روانشناسی و روانپزشکی
زهرا کریمیان؛ سید عباس حقایق؛ سید محمد حسن امامی نجفی دهکردی؛ مصطفی رئیسی
دوره 30، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1402، ، صفحه 22-34
چکیده
زمینه و هدف: بهرهگیری از رویکردهای نوین روانشناسی در کنار درمانهای زیستی، اقدامی مؤثر در راستای کاهش نشانگان ثانوی روانی ناشی از بیماریهای زیستی است. هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی درمان فراتشخیصی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سندروم روده تحریکپذیر است.
مواد و روشها: پژوهش حاضر شبهتجربی ...
بیشتر
زمینه و هدف: بهرهگیری از رویکردهای نوین روانشناسی در کنار درمانهای زیستی، اقدامی مؤثر در راستای کاهش نشانگان ثانوی روانی ناشی از بیماریهای زیستی است. هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی درمان فراتشخیصی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سندروم روده تحریکپذیر است.
مواد و روشها: پژوهش حاضر شبهتجربی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه بیماران مبتلا به سندروم روده تحریکپذیر مراجعهکننده به مرکز پورسینای حکیم شهر اصفهان در سال 1399-1398 بود که از بین آنها 45 نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهطور تصادفی در گروههای آزمایش و کنترل (15 نفر) گمارده شدند و از پرسشنامه کیفیت زندگی پاتریک و همکاران (1998) استفاده شد. برای آزمودنیهای گروههای آزمایش، بستههای درمانی فراتشخیصی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در هشت جلسه 90 دقیقهای ارائه شد. دادهها با روش تحلیل کواریانس تکمتغیره به کمک نرمافزار SPSS19 تجزیهوتحلیل شدند.
یافتهها: هر دو مداخله فراتشخیصی و پذیرش و تعهد، بر بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سندروم روده تحریکپذیر مؤثر بوده است (05/0>p)، ضمن اینکه بررسی تفاوت میانگینها در آزمون تعقیبی بیانگر اثربخشی بالاتر درمان فراتشخیصی بر کیفیت زندگی بوده است.
نتیجهگیری: اثربخش بودن هر دو رویکرد مورداستفاده نشان میدهد که پزشکان و تیم درمانی با بهرهگیری از رویکردهای درمان روانی در کنار درمانهای زیستی میتوانند از شدت نشانگان ثانوی ناشی از بیماریهای مزمن جلوگیری کنند و با این کار فرایند درمان را تسهیل نمایند.
زنان و زایمان
ساناز نهبندانی؛ مریم کوچک زایی؛ هایده اربابی؛ شیوا ریگی
دوره 27، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1399، ، صفحه 374-378
چکیده
زمینه ماماها، یکی از گروههای اصلی ارائهدهنده خدمات در نظام سلامت هستند و به دلیل استرسزا بودن شغل در معرض خطر فرسودگی شغلی قرار دارند؛ لذا این امر بر کیفیت زندگی آنان تأثیرگذار است. این مطالعه با هدف تعیین کیفیت زندگی ماماهای شاغل در زایشگاه و مراکز بهداشتی درمانی شهر زابل انجام شد. مامای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی و زایشگاه بیمارستان ...
بیشتر
زمینه ماماها، یکی از گروههای اصلی ارائهدهنده خدمات در نظام سلامت هستند و به دلیل استرسزا بودن شغل در معرض خطر فرسودگی شغلی قرار دارند؛ لذا این امر بر کیفیت زندگی آنان تأثیرگذار است. این مطالعه با هدف تعیین کیفیت زندگی ماماهای شاغل در زایشگاه و مراکز بهداشتی درمانی شهر زابل انجام شد. مامای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی و زایشگاه بیمارستان امیرالمؤمنین 1۴ روش کار این مطالعه مقطعی بر روی انجام شد. ابزار گردآوری دادهها در این مطالعه، پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و ۲۵علی (ع) زابل در سال پرسشنامه کیفیت زندگی بود. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SF-36 و با استفاده از SPSS (21) آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی (تی مستقل) انجام شد. بود. در ۳3/1۴ ± ۵/۲9 یافتهها نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد میانگین سنی افراد شرکتکننده در مطالعه تمامی حیطههای کیفیت زندگی، ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی، وضعیت بهتری داشتند. میانگین نمره سلامت جسمی و روانی ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی و ماماهای شاغل در زایشگاه، تفاوت آماری .)p< ۴/۴۵) اما در نمره کل کیفیت زندگی، این تفاوت معنادار بود (p> ۴/۴۵معناداری نداشتند ( نتیجهگیری نتایج نشان دادند که از نظر کیفیت زندگی، ماماهای شاغل در زایشگاه، نمره کمتری را نسبت به ماماهای شاغل در مراکز و پایگاههای بهداشتی درمانی گزارش کردند. نتایج به دست آمده میتواند در شناسایی نیازهای ماماها توسط مدیران و تلاش در جهت به کارگیری برنامههای راهبردی ارتقا بهرهوری، کمککننده باشد.
روانشناسی و روانپزشکی
مهدی امینی؛ یاسمن شیاسی؛ زهرا مطلبی؛ مژگان لطفی
دوره 27، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1399، ، صفحه 424-430
چکیده
زمینه و هدف: سطح پایین کیفیت زندگی و سلامت عمومی از عمده ترین مشکلاتی هستند که مادران دارای کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم به طور جدی با آن مواجه هستند. هدف از این پژوهش تعیین نقش راهبردهای تنظیم هیجان و ویژگیهای شخصیت در کیفیت زندگی و سلامت روان مادران دارای کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم بود.مواد و روشها : این پژوهش از نوع ...
بیشتر
زمینه و هدف: سطح پایین کیفیت زندگی و سلامت عمومی از عمده ترین مشکلاتی هستند که مادران دارای کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم به طور جدی با آن مواجه هستند. هدف از این پژوهش تعیین نقش راهبردهای تنظیم هیجان و ویژگیهای شخصیت در کیفیت زندگی و سلامت روان مادران دارای کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم بود.مواد و روشها : این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بوده و در سال 1396 در شهر تهران انجام شده است. 80 نفر از مادران دارای کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند، پرسشنامههای فرم کوتاه پنج عاملی شخصیت نئو، سلامت عمومی (GHQ)، پرسشنامه تنظیم هیجان گراس و جان و پرسشنامه کیفیت زندگی (WHO-QOL) را تکمیل کردند. کلیه تحلیل های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS-23 صورت گرفت و از روش تحلیل رگرسیون همزمان برای بررسی فرضیه ها استفاده شد.یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد از بین متغیرهای راهبردهای تنظیم هیجان، سرکوبی و از بین متغیرهای ویژگیهای شخصیت، برون گرایی و روان نژندی نقش موثری در سلامت عمومی و کیفیت زندگی مادران داشتند. کلیه یافته ها در سطح 05/0 معنادار بودند.نتیجهگیری: راهبردهای تنظیم هیجان و ویژگی های شخصیت در کیفیت زندگی و سلامت عمومی مادران دارای کودک اوتیسم نقش معنا داری دارند. از این رو طراحی مداخلاتی در زمینه تنظیم هیجان مادران و تقویت ویژگی های شخصیتی مثبت همچون برون گرایی می تواند به ارتقای کیفیت زندگی و سلامت عمومی آنها کمک کند.
