هادی یاراحمدی؛ امیر حسین حقیقی؛ محمدرضا حامدی نیا؛ مهدی زارعی
دوره 19، شماره 4 ، آذر و دی 1391، ، صفحه 371-381
چکیده
زمینه و هدف: بهمنظور بهبود عادات مرتبط با تغذیه و فعالیت بدنی و نیز اتخاذ استراتژی های پیشگیرانه در راستای کاهش اپیدمی چاقی نوجوانی، ایجاد بینش بهتر در ارتباط با تعامل تغذیه و فعالیت بدنی نوجوانان ضروری به نظر میرسد. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین سطح فعالیت بدنی و رفتارهای کم تحرک با الگوی رژیم غذایی در دانشآموزان پسر 12-14 ...
بیشتر
زمینه و هدف: بهمنظور بهبود عادات مرتبط با تغذیه و فعالیت بدنی و نیز اتخاذ استراتژی های پیشگیرانه در راستای کاهش اپیدمی چاقی نوجوانی، ایجاد بینش بهتر در ارتباط با تعامل تغذیه و فعالیت بدنی نوجوانان ضروری به نظر میرسد. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین سطح فعالیت بدنی و رفتارهای کم تحرک با الگوی رژیم غذایی در دانشآموزان پسر 12-14 ساله شهر سبزوار بود. مواد و روشها: این مطالعه مقطعی روی 650 دانش آموزان پسر 14-12 ساله شهر سبزوار که بهصورت نمونهگیری طبقهبندی تصادفی انتخاب شدند، انجام شد. سطح فعالیت بدنی آزمودنیها با استفاده از پرسشنامه PAQ-C و کالری دریافتی و مصرف درشت مغذیها با استفاده از پرسشنامه بسامد خوراک نیمه کمی ارزیابی شد. رفتارهای کم تحرک نیز با استفاده از یک پرسشنامه محقق ساخته ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل آماری دادهها با کمک آزمون آماری ضریب همبستگی اسپیرمن، پیرسون و آزمون آنالیز واریانس با استفاده از نرمافزار SPSS 13 صورت گرفت. یافتهها: نتایج نشان داد که بین سطح فعالیت بدنی و کالری دریافتی و مصرف درشت مغذیها ارتباط معناداری وجود ندارد. تفاوت معناداری در کالری دریافتی و مصرف درشت مغذیها بین سطوح مختلف فعالیت بدنی مشاهده نشد. فقط در آزمودنیهای گروه سنی 12 سال کالری دریافتی و مصرف درشت مغذیها در آزمودنیهای با سطح پایین فعالیت بدنی بهطور معناداری نسبت به آزمودنیهای با سطح فعالیت بدنی متوسط بالاتر بود (03/0=p). بین رفتارهای کم تحرک با کالری دریافتی و مصرف درشت مغذیها ارتباط معناداری مشاهده نشد. نتیجهگیری: یافتههای مطالعه حاضر پیشنهاد میکند که تفاوتی در تفاوتی در کالری دریافتی و مصرف درشت مغذیها بین سطوح مختلف فعالیت بدنی در دانشآموزان پسر 14-12 سبزواری وجود ندارد. با این حال میزان این شاخصها در دانشآموزان با سطح فعالیت بدنی پایین نسبت به دانش آموزان فعالتر سبزواری بالاتر بود.
میترا خادم الشریعه؛ محمدرضا حامدی نیا؛ طیبه امیری پارسا؛ سید علی رضا حسینی کاخک
دوره 18، شماره 4 ، آذر و دی 1390، ، صفحه 260-271
چکیده
زمینه و هدف: لپتین یکی از هورمون های مهم در فرایند متابولیسم چربی و هموستاز انرژی می باشد که اثر یک جلسه تمرین ورزشی بر آن کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر یک جلسه تمرین استقامتی بر میزان پزوتئین و بیان ژن لپتین در موش صحرایی می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، تعداد 24 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار ...
