نویسندگان

• علی خردمند
• اکبر رنجبرزاده
• کاظم حسن پور
• فاطمه بیدی

چکیده

زمینه و هدف: بیماری قند، شایع‌ترین و مهم‌ترین بیماری ناشی از اختلالات سوخت و ساز بدن است. آموزش‌های بهداشتی و روش‌های اصلاحی و رفتاری مناسب از مؤثرترین و باصرفه‌ترین راه‌های پیشگیری و کنترل دیابت می‌باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش اصلاح رفتار بر دانش، نگرش، خودمراقبتی و کیفیت زندگی سبک زندگی در بیماران دیابتی نوع دو می‌باشد. مواد و روش‌ها: روش پژوهش آزمایشی بوده که با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه شاهد انجام گرفت. از بین افراد دیابتی نوع دو مراجعه‌کننده به مرکز بهداشت بجنورد، 40 نفر متناسب با معیارهای مورد نظر انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) انتساب داده شدند. پرسشنامه‌ای 5 بخشی برای تعیین اطلاعات دموگرافیک و سنجش دانش (ساخته‌ی غضنفری با پایایی 84/0)، نگرش (ساخته‌ی غضنفری با پایایی 81/0)، خودمراقبتی (ساخته‌ی غضنفری با پایایی 91/0) و کیفیت زندگی (SF-20 با پایایی 79/0) در دو مرحله اجرا گردید. روایی پرسشنامه‌ها نیز مورد تأیید متخصصان بوده است. برنامه آموزشی مبتنی بر اصلاح عادت‌ها و روش‌های غذایی در پنج جلسه 30 دقیقه‌ای انجام شد. با استفاده از نرم‌افزار آماری 18 SPSS داده‌ها تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین سن افراد 58/7±17/52 بود. نتایج نشان داد مداخله آموزشی بر دانش افراد مورد مطالعه (083/0=p) اثر معناداری نداشته است. اما در متغیرهای نگرش نسبت به بیماری (001/0=p)، خودمراقبتی (001/0=p) و کیفیت زندگی (001/0=p) مداخله اصلاح رفتار، تأثیر معناداری داشته است. نتیجه‌گیری: بیماران مبتلا به دیابت نوع دو، با بهره‌گیری از روش‌های اصلاح رفتارهای نامناسب، نگرش خود را نسبت به زندگی و سبک زندگی تغییر می‌دهند. بهتر است این مراقبت‌ها مداوم بوده و روش‌های بالینی و روانشناختی در کنار روش دارویی به کار گرفته شود.

کلیدواژه‌ها

• آموزش
• دانش
• نگرش
• خودمراقبتی
• کیفیت زندگی
• دیابت

عنوان مقاله [English]

Effectiveness of Educational Program on Knowledge, Attitude, Self Care and Life Style in patients with type II diabetes

نویسندگان [English]

• Ali Kheradmand
• Akbar Ranjbarzade
• Kazem hassanpour
• Fatemeh Bidi

چکیده [English]

Background: Diabetes is the most widely and important patient that derived from body metabolism disorders. Health education and modification and behavioral methods are more effective and economic way to prevent and control the diabetes. So, the aim of present research is study of the effect of changing behavior on knowledge, attitudes, self-care, quality of life, and lifestyle of type II diabetic patients. Materials and Methods: Research method was experimental that carried out using the pretest–posttest plan and a control group. From patients with type II diabetes who referenced to Bojnord health center selected forty patients that fitted to identified criteria and assigned to 2 group of experiment (20 patients) and control (20 patients). Five-section questionnaire was implemented to determine the demographic information and to measure knowledge (from Ghanzanfari and reliability 0.84), attitude (from Ghanzanfari and reliability 0.81), self-care (from Ghanzanfari and reliability 0.91) and quality of life (SF-20 and reliability 0.79). These tools conducted in 2 stages. Validity of questionnaires has approved through experts. Educational program based on modification of habits and nutrition method conducted in 5 session 30 minutes. Data analyzed through SPSS 18. Results: The mean age of people was 52.17±7.58. The results showed that intervention of education had no significant effect on the knowledge of the people under study (p=0.083). However, on the variables of attitudes toward the illness (p=0.001), self-care (p=0.001) and quality of life (p=0.001), intervention of changing behavior had a significant effect. Conclusion: Implementing health care and changing inappropriate behaviors, type II diabetic patients would be able to change their attitude toward life and lifestyle. Such cares would be better to be continuous and the clinical and psychological methods to be applied in addition to the pharmaceutical ones.

کلیدواژه‌ها [English]

• Education
• knowledge
• Attitude
• Self care
• Quality of life
• Diabetes Mellitus