آموزش بهداشت
تیمور آقاملایی؛ حسین داودی؛ علی صفری مرادآبادی؛ سکینه دادی پور
دوره 26، شماره 6 ، بهمن و اسفند 1398، ، صفحه 695-707
چکیده
زمینه و هدف: امروزه کیفیت زندگی بصورت عمده ای با سرمایه اجتماعی و اجزای آن از قبیل ارتباطات اجتماعی، همکاری، انسجام و مشارکت اجتماعی ارتباط دارد . هدف از مطالعه مروری حاضر تعیین رابطه سرمایه اجتماعی با کیفیت زندگی در جامعه ایرانی بود.مواد و روش ها : جستجوی نظامند در پایگاه های اطلاعاتی PubMed، Science Direct،CINAHL ، SID، Iranmedex، Magiran، Web Of Sciense، Goolgle ...
بیشتر
زمینه و هدف: امروزه کیفیت زندگی بصورت عمده ای با سرمایه اجتماعی و اجزای آن از قبیل ارتباطات اجتماعی، همکاری، انسجام و مشارکت اجتماعی ارتباط دارد . هدف از مطالعه مروری حاضر تعیین رابطه سرمایه اجتماعی با کیفیت زندگی در جامعه ایرانی بود.مواد و روش ها : جستجوی نظامند در پایگاه های اطلاعاتی PubMed، Science Direct،CINAHL ، SID، Iranmedex، Magiran، Web Of Sciense، Goolgle Scholar ، CINAHL (EBSCO) و Scopusو با کلمات کلیدی socail capital ،Iran ،quality of life ، به دو زبان فارسی و انگلیسی صورت گرفت. هیچ گونه محدودیت زمانی در انتخاب مقالات نبود و تمامی مقالات چاپ شده مرتبط تا سال 1396 وارد مطالعه شدند. از بررسی 209 مقاله مورد بررسی در نهایت 20 مقاله مطابق با هدف مطالعه انتخاب و مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها : حجم نمونه مطالعات از140 تا 20670 نفر متغیر بود. در جوامع روستایی تعاون، همکاری، انسجام و مشارکت اجتماعی بیشترین تاثیر را بر روی کیفیت زندگی داشت، در میان دانشجویان ارتباطات اجتماعی و در میان سالمندان انسجام و همبستگی رابطه قوی با کیفیت زندگی داشت ، بعد اعتماد اجتماعی در بین سالمندان رابطه ضعیفی با کیفیت زندگی نشان داد. در اغلب مطالعات، ابعاد اجتماعی و مشارکت ارتباط قوی تری با کیفیت زندگی داشتند.نتیجه گیری : سرمایه اجتماعی یک پیش بینی کننده خوب برای تبیین کیفیت زندگی در اقشار مختلف جامعه می باشد. فراهم نمودن زمینه های رشد و فعالیت های گروهی در قالب انجمن های داوطلبانه، گسترش شبکه های روابط بین فردی، تاسیس نهاد های دولتی و غیر دولتی با مشارکت دادن افراد و گسترش فرهنگ اعتماد در بین آحاد مردم می تواند در ارتقاء کیفیت زندگی و سرمایه اجتماعی تاثیر گذار باشدکلید واژه ها : سرمایه اجتماعی، کیفیت زندگی، ایران، مروری نظامند
پرستاری
مریم سادات کاتبی؛ اسیه مودی؛ فائزه دهقان؛ مینا قلعه نوئی
دوره 26، شماره 6 ، بهمن و اسفند 1398، ، صفحه 755-761
چکیده
زمینه وهدف: دیابت یکی از شایعترین و پرنفوذترین بیماریهای مزمن است که محدودیتهای زیادی در فعالیتهای بیمار ایجاد میکند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر آموزش بیمارمحور با خانواده محور بر کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع2 انجام گرفت.مواد و روشها:این پژوهش یک مطالعه شاهددار تصادفی بود که بر روی75 بیمار دیابتی نوع دو مراجعه ...
بیشتر
زمینه وهدف: دیابت یکی از شایعترین و پرنفوذترین بیماریهای مزمن است که محدودیتهای زیادی در فعالیتهای بیمار ایجاد میکند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر آموزش بیمارمحور با خانواده محور بر کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع2 انجام گرفت.مواد و روشها:این پژوهش یک مطالعه شاهددار تصادفی بود که بر روی75 بیمار دیابتی نوع دو مراجعه کننده به کلینیک دیابت شهرستان قاین انجام گرفت. نمونه گیری به روش مبتنی برهدف انجام شد. نمونهگیری پس از کسب مجوزهای لازم و رضایت کتبی از نمونههاانجام شدو به سه گروه 25 نفری شامل گروه کنترل،گروه آموزش فردمحور، گروه آموزش خانوادهمحور مبتنی برالگوی توانمند سازی تقسیم شدند.ابزار پژوهش پرسشنامه استانداردکیفیت زندگیSF-36))است. این پژوهش به روش پیش و پس آزمون انجام شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS 22 و آزمونهای آماری تی زوجی و کروسکال انجام گرفت.یافتهها:بین ابعاد(سلامت عمومی،عملکرد جسمی،عملکرد اجتماعی،مشکل روحی،انرژی و خستگی،مشکل جسمی)و همچنین نمره کل کیفیت زندگی در تمام بیماران بین قبل و بعد از مداخله تفاوت معناداری وجود دارد(0/001=p). در نمره کل کیفیت زندگی بین سه گروه خانوادهمحور(0/001=p)،فرد-محور(0/001=p)،کنترل(0/001=p)، قبل و بعد از مداخله تفاوت معناداری وجوددارد.نتیجه گیری:آموزش خانواده محور نیز میتواند همانند آموزش فردمحور به طور موثری کیفیت زندگی بیماران دیابتی را بهبود بخشد از این رو بایستی برای حفظ و بهبود کیفیت زندگی بیماران دیابتی از اعضای خانواده بیماران به عنوان عضوی از تیم درمان استفاده گردد.واژگان کلیدی:کیفیت زندگی،دیابت نوع دو،آموزش خانوادهمحور،آموزش فرد-محور، الگوی توانمند سازی
زنان و زایمان
سمانه مسکنی؛ مهین تفضلی؛ حسن رخشنده؛ حبیب اله اسماعیلی
دوره 26، شماره 6 ، بهمن و اسفند 1398، ، صفحه 779-787
چکیده
زمینه و هدف: سندرم پیش از قاعدگی مجموعه ای از علائم عاطفی، رفتاری و جسمی است. این سندرم باعث کاهش کیفیت زندگی می شود. کیفیت زندگی یک نتیجه مقیاسی مهم در پزشکی و مراقبت های بهداشتی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر کپسول سیاه دانه بر کیفیت زندگی دانشجویان دارای سندرم پیش از قاعدگی انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی ...