بیشتر
زمینه و هدف: لپتین یکی از هورمون های مهم در فرایند متابولیسم چربی و هموستاز انرژی می باشد که اثر یک جلسه تمرین ورزشی بر آن کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر یک جلسه تمرین استقامتی بر میزان پزوتئین و بیان ژن لپتین در موش صحرایی می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، تعداد 24 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در شرایط استاندارد محیطی نگهداری و به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. تمرین شامل دویدن روی تردمیل (شدت 18 متر/ دقیقه، مدت 120 دقیقه) بود. موش ها بلافاصله، دو و 24 ساعت پس از تمرین بیهوش شده، نمونه گیری خون، عضله سولئوس و چربی انجام شد. غلظت لپتین در عضله، چربی و پلاسما اندازه گیری شد. بیان ژن لپتین در بافت ها توسط روش RT-PCR بررسی گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 16 و آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر (Repeated Measures) در سطح معناداری 05/0
یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که در پاسخ به تمرین بیان ژن لپتین در بافت عضله در دو ساعت [ (51 درصد) از 36/10±15/169 به 71/112± 13/349] و 24 ساعت [(48 درصد) از21/8±14/185 به 77/14±01/359 ] و در بافت چربی در 24 ساعت [(49 درصد) از 42/21±69/181 به 80/16±66/361] پس از تمرین افزایش معنادار یافت (05/0>P). اما غلظت لپتین نه در بافت چربی، نه در بافت عضله و نه در پلاسما در هیچ یک از زمان ها تغییر معناداری پیدا نکرد (05/0نتیجه گیری: تمرینات کوتاه مدت ورزشی می تواند بیان ژن لپتین را در بافت عضله و چربی افزایش دهد، البته احتمالاً تمرینات با شدت و حجم بالاتر بتواند موثرتر باشد.
محمدرضا حامدی نیا؛ طیبه امیری پارسا؛ مرضیه السادات آذرنیوه؛ سیدعلیرضا حسینی کاخک
دوره 18، شماره 3 ، مهر و آبان 1390، ، صفحه 188-197
چکیده
زمینه و هدف: چاقی با اختلالات متابولیکی و التهابی متعددی همراه است که اثر تمرینات مختلف ورزشی بر آن ها در دختران چاق به میزان کافی مورد مطالعه قرار نگرفته است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین مقاومتی، هوازی و بی تمرینی بر نیم رخ لیپیدی و CRP در دختران چاق بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی با استفاده از گروه کنترل و تجربی تعداد ...
بیشتر
زمینه و هدف: چاقی با اختلالات متابولیکی و التهابی متعددی همراه است که اثر تمرینات مختلف ورزشی بر آن ها در دختران چاق به میزان کافی مورد مطالعه قرار نگرفته است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین مقاومتی، هوازی و بی تمرینی بر نیم رخ لیپیدی و CRP در دختران چاق بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی با استفاده از گروه کنترل و تجربی تعداد 29 دختر دانشجوی چاق به صورت داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه کنترل (9=n)، تمرین هوازی (10=n) و تمرین مقاومتی (10=n) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تمرین مقاومتی، به مدت هشت هفته، هر هفته چهار جلسه با شدت70-60 درصد یک تکرار بیشینه تمرین مقاومتی انجام دادند. آزمودنی های گروه تمرین هوازی، به مدت هشت هفته و هر هفته چهار جلسه هر جلسه به مدت 60 دقیقه با شدت 75 -65 درصد ضربان قلب بیشینه تمرین هوازی انجام دادند. نمونه خون قبل از شروع تمرینات، 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین و همچنین پس از 10 روز بی تمرینی در حالت ناشتا گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر (05/0P). همچنین بین سه گروه تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0>P) و TC نیز در دو گروه تمرین هوازی و تمرین مقاومتی کاهش یافت (به ترتیب به میزان 19 و 9 درصد) ولی از لحاظ آماری معنادار نبود (05/0>P). بین گروه ها نیز تفاوت معناداری در مورد TC وجود نداشت (05/0>P). همچنین پس از تمرین در HDL، HDL2، HDL3 ،LDL و CRPنیز تغییر معناداری مشاهده نشد (05/0>P). بی تمرینی نیز بر هیچ یک از متغیرها تاثیر معناداری نداشت (05/0>P). نتیجه گیری: هشت هفته تمرین هوازی و قدرتی تاثیری معناداری بر نیمرخ لیپیدی و CRP پلاسمایی دختران چاق ندارد.
