فیزیولوژی و فارماکولوژی
مژگان اصغری؛ گودرز صادقی هشجین؛ علی اکبر گلابچی فر؛ محمدکاظم کوهی؛ احد محمد نژاد؛ ساناز ریسمانچی؛ محمد طاهری
دوره 29، شماره 4 ، مهر و آبان 1401، ، صفحه 502-516
چکیده
زمینه و هدف: در این پژوهش، ارتباط بین سرطان و قرار گرفتن در معرض مواد سمی موجود در محیط زیست بررسی میشود. بدین منظور از دو ماده که میدانیم (بنزن) و احتمال میدهیم (ارگانوفسفاتها) باعث ایجاد سرطان شوند به علت کاربرد وسیع آنها در صنایع و مواجهه انسان با آنها استفاده گردید..مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 60 سر موش سوری نر بالغ ...
بیشتر
زمینه و هدف: در این پژوهش، ارتباط بین سرطان و قرار گرفتن در معرض مواد سمی موجود در محیط زیست بررسی میشود. بدین منظور از دو ماده که میدانیم (بنزن) و احتمال میدهیم (ارگانوفسفاتها) باعث ایجاد سرطان شوند به علت کاربرد وسیع آنها در صنایع و مواجهه انسان با آنها استفاده گردید..مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 60 سر موش سوری نر بالغ به چهار گروه شامل کنترل، مالاتیون، مالاتیون همراه بنزن و بنزن تقسیم شدند. گروه کنترل صرفاً با سرم فیزیولوژی آزمایش شدند. سایر گروهها بهجز گروه بنزن به مدت 45 روز در تماس جلدی با مالاتیون بودند. بعد از این دوره، بنزن به گروه مالاتیون همراه بنزن از طریق گاواژ (به مدت 17 هفته) به میزان 100 میلیگرم بر کیلوگرم در روغن ذرت (ml/kg 5) خورانیده شد. پس از کالبدگشایی، از ارگانهای موردنظر نمونههای بافتی برداشته شد، همچنین سمیت سلولی با آزمون MTT و میکرونوکلئوس بهصورت برونتنی سنجیده شد و درصد IC50 تعیین گردید.یافتهها: مشاهدات میکروسکوپی بافت کبد، مبین هپاتوتوکسیسیتی و بافت کلیه سمیت کلیوی در گروه مالاتیون همراه بنزن بود. درصد فراوانی میکرونوکلئوسها در غلظت µg/ml100 ، µg/ml 50 ، µg/ml 25 در تمام گروهها در مقایسه با گروه کنترل، معنیدار بود ( 0/05>p). در آزمون MTT درصد مهار رشد سلولی در غلظتهای µg/ml100، µg/ml 50، µg/ml 25، µg/ml 10 در تمام گروهها بهطور معنیداری با درصد مهار رشد سلولی با گروه کنترل متفاوت بود (0/05>p).نتیجهگیری: طبق یافتههای این مطالعه، دوزهای مشخصی از مالاتیون به تنهایی و همراه با بنزن سبب سمیت سلولی و پیشسرطانزایی در آزمونهای سمیت سلولی میشوند. مالاتیون تأثیرات سرطانزایی ناشی از بنزن را تشدید میکند.
مهرنوش نایبیزدی؛ اکبر سلیمانی؛ امید غلامی
چکیده
اهداف تحقیقات نشان داده است که عصاره برخی گیاهان اثر حفاظتی مؤثری بر روی سلولهای کبدی دربرابر سموم و عوامل اکسیدان دارد.گیاهی که در این پژوهش اثر آن بر روی مسمومیت کبدی بررسی میشود، گیاه زنجبیل است. از اثرات زنجبیل بر بدن میتوان به کاهش گلوکز خون، تریگلیسیرید، کلسترول، آنتیاکسیدانت، فشارخون و ضربان قلب و ضد التهاب اشاره کرد.مواد ...