بیشتر
زمینه و هدف: سندرم پیش از قاعدگی مجموعه ای از علائم عاطفی، رفتاری و جسمی است. این سندرم باعث کاهش کیفیت زندگی می شود. کیفیت زندگی یک نتیجه مقیاسی مهم در پزشکی و مراقبت های بهداشتی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر کپسول سیاه دانه بر کیفیت زندگی دانشجویان دارای سندرم پیش از قاعدگی انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور در سال 1396 بر روی 84 نفر از دانشجویان دارای علائم سندرم پیش از قاعدگی ساکن در خوابگاه های دانشجویی دخترانه دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. افراد به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. گروه مداخله روزانه ۱500 میلی گرم سیاه دانه از 7 روز قبل از شروع خونریزی قاعدگی تا 3 روز اول خونریزی قاعدگی به مدت 2 سیکل و گروه دارونما کپسولهای مشابه حاوی مخلوطی با نسبت یکسان لاکتوز و نشاسته را با همان شرایط دریافت کردند. کیفیت زندگی توسط پرسشنامه SF-12 و شدت علائم سندرم پیش از قاعدگی با پرسشنامه COPE در پایان ماه دوم مداخله با قبل از مداخله مقایسه شد. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 23 و آزمون های من ویتنی، ویلکاکسون، تی مستقل و تی زوجی انجام شد. سطح معنی دار آماری 05/0>P در نظر گرفته شد.یافته ها: در این مطالعه بهبود کیفیت زندگی دانشجویان دارای سندرم پیش از قاعدگی در تمام ابعاد به خصوص در عملکرد فیزیکی، درد جسمانی و سلامت روان در پایان ماه دوم مصرف کپسول سیاه دانه در گروه مداخله نسبت به گروه دارونما افزایش معناداری داشت(001/0>P).نتیجه گیری: کپسول سیاه دانه در بهبود کیفیت زندگی دانشجویان دارای سندرم پیش از قاعدگی مؤثر است.
روانشناسی و روانپزشکی
خلیل کرمی؛ جواد کریمی؛ تورج سپهوند
دوره 26، شماره 5 ، آذر و دی 1398، ، صفحه 568-574
چکیده
زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش روانرنجوری و ذهنآگاهی در پیشبینی کیفیت زندگی بیماران دیابتی شهرستان دلفان انجام شده است. مواد و روشها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه بیماران دیابتی شهر دلفان در نیمه دوم سال 1394، به تعداد 945 نفر بود. بر این اساس با استفاده از فرمول کوکران تعداد ...
بیشتر
زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش روانرنجوری و ذهنآگاهی در پیشبینی کیفیت زندگی بیماران دیابتی شهرستان دلفان انجام شده است. مواد و روشها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه بیماران دیابتی شهر دلفان در نیمه دوم سال 1394، به تعداد 945 نفر بود. بر این اساس با استفاده از فرمول کوکران تعداد 197 نفر با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای اندازهگیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه ذهنآگاهی بائر و همکاران، پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و پرسشنامة روانرنجوری نئو استفاده گردید. دادهها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون گامبهگام تحلیل شدند. یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که بین ذهنآگاهی با کیفیت زندگی در بیماران دیابتی رابطه معنادار مثبت وجود دارد، و بین روانرنجوری با کیفیت زندگی در بیماران دیابتی رابطه معنادار منفی وجود دارد. با توجه به مقادیر بتا عدم قضاوت (249/0=Beta )، روان رنجوری با ضریب بتا (588/0-= Beta)، عمل آگاهانه با ضریب بتا (286/0= Beta) و مشاهده با ضریب بتا (151/0= Beta) به عنوان قوی ترین متغیرها برای پیش بینی کیفیت زندگی بیماران دیابتی می باشند. نتیجهگیری: با توجه به نقش روانرنجوری و ذهنآگاهی بر کیفیت زندگی بیماران دیابتی به نظر میرسد با بالا بردن کیفیت زندگی در بیماران دیابتی می توان به پرورش ذهنآگاهی درست در این بیماران امیدوار بود و روان رنجوری آنان را کاهش داد.
سالمندان
زهرا عسکری؛ محمد طحان؛ الهه آهنگری
دوره 26، شماره 5 ، آذر و دی 1398، ، صفحه 587-591
چکیده
پیش زمینه و هدف: سندرم آشیانهی خالی نوعی پژمردگی روحی است که به دنبال خالی شدن منزل از فرزندان و عدم حضور آنها در کنار والدین، در پدر و مادر احساس میشود و از انجایی که وقوع این سندرم در دوران میانسالی و سنین بالاتر ممکن است به لحاظ اجتماعی در این گروه سنی، تاثیر ویژهای بر سلامت کلی جامعه داشته باشد لذا پژوهش حاضر با هدف، تعیین اثربخشی ...
بیشتر
پیش زمینه و هدف: سندرم آشیانهی خالی نوعی پژمردگی روحی است که به دنبال خالی شدن منزل از فرزندان و عدم حضور آنها در کنار والدین، در پدر و مادر احساس میشود و از انجایی که وقوع این سندرم در دوران میانسالی و سنین بالاتر ممکن است به لحاظ اجتماعی در این گروه سنی، تاثیر ویژهای بر سلامت کلی جامعه داشته باشد لذا پژوهش حاضر با هدف، تعیین اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به سندرم آشیانه خالی انجام شده است.مواد و روش ها: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیـش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری را تمامی افراد سالمند مراجعه کننده به مرکز روان درمانی سپید مشهد در سال 1397 تشکیل دادند. از این جامعهی آماری به شیوه نمونه گیری هدفمند و داوطلبانه، تعداد 30 سالمند به عنوان نمونه انتخاب، به طور کاملا تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش تحت 8 جلسه 90 دقیقهای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت نکردند. هر دو گروه در آغاز و پایان درمان به پرسشنامه کیفیت از زندگی (IRQOL) پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل آماری داده ها، با نرم افزار spss-22 و آمار استنبـاطی (آزمون تحلیل کوواریانس) انجام شد (01/0>p).یافتهها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات کیفیت زندگی در پس آزمون گروه آزمایش به طور معناداری از میانگین نمرات پس آزمون در گروه کنترل بالاتر است. نتیجه گیری: بر اساس یافتهها در گروه ازمایش در مقایسه با گروه کنترل، کیفیت زندگی در زمان پس آزمون به طور معناداری افزایش یافته است. یافتههای این پژوهش نقش و اهمیت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در افزایش کیفیت زندگی در سالمندان مبتلا به سندرم اشیانه خالی را خاطر نشان میسازد.
