جواد میرنجفی زاده؛ علی گرجی؛ یعقوب فتح اللهی؛ مهیار جان اجمدی؛ پرویز شهابی؛ هادی کاظمی
دوره 18، شماره 3 ، مهر و آبان 1390، صفحه 148-157
چکیده
زمینه و هدف: مهار گسترش یابنده (Spreading depression; SD) یک دپولاریزاسیون نورونی-گلیالی است که در بروز اختلالات نورولوژیک همچون صرع و میگرن همراه با اورا نقش مهمی دارد. شروع و گسترش SD تحریک پذیری شبکه عصبی را تعدیل می کند. هدف مطالعه حاضر بررسی خصایص الکتروفیزیولوژیک سلول های عصبی ناحیه آمیگدال جانبی در دوره تحریک پذیری ثانویه بود. مواد و روش ...
بیشتر
زمینه و هدف: مهار گسترش یابنده (Spreading depression; SD) یک دپولاریزاسیون نورونی-گلیالی است که در بروز اختلالات نورولوژیک همچون صرع و میگرن همراه با اورا نقش مهمی دارد. شروع و گسترش SD تحریک پذیری شبکه عصبی را تعدیل می کند. هدف مطالعه حاضر بررسی خصایص الکتروفیزیولوژیک سلول های عصبی ناحیه آمیگدال جانبی در دوره تحریک پذیری ثانویه بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، از 6 راس موش صحرایی نر استفاده شد. بعد از خارج کردن مغز حیوانات تحت بیهوشی عمیق، در برش هیپوکمپ – بادامه - قشر نو موش صحرایی با KCl، مهار منتشر شونده ایجاد می گردید. در این برش، با کاربرد آنتاگونیست گیرنده GABAA (بیکوکولین) در غلظت زیر آستانه تشنج (µmol/L 25/1) به مدت 45 دقیقه، SD در ثبت خارج سلولی منجر به ایجاد پتانسیل های میدانی Ictal و Interictal و در ثبت داخل سلولی، منجر به القاء انحراف دپولاریزاسیون متناقض (Paroxysmal Depolarization Shift; PDS) می شود. در تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تی زوجی و آنالیز واریانس یک طرفه توسط نرم افزار Sigma Stat 3 استفاده گردید. یافته ها: بعد از ایجاد مهار منتشر در ناحیه آمیگدال جانبی، پتانسیل استراحت غشاء قبل (5/0±3/60-) و بعد (78/0±8/52-) از ایجاد مهار منتشر در راستای دپولاریزاسیون بود (001/0
رضا خیراندیش؛ وحید سردارمهنی؛ امین رضا سالاری؛ امید آذری
دوره 18، شماره 3 ، مهر و آبان 1390، صفحه 158-165
چکیده
زمینه و هدف: مومیایی یا مومنایی ماده نیمه جامدی است که از درز کوه های جنوب استان کرمان استخراج شده و دارای ترکیبات آلی و معدنی متعددی می باشد. این ماده در طب سنتی جهت درمان التهاب مفاصل، شکستگی ها، زخم ها و درد ستون فقرات مورد استفاده قرار می گیرد. در مطالعه حاضر، اثر موضعی مومیایی بر روند التیام زخم های جلدی در خرگوش با توجه به جنبه های ...
