فیزیولوژی و فارماکولوژی
سید آرمان رضوی؛ امین بیغم صادق؛ ایرج کریمی؛ سیاوش شریفی؛ ایمان حفار
دوره 28، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1400، ، صفحه 387-395
چکیده
زمینه و هدف: از فنیتوئین سدیم به شکل معمول در درمان زخم استفاده می‌شود. تأثیرات ترمیمی آلوورا هم با افزایش ماکروفاژها و فیبروبلاست‌ها با افزایش تولید کلاژن و پروتئوگلیکان‌ها باعث تسریع بهبودی زخم می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی اثرات پماد فنیتوئین 1%، ژل آلوئه‌ورا، ژل رویال و عسل بر ترمیم زخم پوستی در مدل حیوانی خرگوش صورت گرفت. ...
بیشتر
زمینه و هدف: از فنیتوئین سدیم به شکل معمول در درمان زخم استفاده می‌شود. تأثیرات ترمیمی آلوورا هم با افزایش ماکروفاژها و فیبروبلاست‌ها با افزایش تولید کلاژن و پروتئوگلیکان‌ها باعث تسریع بهبودی زخم می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی اثرات پماد فنیتوئین 1%، ژل آلوئه‌ورا، ژل رویال و عسل بر ترمیم زخم پوستی در مدل حیوانی خرگوش صورت گرفت. مواد و روش‌ها: این مطالعه روی 5 خرگوش با 50 زخم پوستی صورت گرفت. پماد فنیتوئین 1%، ژل آلوئه‌ورا، ژل رویال و عسل در چهار زخم استفاده شد و یک زخم دیگر به‌عنوان شاهد بدون دارو در نظر گرفته شد. محل پانسمان مواد به شکل مربع کای عوض می‌شد. مطالعه ماکروسکوپی در روزهای 4، 8، 12، 16 و 20 پس از ایجاد زخم و مطالعه هیستوپاتولوژی در روزهای 10 و 21 از محل زخمها صورت گرفت. یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد که در روز 8 و 12 در گروه‌های ژل آلوئه‌ورا، ژل رویال و عسل مساحت زخم نسبت به گروه فنیتوئین دارای اختلاف معناداری (0/05 ˂p) بودند که نشان‌دهنده کاهش سریع‌تر سطح زخم نسبت به گروه فنیتوئین بوده است. در روز 16 پس از جراحی سطح زخم گروه عسل به‌صورت کامل بستهشد و در روز 21 تمامی زخمها در تمامی گروه‌ها به صورت کامل ترمیم شدند. همچنین بررسی‌های هیستوپاتولوژیکی در روزهای 10 و 21 هیچ‌گونه اختلاف معناداری بین گروه‌های موردمطالعه نشان ندادند و تمامی زخمها در روز بیستم به‌صورت کامل ترمیم شدند. نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که پماد فنیتوئین 1%، ژل آلوئه‌ورا، ژل رویال و عسل همگی تأثیر خوبی در ترمیم زخم داشته‌اند.
فیزیک پزشکی و پرتو درمانی
مهرداد یادگاری؛ امین بیغم صادق؛ علی صابری؛ علی پرویزی؛ الهام مقتدایی خوراسگانی
دوره 27، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1399، ، صفحه 483-491
چکیده
زمینه پارگی تاندون، یکی از موارد شایع در حیوانات و انسان است. تاندون، شبکه خون‌رسانی خاصی دارد که از بیرون به داخل تغذیه می‌گردد. مهم‌ترین فاکتور در التیام تاندون، خون‌رسانی می‌باشد که بسیار کند است. روش‌های گوناگونی که امروزه برای درمان و ترمیم این‌گونه پارگی‌ها به کار گرفته می‌شود، وقت‌گیر و زمان‌بر است.
روش کار تعداد ...
بیشتر
زمینه پارگی تاندون، یکی از موارد شایع در حیوانات و انسان است. تاندون، شبکه خون‌رسانی خاصی دارد که از بیرون به داخل تغذیه می‌گردد. مهم‌ترین فاکتور در التیام تاندون، خون‌رسانی می‌باشد که بسیار کند است. روش‌های گوناگونی که امروزه برای درمان و ترمیم این‌گونه پارگی‌ها به کار گرفته می‌شود، وقت‌گیر و زمان‌بر است.
روش کار تعداد 10 سر خرگوش نر نیوزیلندی با وزن 2-5/1 کیلوگرم انتخاب و به مدت یک ماه نگهداری شدند. اندام‌های خلفی خرگوش‌ها تراشیده و بی‌هوش شدند. سپس در شرایط استریل با برش پوست، تاندون SDFT در معرض دید قرار گرفت، خرگوش‌ها به دو گروه پنج‌تایی شاهد و نمونه تقسیم شدند و طی سه دوره، گروه نمونه به میزان 1 میکروگرم بر کیلوگرم داروی ترانکرون دریافت کرد و طی روزهای 3، 10 و 30 مورد ارزیابی سونوگرافی قرار گرفتند. پس از 30 روز نگهداری برای مطالعات آسیب‌شناسی به روش انسانی آرام‌کشی شد و ضایعه مورد نظر جدا و به آزمایشگاه ارسال گردید..
یافته‌ها روز سی‌ام نتایج سونوگرافی به‌طور معنی‌داری نشان‌دهنده ترمیم الیاف تاندونی، شبیه بودن Echogenicity ناحیه آسیب‌دیده به تاندون نرمال بود. نتایج هیستوپاتولوژیک، بیانگر تأثیرات مفید داروی ترانکرون طی این تحقیق می‌باشد. به‌طوری‌که میزان رشته‌های کلاژن متراکم آن‌ها در بافت، در گروه تحت درمان، بسیار قابل‌توجه و رو به افزایش بوده است.
نتیجه‌گیری در نهایت، مشخص شد داروی ترانکرون، بر ترمیم تاندون و کاهش التهاب مؤثر بوده است.