روانشناسی و روانپزشکی
امیر عزیزی؛ صبا فقیه
دوره 26، شماره 5 ، آذر و دی 1398، ، صفحه 593-598
چکیده
مقدمه: شواهد نشان میدهند که با توجه به تشخیص نوع بیماری قلبی، کیفیت زندگی افراد میتواند متفاوت باشد؛ به همین منظور پژوهش حاضر با هدف مقایسه کیفیت زندگی در بیماران انفارکتوس میوکارد حاد و نارسایی قلبی با افراد عادی انجام شد.روششناسی: این مطالعه از نوع توصیفی – مقایسهای بود که در آن، 100 بیمار مبتلاء به بیماری قلبی - عروقی (50 بیمار ...
بیشتر
مقدمه: شواهد نشان میدهند که با توجه به تشخیص نوع بیماری قلبی، کیفیت زندگی افراد میتواند متفاوت باشد؛ به همین منظور پژوهش حاضر با هدف مقایسه کیفیت زندگی در بیماران انفارکتوس میوکارد حاد و نارسایی قلبی با افراد عادی انجام شد.روششناسی: این مطالعه از نوع توصیفی – مقایسهای بود که در آن، 100 بیمار مبتلاء به بیماری قلبی - عروقی (50 بیمار انفارکتوس میوکارد حاد و 50 بیمار نارسایی قلبی) و 50 نفر از افراد عادی که به لحاظ ویژگیهای جمعیتشناختی با گروه بیمار همسان شده بودند، در سال 1393 به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات به وسیله پرسشنامه کیفیت زندگی در سطح معناداری 05/0 جمعآوری شد و با روش تحلیل واریانس تک متغیره در نرمافزار SPSS نسخه 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافتهها: تحلیل واریانس تک متغیره نشان داد که، بین بیماران قلبی و افراد عادی از نظر کیفیت زندگی تفاوت معناداری وجود دارد (001/0=P)؛ به طوری که گروه مبتلا به انفارکتوس میوکارد حاد و نارسایی قلبی نمرات کمتری را به لحاظ کیفیت زندگی نسبت به افراد عادی کسب کردند. اما تفاوت معناداری در کیفیت زندگی بیماران انفارکتوس میوکارد حاد و نارسایی قلبی مشاهده نشد (670/0=P).بحث و نتیجهگیری: با توجه به تفاوت کیفیت زندگی در بیماران قلبی با افراد عادی، آموزش و آگاهی رسانی به بیماران قلبی در خصوص این مقوله ضرروی به نظر میرسد.
آموزش بهداشت
سید مجتبی موسوی بزار؛ زهرا کیوانلو؛ عقیل الله کیخسروی؛ محمد نعمت شاهی؛ عاطفه اسدی؛ محبوبه نعمت شاهی
دوره 26، شماره 4 ، مهر و آبان 1398، ، صفحه 413-420
چکیده
زمینه و هدف :کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، یکی از شاخص های سنجش سلامتی بیماران می باشد و به اندازه گیری عملکرد، رفاه و سلامت عمومی بیمار در هر یک از سه حوزه (جسمی، روانی و اجتماعی) اشاره دارد.سطح کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی پایین تر از افراد سالم می باشد. هدف از این مطالعه شناسایی فاکتورهای مرتبط باکیفیت زندگی در بیماران دیالیزی می ...
بیشتر
زمینه و هدف :کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، یکی از شاخص های سنجش سلامتی بیماران می باشد و به اندازه گیری عملکرد، رفاه و سلامت عمومی بیمار در هر یک از سه حوزه (جسمی، روانی و اجتماعی) اشاره دارد.سطح کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی پایین تر از افراد سالم می باشد. هدف از این مطالعه شناسایی فاکتورهای مرتبط باکیفیت زندگی در بیماران دیالیزی می باشد.مواد و روش ها:این مطالعه مقطعی بر روی 50 بیمار همودیالیزی 15-87 ساله درشهر مشهد در سال 1396انجام گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات چک لیست اطلاعات جمعیتی و پرسشنامه SF-36انجام گردید. آنالیز داده ها باSPSS نسخه21انجام شد.برای توصیف متغیرها ازشاخص فراوانی و میانگین وانحراف معیاراستفاده گردید تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری همبستگی اسپیرمن و آزمون کروسکال-والیس و من -ویتنی انجام شد. یافته ها:میانگین نمره کیفیت زندگی2/8±3/43بود که در بعد جسمی11.9± 8/42و در بعد روانی4/10±9/43می باشد. بیشترین میانگین نمره کیفیت زندگی در مردان 1/6±5/42 ،در افراد مجرد 5/6±43 ، در استفاده کنند گان از وسایل نقلیه عمومی4/8±9/44و افراد با سطح تحصیلات در حد سیکل 7/6±5/43بود ولی میانگین نمره کیفیت زندگی به جزسن (04/0=,p3/0-=r ) وطول مدت هرجلسه دیالیز(007/0=,p 2/0-=r ) باهیچکدام ازویژگیهای فردی، فاکتورهای آزمایشگاهی وفاکتورهای کلینیکی ارتباطی رانشان نداد. وضعیت تاهل(03/0=p) و طول مدت هر جلسه به ساعت (03/0=p) و سن(04/0=p) با بعد جسمی کیفیت زندگی ارتباط معنی داری داشت . نتیجه گیری: کیفیت زندگی بیماران تحت درمان با همودیالیز پایین بوده و نیازمند توجه بیشتر مسئولان به حمایتهای اجتماعی و رسیدگی به وضعیت رفاهی این افراد است.