بیشتر
زمینه و هدف: مومیایی یا مومنایی ماده نیمه جامدی است که از درز کوه های جنوب استان کرمان استخراج شده و دارای ترکیبات آلی و معدنی متعددی می باشد. این ماده در طب سنتی جهت درمان التهاب مفاصل، شکستگی ها، زخم ها و درد ستون فقرات مورد استفاده قرار می گیرد. در مطالعه حاضر، اثر موضعی مومیایی بر روند التیام زخم های جلدی در خرگوش با توجه به جنبه های میکروسکوپیک و ژئومتریک مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از 5 سر خرگوش سفید و سالم استفاده شد. در هر راس خرگوش سه جفت زخم تمام ضخامت پوستی در دو طرف ستون مهره ایجاد شد. زخم های سمت راست به عنوان گروه کنترل (بدون مرهم) و زخم های سمت چپ به عنوان گروه درمان (مرهم گذاری با مومیایی) در نظر گرفته شد. یک جفت زخم قدامی به ابعاد 5/2 در 5/2 سانتی متر جهت ارزیابی ژئومتریک و دو جفت زخم خلفی توسط پانچ 10میلی متری مدور جهت ارزیابی هیستوپاتولوژیک ایجاد گردید. میانگین داده های حاصل از ارزیابی ژئومتریک بین گروه های درمان و کنترل توسط نرم افزار SPSS 16 و آزمون های آماری آنالیز واریانس، اندازه گیری مکرر و آنالیز تی استیودنت مورد ارزیابی قرار گرفت. سطح معناداری 05/0
سعید عسگری؛ فرید زایری؛ علیرضا اکبرزاده باغبان؛ مهدی صفری
دوره 18، شماره 3 ، مهر و آبان 1390، صفحه 166-171
چکیده
زمینه و هدف: خستگی از شایع ترین علائم بیماری ام اس محسوب می شود که کاهش کیفیت زندگی را به دنبال دارد. با توجه به هزینه زیاد درمان های دارویی جهت کنترل علائم ام اس و همچنین عوارض متعدد ناشی از آن ها، استفاده از درمان های مکمل در این بیماران رو به افزایش است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر ماساژ رایحه درمانی بر شدت خستگی زنان مبتلا به مولتیپل ...
بیشتر
زمینه و هدف: خستگی از شایع ترین علائم بیماری ام اس محسوب می شود که کاهش کیفیت زندگی را به دنبال دارد. با توجه به هزینه زیاد درمان های دارویی جهت کنترل علائم ام اس و همچنین عوارض متعدد ناشی از آن ها، استفاده از درمان های مکمل در این بیماران رو به افزایش است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر ماساژ رایحه درمانی بر شدت خستگی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شهر اصفهان طراحی و اجرا گردید. مواد و روش ها: این مطالعه یک پژوهش نیمه تجربی است که بر روی 36 زن مبتلا به ام اس در شهر اصفهان انجام شد. نمونه گیری به روش هدفمند صورت گرفت و برای هر یک از واحدهای پژوهش ماساژِ افلوراژ همراه با اسانس لاواند، به مدت 20 دقیقه، 3 روز در هفته و طی چهار هفته انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله برنامه SPSS نسخه 16 و با استفاده از آمار توصیفی و همچنین از طریق آزمون های آماری تی زوجی، تی استیودنت و آنالیز واریانس انجام شد. یافته ها: قبل از مداخله، میانگین نمره شدت خستگی بیماران تحت مطالعه 49 بود که بعد از مداخله به 37/29 رسید. تجزیه و تحلیل آماری نشان می دهد که شدت خستگی قبل و بعد از مداخله تفاوت معناداری داشت (0001/0
سیدعلی ناجی؛ ساینا بحرینی؛ رضا منانی؛ رضا بخردی
دوره 18، شماره 3 ، مهر و آبان 1390، صفحه 172-178
چکیده
زمینه و هدف: خستگی از شایع ترین علائم بیماری ام اس محسوب می شود که کاهش کیفیت زندگی را به دنبال دارد. با توجه به هزینه زیاد درمان های دارویی جهت کنترل علائم ام اس و همچنین عوارض متعدد ناشی از آن ها، استفاده از درمان های مکمل در این بیماران رو به افزایش است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر ماساژ رایحه درمانی بر شدت خستگی زنان مبتلا به مولتیپل ...
