سید کاظم صباغ؛ سعیده سعیدی؛ زهرا دهباشی؛ مهتا مظاهری نایینی
دوره 22، شماره 5 ، آذر و دی 1394، ، صفحه 854-861
چکیده
زمینه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس یکی از مهمترین عوامل عفونت زا برای انسان می باشد که در سال های اخیر سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک آن گزارش شده است. با افزایش مقاومت باکتریایی نسبت به داروهای شیمیایی و عوارض جانبی کم داروهای گیاهی، امروزه گیاهان دارویی مورد توجه قرار گرفته اند. در این مطالعه اثر ضد باکتریایی عصاره های الکلی ...
بیشتر
زمینه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس یکی از مهمترین عوامل عفونت زا برای انسان می باشد که در سال های اخیر سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک آن گزارش شده است. با افزایش مقاومت باکتریایی نسبت به داروهای شیمیایی و عوارض جانبی کم داروهای گیاهی، امروزه گیاهان دارویی مورد توجه قرار گرفته اند. در این مطالعه اثر ضد باکتریایی عصاره های الکلی فلفل سیاه و اسفند علیه سویه های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به آنتی بیوتیک های رایج مورد ارزیابی قرار گرفت.
مواد و روش ها: استخراج عصاره الکلی فلفل سیاه و اسفند با استفاده از دستگاه روتاری انجام گردید. 12 سویه استافیلوکوکوس اورئوس از نمونه های ادراری جداسازی و خالص سازی گردید. حداقل غلظت مهار کنندگی و حداقل غلظت کشندگی عصاره های فلفل سیاه و اسفند در شش غلظت مختلف با روش رقیق سازی در محیط مایع برروی باکتری ها تعیین شد. حساسیت سویه ها به چند آنتی بیوتیک با روش دیسک دیفیوژن کربی-بائر مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد که بالاترین و پایینترین متوسط مقاومت به ترتیب متعلق به آنتی بیوتیک های سفتازیدیم (6/66%) و وانکومایسن (1/8%) می باشد. ارزیابی مقدار MIC عصاره های گیاهی نشان داد که بیشترین اثر کشندگی فلفل و اسپند به ترتیب در غلظت های 10و 5 میلی گرم در میلی لیتر می باشد، در حالی که کمترین غلظت بازدارندگی در غلظت5/2 و 62/0 میلی گرم بر میلی لیتر تعیین شد. بیشترین مقدار MBC به ترتیب در غلظت های 20 و 10 میلی گرم در میلی لیتر عصاره های فلفل سیاه و اسفند می باشد
نتیجه گیری: اگر چه کاربرد بالینی عصاره ها و اسانس های گیاهی به دلیل عوارض جانبی ، با ارزش به نظر می رسد، اما جهت کاربرد بالینی عصاره های الکلی اسفند و فلفل سیاه باید تحقیقات بیشتری در زمینه مکانیسم عمل ترکیبات موثر این گیاهان بر روی عوامل میکروبی انجام شود.
زیبا فولادوند؛ زهره کیانی؛ فرشته جوادیان؛ مهران حصارکی؛ علی اکبر نصیری؛ زهرا سپهری
دوره 21، شماره 6 ، آذر و دی 1393، ، صفحه 1019-1027
چکیده
زمینه و هدف: جمعیّت های متشکّل از یک گونه یا گونه های متنوّع باکتری به صورت چسبیده به یکدیگر و یا به سطوح زنده و غیر زنده در زمینه ای از پلی ساکاریدهای خارج سلولی بیوفیلم نامیده می شود. توسعه بیوفیلم یک فرآیند پیچیده است که نیازمند رفتارهای جمعی باکتری می باشد و در مقایسه با زندگی منفرد فوایسد زیادی را برای باکتری در بر دارد. بیوفیلم ...
بیشتر
زمینه و هدف: جمعیّت های متشکّل از یک گونه یا گونه های متنوّع باکتری به صورت چسبیده به یکدیگر و یا به سطوح زنده و غیر زنده در زمینه ای از پلی ساکاریدهای خارج سلولی بیوفیلم نامیده می شود. توسعه بیوفیلم یک فرآیند پیچیده است که نیازمند رفتارهای جمعی باکتری می باشد و در مقایسه با زندگی منفرد فوایسد زیادی را برای باکتری در بر دارد. بیوفیلم پراکنش باکتری و بیماری زایی باکتری را افزایش می دهد. از آنجایی که این باکتری ها نسبت به آنتی بیوتیک های مختلف مقاوم می باشد؛ امروزه از عصاره های گیاهی برای از بین بردن آنها استفاده می کنند. هدف این تحقیق بررسی اثر ضدّ میکروبی عصاره های چند نمونه گیاهی بر روی میزان تشکیل بیوفیلم استافیلوکوکوس آرئوس مقاوم به آنتی بیوتیک است.
مواد و روش ها:17 سویه استافیلوکوکوس اورئوس از حلق و بینی افراد بیمارستانی و غیر بیمارستانی جدا شده است و بررسی اثر عصاره های گیاهی بر روی تشکیل بیوفیلم استافیلوکوکوس اورئوس با استفاده از میکروپلیت های 96 خانه تعیین شده است.
یافته ها: اثر ضدّ باکتریایی عصاره گیاه هان سیر، آویشن و مورد در غلظت های مختلف نشان داد که علی رغم مقاومت نسبی اکثر سویه ها در غلظت های مورد استفاده، بیشترین حساسیّت در غلظت های 1.25، 2.5 و 5 میلی گرم بر میلی لیتر عصاره ها می باشد و غلظت 10 میلی گرم بر میلی لیتر از همه عصاره ها به عنوان(حداقل غلظت کشندگی) MBC در نظر گرفته شده است. در غلظت های MIC هر عصاره گیاه تشکیل بیوفیلم به طور کامل متوقّف شده و در زمان 24 ساعت تنها رشد باکتری مشاهده شده و هیچگونه بیوفیلمی در معرض هیچکدام از عصاره ها دیده نشد؛ در صورتی که در کنترل بدون عصاره از زمان 24 ساعت تشکیل بیوفیلم شروع شده و در 6 ساعت بیشترین تشکیل بیوفیلم امّا، در 24 ساعت میزان بیوفیلم کمتر شده است.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که عصاره های گیاهی کاهش دهنده تشکیل بیوفیلم استافیلوکوکوس اورئوس می باشند؛ این امر نقش مهمی در کاهش بیماری دارد.