پرستاری
محمد رضا جانی؛ محمد رضا رزم آرا؛ زهره برزگری اسفدى؛ آسیه مؤدی؛ عاطفه جمشیدی؛ ریحانه ایوبی؛ محمدرضا داوری
دوره 26، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1398، ، صفحه 35-43
چکیده
اهداف: در بیمارانی که بیماری انسدادی مزمن ریه دارند افزایش عملکرد و سلامتی باید هدف اصلی مراقبت و درمان باشد با این حال کیفیت زندگی بیماران انسدادی مزمن ریه اغلب پایینتر از حد طبیعی میباشد. هدف از انجام مطالعه حاضر تعیین تأثیر آموزش به روش فیلم آموزشی بر کیفیت زندگی بیماران مزمن انسدادی ریه میباشد.مواد و روشها: پژوهش حاضر مطالعهای ...
بیشتر
اهداف: در بیمارانی که بیماری انسدادی مزمن ریه دارند افزایش عملکرد و سلامتی باید هدف اصلی مراقبت و درمان باشد با این حال کیفیت زندگی بیماران انسدادی مزمن ریه اغلب پایینتر از حد طبیعی میباشد. هدف از انجام مطالعه حاضر تعیین تأثیر آموزش به روش فیلم آموزشی بر کیفیت زندگی بیماران مزمن انسدادی ریه میباشد.مواد و روشها: پژوهش حاضر مطالعهای نیمه تجربی میباشد که بر روی 40 نفر از بیماران COPD بستری در بخش داخلی بیمارستان شهدا شهرستان قاین در سال 1395-1396 انجام گرفته است، نمونه گیری بهصورت مراجعه مداوم به بخش داخلی بیمارستان شهدا قاین صورت گرفت پرسشنامه کیفیت زندگی (SF-36) و مشخصات دموگرافیک قبل و یک ماه بعد از ترخیص تکمیل شد در نهایت اطلاعات حاصل از پرسشنامهها از طریق نرم افزار Spss ویرایش 20 در سطح معنی داری 05/0 و طبق آزمونهای Wilcoxon و pair T -test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت یافتهها. 21 نفر (52.5%) از نمونههای مورد مطالعه زن و 19 نفر (47.5%) مرد بودند که میانگین سنی آنها 62.6 بود میانگین نمره کل کیفیت زندگی و بعد روانی و جسمانی و تمامی هشت بعد کیفیت زندگی، قبل و بعد مداخله اختلاف معناداری نشان دادند (001/0≥P)نتیجه گیری: با توجه به بررسی نتایج پژوهش میتوان دریافت که اجرای آموزش باعث بهبود فعالیت روزانه بیماران COPD میشود؛ بنابراین ضرورت اجرای برنامهای که همه ابعاد سلامتی (جسمی، روانی، اجتماعی و...) را مورد بررسی قرار دهد، مطرح میشود.
سالمندان
زهرا جوانوش؛ مریم مژدکانلو؛ صدیقه رستاقی؛ مصطفی راد
دوره 25، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1397، ، صفحه 75-82
چکیده
زمینه: بهبود کیفیت زندگی در بیماران قلبی مهمترین هدف در برنامه های ارتقا سطح سلامت می باشد. آموزش برنامه خود مدیریتی، از مهم ترین روش های بهبود و ارتقای سطح سلامت می باشد. هدف این مطالعه بررسی تأثیر مدل خودمدیریتی5 آ بر کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به سندرم حاد کرونری می باشد.روش پژوهش: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوگروهه می باشد که 54 ...
بیشتر
زمینه: بهبود کیفیت زندگی در بیماران قلبی مهمترین هدف در برنامه های ارتقا سطح سلامت می باشد. آموزش برنامه خود مدیریتی، از مهم ترین روش های بهبود و ارتقای سطح سلامت می باشد. هدف این مطالعه بررسی تأثیر مدل خودمدیریتی5 آ بر کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به سندرم حاد کرونری می باشد.روش پژوهش: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوگروهه می باشد که 54 بیمار سالمند مبتلا به بیماری سندرم حاد کرونری از بین بیماران بستری در بخش قلب و سی سی یو بیمارستان امام رضا شهر بجنورد به صورت در دسترس انتخاب شده و به روش بلوک های جایگشتی به دو گروه آزمون (27 نفره) و کنترل (27 نفره) تقسیم شدند. گروه مداخله تحت اجرای برنامه خود مدیریتی بر اساس روش 5 آ قرار گرفتند و گروه کنترل برنامه روتین بیمارستان را دریافت نمودند. ابزار پژوهش در این مطالعه، پرسشنامه 31 سوالی کیفیت زندگی لیپاد می باشد که در ابتدا و دو ماه بعد از مطالعه در دو گروه تکمیل گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 20 و آزمونهای آماری کای اسکوئر و آزمون ویلکاکسون و تحلیل اندازه های تکراری تجزیه و تحلیل گردید(p= 0/78 ).یافته ها: یافته ها نشان داد اکثر واحد های پژوهش زن و متاهل و بی سواد بودند. میانگین سنی واحد های پژوهش68/4±18/66 سال بود. میانگین نمرات، در تمامی ابعاد کیفیت زندگی در گروه مداخله بعد از اتمام مطالعه بالاتر رفت. ولی از نظر آماری تفاوت معنی دار مشاهده نشد.نتیجه گیری: این مطالعه نشان دهنده اثر بخشی برنامه خود مدیریتی مبتنی بر مدل 5آ بر کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به سندرم حاد کرونری در مدت مطالعه نبود.
محمدحسن شیرسوار؛ علی محمد امیرتاش؛ شهین جلالی؛ محسن کوشان؛ فهیمه کیوانلو؛ محمد سیداحمدی
دوره 20، شماره 3 ، مهر و آبان 1392، ، صفحه 292-301
چکیده
زمینه و هدف: اعتیاد ابتلای اسارتآمیز فرد به ماده یا دارویی مخدر است که او را از نظر جسمی و روانی به خود وابسته ساخته و کلیه رفتارهای فردی و اجتماعی او را تحت تأثیر قرار می دهد و بهعنوان مهمترین آسیب اجتماعی جامعه انسانی را مورد هجوم خود قرار داده است. لذا هدف از این تحقیق مقایسه تأثیر بازتوانی همراه با ورزش بر کیفیت زندگی و عزت نفس ...
بیشتر
زمینه و هدف: اعتیاد ابتلای اسارتآمیز فرد به ماده یا دارویی مخدر است که او را از نظر جسمی و روانی به خود وابسته ساخته و کلیه رفتارهای فردی و اجتماعی او را تحت تأثیر قرار می دهد و بهعنوان مهمترین آسیب اجتماعی جامعه انسانی را مورد هجوم خود قرار داده است. لذا هدف از این تحقیق مقایسه تأثیر بازتوانی همراه با ورزش بر کیفیت زندگی و عزت نفس افراد معتاد در مقایسه با شیوه های معمول است.