محمد صفری؛ محمدرضا حامدی نیا؛ سید علیرضا حسینی کاخک
دوره 18، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1390، ، صفحه 55-66
چکیده
زمینه و هدف: سلامتی انسان تا حدود زیادی بستگی به وضعیت عوامل آمادگی جسمانی مرتبط با تندرستی و به ویژه اضافه وزن یا کاهش وزن دارد. دوره نوجوانی از این حیث منحصر به فرد و ویژه می باشد، اما اطلاعات در مورد آمادگی جسمانی به خصوص در نوجوانان محدود می باشد. لذا هدف این مطالعه بررسی عوامل آمادگی جسمانی مرتبط با تندرستی با تاکید بر اضافه و کاهش ...
بیشتر
زمینه و هدف: سلامتی انسان تا حدود زیادی بستگی به وضعیت عوامل آمادگی جسمانی مرتبط با تندرستی و به ویژه اضافه وزن یا کاهش وزن دارد. دوره نوجوانی از این حیث منحصر به فرد و ویژه می باشد، اما اطلاعات در مورد آمادگی جسمانی به خصوص در نوجوانان محدود می باشد. لذا هدف این مطالعه بررسی عوامل آمادگی جسمانی مرتبط با تندرستی با تاکید بر اضافه و کاهش وزن در نوجوانان پسر شهر سبزوار می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی و مقطعی، جامعه تحقیق شامل کلیه دانش آموزان پسر 14-12 ساله شهر سبزوار بود. بر اساس فرمول محاسبه حجم نمونه و به روش طبقه بندی تصادفی خوشه ای تعداد 368 دانش آموز پسر سنین 12 تا 14 سال انتخاب شدند. پس از انجام معاینات پزشکی و تکمیل فرم رضایت نامه، عوامل آنتروپومتریک و آمادگی جسمانی شامل قد، وزن، توان هوازی (آزمون 20 متر شاتل ران)، قدرت (با استفاده از داینامومتر)، توان انفجاری (با استفاده از پرش سارجنت)، انعطاف پذیری (به کمک جعبه انعطاف پذیری)، چابکی (با استفاده از آزمون ایلی نویز) و ترکیب بدنی (با استفاده از کالیپر و ضخامت چربی زیر پوستی) مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS 11.5 و با محاسبه شاخص های گرایش مرکزی و پراکندگی و آزمون ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شد. سطح معناداری 05/0>p در نظر گرفته شد.
یافته ها: نتیجه تحقیق حاکی از آن بود که بر اساس شاخص توده بدنی به دست آمده، 7/17 درصد آزمودنی ها لاغر، 2/69 درصد دارای وزن طبیعی، 2/9 درصد اضافه وزن و 7/3 درصد چاق بودند. همچنین بر اساس شاخص «نسبت دور کمر به لگن» محاسبه شده، 1/11 درصد آزمودنی ها در معرض خطر زیاد و 7/5 درصد در معرض خطر خیلی زیاد قرار داشتند. بر اساس درصد چربی بدن نیز 9/13 درصد از نمونه های پژوهش درصد چربی بدنی زیاد و 13 درصد، درصد چربی خیلی زیاد داشتند. میانگین توان هوازی پسران 12 تا 14 سال سبزوار 6/50 (میلی لیتر/کیلوگرم/دقیقه) به دست آمد که در مقایسه با مقادیر مرجع 10 درصد آزمودنی ها از توان هوازی کمتر از میانگین برخوردار بودند.
نتیجه گیری: تحقیق حاضر نشان می دهد که درصد مهمی از نوجوانان شهر سبزوار از کمبود وزن از یک سو و اضافه وزن از سوی دیگر رنج می برند. همچنین وضعیت آمادگی جسمانی در برخی عوامل در شرایط مطلوبی نیست.
سیدعلیرضا حسینی کاخک؛ هادی یاراحمدی؛ محمدرضا حامدی نیا؛ امیرحسین حقیقی
دوره 17، شماره 2 ، خرداد و تیر 1389، ، صفحه 108-115
چکیده
زمینه و هدف: اشتها یکی از عوامل تاثیرگذار بر معادله انرژی دریافتی است و دارای سطوح مختلف کنترلی و تنظیمی می باشد. یکی از عوامل تاثیرگذار احتمالی، فعالیت ورزشی می باشد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثرات یک جلسه ورزش مقاومتی متوسط و سنگین بر اشتها، گلیسرول، گلوکز سرم و لاکتات سرم در مردان سالم می باشد.
مواد و روش ها: این تحقیق از نوع تجربی ...
