حمید مقدسی؛ رضا ربیعی؛ فروغ رحیمی؛ شیرین عیانی
دوره 22، ویژه نامه ، بهمن و اسفند 1394، ، صفحه 1180-1191
چکیده
زمینه و هدف: بزرگترین مشکل بیماران مبتلا به دیابت تنظیم دوز انسولین بهنحوی است که میزان قند خون در محدوده مناسب فیزیولوژیک بدن قرار گیرد ولی از آنجایی که مصرف داروی انسولین بسیار پرمخاطره است تکنولوژیها و فناوریهای نوین بهخصوص سیستمهای تصمیمیار درمانی بهمنظور کنترل قندخون بسیار پرکاربردند. هدف این تحقیق بررسی ...
بیشتر
زمینه و هدف: بزرگترین مشکل بیماران مبتلا به دیابت تنظیم دوز انسولین بهنحوی است که میزان قند خون در محدوده مناسب فیزیولوژیک بدن قرار گیرد ولی از آنجایی که مصرف داروی انسولین بسیار پرمخاطره است تکنولوژیها و فناوریهای نوین بهخصوص سیستمهای تصمیمیار درمانی بهمنظور کنترل قندخون بسیار پرکاربردند. هدف این تحقیق بررسی سیر تکاملی سیستمهای تصمیمیار تخمین دوز انسولین میباشد. مواد و روشها: در این مطالعه مروری، ابتدا مقالات مرتبط با معرفی "سیستمهای تصمیمیار تخمین دوز انسولین" از سایتهای معتبر و با استفاده از کلیدواژههای حساس استخراج گردیدند و سپس طبقهبندی و تحلیل محتوا با استفاده از روشهای علمی انجام شد. یافتهها: در رویکرد کنترلی باز میزان قندخون، توسط خود بیمار اندازهگیری میشود و دوز انسولین مورد نیاز به وسیله سیستمهای تصمیمیار مبتنی بر فناوری اطلاعات با نظارت پزشک تعیین میگردد. در صورتیکه در رویکرد کنترلی بسته، سیستم تصمیمیار مستقر در پمپ انسولین، قندخون بیمار را از سنسور پمپ دریافت کرده و دوز انسولین مورد نیاز بیمار را تعیین میکند. قابل ذکر است که هریک از این رویکردها خود شامل دو گونه متفاوت میباشند. نتیجهگیری: گرچه در جوامع امروزی توسعه سیستمهای کنترلی باز مبتنی بر فناوری اطلاعات، مقرون بهصرفهتر و ممکنتر بهنظر میرسد ولی تلاش دانشمندان بهمنظور هوشمندسازی سیستمهای کنترلی بسته با تأثیر از تجهیزات نانو فزاینده است. هدف آنها تولید یک پانکراس مصنوعی است که بتواند فعالیت دقیق یک پانکراس طبیعی را شبیهسازی کند به گونهای که کاربرد آن وجود نقص در بیماران را بهطور کامل مرتفع نماید.
بنفشه رنجبر؛ ایران پورابولی
دوره 21، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1393، ، صفحه 370-378
چکیده
چکیده
سابقه و هدف: با توجه به خواص آنتی اکسیدانی، آنتی هیپرگلیسمیک وآنتی هیپرلیپیدمیک عصاره دانه های گیاه هویج در دیابت ملیتوس برای بررسی عدم سمیت آن، در این مطالعه اثر این عصاره بر نشانگرهای عملکرد کلیه و آنزیمهای شاخص عملکرد کبد در موشهای صحرایی دیابتی بررسی شد.
مواد و روشها: دیابت نوع Ι با تزریق استرپتوزوتوسین (i.p mg/kg,70) به موشهای ...
بیشتر
چکیده
سابقه و هدف: با توجه به خواص آنتی اکسیدانی، آنتی هیپرگلیسمیک وآنتی هیپرلیپیدمیک عصاره دانه های گیاه هویج در دیابت ملیتوس برای بررسی عدم سمیت آن، در این مطالعه اثر این عصاره بر نشانگرهای عملکرد کلیه و آنزیمهای شاخص عملکرد کبد در موشهای صحرایی دیابتی بررسی شد.
