علیرضا شمس؛ حسین جوراب بافان؛ محمدرضا دارابی؛ فاطمه حاج منوچهری؛ امیر حاجی عباسی ضرابی
دوره 22، شماره 2 ، خرداد و تیر 1394، ، صفحه 532-542
چکیده
زمینه و هدف: استئوپروز یک بیماری تخریب‌کننده‌ی استخوان و یکی از مشکلات عمده‌ی افراد در سنین بالای 50 سال می‌باشد که هزینه-های زیاد و به دنبال آن عوارض جسمی و روانیی را بر جامعه تحمیل‌می‌کند. آنتی‌اکسیدان‌ها و بعضی املاح معدنی به‌خصوص عناصر نایاب مانند روی بر درمان بعضی از بیماری‌ها و احتمالا پوکی استخوان می‌تواند تاثیر مثبت ...
بیشتر
زمینه و هدف: استئوپروز یک بیماری تخریب‌کننده‌ی استخوان و یکی از مشکلات عمده‌ی افراد در سنین بالای 50 سال می‌باشد که هزینه-های زیاد و به دنبال آن عوارض جسمی و روانیی را بر جامعه تحمیل‌می‌کند. آنتی‌اکسیدان‌ها و بعضی املاح معدنی به‌خصوص عناصر نایاب مانند روی بر درمان بعضی از بیماری‌ها و احتمالا پوکی استخوان می‌تواند تاثیر مثبت داشته باشد. مطالعه‌ی حاضر تلاش‌دارد تا تاثیر مصرف توام مکمل ویتامین E و عنصر روی بر روی پارامترهای درمان پوکی استخوان را بررسی‌کند.
موادّ و روش‌ها: در این مطالعه‌ی تجربی، 39 سر موش ویستار ماده‌ی بالغ در محدوده‌ی وزنی 200-180 گرم انتخاب‌شد. از این تعداد، 7 سر به‌عنوان گروه کنترل انتخاب‌شده و بقیه تحت عمل اواریکتومی قرارگرفتند و به3 گروه آزمایشی شامل: گروه درمانی ویتامین E با دوز 200IU روزانه (n=9 )، گروه درمان با عنصر روی با دوز227mg/lit (n=8) و گروه درمانی روی + ویتامین E (n=8) و یک گروه شم sham با عمل اواریکتومی بدون درمان (n=7) تقسیم شدند. پس از یک ماه درمان، میزان هورمون‌های کلسی تونین، استروژن و پروژسترون و مواد معدنی روی و کلسیم در نمونه‌ی خون آنها، سنجیده و موردارزیابی قرار گرفت.
یافته‌ها: مقدار هورمون کلسی تونین در سرم خون گروه تیمارشده با روی و گروه ویتامین E + روی نسبت به گروه کنترل و sham اختلاف معناداری را نشان‌داد. مقدار استروژن و پروژسترون در تمام گروه‌ها نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری داشت، اما میزان کلسیم در گروه‌های تجربی کاهش معناداری را نشان‌نداد. میزان روی نیز در گروه‌های درمان نسبت به گروه کنترل اختلاف معناداری داشت، ولی تنها در گروه sham با یک افزایش در سطح سرمی خون بروزکرد.
نتیجه‌گیری: استفاده از روش‌های درمانی جدید شامل استفاده از آنتی‌اکسیدان‌ها مانند ویتامین E همراه با روی، می‌توانند در جلوگیری از کاهش توده‌ی استخوانی و درمان بیماری استئوپروز موثر باشد.
محمدرضا دارابی؛ ملیحه کشوری؛ مجید محسنی
دوره 12، شماره 3 ، مهر و آبان 1384، ، صفحه 11-16
چکیده
زمینه و هدف: امروزه درمان های متنوعی برای بی اختیاری استرسی ادرار وجود دارد که شامل درمان های محافظه کارانه، طبی و جراحی بوده و هر کدام از معایب و مزایایی برخوردار هستند. در این مقاله به بررسی و اعلام نتایج تعلیق گردن مثانه و انجام کولپورافی قدامی همزمان در بیماران مراجعه کننده با شکایت بی اختیاری استرسی ادرار که در معاینه، سیستوسل ...
بیشتر
زمینه و هدف: امروزه درمان های متنوعی برای بی اختیاری استرسی ادرار وجود دارد که شامل درمان های محافظه کارانه، طبی و جراحی بوده و هر کدام از معایب و مزایایی برخوردار هستند. در این مقاله به بررسی و اعلام نتایج تعلیق گردن مثانه و انجام کولپورافی قدامی همزمان در بیماران مراجعه کننده با شکایت بی اختیاری استرسی ادرار که در معاینه، سیستوسل گرید II و III داشته اند، پرداخته شده است.
مواد روش ها: طی سال های 82-1380، تعداد 135 بیمار خانم با شکایت بی اختیاری ادراری به درمانگاه اورولوژی و زنان مراجعه کردند که از این میان، تعداد 72 بیمار مبتلا به بی اختیاری استرسی ادرار و 21 بیمار مبتلا به بی اختیاری مخلوط با برتری بی اختیاری استرسی ادرار بودند. با توجه به شدت بی اختیاری استرسی ادرار و معاینه فیزیکی (وجود سیستوسل گرید II و III همزمان) و عدم موفقیت با درمان های محافظه کارانه، تعداد 58 نفر جهت عمل جراحی کولپورافی قدامی و ساسپنشن سوزنی همزمان انتخاب شدند.
یافته ها: مورتالیتی حین و بعد از عمل، در این بیماران وجود نداشت. در 13 بیمار (22.4 درصد) دو روز بعد از عمل سوند ادراری کشیده شد ولی بیمار قادر به ادرار کردن نبودند و در 11 مورد، پس از یک هفته سونداژ، مشکل بیمار رفع گردید و در 2 بیمار احتباس ادراری تکرار شد که توصیه به سوندگذاری مداوم تمیز (Clear Intermittent Catheterization) شد و پس از دو هفته، بیمار قادر به ادرار کردن طبیعی بود. در یک بیمار که به علت دیزوری مقاوم به درمان، سونوگرافی و سیستوسکوپی انجام شد، نخ به داخل مثانه مهاجرت کرده بود که به وسیله سیستوسکوپ خارج شد. 55 بیمار (94.9 درصد) بهبود علایم را یک سال پس از عمل ذکر می کردند و در 47 بیمار (81 درصد) موفقیت کامل (خشک بودن بیمار) حاصل شد. میزان باقیمانده ادراری در تمام بیماران یک ماه بعد از عمل اندازه گیری شد که در 100 درصد بیماران کمتر از حد فوقانی نرمال بود.
نتیجه گیری: میزان موفقیت در این مطالعه نسبت به مطالعات مشابه بالاتر بود. با توجه به میزان پایین مورتالیتی و موربیدیتی و میزان بالای موفقیت پس از عمل برای زنانی که با بی اختیاری استرسی ادرار و سیستوسل گرید II و III مراجعه می نمایند، روش درمان جراحی همزمان کولپورافی قدامی و ساسپنشن سوزنی پیشنهاد می شود.