پرستاری
مهدی جعفرزاده فخاری؛ یاسر تبرائی؛ مهدی معتکف فر؛ سلیمه عزیزی
دوره 25، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1397، ، صفحه 111-117
چکیده
مقدمه: افسردگی یکی از شایع ترین اختلالات روانپزشکی در بیماران مبتلا به دیابت است که بروز آن علاوه بر تاثیر بر سیر درمان، می تواند پیش آگهی بیماری را نیز دستخوش تغییر کند.مطالعه حاضر باهدف تعیین تاثیرآرام سازی پیشرونده عضلانی بر افسردگی بیماران مبتلا به دیابت نوع2انجام شد. روش کار:این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی77بیمار مراجعه کننده ...
بیشتر
مقدمه: افسردگی یکی از شایع ترین اختلالات روانپزشکی در بیماران مبتلا به دیابت است که بروز آن علاوه بر تاثیر بر سیر درمان، می تواند پیش آگهی بیماری را نیز دستخوش تغییر کند.مطالعه حاضر باهدف تعیین تاثیرآرام سازی پیشرونده عضلانی بر افسردگی بیماران مبتلا به دیابت نوع2انجام شد. روش کار:این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی77بیمار مراجعه کننده به مرکز دیابت شهرستان سبزوار در سال 1394 انجام شد.افراد شرکت کننده در مطالعه آزمون افسردگی بک را تکمیل کردند و در صورت کسب نمره 28-14 (افسردگی خفیف و متوسط)وارد مطالعه شدند.سپس بیماران پس از تکمیل رضایت نامه، به صورت تصادفی به دو گروه آرام سازی پیشرونده عضلانی(37 نفر) و کنترل(40 نفر) تقسیم شدند.آرام سازی هفته ای2مرتبه به مدت20-30دقیقه تحت نظارت پژوهشگر در طی6 هفته اجرا شد و در پایان هفته ششم مجددا آزمون افسردگی بک تکمیل گردید.داده ها با استفاده از آمار توصیفی تحلیلی با نرم افزارSPSS (نسخه 16) تجزیه وتحلیل شد و P مساوی 05/0 به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها:میانگین نمره افسردگی بعد از مداخله در گروه آرام سازی از 20/4± 20/91به 85/2±29/11 و در گروه کنترل از21/4±20/60 به61/3±19/99 رسید.بر اساس آزمون آماری تی مستقل بین دو گروه اختلاف آماری معنا داری وجود داشت(P<0/001).آزمون آماری تی زوجی تفاوت آماری معناداری را از نظر نمره افسردگی قبل و بعد از مداخله در گروه آرام سازی عضلانی نشان داد(p<0/001)در حالی که درگروه کنترل اختلاف آماری معناداری وجود نداشت(p=0/204). نتیجه گیری:آرام سازی پیشرونده عضلانی روشی موثردرکاهش میزان افسردگی در بیماران مبتلا به دیابت نوع2می باشد.
پرستاری
اکرم شمس آبادی؛ مهدی جعفرزاده فخاری؛ حسین شاره؛ محمدحسن رخشانی؛ علی اکبر جنت ابادی
دوره 25، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1397، ، صفحه 135-142
چکیده
زمینه و هدف: اجرای دستورات دارویی بخش مهمی از فرآیند درمان و مراقبت بیمار بوده و از عملکردهای اصلی پرستاران محسوب می شود. اشتباهات دارویی در حرفه پرستاری یکی از شایعترین اشتباهات نظام بهداشتی است. یکی از عوامل موثر در بروز اشتباهات دارویی پرستاران استرس شغلی است؛ لذا استفاده از شیوه های پیشگیرانه مانند مدیریت استرس، ضروری است. این ...
بیشتر
زمینه و هدف: اجرای دستورات دارویی بخش مهمی از فرآیند درمان و مراقبت بیمار بوده و از عملکردهای اصلی پرستاران محسوب می شود. اشتباهات دارویی در حرفه پرستاری یکی از شایعترین اشتباهات نظام بهداشتی است. یکی از عوامل موثر در بروز اشتباهات دارویی پرستاران استرس شغلی است؛ لذا استفاده از شیوه های پیشگیرانه مانند مدیریت استرس، ضروری است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش ایمن-سازی در برابر استرس بر میزان بروز اشتباهات دارویی پرستاران انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر، یک مطالعه کارآزمایی میدانی شاهدار است. جامعه پژوهش را 100 نفر پرستار شاغل در بخش های داخلی، جراحی و اطفال بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی سبزوار تشکیل می‌دهند. پرستاران به روش نمونه گیری سهمیه ای انتخاب و با استفاده از بلوک جایگشتی به دو گروه تقسیم شدند. درگروه مداخله، آموزش ایمن سازی دربرابراسترس (کارگاه2روزه 8 ساعته به فاصله یک هفته) اجراشد. ابزار گردآوری داده ها فرم‌های پژوهشگر ساخته مشخصات فردی- شغلی و فرم ثبت اشتباهات دارویی بود، در طول دو مرحله یک ماه قبل و یک ونیم ماه بعد از مداخله توسط هر دو گروه تکمیل گردید. داده ها با استفاده از آزمون های آماری من ویتنی، کای دو ، فیشر و تی- مستقل و معادلات برآورد تعمیم یافته با نرم افزار آماری SPSS نسخه 16و SAS نسخه 9,1 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین و انحراف معیار اشتباهات دارویی درگروه مداخله قبل از آموزش ایمن سازی در برابر استرس 30 /2±65 /5 و یک ونیم ماه بعد 57/ 1±68/ 2 بود. تجزیه و تحلیل داده ها بین میانگین اشتباهات دارویی نمونه های پژوهش قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون تفاوت معنی‌داری را نشان داد (05/0>P). نتیجه گیری: آموزش ایمن سازی در برابر استرس می‌تواند میزان بروز اشتباهات دارویی پرستاران را کاهش دهد.