بیشتر
زمینه و هدف: خستگی از شایع ترین علائم بیماری ام اس محسوب می شود که کاهش کیفیت زندگی را به دنبال دارد. با توجه به هزینه زیاد درمان های دارویی جهت کنترل علائم ام اس و همچنین عوارض متعدد ناشی از آن ها، استفاده از درمان های مکمل در این بیماران رو به افزایش است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر ماساژ رایحه درمانی بر شدت خستگی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شهر اصفهان طراحی و اجرا گردید. مواد و روش ها: این مطالعه یک پژوهش نیمه تجربی است که بر روی 36 زن مبتلا به ام اس در شهر اصفهان انجام شد. نمونه گیری به روش هدفمند صورت گرفت و برای هر یک از واحدهای پژوهش ماساژِ افلوراژ همراه با اسانس لاواند، به مدت 20 دقیقه، 3 روز در هفته و طی چهار هفته انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله برنامه SPSS نسخه 16 و با استفاده از آمار توصیفی و همچنین از طریق آزمون های آماری تی زوجی، تی استیودنت و آنالیز واریانس انجام شد. یافته ها: قبل از مداخله، میانگین نمره شدت خستگی بیماران تحت مطالعه 49 بود که بعد از مداخله به 37/29 رسید. تجزیه و تحلیل آماری نشان می دهد که شدت خستگی قبل و بعد از مداخله تفاوت معناداری داشت (0001/0
سعید سمنانیان؛ حسین بهاروند؛ شیوا خضری؛ محمد جوان
دوره 18، شماره 3 ، مهر و آبان 1390، صفحه 179-187
چکیده
زمینه و هدف: افزایش مشارکت سلول های بنیادی عصبی در ترمیم اندوژن آسیب های میلینی یکی از مهم ترین استراتژی ها برای درمان های نوین بیماری ام اس است. افزایش cAMP با فعال کردن PKA و همچنین مستقل از آن، ظرفیت ترمیمی مغز را افزایش می دهد. در مطالعه حاضر، اثر تزریق داخل صفاقی آنالوگ فعال آن (dbcAMP) بر مهاجرت سلول های بنیادی عصبی در مدل EAE بیماری ام اس ...
بیشتر
زمینه و هدف: افزایش مشارکت سلول های بنیادی عصبی در ترمیم اندوژن آسیب های میلینی یکی از مهم ترین استراتژی ها برای درمان های نوین بیماری ام اس است. افزایش cAMP با فعال کردن PKA و همچنین مستقل از آن، ظرفیت ترمیمی مغز را افزایش می دهد. در مطالعه حاضر، اثر تزریق داخل صفاقی آنالوگ فعال آن (dbcAMP) بر مهاجرت سلول های بنیادی عصبی در مدل EAE بیماری ام اس بررسی شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی برای القای EAE، gµ300 MOG با complete freunds adjuvant) CFA) مخلوط و به صورت زیر جلدی به 33 موش تزریق شد. همزمان با تزریق اول و 48 ساعت بعد از آن، سم سیاه سرفه ( PT:pertusis toxin) به صورت i.p. تزریق شد. موش های گروه کنترل فقط CFA و PT را دریافت کردند. گروهی از موش های القا شده dbcAMP را با دوز mg/kg 10 از روز 9 تا 14 یا 9 تا 21 به طور داخل صفاقی دریافت کردند. علائم کلینیکی روزانه بررسی شدند. از روش ایمونوهیستوشیمی و شاخص مولکولی نستین برای شناسایی سلول های بنیادی عصبی استفاده شد. تعداد سلول های Nestin+ در برش های ساجیتال نواحی اطراف بطن جانبی (SVZ) و پیاز بویایی (OB) شمارش شد. آنالیز داده های آماری با استفاده از GraphPad Prism Version 5 انجام گرفت. برای مقایسه علائم کلینیکی بین گروه های EAE و تیمار شده با dbcAMP از آزمون تی غیر زوجی استفاده شد، همچنین برای مقایسه آماری تعداد سلول های Nestin+ از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و پس آزمون توکی استفاده شد. یافته ها: القای EAE باعث ایجاد علایم کلینیکی، فلجی دم و پاهای عقب شد. dbcAMP باعث کاهش شدت و علائم EAE شد. بیشترین درجه بیماری در گروهی که پس از القا، dbcAMP