مواد و روشها: دیابت نوع Ι با تزریق استرپتوزوتوسین (i.p mg/kg,70) به موشهای صحرائی نر القا شد. قبل از تزریق و 5 روز بعد، خونگیری از موشهای ناشتا، برای تعیین سطح سرمی گلوکز، آنزیمهای کبدی (AST, ALT) و کراتینین، اوره و اسید اوریک انجام و حیواناتی که میزان گلوکز سرمی آنها بیش از mg/dL250 بود دیابتی محسوب شدند و عصاره مذکور با دوزهای mg/kg100،200و300 ، آب مقطرmL) 5/0) و گلابین کلامید (g/kgµ 600) را روزانه به مدت 3 ودر طی 14 روز به طور جداگانه به روش گاواژ دریافت نمودند. در پایان هر دوره، سنجش فاکتورهای مختلف سرم با کیت های مربوط با روش اسپکتروفتومتری انجام شد.
یافته ها: تجویز دوزهای مختلف عصاره به مدت 3 و 14 روز سبب افزایش سطح سرمی آنزیمهای کبدی و نشانگرهای عملکرد کلیه نگردید. بعلاوه تجویز عصاره با دوز300 به مدت 3 روز میزان اوره و در مدت 14 روز مقدارکراتینین سرمی را بطور معنی دار کاهش داد. همچنین تجویز 3 روزه دوزهای mg/kg 100 و 300 عصاره مقدارAST و تجویز 14 روزه دوز mg/kg 200 عصاره مقدار ALT سرمی را بطور معنی دار کاهش داد.
نتیجه گیری: تجویز این عصاره برای کاهش عوارض دیابت نه تنها عوارض جانبی نامطلوب کبدی و کلیوی نداشت بلکه تا حدودی سبب بهبود عملکرد این اندامها نیز گردید.
معصومه سلیمی؛ غلامحسین واعظی؛ حمید کلالیان مقدم؛ مهناز مصری پور علویجه
دوره 19، شماره 4 ، آذر و دی 1391، ، صفحه 354-363
چکیده
زمینه و هدف: بیماری دیابت منجر به بروز اختلالات یادگیری و حافظهای گردیده و بربرینهیدروکلراید، آلکالوئیدی با آثار متعدد ضددیابتی و آنتیاکسیدان میباشد. لذا این مطالعه با هدف تأثیر بربرین هیدروکلراید بر اختلالات یادگیری و حافظه فضایی در موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین طراحی گردید مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، ...
بیشتر
زمینه و هدف: بیماری دیابت منجر به بروز اختلالات یادگیری و حافظهای گردیده و بربرینهیدروکلراید، آلکالوئیدی با آثار متعدد ضددیابتی و آنتیاکسیدان میباشد. لذا این مطالعه با هدف تأثیر بربرین هیدروکلراید بر اختلالات یادگیری و حافظه فضایی در موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین طراحی گردید مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار بهطور تصادفی انتخاب و به پنج گروه مساوی: کنترل، غیردیابتی تیمارشده با بربرینهیدروکلراید ( mg/kg100)، دیابتی و دیابتی تیمارشده با بربرینهیدروکلراید (mg/kg 100 ،50) تقسیم شدند. دیابت با تزریق درونصفاقی استرپتوزوتوسین با دوز (mg/kg 55) بهصورت درون صفاقی القاء گردید. یک هفته پس از تزریق استرپتوزوتوسین، تیمار با بربرینهیدروکلراید با دوز mg/kg/day 100 ،50 به مدت شش هفته بهصورت خوراکی انجام گردید. قند خون در هفتههای 1، 3، 5، 7 با خونگیری از سیاهرگ دمی سنجش و در پایان گروهها با آزمونهای رفتاری شناخت فضایی (spatial recognition) و شناخت اشیاء (objective recognition) مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافتهها: گروه دیابتی تیمارشده با بربرینهیدروکلراید ( mg/ kg100 ،50) بهبودی قابل توجهی را بهصورت وابسته به دوز با گروه کنترل دیابتی در آزمونهای شناخت فضایی و آزمون شناخت شئ نشان دادند. نتیجهگیری: تجویز بربرینهیدروکلراید بهمدت شش هفته منجر به بهبودی اختلالات شناختی از جمله حافظه و یادگیری در موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین میشود.