مواد و روشها: در این تحقیق نیمهتجربی، از میان مراجعهکنندگان به مرکز ترک اعتیاد کنگره شصت، تعداد 60 بیمار بهصورت تصادفی ساده انتخاب و به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول 30 نفر از افرادی بودند که پس از سمزدایی در برنامههای ورزشی شرکت نداشته و فقط درمانهای دارویی و مشاوره دریافت می کردند، گروه دو، 30 نفر از افرادی بودند که علاوهبر درمانهای دارویی و مشاوره پس از سمزدایی در برنامههای ورزشی شرکت داشتند. آزمودنیها در دو مرحله پیشآزمون و پسآزمون به پرسشنامههای مربوط به کیفیت زندگی و عزت نفس پاسخ دادند. نهایتاً اطلاعات با استفاده از آزمونهای تی دو گروه مستقل و وابسته از طریق نرمافزار SPSS 16 در سطح معناداری (05/0p
علی خردمند؛ اکبر رنجبرزاده؛ کاظم حسن پور؛ فاطمه بیدی
دوره 19، شماره 4 ، آذر و دی 1391، ، صفحه 336-344
چکیده
زمینه و هدف: بیماری قند، شایعترین و مهمترین بیماری ناشی از اختلالات سوخت و ساز بدن است. آموزشهای بهداشتی و روشهای اصلاحی و رفتاری مناسب از مؤثرترین و باصرفهترین راههای پیشگیری و کنترل دیابت میباشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش اصلاح رفتار بر دانش، نگرش، خودمراقبتی و کیفیت زندگی سبک زندگی در بیماران دیابتی نوع دو ...
بیشتر
زمینه و هدف: بیماری قند، شایعترین و مهمترین بیماری ناشی از اختلالات سوخت و ساز بدن است. آموزشهای بهداشتی و روشهای اصلاحی و رفتاری مناسب از مؤثرترین و باصرفهترین راههای پیشگیری و کنترل دیابت میباشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش اصلاح رفتار بر دانش، نگرش، خودمراقبتی و کیفیت زندگی سبک زندگی در بیماران دیابتی نوع دو میباشد. مواد و روشها: روش پژوهش آزمایشی بوده که با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه شاهد انجام گرفت. از بین افراد دیابتی نوع دو مراجعهکننده به مرکز بهداشت بجنورد، 40 نفر متناسب با معیارهای مورد نظر انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) انتساب داده شدند. پرسشنامهای 5 بخشی برای تعیین اطلاعات دموگرافیک و سنجش دانش (ساختهی غضنفری با پایایی 84/0)، نگرش (ساختهی غضنفری با پایایی 81/0)، خودمراقبتی (ساختهی غضنفری با پایایی 91/0) و کیفیت زندگی (SF-20 با پایایی 79/0) در دو مرحله اجرا گردید. روایی پرسشنامهها نیز مورد تأیید متخصصان بوده است. برنامه آموزشی مبتنی بر اصلاح عادتها و روشهای غذایی در پنج جلسه 30 دقیقهای انجام شد. با استفاده از نرمافزار آماری 18 SPSS دادهها تحلیل شدند. یافتهها: میانگین سن افراد 58/7±17/52 بود. نتایج نشان داد مداخله آموزشی بر دانش افراد مورد مطالعه (083/0=p) اثر معناداری نداشته است. اما در متغیرهای نگرش نسبت به بیماری (001/0=p)، خودمراقبتی (001/0=p) و کیفیت زندگی (001/0=p) مداخله اصلاح رفتار، تأثیر معناداری داشته است. نتیجهگیری: بیماران مبتلا به دیابت نوع دو، با بهرهگیری از روشهای اصلاح رفتارهای نامناسب، نگرش خود را نسبت به زندگی و سبک زندگی تغییر میدهند. بهتر است این مراقبتها مداوم بوده و روشهای بالینی و روانشناختی در کنار روش دارویی به کار گرفته شود.
حمیدرضا بهنام وشانی؛ محمد واحدیان شاهرودی؛ مهدی جعفرزاده فخاری
دوره 17، شماره 3 ، مهر و آبان 1389، ، صفحه 213-217
چکیده
زمینه و هدف: سالمندی دوره ای از تجربه سفر زندگی است که طی آن سالمندان در معرض تهدیدات بالقوه ای نظیر افزایش ابتلا به بیماری های مزمن، تنهایی و انزوا، عدم برخورداری از حمایت اجتماعی بوده و به دلیل ناتوانی های جسمی و ذهنی در موارد زیادی نیز استقلال فردی آنان مورد تهدید قرار می گیرد. این عوامل می تواند منجر به اُفت کیفیت زندگی در سالمندان ...
بیشتر
زمینه و هدف: سالمندی دوره ای از تجربه سفر زندگی است که طی آن سالمندان در معرض تهدیدات بالقوه ای نظیر افزایش ابتلا به بیماری های مزمن، تنهایی و انزوا، عدم برخورداری از حمایت اجتماعی بوده و به دلیل ناتوانی های جسمی و ذهنی در موارد زیادی نیز استقلال فردی آنان مورد تهدید قرار می گیرد. این عوامل می تواند منجر به اُفت کیفیت زندگی در سالمندان شود. از این رو، در این مطالعه کیفیت زندگی سالمندان ساکن شهر سبزوار مورد بررسی قرار گرفته است.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی و مقطعی، تعداد 304 نفر از افراد بالاتر از سن 60 سالگی ساکن شهر سبزوار در سال 1388به روش نمونه گیری خوشه ای سیستماتیک انتخاب شدند. اطلاعات مورد نظر از طریق فرم پرسشنامه استاندارد شده The sf-36 Health status مربوط به کیفیت زندگی جمع آوری گردید. داده ها توسط جداول فراوانی و مقادیر میانگین و انحراف معیار خلاصه و با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون مجذور کای توسط نرم افزار SPSS 15 مورد پردازش قرار گرفت. سطح معناداری 0.05 در نظر گرفته شد.
یافته ها: میانگین نمره کل کیفیت زندگی 8.7±44.9 بود. بیشترین میزان میانگین کیفیت زندگی در داشتن نیرو و انرژی با میانگین 0.5±50.6 و کمترین مقدار کیفیت زندگی در سلامت عمومی 19.7±39.2 بود. در مجموع 38.7 درصد افراد زندگی خوبی داشتند و 23.3 درصد از کیفیت زندگی نامناسبی برخوردار بودند. 44.4 درصد مردان از نظر درد وضعیت مناسبی نداشتند و در مجموع 44.3 درصد محدودیت فعالیت داشتند. بین مردان و زنان سالمند از نظر محدودیت فعالیت، مشکلات سلامت جسمانی، روانی و اجتماعی اختلاف معناداری وجود نداشت. در حالی که از نظر درد بدنی، بین زنان و مردان سالمند اختلاف معنادار آماری دیده شد.