بیشتر
اهداف تحقیقات نشان داده است که عصاره برخی گیاهان اثر حفاظتی مؤثری بر روی سلولهای کبدی دربرابر سموم و عوامل اکسیدان دارد.گیاهی که در این پژوهش اثر آن بر روی مسمومیت کبدی بررسی میشود، گیاه زنجبیل است. از اثرات زنجبیل بر بدن میتوان به کاهش گلوکز خون، تریگلیسیرید، کلسترول، آنتیاکسیدانت، فشارخون و ضربان قلب و ضد التهاب اشاره کرد.مواد و روش ها 36 سر موش سوری نژاد NMRI در شش گروه بهصورت تصادفی توزیع شد. به تیمار اول بهعنوان شاهد سالم، سرم فیزیولوژی و به تیمار دوم بهعنوان شاهد مسموم، استامینوفن 500 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن تجویز شد. به تیمارهای سوم و چهارم بهترتیب عصاره ریزوم زنجبیل با غلظتهای 20 و40 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن و به تیمارهای پنجم و ششم عصاره ریزوم زنجبیل بهترتیب 20 و40 میلیگرم برکیلوگرم وزن بدن همراهبا استامینوفن 500 میلیگرم بر کیلوگرم تجویز شد. در پایان دوره برای سنجش متغیرهای بیوشیمیایی، خونگیری از قلب انجام شد. دادههای بهدستآمده با استفاده از نسخه 2001 نرمافزار SAS با سطح معناداری P<0/05 تجزیهوتحلیل شد.یافته ها عصاره زنجبیل بهترتیب با غلظت 20 و 40 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن باعث کاهش معناداری در میزان غلظت گلوکز و کلسترول و تریگلیسیرید شد.نتیجه گیری با درنظرگرفتن یافتهها مشخص شد که زنجبیل پتانسیل بالقوه ای برای کاهش قند و چربی خون و جلوگیری از آسیبهای کبدی دارد. البته اثبات این نظریه مطالعات بیشتری میطلبد.
بنیامین علی محمدی؛ علیرضا مسلم؛ حسن اژدری زرمهری؛ هومن کامرانیان
دوره 23، شماره 2 ، خرداد و تیر 1395، ، صفحه 204-213
چکیده
زمینه و هدف: استفاده از گیاهان دارویی در حال حاضر به دلیل عوارض کمتر ذهن بسیاری از محققان را به خود معطوف کرده است.هدفاز اینمطالعهبررسیتاثیرداروینالوکسانبهعنوانیکآنتاگونیستاوپیوئیدی برطول مدتتشنجناشی از تزریق پنتیلن تترازول و تعیین مکانیسم اثر ضد تشنجی عصاره هیدروالکلی گیاه مخلصه میباشد. موادّ و روش ها: در مطالعه حاضر،40 موش سوری ...
بیشتر
زمینه و هدف: استفاده از گیاهان دارویی در حال حاضر به دلیل عوارض کمتر ذهن بسیاری از محققان را به خود معطوف کرده است.هدفاز اینمطالعهبررسیتاثیرداروینالوکسانبهعنوانیکآنتاگونیستاوپیوئیدی برطول مدتتشنجناشی از تزریق پنتیلن تترازول و تعیین مکانیسم اثر ضد تشنجی عصاره هیدروالکلی گیاه مخلصه میباشد. موادّ و روش ها: در مطالعه حاضر،40 موش سوری نر به صورت تصادفی ساده به 5 گروه هشت تایی تقسیم شدند؛ گروه کنترل (دریافت کننده PTZ 80 mg/kg)، دو گروه درمان (دریافت کننده عصاره با دوزهای 600 mg/kg و 900 mg/kg) و دو گروه آزمایشی (دریافت کننده عصاره با دوزهای 600 mg/kg و 900 mg/kg) به همراه نالوکسان 5 mg/kg (تزریق نالوکسان 5 دقیقه قبل از تزریق عصاره به صورت داخل صفاقی صورت گرفت). با تزریق PTZ (30 دقیقه بعد از تزریق عصاره)، رفتارهای تشنجی حیوانات در طی 20 دقیقه توسط دوربین فیلمبرداری شد و مراحل مختلف تشنج مورد ارزیابی قرار گرفت. داده های آماری با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه وTukey با استفاده از نرم افزار SPSS16 تجزیه و تحلیل شد. معیار معنی دار بودن اختلاف میانگین ها 05/0P< در نظر گرفته شد. یافته ها:آنالیز آماری داده ها نشان داد تزریق نالوکسان به همراه عصاره زمان تاخیری تا شروع تشنج تونیک و کلونیک را کاهش داد که در مقایسه با کنترل معنی دار نبود. زمان تاخیری تشنج تونیک-کلونیک با تزریق