موسی الرضا تدین فر؛ حسین خسروجردی؛ مهدی آمدنی؛ علی تاج آبادی؛ یاسر تبرائی
دوره 21، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1393، ، صفحه 379-385
چکیده
زمینه و هدف: درد بعد از آپاندکتومی، رایج‌ترین نارضایتی بیماران می‌باشد. شایع‌ترین درمان آن، استفاده از مسکن‌های مخدر است. عوارض جانبی آن‌ها، محققان را بر آن داشت تا با جایگزینی داروهای مناسب‌تر، بتوانند بر دردهای بعد از عمل این بیماران غالب‌گردند. این پژوهش، با هدف مقایسه اثر تسکینی دیکلوفناک و مورفین در بیماران آپاندکتومی ...
بیشتر
زمینه و هدف: درد بعد از آپاندکتومی، رایج‌ترین نارضایتی بیماران می‌باشد. شایع‌ترین درمان آن، استفاده از مسکن‌های مخدر است. عوارض جانبی آن‌ها، محققان را بر آن داشت تا با جایگزینی داروهای مناسب‌تر، بتوانند بر دردهای بعد از عمل این بیماران غالب‌گردند. این پژوهش، با هدف مقایسه اثر تسکینی دیکلوفناک و مورفین در بیماران آپاندکتومی انجام‌شد.
مواد و روش‌ها: مطالعه‌ی حاضر، یک کارآزمایی بالینی است که بر روی 60 بیمار تحت عمل جراحی آپاندکتومی صورت‌گرفت. جامعه‌ی پژوهش، بیماران آپاندکتومی شده بین 49-15 سال بودند که درسال 1391 در بیمارستان امدادی شهید دکتر بهشتی شهرستان سبزوار بستری شده-بودند. جهت انجام پژوهش، واحدها در دو گروه 30 نفره به صورت تصادفی سه سوکور قرار گرفته و به گروه اول مسکن مخدر و به گروه دوم دیکلوفناک داده‌شد. براساس مقیاس استاندارد عددی درد، در ساعت اول پس از دریافت دارو، درد بیماران بررسی‌شد. اطلاعات با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و کای دو توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 18 با سطح معناداری 05/0 تجزیه و تحلیل‌گردید.
یافته‌ها: بین دو گروه دریافت‌کننده‌ی دیکلوفناک و مورفین در تسکین درد یک ساعت بعد از عمل، اختلاف معناداری مشاهده نشد (098/0p=)، ولی در نیم ساعت بعد آن، اختلاف معنادار بود (001/0p=)، به‌طوری که میزان درد، نیم ساعت بعد از تزریق دیکلوفناک (26/2) ± 04 /5 کمتر از آمپول مورفین (30/1) ± 47/6 بود.
نتیجه‌گیری: داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی در تسکین درد بعد از آپاندکتومی مؤثرترند. لذا برنامه‌ریزی‌های اساسی برای تغییر در این وضعیت و جایگزینی آن‌ها با اوپیوئیدها توصیه‌می‌شود.
فریده اقدام پور؛ عصمت مهرابی؛ محسن تقی زاده؛ معصومه خیرخواه؛ حمید حقانی؛ فرشته جهدی
دوره 18، شماره 4 ، آذر و دی 1390، ، صفحه 243-249
چکیده
زمینه و هدف: گیاه صبر زرد از روزگاران کهن برای درمان بیماری های مختلف به کار می رفته است اما تحقیقات محدودی درباره اثر ضد دردی این گیاه وجود دارد. از آن جایی که تا کنون اثر پماد آن بر روی شدت درد ناحیه اپی زیاتومی مورد بررسی قرار نگرفته است، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر پماد صبر زرد بر شدت درد زخم اپی زیاتومی زنان نخست زا انجام گردید.
مواد ...
