ها نشان داد که بین راه های مقابله با تنیدگی هیجان مدار(ناکارآمد) با بیومارکر پروتئین واکنشگر C همبستگی مثبت و رابطه معنادار و نیز بین راه های مقابله با تنیدگی مسأله مدار(کارآمد) با بیومارکر پروتئین واکنشگر C همبستگی منفی و رابطه معنادار وجود دارد. همچنین ضریب تأثیر راه مقابله ای ارزیابی مجدّد مثبت با توجّه به مقدارt نشان داد که از بین 8 راه مقابله با تنیدگی فقط این متغیّر با اطمینان 99/0 می تواند تغییرات مربوط بیومارکر پروتئین واکنشگرC را پیش بینی کند(001/0 P=).
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که افزایش کاربرد راه های مقابله با تنیدگی هیجان مدار(ناکارآمد) باعث افزایش در سطح بیومارکر پروتئین واکنشگر C و افزایش در به کارگیری راه های مقابله با تنیدگی مسأله مدار(کارآمد) منجر به کاهش در سطح بیوماکر پروتئین واکنشگرC می شود.