عصاره و عصاره به همراه نالوکسان نیز افزایش یافت. با تزریق عصاره به تنهایی مدت زمان کل تشنج کاهش یافت اما با تزریق عصاره همراه با نالوکسان مدت زمان کل تشنج افزایش یافت که این افزایش در دوز 600 mg/kgدر مقایسه با گروه کنترل معنی دار بود (01/0P<). داده ها نشان داد تزریق عصاره به تنهایی و همراه با نالوکسان باعث افزایش مدت زمان باقی ماندن در تشنج تونیک شد و مدت زمان باقی ماندن حیوان در تشنج تونیک- کلونیک با تزریق عصاره افزایش یافت اما با تزریق نالوکسان قبل از عصاره به حیوان، مدت زمان باقی ماندن حیوان در این مرحله نسبت به گروه دریافت کننده عصاره کاهش یافت. نتیجه گیری:نتیجه حاصل از این پژوهش نشان داد نالوکسان می تواند به عنوان یک آنتاگونیست اثر ضد تشنجی عصاره هیدروالکلی مخلصه را مهار کند.
حسین پیری؛ بنیامین علی محمدی؛ فاطمه سعیدی؛ فیروزه نادری؛ حسن اژدری زرمهری
دوره 23، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1395، ، صفحه 151-160
چکیده
زمینه و هدف: حدود نیم تا یک درصد از جمعیت جهان به بیماری صرع مبتلا هستند. تشنج، از مهمترین علایم صرع است که بهعلت فعالیت الکتریکی غیرطبیعی نورونهای مغز دیده میشود. بهدلیل عوارض جانبی داروهای شیمیایی، استفاده از داروهای گیاهی میتواند جایگزین مناسبی برای کنترل تشنج بهکار رود. در این مطالعه، اثر ضد تشنجی عصارهی ...
بیشتر
زمینه و هدف: حدود نیم تا یک درصد از جمعیت جهان به بیماری صرع مبتلا هستند. تشنج، از مهمترین علایم صرع است که بهعلت فعالیت الکتریکی غیرطبیعی نورونهای مغز دیده میشود. بهدلیل عوارض جانبی داروهای شیمیایی، استفاده از داروهای گیاهی میتواند جایگزین مناسبی برای کنترل تشنج بهکار رود. در این مطالعه، اثر ضد تشنجی عصارهی هیدروالکلی برگ گیاه کاکوتی(Ziziphoratenuior L.) در موش سوری نر بررسی گردید. موادّ و روش ها:در این مطالعه، 40 موش سوری نر با محدودهی وزنی 30-25 گرم بهطور تصادفی، انتخاب و به پنج گروه 8 تایی تقسیم شدند که شامل یک گروه کنترل (دریافتکنندهی نرمال سالین و پنتیلن تترازول PTZ، 80 میلیگرم به ازای هرکیلوگرم) و 4 گروه درمان (دریافتکنندهی عصاره با دوزهای 150، 300، 600، 900 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم) بودند. 30 دقیقه بعد از تجویز داخل صفاقی نرمال سالین (در گروه کنترل) و دوزهای مختلف عصاره (در گروههای درمان)، پنتیلن تترازول با دوز 80 میلیگرم به ازای هرکیلوگرم بهصورت داخل صفاقی (IP) به موشها تزریق شد و بلافاصله موشها به قفس مخصوص منتقل شدند و درطی 20 دقیقه رفتارهای تشنجی توسط دوربین فیلمبرداری شد و سپس فازهای مختلف تشنج مورد ارزیابی قرارگرفت. یافتهها: تزریق عصارهی هیدروالکلی این گیاه بهصورت اثر وابسته به دوز، باعث تأخیر زمان شروع تشنج کلونیک، تونیک و تشنج ژنرالیزه تونیک ـ کلونیک شد که در دوزهای 600 و 900 و میلیگرم به ازای هر کیلوگرم، بیشترین اثر را نشان دادند. همچنین تجویز عصارهی هیدروالکلی برگ گیاه کاکوتی، باعث کاهش میانگین زمان مرحلهی تشنج کلونیک، تونیک و تونیک ـ کلونیک در حیوانات شد. نیز عصارهی مذکور باعث حفاظت حیوانات در برابر مرگ و میر و تعداد پرشهای ناگهانی گردید که در دوزهای 600 و 900 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم، بیشترین تاثیر را داشت. نتیجهگیری: مطالعهی ما نشان داد که عصارهی هیدروالکلی برگ کاکوتی (ZiziphoratenuiorL.) دارای اثر ضد تشنجی مناسبی بوده و به نظر میرسد مطالعات آینده برای جداسازی و تعیین مواد موثر و شناخت مکانیسم اثر آن ضروری باشد.