بیشتر
زمینه و هدف: اشتها یکی از عوامل تاثیرگذار بر معادله انرژی دریافتی است و دارای سطوح مختلف کنترلی و تنظیمی می باشد. یکی از عوامل تاثیرگذار احتمالی، فعالیت ورزشی می باشد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثرات یک جلسه ورزش مقاومتی متوسط و سنگین بر اشتها، گلیسرول، گلوکز سرم و لاکتات سرم در مردان سالم می باشد.
مواد و روش ها: این تحقیق از نوع تجربی می باشد. از میان کارمندان مرد دانشگاه، 13 نفر با اخذ رضایت کتبی جهت شرکت در پژوهش انتخاب و در سه گروه کنترل، ورزش مقاومتی متوسط (با شدت 70 درصد یک تکرار بیشینه) و ورزش مقاومتی سنگین (با شدت 80 درصد یک تکرار بیشینه) قرار گرفته و تحقیق به مدت 90 دقیقه و در 8 حرکت با 3 مجموعه 10 تکراری انجام شد. اشتهای افراد در قبل از هر یک از مراحل خونگیری به وسیله پرسشنامه اشتها اندازه گیری شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکررا در سطح معناداری P
محمدرضا حامدی نیا؛ امیرحسین حقیقی؛ پرستو جمیلی
دوره 13، شماره 4 ، آذر و دی 1385، ، صفحه 204-210
چکیده
زمینه و هدف : پروتئین واکنش پذیر C (CRP)، یک شاخص حساس و غیراختصاصی التهاب است که ارتباط آن با بیماری عروق کرونر مشخص گردیده است. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات مقاومتی بر میزان پروتئین واکنش پذیرC در مردان چاق بود.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی است. تعداد 24 نفر (16 مرد چاق و 8 مرد لاغر) با دامنه سنی 35 تا 48 سال به صورت داوطلبانه ...
بیشتر
زمینه و هدف : پروتئین واکنش پذیر C (CRP)، یک شاخص حساس و غیراختصاصی التهاب است که ارتباط آن با بیماری عروق کرونر مشخص گردیده است. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات مقاومتی بر میزان پروتئین واکنش پذیرC در مردان چاق بود.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی است. تعداد 24 نفر (16 مرد چاق و 8 مرد لاغر) با دامنه سنی 35 تا 48 سال به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. مردان چاق به صورت تصادفی در دو گروه زیر قرار گرفتند: 1) گروه تمرین مقاومتی 2) گروه کنترل. گروه سوم هم مردان لاغر بودند. از همه آزمودنی ها در حالت ناشتا خون گیری به عمل آمد. گروه آزمایش مدت 13 هفته و هر هفته سه جلسه تمرینات مقاومتی داشتند. برنامه تمرینات مقاومتی به صورت دایره ای، در یازده ایستگاه و با شدت 50 الی60 درصد یک تکرار بیشینه (IRM) انجام گرفت.
یافته ها: تمرینات مقاومتی باعث کاهش معنی دار میزان CRP در مردان چاق گردید (از 1.65±0.6 به 0.53±0.73). همچنین مشخص شد که در حالت پایه غلظت های سرمی CRP در مردان چاق به طور معنی داری بالاتر از مردان لاغراست (1.65±0.6 در مقابل 0.26±0.21). به علاوه همبستگی مثبت و معنی داری بین میزان CRP با شاخص های چاقی (r=0.75) و اجزای مختلف سندرم متابولیکی مشاهده گردید.
نتیجه گیری: تمرینات مقاومتی به علت داشتن اثرات ضد التهابی احتمالا سبب کاهش خطر حوادث قلبی عروقی بعدی در مردان چاق می گردد.
محمدرضا حامدی نیا؛ رویا عسکری
دوره 12، شماره 3 ، مهر و آبان 1384، ، صفحه 22-27
چکیده
زمینه و هدف: تحقیقات زیادی در رابطه با ورزش و سیستم ایمنی انجام شده است ولی درباره اثر آمادگی جسمانی بر این سیستم تحقیقات اندکی انجام شده است، با توجه به این مساله، هدف تحقیق حاضر بررسی اثر دوازده هفته تمرینات آمادگی جسمانی بر برخی از شاخص های سیستم ایمنی از جمله IgG، نوتروفیل ها، لنفوسیت ها و هورمون کورتیزول سرمی زمان استراحت در دانشجویان ...