دریافت کرده بودند 13/0±66/0 و در گروه کنترل 2/0±5/2 در روز 21 بعد از القا بود (n=6). با القا EAE تعداد سلول های nestin+ در ناحیه SVZ تغییر معناداری نکرد اما در پیاز بویایی افزایش یافت. با پیشرفت بیماری در گروه EAE در روز 21 بعد از القا، تعداد این سلول ها در بطن جانبی کاهش جزیی یافت (20/1±66/5) و افزایشی در تعداد این سلول ها در گروه EAE که از روز 9 تا 21 بعد از القا، dbcAMP دریافت کرده بودند دیده شد (3/2±9). با یشرفت بیماری در روز 21 بعد از القا، تعداد این سلول ها در پیاز بویایی افزایش یافت (04/2±5/19) و تفاوت این گروه با گروه کنترل معنادار شد (n=3). وقتی dbcAMP از روز 9 تا 21 تزریق شد، افزایش بارزی در تعداد سلول های Nestin+ مشاهده شد (73/2±40) که این تغییر در مقایسه با گروه کنترل و گروه EAE 21 معنادار بود (n=3). نتیجه گیری: dbcAMP با افزایش تعداد سلول های بنیادی عصبی و القای مهاجرت بیشتر آن ها از SVZ بطن های جانبی به پیاز بوبایی و نواحی آسیب باعث تسریع فرایند ترمیم میلین شده و علائم بیماری را کاهش می دهد.
محمدرضا حامدی نیا؛ طیبه امیری پارسا؛ مرضیه السادات آذرنیوه؛ سیدعلیرضا حسینی کاخک
دوره 18، شماره 3 ، مهر و آبان 1390، صفحه 188-197
چکیده
زمینه و هدف: چاقی با اختلالات متابولیکی و التهابی متعددی همراه است که اثر تمرینات مختلف ورزشی بر آن ها در دختران چاق به میزان کافی مورد مطالعه قرار نگرفته است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین مقاومتی، هوازی و بی تمرینی بر نیم رخ لیپیدی و CRP در دختران چاق بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی با استفاده از گروه کنترل و تجربی تعداد ...
بیشتر
زمینه و هدف: چاقی با اختلالات متابولیکی و التهابی متعددی همراه است که اثر تمرینات مختلف ورزشی بر آن ها در دختران چاق به میزان کافی مورد مطالعه قرار نگرفته است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین مقاومتی، هوازی و بی تمرینی بر نیم رخ لیپیدی و CRP در دختران چاق بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی با استفاده از گروه کنترل و تجربی تعداد 29 دختر دانشجوی چاق به صورت داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه کنترل (9=n)، تمرین هوازی (10=n) و تمرین مقاومتی (10=n) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تمرین مقاومتی، به مدت هشت هفته، هر هفته چهار جلسه با شدت70-60 درصد یک تکرار بیشینه تمرین مقاومتی انجام دادند. آزمودنی های گروه تمرین هوازی، به مدت هشت هفته و هر هفته چهار جلسه هر جلسه به مدت 60 دقیقه با شدت 75 -65 درصد ضربان قلب بیشینه تمرین هوازی انجام دادند. نمونه خون قبل از شروع تمرینات، 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین و همچنین پس از 10 روز بی تمرینی در حالت ناشتا گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر (05/0P). همچنین بین سه گروه تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0>P) و TC نیز در دو گروه تمرین هوازی و تمرین مقاومتی کاهش یافت (به ترتیب به میزان 19 و 9 درصد) ولی از لحاظ آماری معنادار نبود (05/0>P). بین گروه ها نیز تفاوت معناداری در مورد TC وجود نداشت (05/0>P). همچنین پس از تمرین در HDL، HDL2، HDL3 ،LDL و CRPنیز تغییر معناداری مشاهده نشد (05/0>P). بی تمرینی نیز بر هیچ یک از متغیرها تاثیر معناداری نداشت (05/0>P). نتیجه گیری: هشت هفته تمرین هوازی و قدرتی تاثیری معناداری بر نیمرخ لیپیدی و CRP پلاسمایی دختران چاق ندارد.