مهناز آذرنیا؛ سیدهمایون صدرایی؛ فرانک نجد؛ غلامرضا کاکا؛ محمد کمالی نژاد
دوره 21، شماره 6 ، آذر و دی 1393، ، صفحه 985-992
چکیده
زمینه و هدف: هدف از این تحقیق بررسی اثرات تراتوژنیک عصاره سنجد بر رشد و نمو و تکامل کبد جنین موش سوری می باشد.
روش ها: تعداد 30 سر موش سوری باردار بطور تصادفی به 2 گروه تقسیم بندی شدند. گروه شاهد که آب آشامیدنی مصرف نمود و گروه تجربی که در طی دوره بارداری عصاره آبی سنجد را با دوز 500 میلی گرم بر کیلوگرم دریافت نمود. در روز 18 بارداری موش های ...
بیشتر
زمینه و هدف: هدف از این تحقیق بررسی اثرات تراتوژنیک عصاره سنجد بر رشد و نمو و تکامل کبد جنین موش سوری می باشد.
روش ها: تعداد 30 سر موش سوری باردار بطور تصادفی به 2 گروه تقسیم بندی شدند. گروه شاهد که آب آشامیدنی مصرف نمود و گروه تجربی که در طی دوره بارداری عصاره آبی سنجد را با دوز 500 میلی گرم بر کیلوگرم دریافت نمود. در روز 18 بارداری موش های مادر را کشته و جنین ها از شاخ رحمی خارج گردید. جنین ها از نظر ظاهر، وزن و طول سری- دمی و وزن جفت ها بررسی شدند. کبد جنینها را خارج نموده، پس از فیکساسیون و پردازش بافتی، مقاطع بافتی تهیه و پس ازرنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین، مورد بررسی هیستومورفومتری و نتایج بدست آمده مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
نتایج: هیچگونه ناهنجاری ظاهری در جنینها دیده نشد. میانگین طول سری- دمی و وزن جنین ها در گروه تجربی نسبت به گروه شاهد افزایش معناداری نشان نداد. میانگین وزن جفت در گروه تجربی نسبت به گروه شاهد کاهش معنادار داشت. در بررسی هیستومورفومتری کبد جنینهای گروه تجربی افزایش معنادار در میانگین درصد وسعت سینوزوئیدها و میانگین شمارش تعداد سلولهای خونی نسبت به گروه کنترل دیده شد. میانگین در صد وسعت اشغال شده توسط هپاتوسیت ها و میانگین شمارش تعداد هسته های هپاتوسیتها در گروه تجربی در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنادار داشت.
نتیجه گیری: به نظر می رسد که تجویز عصاره ی آبی سنجد با دوز mg/kg500 به موش باردار می تواند سبب اختلال در روند رشد و نمو جنین و بروز تغییرات هیستومورفومتری در بافت کبد جنینها گردد.
میرهادی خیاط نوری؛ سیده زهرا موسوی؛ سعید عباسی ملکی؛ فرید عباسی ملکی؛ قادر نجفی
دوره 20، شماره 4 ، آذر و دی 1392، ، صفحه 408-415
چکیده
زمینه و هدف: مطالعات نشان دادند که برخی از داروهای ضد افسردگی سبب کاهش علایم سندرم محرومیت اوپیوئیدها میشوند. از طرفی مطالعات انجام شده حاکی از خواص ضد افسردگی و آرامبخشی جو دوسر میباشند. هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر عصاره هیدروالکلی جو دوسر بر علایم سندرم محرومیت مورفین در موش سوری نر بوده است.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، ...
