طب سنتی
حمید مومنی؛ هاجر صادقی؛ اشرف صالحی
دوره 25، شماره 2 ، خرداد و تیر 1397، ، صفحه 185-194
چکیده
مقدمه: مطالعه‌ی حاضر با هدف مقایسه تأثیر افشره بابونه، افشره زنیان و کلونیدین بر سندرم ترک اعتیاد معتادین خودیار انجام گردید. روش‌کار: طی یک کارآزمایی بالینی یک مرحله‌ای و سه‌سوکور، 135 نفر از معتادین خودیار به صورت تصادفی در سه گروه مقایسه و مداخله (دو گروه) قرار گرفتند. به گروه‌های مداخله به ترتیب افشره بابونه وافشره زنیان وبه‌گروه ...
بیشتر
مقدمه: مطالعه‌ی حاضر با هدف مقایسه تأثیر افشره بابونه، افشره زنیان و کلونیدین بر سندرم ترک اعتیاد معتادین خودیار انجام گردید. روش‌کار: طی یک کارآزمایی بالینی یک مرحله‌ای و سه‌سوکور، 135 نفر از معتادین خودیار به صورت تصادفی در سه گروه مقایسه و مداخله (دو گروه) قرار گرفتند. به گروه‌های مداخله به ترتیب افشره بابونه وافشره زنیان وبه‌گروه شاهد قرصکلونیدین؛ داده-شد. علایم توسط معیار بالینی سندرم ترک اعتیاد مواد اوپیوئیدی در 6 مرحله ثبت و با نرم افزار SPSS و توسط آزمون تیمستقل و آنالیز واریانس یکطرفه تجزیه و تحلیل گردید. نتایج: میانگین و انحراف معیار درجه سندرم ترک اعتیاد قبل از مداخله در گروه بابونه، زنیان و کلونیدین به ترتیب (241/7±15/24)، (845/8±52/26) و (469/7±03/23) و بعد از مداخله (442/7±11/12)، (452/8±42/11) و (775/7±51/8) بود. آزمون ANOVA نشان داد که سه گروه قبل از مداخله ( 32/.= p) و بعد از مداخله (70/0= p) تفاوت آماری معنی داری از نظر درجه سندرم ترک اعتیاد ندارند. بحث: کاهش علایم سندرم ترک اعتیاد در مصرفکنندهیکلونیدین بیشتر است، اما بین سه گروه تفاوت آماری معنیداری مشاهده نشد. نتیجهگیری:در مورد تاثیرافشره های گیاهی مذکور بر سندرم ترک اعتیاد انجام مطالعات بیشتر ضرورت دارد.
علی محمد حسن زاده؛ سیدمصطفی موسوی تکیه؛ سیدرضا مظلوم
دوره 11، شماره 3 ، مهر و آبان 1383، ، صفحه 15-20
چکیده
لرز بعد از عمل که شیوع آن تا 66 درصد هم گزارش شده است، می‌تواند عوارض وخیمی از قبیل افزایش مصرف اکسیژن، انقباض عروقی، اختلال میوکارد و افزایش فشارمغزی ایجاد کند. در این مطالعه، اثر مصرف کلونیدین خوراکی قبل از عمل بر میزان لرز بعد از عمل بررسی شده است. در این کار آزمایی بالینی 86 بیمار کلاس یک و دوی بیهوشی بطور تصادفی انتخاب و دو گروه کلونیدین ...
بیشتر
لرز بعد از عمل که شیوع آن تا 66 درصد هم گزارش شده است، می‌تواند عوارض وخیمی از قبیل افزایش مصرف اکسیژن، انقباض عروقی، اختلال میوکارد و افزایش فشارمغزی ایجاد کند. در این مطالعه، اثر مصرف کلونیدین خوراکی قبل از عمل بر میزان لرز بعد از عمل بررسی شده است. در این کار آزمایی بالینی 86 بیمار کلاس یک و دوی بیهوشی بطور تصادفی انتخاب و دو گروه کلونیدین و دارونما قرار گرفتند. بیماران گروه کلونیدین، 90 تا 120 دقیقه قبل از عمل قرص کلونیدین خوراکی با دوز 50 µg/kg و بیماران گروه دارونما، در همان زمان قرص مشابه اما فاقد ماده موثر کلونیدین دریافت می‌کردند. استقرار بیهوشی به روش یکسان انجام می‌شد و بیماران طی مدت اقامت در ریکاوری بطور مستقیم از نظر بروز لرز مورد مشاهده قرار می‌گرفتند. نتایج نشان داد که دو گروه از نظر سن، جنس، شاخص توده بدنی، نوع عمل جراحی، طول مدت عمل و مقادیر فشارخون و درجه حرارت همگن بودند. میزان بروز لرز در گروه دارونما 24.1 درصد بود که در گروه کلونیدین به حدود یک چهارم یعنی 6.3 درصد کاهش یافته بود. با توجه به کاهش میزان لرز در اثر مصرف کلونیدین و در عین حال عدم ایجاد عارضه، توصیه می‌شود قرص خوراکی کلونیدین بعنوان مکمل مراقبت‌های قبل و بعد از عمل، برای کاهش لرز و عواقب ناشی از آن بکار رود.