پرستاری
نرجس حشمتی فر؛ فاطمه برزویی؛ سارا احمدی؛ آرزو داوری نیا مطلق قوچان؛ زهره محمدزاده تبریزی؛ محمد حسین زاده حصاری
دوره 30، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1402، ، صفحه 325-335
چکیده
زمینه و هدف: کروناویروس بیماری واگیرداری است که امروزه جامعه بزرگ پرستاری به‌ویژه پرستاران شاغل در بخش مراقبت ویژه با آن روبه‌رو هستند. در کنار سایر عوامل استرسزای شغلی در حرفه پرستاری، ماهیت این بیماری، کیفیت زندگی کاری پرستاران را تحت تأثیر قرار داده است. از این رو مطالعه حاضر با هدف تأثیر آرامسازی بنسون بر کیفیت زندگی کاری ...
بیشتر
زمینه و هدف: کروناویروس بیماری واگیرداری است که امروزه جامعه بزرگ پرستاری به‌ویژه پرستاران شاغل در بخش مراقبت ویژه با آن روبه‌رو هستند. در کنار سایر عوامل استرسزای شغلی در حرفه پرستاری، ماهیت این بیماری، کیفیت زندگی کاری پرستاران را تحت تأثیر قرار داده است. از این رو مطالعه حاضر با هدف تأثیر آرامسازی بنسون بر کیفیت زندگی کاری پرستاران در مراقبت‌کننده از بیماران کووید 19 انجام گرفت.مواد و روش‌ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوگروهی بود. واحدهای پژوهش شامل 62 پرستار شاغل در بخشهای مراقبت ویژه بیمارستان واسعی سبزوار بودند که در سال 1399 به روش سرشماری و تخصیص تصادفی به دو گروه آرامسازی بنسون و کنترل تقسیم شدند. گروه مداخله دو بار در هفته به مدت یک ماه و هر بار20 دقیقه تمرینات آرامسازی را انجام دادند. جمعآوری دادهها از طریق پرسش‌نامه کیفیت زندگیکاری WRQoL-2انجام شد. دادهها توسط نرم‌افزار 16spss تجزیه‌وتحلیل شد.یافته‌ها: میانگین نمره کل کیفیت زندگی کاری تمام پرستاران پیش از مداخله در شرایط پاندمی کرونا 4/4±53 بود که در سطوح کیفیت زندگی پایین کاری قرار میگیرد. کیفیت زندگیکاری پرستاران مراقبت ویژه پس از انجام آرامسازی بنسون، در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت (p<0.05).نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که آرامسازی بنسون باعث افزایش کیفیت زندگی کاری در پرستاران در مواجهه با بیماران کووید 19 می‌شود از این رو پیشنهاد می‌شود مدیران پرستاری ضمن به‌کارگیری روش‌های آرامسازی، با ایجاد محیط کاری آرام و کم‌استرس زمینه مشارکت فعالانه پرستاران را فراهم کنند و به اهداف نظام سـلامت دست یابند.