بیشتر
زمینه و هدف: مطالعات نشان دادند که برخی از داروهای ضد افسردگی سبب کاهش علایم سندرم محرومیت اوپیوئیدها میشوند. از طرفی مطالعات انجام شده حاکی از خواص ضد افسردگی و آرامبخشی جو دوسر میباشند. هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر عصاره هیدروالکلی جو دوسر بر علایم سندرم محرومیت مورفین در موش سوری نر بوده است.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش سوری نر نژاد NMRI (20 الی 30 گرم) بهطور تصادفی به 5 گروه 8 تایی تقسیم شدند: گروه کنترل مورفین و نرمال سالین (ml/kg 10) و بقیه گروهها اتانول (3 درصد) و دوزهای مختلف عصاره هیدروالکلی جو دوسر (mg/kg 200 و 100 و 50) را دریافت کردند. وابستگی به مورفین توسط برنامه 4 روزه و به ترتیب با دوزهای mg/kg50 ،50 ، 75 و 50 القاءگردید. در روز چهارم 2 ساعت بعد تک دوز مورفین؛ نالوکسان (mg/kg 5) تزریق و علایم سندرم محرومیت در طی 30 دقیقه به شکل تعداد پرش و علایمی چون اسهال، خود تیماری، دندان قروچه، سگ خیسی، بالا رفتن، روی دوپا ایستادن و دل پیچه از شدت صفر تا 3 ثبت گردید. نتایج با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه برای دادههای کمی و آزمون من ویتنی یو (Mann-Whitney U) برای دادههای کیفی و نرمافزار SPSS 15 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و مقادیر 05/0P< در هر مورد معنادار تلقی گردید.
یافتهها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تمامی دوزهای عصاره هیدروالکلی جو دوسر به صورت وابسته به دوز وبه طور معناداری، تعداد پرش (بهترتیب برابر 46/6±12/56 ،33/5±0/40 و 5/2± 5/31) را در موشهای وابسته به مورفین در مقایسه با گروه کنترل
(21/16±62/113) کاهش دادند (بهترتیب برابر 05/0P< و 01/0P
محمود رفیعیان؛ محمدرضا حجتی؛ فاطمه تاجی
دوره 19، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1391، ، صفحه 258-266
چکیده
زمینه و هدف: بنگدانه اثرات گوناگون درمانی از جمله ضدتشنجی، خوابآوری و اختلال در ادراک دارد. با توجه به عدم بررسی اثر تزریق داخل صفاقی عصاره آبی الکلی گیاه بنگدانه بر یادگیری و حافظه به روش ماز آبی موریس، این مطالعه روی موشهای سوری بالغ نژاد Balb/c اجرا شد. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، 23 سر موش در 3 گروه تصادفی قرار گرفتند. گروه ...
بیشتر
زمینه و هدف: بنگدانه اثرات گوناگون درمانی از جمله ضدتشنجی، خوابآوری و اختلال در ادراک دارد. با توجه به عدم بررسی اثر تزریق داخل صفاقی عصاره آبی الکلی گیاه بنگدانه بر یادگیری و حافظه به روش ماز آبی موریس، این مطالعه روی موشهای سوری بالغ نژاد Balb/c اجرا شد. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، 23 سر موش در 3 گروه تصادفی قرار گرفتند. گروه کنترل (10 سر)، سالین و دو گروه دیگر بهترتیب دوز 1 (7 سر) یا 2 (6 سر) mg/kg عصاره دریافت کردند. میزان یادگیری حیوانات برای 5 روز متوالی ارزیابی شد. سپس دو آزمایش پروب برای ارزیابی حافظه کوتاهمدت در روزهای 6 و 10 انجام شد. دادهها بهوسیله آزمون آماری ANOVA یکطرفه و سپس آزمون توکی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. 05/0>P بهعنوان تفاوت معنادار در نظر گرفته شد. یافتهها: در روزهای سوم و چهارم دوره یادگیری، زمان پیدا کردن سکوی پنهان در گروه کنترل بهترتیب به 2/4±9/42 و 6/3±65/31 ثانیه رسید؛ در حالی که این مقدار برای گروه دریافتکننده دوز 2 بهترتیب 0/0±60 و 3/6±08/50 ثانیه بود (05/0>P). نتایج اولین و دومین آزمایش پروب نشان داد میانگین زمان شنا در چارک هدف در گروه کنترل، به ترتیب 84/1±52/20 و 32/2±16/22 ثانیه است؛ که بهطور معناداری بیش از میانگین سایر چارکها (002/2±18/13 برای پروب اول و 96/1±63/12 ثانیه برای پروب دوم) میباشد (05/0>P). نتیجه گیری: عصاره آبی- الکلی بنگدانه میزان یادگیری را در مدل ماز آبی موریس کاهش داده و تشکیل حافظه کوتاهمدت را مختل میکند.