عباسعلی گائینی؛ فاظمه شب خیز؛ علی صمدی؛ مریم خالصی؛ فاطمه ترک
دوره 18، شماره 3 ، مهر و آبان 1390، صفحه 198-205
چکیده
زمینه و هدف: پیشنهاد شده است که مولکولهای چسبان سلولی به عنوان شاخص التهابی جدید در پیش بینی و پیشگویی بیماری های قلبی عروقی از حساسیت و دقت بالاتری نسبت به شاخص های سنتی پیشگویی کننده بیماری های قلبی عروقی برخوردارند. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر فعالیت ورزشی استقامتی غیر تداومی بر میزان مولکول چسبان سلولی (sICAM-1) و پروفایل لیپیدی (LDL-C، ...
بیشتر
زمینه و هدف: پیشنهاد شده است که مولکولهای چسبان سلولی به عنوان شاخص التهابی جدید در پیش بینی و پیشگویی بیماری های قلبی عروقی از حساسیت و دقت بالاتری نسبت به شاخص های سنتی پیشگویی کننده بیماری های قلبی عروقی برخوردارند. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر فعالیت ورزشی استقامتی غیر تداومی بر میزان مولکول چسبان سلولی (sICAM-1) و پروفایل لیپیدی (LDL-C، HDL-C، TG، TG) دانشجویان پسر غیر ورزشکار و بررسی همبستگی بین این متغیرها بود. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع تجربی است. از میان پسران غیر ورزشکار، 20 دانشجوی پسر واجد شرایط با اخذ رضایت نامه کتبی آگاهانه به طور تصادفی در دو گروه مداخله (12=n) و کنترل (8=n) قرار گرفتند. برنامه تمرینی به مدت 8 هفته و هفته ای 3 جلسه با مدت و شدت مشخص و به طور پیشرونده اجرا شد. نمونه های خونی قبل از اجرای اولین جلسه و 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی و هر دو پس از 14 ساعت ناشتایی جمع آوری شد. داده های حاصل با نرم افزار SPSS 16 و با استفاده از آزمون تی مستقل و همبسته تجزیه و تحلیل شده و از ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی همبستگی بین متغیرهای وابسته استفاده شد. سطح معناداری برای آزمون های آماری 05/0>α در نظر گرفته شد. یافته ها: هشت هفته فعالیت ورزشی استقامتی غیرتداومی موجب کاهش 14 درصدی میزان sICAM-1 (0001/0=P) و 10 درصدی LDL-C (0001/0P=)، 6 درصدی کلسترول تام (001/0=P) و 40 درصدی تری گلیسیرید (0001/0=P) و افزایش 23 درصدی( HDL-C (001/0P=) در گروه مداخله شد. با وجود این، همبستگی معناداری بین تغییرات sICAM-1و تغییرات شاخص های سنتی پیشگویی کننده بیماری قلبی- عروقی (TC، TG،LDL-C،HDL-C) مشاهده نشد (05/0
حمید علوی مجد؛ عبداله خرمی مارکانی؛ محمد خدایاری فرد؛ فریده یغمایی
دوره 18، شماره 3 ، مهر و آبان 1390، صفحه 206-216
چکیده
زمینه و هدف: تندرستی معنوی به عنوان یکی از عوامل مؤثر بر پیامدهای سلامتی انسان، در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. بر اساس متون، تندرستی معنوی پرستاران بر انجام مراقبت معنوی تاثیر می گذارد. لذا هدف این پژوهش کیفی، تبیین تجربه تندرستی معنوی پرستاران انکولوژی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه کیفی از نوع پدیدار شناسی، 24 پرستار ...