بیشتر
زمینه و هدف: تحقیقات زیادی در رابطه با ورزش و سیستم ایمنی انجام شده است ولی درباره اثر آمادگی جسمانی بر این سیستم تحقیقات اندکی انجام شده است، با توجه به این مساله، هدف تحقیق حاضر بررسی اثر دوازده هفته تمرینات آمادگی جسمانی بر برخی از شاخص های سیستم ایمنی از جمله IgG، نوتروفیل ها، لنفوسیت ها و هورمون کورتیزول سرمی زمان استراحت در دانشجویان ورزشکار می باشد.
مواد و روش ها: در این تحقیق، 11 دانشجوی ورزشکار (سن 22.02±2 سال، وزن 61.2±5.3 کیلوگرم و قد 174±4.45 سانتیمتر) به عنوان گروه تجربی و 11 دانشجوی غیر ورزشکار (سن 22.5±2.5 سال، وزن 62.1±6.2 کیلوگرم و قد 173±3.5 سانتیمتر) به عنوان گروه کنترل به صورت غیر تصادفی انتخاب شدند. نمونه های خونی 11 ورزشکار در زمان استراحت قبل از تمرینات آمادگی جسمانی گرفته شد. تمرینات آمادگی جسمانی شامل تمرینات قدرتی، سرعتی و استقامتی با شدت 100-65 درصد ضربان قلب بیشینه بود. پس از دوازده هفته نمونه های خونی از هر دو گروه گرفته شد.
یافته ها: تحلیل آزمون تی مستقل و تی وابسته نشان داد که تمرینات آمادگی جسمانی تاثیر معنی داری بر IgG و کورتیزول سرمی زمان استراحت ندارد (به ترتیب P>0.81 و P>0.65) ولی باعث کاهش معنی دار نوتروفیل ها و افزایش معنی دار لنفوسیت ها می گردد (به ترتیب P
محمدرضا حامدی نیا؛ سعید رضایی
دوره 11، شماره 3 ، مهر و آبان 1383، ، صفحه 34-40
چکیده
هدف این تحقیق بررسی ارتباط فعالیت بدنی و درصد چربی بدن با برخی از عوامل خطرزای قلبی - عروقی در اعضای هیات علمی دانشگاه تربیت معلم سبزوار است. به این منظور، 50 نفر از اعضای هیات علمی مرد دانشگاه (با سن 5.7 ± 37 سال، قد 6.9 ± 169 سانتیمتر و وزن 13 ± 76 کیلوگرم) به روش غیرتصادفی انتخاب شدند. این تعداد نمونه 50 درصد حجم جامعه آماری را تشکیل میداد. ...
بیشتر
هدف این تحقیق بررسی ارتباط فعالیت بدنی و درصد چربی بدن با برخی از عوامل خطرزای قلبی - عروقی در اعضای هیات علمی دانشگاه تربیت معلم سبزوار است. به این منظور، 50 نفر از اعضای هیات علمی مرد دانشگاه (با سن 5.7 ± 37 سال، قد 6.9 ± 169 سانتیمتر و وزن 13 ± 76 کیلوگرم) به روش غیرتصادفی انتخاب شدند. این تعداد نمونه 50 درصد حجم جامعه آماری را تشکیل میداد. فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، گلوکز پلاسما، کلسترول،VLDL ,LDL-C ,HDL-C ,TG و نسبت /HDL-C کلسترول بعنوان عوامل خطرزای قلبی- عروقی انتخاب شدند. نتیجه آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رتبهای اسپیرمن نشان داد که درصد چربی بدن با کلسترول پلاسما، VLDL ,TG نسبت HDL-C/ کلسترول،BMI و فعالیت بدنی ارتباط معنیداری دارد؛ ولی با گلوکز پلاسما LDL-C, HDL-C , ارتباط معنیداری ندارد. فعالیت بدنی فقط با درصد چربی بدن ارتباط معنیداری داشت و با عوامل خطرزای قلبی - عروقی دیگر ارتباط معنیداری نداشت. در مجموع از این تحقیق میتوان نتیجهگرفت که درصد چربی بدن در اعضای هیات علمی دانشگاه تربیت معلم سبزوار نسبت به فعالیت بدنی ارتباط بیشتری با عوامل خطرزای قلبی - عروقی دارد.