قادر نجفی؛ سعید عباسی ملکی؛ سیدکامل افتخاری
دوره 19، شماره 2 ، خرداد و تیر 1391، ، صفحه 164-172
چکیده
زمینه وهدف: سیستم های دوپامینرژیک و گلوتاماترژیک نقش مهمی در بیان ترجیح مکان شرطی مورفین دارند. از طرفی ویتامین C (اسید اسکوربیک) از انتهای نورونهای گلوتاماترژیک آزاد شده و فعالیت دو سیستم دوپامینرژیک و گلوتاماترژیک را تنظیم میکند. هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر ویتامین C بر بیان ترجیح مکان شرطی مورفین در موش سوری نر می باشد.مواد و ...
بیشتر
زمینه وهدف: سیستم های دوپامینرژیک و گلوتاماترژیک نقش مهمی در بیان ترجیح مکان شرطی مورفین دارند. از طرفی ویتامین C (اسید اسکوربیک) از انتهای نورونهای گلوتاماترژیک آزاد شده و فعالیت دو سیستم دوپامینرژیک و گلوتاماترژیک را تنظیم میکند. هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر ویتامین C بر بیان ترجیح مکان شرطی مورفین در موش سوری نر می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 96 سر موش سوری نر (20 الی 30 گرم) انتخاب شدند. آنها بهطور تصادفی به 12 گروه 8 تایی تقسیم شدند: گروه های کنترل نرمال سالین (ml/kg 10) را دریافت نموده و گروه های تحت درمان دوزهای مختلف مورفین (mg/kg 10 و 5 و 5/2) و ویتامین C (mg/kg 30 و 5 و 1) را به تنهایی و همراه با مورفین دریافت کردند. در این آزمایش از روش 6 روزه متوالی؛ شامل سه مرحله جداگانه پیششرطی، شرطی شدن و بعد شرطی شدن استفاده شد. در بخش اول ،جهت تعیین القای ترجیح مکان شرطی (CPP: Conditioned Place Preference) یا تنفر مکان شرطی (Conditioned Place Aversion CPA:) موش ها در مرحله شرطی سازی و بعد شرطی شدن، دوزهای مختلف ویتامین C را دریافت نمودند. در بخش دوم، موش ها بعد شرطی سازی با مورفین (mg/kg 5) دوزهای مشابه ویتامین C را جهت تعیین تأثیر آنها روی بیان ترجیح مکان شرطی مورفین دریافت نمودند. نتایج با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه و نرمافزار 15 SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: تزریق داخل صفاقی دوزهای مختلف مورفین ( mg/kg10 و 5) سبب القای CPP (به ترتیب برابر با 44/14±06/112 و 12/16±65/128 ثانیه) در مقایسه با گروه کنترل (04/2±34/9- ثانیه) می شود (0.001>P). تزریق داخل صفاقی دوزهای مختلف ویتامین C به تنهایی CPP یا CPA معناداری ایجاد نکرده، ولی این ویتامین (mg/kg و 30 و 5)، به ترتیب 0.001>P و 0.01>P) در مصرف توام با مورفین سبب القاء CPP شبه مورفینی (به ترتیب برابر با 9.61 ± 80.04 و 13.52 ± 56.45 ثانیه) می شود.نتیجهگیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که دوزهای پایین ویتامینC احتمالاً با اثر آگونیستی روی سیستم های دوپامینرژیک و گلوتاماترژیک سبب القای CPP شبه مورفینی میشود.