نتیجه گیری: با عنایت به این که همه ابعاد کیفیت زندگی سالمندان کمتر از 50 بود، می توان کیفیت زندگی سالمندان شهرستان سبزوار را نامطلوب ارزیابی نمود.
لادن نجار؛ آرش اکابری؛ طاهره توفیقیان؛ محمدرضا شگرف نخعی
دوره 16، شماره 4 ، آذر و دی 1388، ، صفحه 206-212
چکیده
زمینه و هدف: بیماری ها از جمله مهم ترین عوامل موثر بر کیفیت زندگی هر فرد می باشند. از جمله مداخلات در چنین مواردی، مشاوره می باشد که یکی از روشهای مناسب جهت بهبود کیفیت زندگی در بیماری های مزمن همچون سکته قلبی می باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر مشاوره فردی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سکته قلبی انجام گردید.
مواد و روش ها: مطالعه ...
بیشتر
زمینه و هدف: بیماری ها از جمله مهم ترین عوامل موثر بر کیفیت زندگی هر فرد می باشند. از جمله مداخلات در چنین مواردی، مشاوره می باشد که یکی از روشهای مناسب جهت بهبود کیفیت زندگی در بیماری های مزمن همچون سکته قلبی می باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر مشاوره فردی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سکته قلبی انجام گردید.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک پژوهش نیمه تجربی است که بر روی 56 بیمار مبتلا به انفارکتوس میوکارد مراجعه کننده به بیمارستان واسعی سبزوار انجام گردید که به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شده بودند. بیماران به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شده و از نظر سن، جنس، سطح تحصیلات و سابقه ابتلا به سکته قلبی همسان سازی گردیدند. چهار جلسه مشاوره یک ساعته به صورت یک روز در میان در سه حیطه جسمی، روانی و اجتماعی برای گروه مداخله برگزار گردید. برای گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. کیفیت زندگی در دو گروه یک ماه بعد توسط پرسشنامه QOL-SF36 مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 5/11 و روش های آماری مانند مجذور کای و تی مستقل تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش، میانگین شاخص کیفیت زندگی گروه مداخله در بعد فعالیت اجتماعی افزایش یافته بود (74/18±67/52)؛ 8/80 درصد افراد وضعیت سلامت عمومی خود را در حد متوسط بیان نموده و 60/86 درصد احساس بهتری داشته و کمتر دچار اضطراب و یا افسردگی بودند. نتایج آزمون مجذور کای نشان داد با وجود مشاهده تفاوت در ابعاد جسمی، روانی و اجتماعی کیفیت زندگی، این اختلاف جز در بعد سلامت روانی (p=004) معنادار نمی باشد. آزمون مجذور کای نشان داد که نمره کیفیت زندگی در دو گروه مداخله و کنترل پس از مشاوره تفاوت آماری معناداری ندارد (p=0.99).
نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که مشاوره فردی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد تاثیری ندارد.
هدایت جعفری؛ ویدا شفیع پور؛ لیلا شفیع پور
دوره 16، شماره 3 ، مهر و آبان 1388، ، صفحه 155-160
چکیده
زمینه و هدف: بیماران همودیالیزی برای ادامه زندگی تحت دیالیز قرار می گیرند و این امر محدودیت های خاصی را بر بیماران تحمیل می کند که باعث اختلال در کیفیت زندگی آنان می گردد. همچنین استرس های ناشی از همودیالیز سبب می شود تا از کیفیت زندگی پایینی برخوردار باشند. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط شدت استرس و کیفیت زندگی در بیماران تحت همودیالیز ...
بیشتر
زمینه و هدف: بیماران همودیالیزی برای ادامه زندگی تحت دیالیز قرار می گیرند و این امر محدودیت های خاصی را بر بیماران تحمیل می کند که باعث اختلال در کیفیت زندگی آنان می گردد. همچنین استرس های ناشی از همودیالیز سبب می شود تا از کیفیت زندگی پایینی برخوردار باشند. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط شدت استرس و کیفیت زندگی در بیماران تحت همودیالیز انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی مقطعی بر روی 100 بیمار تحت همودیالیز در دو مرکز دیالیز شهرستان ساری در سال 1387 انجام شد. همگی بیماران در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند و داده ها به وسیله پرسشنامه سه قسمتی (خصوصیات فردی، کیفیت زندگی و شدت استرس) جمع آوری گردید. در این مطالعه ابتدا کیفیت زندگی و سپس شدت استرس بیماران تحت همودیالیز بررسی شد و برای تلخیص داده ها از آمار توصیفی در نرم افزار SPSS 11.5 استفاده شد.
یافته ها: در این مطالعه، 53 نفر مرد و 47 نفر زن بودند. همچنین 42 درصد بیمارانی که کیفیت زندگی آنان تا حدی مطلوب بود، از شدت استرس متوسطی برخوردار بودند. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که با افزایش شدت استرس، کیفیت زندگی بیماران تحت همودیالیز کاهش می یابد.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که با افزایش شدت استرس، کیفیت زندگی بیماران تحت همودیالیز کاهش می یابد.
زهرا استاجی؛ حمیده یزدی مقدم؛ عباس حیدری
دوره 16، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1388، ، صفحه 50-56
چکیده
زمینه و هدف: پرستاران بزرگترین گروه ارایه دهنده خدمات در نظام سلامت می باشند و باید از کیفیت زندگی مطلوبی برخوردار بوده تا بتوانند مراقبت ها را به شکل مطلوب به مددجویان ارایه دهند. هدف از این پژوهش، تعیین کیفیت زندگی پرستاران شاغل در بیمارستان های شهر سبزوار می باشد.
مواد و روش ها: این تحقیق یک مطالعه توصیفی-تحلیلی، مقطعی است تعداد ...
بیشتر
زمینه و هدف: پرستاران بزرگترین گروه ارایه دهنده خدمات در نظام سلامت می باشند و باید از کیفیت زندگی مطلوبی برخوردار بوده تا بتوانند مراقبت ها را به شکل مطلوب به مددجویان ارایه دهند. هدف از این پژوهش، تعیین کیفیت زندگی پرستاران شاغل در بیمارستان های شهر سبزوار می باشد.