بیشتر
زمینه و هدف: تندرستی معنوی به عنوان یکی از عوامل مؤثر بر پیامدهای سلامتی انسان، در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. بر اساس متون، تندرستی معنوی پرستاران بر انجام مراقبت معنوی تاثیر می گذارد. لذا هدف این پژوهش کیفی، تبیین تجربه تندرستی معنوی پرستاران انکولوژی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه کیفی از نوع پدیدار شناسی، 24 پرستار انکولوژی شاغل در 12 بیمارستان آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه های علوم پزشکی ایران، تهران و شهید بهشتی به عنوان شرکت کننده وارد مطالعه شدند. داده ها توسط 20 مصاحبه نیمه ساختاریافته و دو جلسه گروه متمرکز متشکل از 16 پرستار با تنوع سنی و جنسی کافی جمع آوری شده و توسط تحلیل محتوای کیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: در پایان فرایند تحلیل، 11 طبقه اصلی اعتقاد به دین، قرآن و آخرت، اعتقاد به خدا، پیامبران و امامان، درک فلسفه و قوانین خلقت، خدا شناسی و استعانت از خدا، جستجو و پرستش خدا، سلامتی کامل، پرستاری عالمانه و ایثارگرانه، احساس رضایت از زندگی، به کمال و تعالی رسیدن، معنی و هدف در زندگی و منابع انرژی درونی پدیدار شد. نتیجه گیری: پرستاران انکولوژی تندرستی معنوی را به صورت اعتقاد به خدا و قرآن، درک راز خلقت و تلاش برای خداشناسی (تندرستی مذهبی) و کسب سلامتی کامل، پرستاری آگاهانه، رضایت از کار و زندگی و یافتن معنی و هدف زندگی (تندرستی وجودی) تجربه می کنند.
زهره دانشورپور؛ لطف اله کریمی؛ محسن احمدی طهور سلطانی
دوره 18، شماره 3 ، مهر و آبان 1390، صفحه 217-223
چکیده
زمینه و هدف: رابطه کیفیت دلبستگی با آسیب های روانشناختی از جمله حوزه هایی است که مجموعه وسیعی از پژوهش های روانشناختی را به خود اختصاص داده است. هدف پژوهش حاضر مقایسه سبک های دلبستگی در دانشجویان با علایم افسردگی بالا و عادی می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مورد-شاهدی و جامعه آماری دانشجویان دختر مقطع کارشناسی دانشگاه تربیت ...
بیشتر
زمینه و هدف: رابطه کیفیت دلبستگی با آسیب های روانشناختی از جمله حوزه هایی است که مجموعه وسیعی از پژوهش های روانشناختی را به خود اختصاص داده است. هدف پژوهش حاضر مقایسه سبک های دلبستگی در دانشجویان با علایم افسردگی بالا و عادی می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مورد-شاهدی و جامعه آماری دانشجویان دختر مقطع کارشناسی دانشگاه تربیت معلم تهران در سال تحصیلی 89-1388 بود. نمونه پژوهش شامل 82 نفر (41 نفر افسرده به عنوان گروه مورد و 41 نفر غیر افسرده به عنوان گروه شاهد) بود. ابزار گردآوری داده ها شامل مقیاس فسردگی بک (BDI)، مصاحبه بالینی و مقیاس دلبستگی کولینز و رید (1990) بوده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آنالیز واریانس چند متغیره و به کمک نرم افزار SPSS.16 انجام شد. یافته ها: میانگین نمرات دانشجویان افسرده و غیره افسرده در سه سبک دلبستگی ایمن، ناایمن اجتنابی و ناایمن دوسوگرا به ترتیب عبارت بود: 33/4±44/55، 16/2±59/12، 77/2±13/13، 23/4±69/18، 01/3±35/13 و 67/1±44/88. میانگین نمرات گروه افسرده در سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا بیشتر از گروه غیر افسرده (02/0>P، 95/5=F) و میانگین نمرات گروه غیر افسرده در سبک دلبستگی ایمن بیشتر از گروه افسرده بود (001/0>P، 18/14). بین میانگین نمرات دو گروه در سبک دلبستگی اجتنابی تفاوت معناداری دیده نشد( 19/0>p). نتیجه گیری: بر اساس این یافته ها، افراد غیر افسرده از سبک دلبستگی ایمن و افراد افسرده از سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا برخوردارند.