عباس علی طاهریان؛ مهدی زاهدی خراسانی؛ زهرا ملاشاهی؛ عباس علی وفایی
دوره 15، شماره 2 ، خرداد و تیر 1387، ، صفحه 65-72
چکیده
زمینه و هدف: مطالعات قبلی بیانگر آن بوده اند که برگ گیاه شنبلیله اثرات ضد دردی، ضد التهابی و احتمالا اثرات تعدیلی بر واکنش های اضطرابی و خواب دارد. هدف مطالعه حاضر تعیین اثر عصاره هیدروالکلی گیاه شنبلیله بر اضطراب و زمان خواب در موش سوری بوده است.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از 140 سر موش سوری نر، نژاد آلبینو (25 تا 30 گرم) و در 14 گروه ...
بیشتر
زمینه و هدف: مطالعات قبلی بیانگر آن بوده اند که برگ گیاه شنبلیله اثرات ضد دردی، ضد التهابی و احتمالا اثرات تعدیلی بر واکنش های اضطرابی و خواب دارد. هدف مطالعه حاضر تعیین اثر عصاره هیدروالکلی گیاه شنبلیله بر اضطراب و زمان خواب در موش سوری بوده است.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از 140 سر موش سوری نر، نژاد آلبینو (25 تا 30 گرم) و در 14 گروه 10 تایی استفاده شد. برای ارزیابی اضطراب از ماز بعلاوه ای مرتفع استفاده شد و گروه های آزمون عصاره هیدروالکلی شنبلیله با دوزهای 50، 100، 200، 400 و 800 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم به طور داخل صفاقی و گروه شاهد سالین 30 دقیقه قبل از ارزیابی دریافت نمودند اما گروه کنترل هیچ ماده تزریقی دریافت نکرد. بیست و پنج دقیقه بعد از تزریق دارو، به منظور افزایش فعالیت حرکتی، حیوانات به مدت 5 دقیقه در یک جعبه با دیواره های مشکی قرار گرفتند و سپس برای ارزیابی واکنش های اضطرابی به ماز بعلاوه ای مرتفع منتقل شده و مدت زمان سپری شده و تعداد دفعات حضور در بازوهای باز به مدت 5 دقیقه مشاهده و ثبت شد. برای ارزیابی دوره خواب از روش Angel (ثبت دوره خواب با کمک فیزیوگراف) استفاده شد و ضمنا 30 دقیقه قبل از ارزیابی خواب از عصاره گیاه شنبلیله، سالین و گروه کنترل مشابه فوق استفاده شد. ضمنا داده ها با کمک آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی مورد ارزیابی قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج نشان داد که عصاره هیدروالکلی گیاه شنبلیله با دوز 100 و 200 میلی گرم، مدت زمان و تعداد دفعات حضور حیوان را در بازوهای باز بعلاوه ای مرتفع در مقایسه با گروه شاهد و کنترل به طور معنی داری افزایش داد (P
عباس علی وفایی؛ سعید حاجی رحیم خان؛ مهدی زاهدی خراسانی؛ مرتضی جراحی؛ عباس علی طاهریان؛ حسین میلادی گرجی؛ حسن صادقی
دوره 15، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1387، ، صفحه 7-13
چکیده
زمینه و هدف: زیره از گیاهانی است که در طب سنتی از عصاره آن در درمان تشنج، صرع و برخی دردهای احشایی استفاده شده است، اما در خصوص اثرات ضد دردی محیطی زیره در حیوانات آزمایشگاهی گزارش مدونی وجود ندارد. بنابراین هدف این پژوهش تعیین اثرات تزریق داخل صفاقی عصاره آبی میوه گیاه زیره سبز بر درد محیطی حاد در آزمون های Tail flick (TF) و Hot plate (HP) در موش ...