بیشتر
زمینه و هدف: گیاه صبر زرد از روزگاران کهن برای درمان بیماری های مختلف به کار می رفته است اما تحقیقات محدودی درباره اثر ضد دردی این گیاه وجود دارد. از آن جایی که تا کنون اثر پماد آن بر روی شدت درد ناحیه اپی زیاتومی مورد بررسی قرار نگرفته است، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر پماد صبر زرد بر شدت درد زخم اپی زیاتومی زنان نخست زا انجام گردید.
مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده یک سوکور بر روی 74 زن نخست زای واجد شرایط ورود به پژوهش انجام گردید که جهت زایمان طبیعی به بیمارستان لولاگر تهران مراجعه کرده بودند. نمونه ها به طور مستمر و به روش تخصیص تصادفی در یکی از دو گروه آزمون (مصرف کننده پماد گیاه صبر زرد) و کنترل (مصرف کننده روتین بیمارستان) قرار گرفتند. پس از زایمان، مادران گروه آزمون از پماد صبر زرد به میزان 3 سی سی معادل 60 میلی گرم هر 8 ساعت و گروه کنترل از روتین بیمارستان ( محلول بتادین) روی اپی زیاتومی به مدت 5 روز استفاده کردند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ثبت مشخصات دموگرافیک، فرم ثبت مسکن مصرفی و مقیاس دیداری درد (VAS) بود که شدت درد محل اپی زیاتومی قبل از مداخله، 4 ساعت، 8 ساعت و 5 روز پس از مداخله در دو گروه بررسی شد. داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل و مجذور کای توسط نرم افزار آماری SPSS ویرایش 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: میانگین نمره درد قبل از مداخله در گروه استفاده کننده از پماد گیاه صبر زرد 57/1±24/6 و در گروه کنترل 77/1±02/6 بود که 5 روز پس از زایمان در گروه مطالعه 45/1±86/1 و در گروه کنترل 19/2±97/3 گزارش شد و اختلاف بین دو گروه معنادار بود (001/0>p)، در حالی که نمره درد 4 ساعت پس از مداخله در دو گروه اختلاف معناداری نداشت(62/0=p).
نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصله، استفاده از پماد صبر زرد شدت درد زخم اپی زیاتومی و میزان نیاز به مسکن را به میزان قابل توجهی کاهش داد.
عفت السادات مرقاتی خویی؛ فاطمه شیخان؛ فرشته جهدی؛ حمید حقانی
دوره 16، شماره 3 ، مهر و آبان 1388، ، صفحه 127-133
چکیده
زمینه و هدف: درد متعاقب اپی زیاتومی کیفیت زندگی و سلامت روانی مادر و نحوه ارتباط با نوزاد و مراقبت از وی را تحت تاثیر قرار می دهد. امروزه استفاده از مکمل درمانی از جمله اسطوخدوس کاربرد ویژه ای در مامایی و پزشکی یافته است اما تحقیقات محدود و نظرات ضد و نقیضی درباره این اسانس وجود دارد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر اسانس اسطوخدوس بر شدت ...
بیشتر
زمینه و هدف: درد متعاقب اپی زیاتومی کیفیت زندگی و سلامت روانی مادر و نحوه ارتباط با نوزاد و مراقبت از وی را تحت تاثیر قرار می دهد. امروزه استفاده از مکمل درمانی از جمله اسطوخدوس کاربرد ویژه ای در مامایی و پزشکی یافته است اما تحقیقات محدود و نظرات ضد و نقیضی درباره این اسانس وجود دارد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر اسانس اسطوخدوس بر شدت درد زخم اپی زیاتومی زنان نخست زا انجام گردید.
مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی یک سو کور، بر روی 60 زن نخست زای واجد شرایط ورود به پژوهش که جهت زایمان طبیعی به بیمارستان کمالی کرج مراجعه کرده بودند، انجام گردید. نمونه ها به طور مستمر به روش تخصیص تصادفی در یکی از دو گروه مورد (مصرف کننده اسانس اسطوخدوس به روش حمام نشیمنگاهی) و کنترل (مصرف کننده روتین بیمارستان) قرار گرفتند. پس از زایمان، مادران گروه آزمون از اسانس روغنی اسطوخدوس به روش حمام نشیمنگاهی 2 بار در روز (هر بار 6 قطره در 5 لیتر آب) و گروه کنترل از روتین بیمارستان (محلول بتادین) به مدت 5 روز استفاده کردند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ثبت مشخصات دموگرافیک، فرم ثبت مسکن مصرفی و مقیاس بصری درد (VAS) بود. 4 ساعت، 12 ساعت و 5 روز بعد از اپی زیاتومی، دو گروه از نظر شدت درد محل اپی زیاتومی توسط مقیاس دیداری درد بررسی شدند. داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل و مجذور کای توسط نرم افزار آماری SPSS ویرایش 14 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: دو گروه از نظر مشخصات دموگرافیک و سایر متغیرهای مداخله گر، اختلاف آماری معنادار نداشتند. میانگین نمره درد 4 ساعت پس از اپی زیاتومی در گروه اسانس اسطوخدوس 7/1±7/2 و در گروه کنترل 59/1±23/4 بود که 5 روز پس از زایمان در گروه مطالعه 94/1±43/2 و در گروه کنترل 79/1±60/4 گزارش شد و اختلاف معنادار بود (p
کبری میرزاخانی؛ ناهید جهانی شوراب؛ مجید حسن زاده
دوره 12، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1384، ، صفحه 27-31
چکیده
زمینه و هدف: درد زایمان یکی از زیباترین پدیده های خلقت است که باعث اضطراب در مادر می گردد و طبق بررسی های انجام شده یکی از علل عمده سزارین های الکتیو، ترس از زایمان می باشد. استفاده از روش های بی دردی مانند انتونوکس در زایشگاه ها متداول گشته است. لذا تحقیق حاضر برای پاسخگویی صحیح به بیماران درخصوص عوارض احتمالی و میزان کاهش درد در زمان ...
بیشتر
زمینه و هدف: درد زایمان یکی از زیباترین پدیده های خلقت است که باعث اضطراب در مادر می گردد و طبق بررسی های انجام شده یکی از علل عمده سزارین های الکتیو، ترس از زایمان می باشد. استفاده از روش های بی دردی مانند انتونوکس در زایشگاه ها متداول گشته است. لذا تحقیق حاضر برای پاسخگویی صحیح به بیماران درخصوص عوارض احتمالی و میزان کاهش درد در زمان استفاده از این روش انجام گرفته است.
روش بررسی: برای تعیین تاثیر انتونوکس بر درد زایمان تعداد 35 زن باردار 35-16 ساله (گراوید 7-1) با حاملگی تک قلو بدون عارضه در فاز فعال زایمانی (دیلاتاسیون 5 سانتی متر و یا بیشتر) به صورت در دسترس نمونه گیری شدند. سپس میانگین نمره درد (سه انقباض) به کمک مقیاس دیداری درد در دو نوبت قبل از شروع انتونوکس و بعد از استنشاق نیترواکساید تعیین گردد.
یافته ها: آپگار نوزاد دقیقه اول و پنجم به ترتیب ۰.۷± ۸.۳۲ و ۰.۷± ۹.۹۲ گزارش گردید و در هیچ یک از واحدهای مورد پژوهش آتونی رخ نداد. با مصرف اکسید نیترو میانگین نمره درد از ۰.۷± ۸.۴ به 1.01± 7.1 کاهش یافت. با توجه به کاهش درد به میزان حداقل ۱.۳، ۶۰ درصد بیماران از بی دردی خود اظهار رضایت ضعیف نمودند و تنها ۸.۴ درصد واحدهای مورد پژوهش رضایت کامل خود را اعلام نمودند.
نتیجه گیری: به نظر می رسد باید کادر زمانی انتظارات واقع بینانه ای برای مادر فراهم نماید و بهتر است از واژه تسکین درد به جای بی دردی استفاده گردد.