مواد و روش ها: این تحقیق یک مطالعه توصیفی-تحلیلی، مقطعی است تعداد 96 نفر به صورت نمونه گیری سهمیه ای (غیر تصادفی) از پرستاران شاغل در سه بیمارستان شهر سبزوار در سال 85-1384 انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه کیفیت زندگی SF36 بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری تی، آنالیز واریانس و همبستگی در نرم افزار SPSS استفاده گردید.
یافته ها: در مورد بعد جسمی، حداقل نمره 1050 و حداکثر 2200 (میانگین 270±1720) و در مورد بعد روانی، حداقل نمره 475 و حداکثر 1400 (میانگین 24±1065) به دست آمد. کمترین میانگین نمره کیفیت زندگی پرستاران بخش دیالیز (450±2471) و بالاترین میانگین نمره کیفیت زندگی پرستاران در بخش آی سی یو (197±29.6) بود.
نتیجه گیری: نمره کیفیت زندگی پرستاران در بعد روانی پایین تر از بعد جسمی بود و اکثریت آن ها کیفیت زندگی متوسط را به خود اختصاص می دادند.
شایسته زنوزی؛ صدیقه بهروزی فر؛ حبیب اله اسماعیلی؛ محمدحسن نظافتی
دوره 14، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1386، ، صفحه 53-61
چکیده
زمینه و هدف: خواب و استراحت نقش ترمیمی و حفاظتی داشته و در بازسازی قوای جسمی و عاطفی ما که دو بعد مهم کیفیت زندگی می باشد، سهیم است. در بیماران تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر، خواب آرام در حفظ عملکرد قلبی آن ها مهم می باشد. این بیماران 8 تا 12 هفته پس از جراحی، فعالیت های معمول زندگی خود را از سر می گیرند، در حالی که اختلالات خواب تا یک ...
بیشتر
زمینه و هدف: خواب و استراحت نقش ترمیمی و حفاظتی داشته و در بازسازی قوای جسمی و عاطفی ما که دو بعد مهم کیفیت زندگی می باشد، سهیم است. در بیماران تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر، خواب آرام در حفظ عملکرد قلبی آن ها مهم می باشد. این بیماران 8 تا 12 هفته پس از جراحی، فعالیت های معمول زندگی خود را از سر می گیرند، در حالی که اختلالات خواب تا یک سال پس از جراحی ادامه دارد. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط الگوی خواب و کیفیت زندگی در بیماران تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر انجام شد.
مواد و روش ها: این پژوهش مطالعه ای توصیفی- همبستگی از نوع طولی است که بر روی 91 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا (ع) شهر مشهد در سال 1384 انجام شد. واحدهای پژوهشی در سه مرحله قبل از عمل، شش هفته و ده هفته پس از جراحی به صورت مبتنی بر هدف انتخاب شدند. اطلاعات توسط فرم های مصاحبه در سه مرحله جمع آوری گردید. الگوی خواب با استفاده از سه ابزار شامل شاخص کیفیت خواب پیتزبرگ (Pittsburgh)، مقیاس خواب و مقیاس خواب آلودگی اپوورث (Epworth) و کیفیت زندگی بیماران با استفاده از ابزار فرم کوتاه 36 مورد سنجش قرار گرفت. مصاحبه مربوط به قبل از جرای و شش هفته پس از آن در مراکز درمانی و ده هفته پس از جراحی از طریق تماس تلفنی صورت پذیرفت. داده های حاصل با نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از آزمونهای آماری تی استیودنت و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: میانگین نمرات کیفیت و کفایت خواب شبانه بیماران در هر سه مرحله در سطح نا مطلوب قرار داشت. به علاوه، در هر سه مرحله میانگین نمره خواب آلودگی روزانه در سطح طبیعی و میانگین نمره کیفیت زندگی در ثلث میانی صفر تا صد قرار داشت. همچنین دو گروه Off-pump و On-pump از نظر الگوی خواب و کیفیت زندگی اختلاف آماری معنی داری نداشتند. در هر سه مرحله کیفیت خواب با کیفیت زندگی رابطه آماری معنی دار و مستقیم داشت (p
لیلی یکه فلاح
دوره 12، شماره 4 ، آذر و دی 1384، ، صفحه 14-19
چکیده
زمینه و هدف: برخی تحقیقات نشان داده اند که انجام تمرینات ورزشی منظم به واسطه کاهش علایم تنفسی آسم و کاهش احساس تنگی نفس توسط مکانیسم هایی نظیر تقویت عضلات تنفسی، کاهش بستری شدن در بیمارستان، کاهش مصرف برونکودیلاتورها و بالاخره بهبود عملکرد ریه ها می تواند سهم بسزایی در ارتقای کیفیت زندگی بیماران آسمی داشته باشد. لذا به منظور تعیین ...
بیشتر
زمینه و هدف: برخی تحقیقات نشان داده اند که انجام تمرینات ورزشی منظم به واسطه کاهش علایم تنفسی آسم و کاهش احساس تنگی نفس توسط مکانیسم هایی نظیر تقویت عضلات تنفسی، کاهش بستری شدن در بیمارستان، کاهش مصرف برونکودیلاتورها و بالاخره بهبود عملکرد ریه ها می تواند سهم بسزایی در ارتقای کیفیت زندگی بیماران آسمی داشته باشد. لذا به منظور تعیین تاثیر تمرینات ورزشی بر عملکرد ریوی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسم، این پژوهش انجام شد.
مواد و روش ها: این پژوهش مطالعه ای شبه تجربی به طرح یک گروهی و آزمون قبل و بعد می باشد. نمونه مطالعه شامل 21 فرد بزرگسال مبتلا به آسم خفیف تا متوسط مراجعه کننده به کلینیک تخصصی الزهرا اصفهان بود که با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی و تست اسپیرومتری جمع آوری گردید. سپس نمونه ها به مدت چهار هفته، هر هفته سه مرتبه و هر جلسه 45 دقیقه تحت نظارت مستقیم پژوهشگر اقدام به انجام برنامه مدون تمرینات ورزشی در سه مرحله (گرم کردن، انجام تمرین و سرد کردن) نمودند. قبل و بعد از 4 هفته، پرسشنامه تکمیل و تست اسپیرومتری انجام شد و نتایج با استفاده از نرم افزار آماری spss و آزمون های آماری ویلکاکسون و مقایسه زوج ها مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: افزایش معنی داری در میانگین امتیاز کیفیت زندگی در بعد وضعیت تنفسی (P=0.0001)، عملکرد خلقی (P=0.0001)، فعالیت جسمانی (P=0.0001)، عملکرد اجتماعی (P=0.0001) و بعد درک کلی از سلامتی مبتلایان آسم (P=0.0001) بعد از مداخله مشاهده شد. همچنین میانگین امتیاز پارامتر اسپیرومتری PEF افزایش معنی داری (P