کاظم مسکنی؛ آرش اکابری؛ فاطمه شهابی پور؛ محمدعلی یعقوبی فر
دوره 18، شماره 3 ، مهر و آبان 1390، صفحه 224-232
چکیده
زمینه و هدف: پذیرش و اقامت غیرمقتضی به عنوان یکی از ضعف های نظام بهداشت و درمان و از معیارهای ارزشیابی عملکرد بیمارستانی، تعیین کارآیی و اثربخشی تخت های بیمارستانی حتی در کشورهای پیشرفته می باشد. اقامت غیرمقتضی بیمار علاوه بر افزایش هزینه، وی را در معرض عفونت بیمارستانی نیز قرار می دهد. هدف از این پژوهش بررسی پذیرش و اقامت غیرمقتضی ...
بیشتر
زمینه و هدف: پذیرش و اقامت غیرمقتضی به عنوان یکی از ضعف های نظام بهداشت و درمان و از معیارهای ارزشیابی عملکرد بیمارستانی، تعیین کارآیی و اثربخشی تخت های بیمارستانی حتی در کشورهای پیشرفته می باشد. اقامت غیرمقتضی بیمار علاوه بر افزایش هزینه، وی را در معرض عفونت بیمارستانی نیز قرار می دهد. هدف از این پژوهش بررسی پذیرش و اقامت غیرمقتضی در بیمارستان های شهر سبزوار در سال 1387 بر اساس معیارهای پروتکل ارزیابی مناسب می باشد. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی است. جامعه پژوهش بیماران پذیرش شده بیمارستان های شهر سبزوار بود. حجم نمونه مورد نیاز 385 نفر و روش نمونه گیری طبقه بندی چند مرحله ای بود. به این صورت که هر یک از سه بیمارستان طی 12 هفته متوالی و سه روز در هفته در دو بخش و هر بخش دو نفر به طور تصادفی طبقه ای چند مرحله ای انتخاب و نهایتاً 428 نفر مورد ارزیابی قرار گرفته اند. داده های لازم با استفاده از جداول معیارهای پذیرش و بستری مقتضی بیمار و پرونده بیماران در سه بیمارستان مورد مطالعه جمع آوری شد. سپس با تکمیل جداول و ثبت نتایج، داده ها توسط نرم افزار SPSS 15 و با استفاده از آزمون مجذور کای و آزمون دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین اقامت بیماران در بیمارستان های مورد بررسی 23/3 روز بود اما 4/11 درصد پذیرش ها غیرمقتضی بود که بخش اورتوپدی با 1/29 درصد بیشترین مقدار و بخش جراحی زنان بدون پذیرش غیرمقتضی کمترین مقدار را به خود اختصاص دادند. پذیرش غیرمقتضی در مردان (9/13 درصد) بیشتر از زنان (7/9 درصد) بود و بیشترین پذیرش غیرمقتضی مربوط به سنین 41 تا 60 سال (6/17 درصد) می باشد. فراوانی پذیرش مقتضی به علت نیاز به جراحی یا اقدامات تهاجمی دیگر (8/48 درصد) بیشترین فراوانی را داشته است. در بیمارستان های مورد بررسی بستری 2/0 درصد بیماران غیرمقتضی و بستری 8/99 درصد آن ها مقتضی بوده است. نتیجه گیری: میزان پذیرش غیرمقتضی نسبت به بستری مقتضی رقم بالاتری را نشان می دهد و نسبت پذیرش های غیرمقتضی در بخش ارتوپدی بسیار بالا و در بخش جراحی زنان بسیار پایین است.
مریم هاشمیان؛ محمد شوریده یزدی؛ محسن حیطه؛ ویدا کلاهدوز
دوره 18، شماره 3 ، مهر و آبان 1390، صفحه 233-234