بیشتر
زمینه و هدف: زیره از گیاهانی است که در طب سنتی از عصاره آن در درمان تشنج، صرع و برخی دردهای احشایی استفاده شده است، اما در خصوص اثرات ضد دردی محیطی زیره در حیوانات آزمایشگاهی گزارش مدونی وجود ندارد. بنابراین هدف این پژوهش تعیین اثرات تزریق داخل صفاقی عصاره آبی میوه گیاه زیره سبز بر درد محیطی حاد در آزمون های Tail flick (TF) و Hot plate (HP) در موش سوری بوده است.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت تجربی بر روی 56 سر موش سوری نر (در 8 گروه 7 تایی) از نژاد آلبینو با وزن 25 تا 30 گرم انجام شد. عصاره آبی میوه گیاه زیره سبز با دوزهای 200 و 500 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن یا هم حجم آن سالین به صورت داخل صفاقی 30 دقیقه قبل از انجام آزمون ها به حیوانات تزریق شد. ملاک ارزیابی درد در آزمون TF اندازه گیری زمان پاسخ به درد به دنبال بلند کردن دم و در HP زمان شروع لیسیدن پاهای جلویی و یا بالا بردن پاهای عقبی (پرش) توسط حیوان بود.
یافته ها: تزریق داخل صفاقی عصاره آبی میوه گیاه زیره سبز با دوزهای 200 و 500 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن در موش های گروه های تست، در مقایسه با گروه های کنترل و دریافت کننده سالین (شاهد) به طور معنی داری منجر به افزایش زمان واکنش به درد در هر دو آزمون TF و HP شد (P
عباس علی طاهریان؛ عباس علی وفایی
دوره 14، شماره 4 ، آذر و دی 1386، ، صفحه 192-197
چکیده
زمینه و هدف: یکی از عوامل مرتبط با اضطراب تغییر سطح هورمون های درون ریز می باشد. مطالعات قبلی حاکی از آن است که احتمالا گلوکوکورتیکوئیدها می توانند نقش تعدیلی بر ترس و اضطراب داشته باشند. لذا هدف پژوهش حاضر تعیین نقش هیدروکورتیزول بر تعدیل اضطراب در مدل ماز به علاوه ای شکل مرتفع در موش سوری می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی ...
بیشتر
زمینه و هدف: یکی از عوامل مرتبط با اضطراب تغییر سطح هورمون های درون ریز می باشد. مطالعات قبلی حاکی از آن است که احتمالا گلوکوکورتیکوئیدها می توانند نقش تعدیلی بر ترس و اضطراب داشته باشند. لذا هدف پژوهش حاضر تعیین نقش هیدروکورتیزول بر تعدیل اضطراب در مدل ماز به علاوه ای شکل مرتفع در موش سوری می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از 70 سر موش سوری با میانگین وزنی 30-25 گرم استفاده گردید. در ابتدا حیوانات به طور تصادفی به گروه های آزمون، شاهد و کنترل تقسیم گردیدند. سپس به گروه های آزمون، هیدروکورتیزول 10، 25، 50، 75 و 100 میلی گرم به ازا هر کیلوگرم وزن به عنوان آگونیست گیرنده گلوکوکورتیکوئید و به موش های گروه شاهد، هم حجم آن حلال دارو (اتانول 2 درصد و سالین) 30 دقیقه قبل از ارزیابی اضطراب به صورت زیرجلدی تزریق شد. گروه کنترل هیچ دارویی دریافت نکرد. سپس موش ها در جهت افزایش فعالیت حرکتی و حس کنجکاوی به مدت 5 دقیقه در یک جعبه با دیواره های مشکلی قرار داده شدند و پس از آن در فواصل زمانی تنظیم شده به ماز به علاوه ای مرتفع که یک ابزار استاندارد برای سنجش واکنش های اضطرابی است، منتقل گردیدند و به مدت 5 دقیقه شاخص های ارزیابی واکنش اضطرابی (تعداد ورود و درصد زمان صرف شده بر روی بازوی باز) از طریق مشاهده در آن ها بررسی و ثبت گردید.
یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که هیدروکورتیزول در دوزهای 25 و 50 میلی گرم به طور معنی داری زمان و تعداد حضور در بازوی باز را افزایش داده بود که نشانه کاهش رفتارهای اضطرابی می باشد (P