محمد جوان؛ سیدجواد میرنجفی زاده؛ مهدی گودرزوند؛ تقی الطریحی
دوره 16، شماره 2 ، خرداد و تیر 1388، صفحه 62-71
چکیده
زمینه و هدف: امروزه آنتی اکسیدان ها و ویتامین D3 در بیماری های تحلیل برنده سیستم عصبی مورد استفاده قرار می گیرند، هرچند که مکانیسم دقیق عمل آن ها به خوبی مشخص نیست. در این مطالعه، اثر تجویز توام ویتامین های Eو D3 بر میزان دمیلیناسیون، مرگ سلولی و بازسازی میلین هیپوکمپ به دنبال تزریق موضعی ایتدیوم بروماید(EB) در موش صحرایی، مورد بررسی قرار ...
بیشتر
زمینه و هدف: امروزه آنتی اکسیدان ها و ویتامین D3 در بیماری های تحلیل برنده سیستم عصبی مورد استفاده قرار می گیرند، هرچند که مکانیسم دقیق عمل آن ها به خوبی مشخص نیست. در این مطالعه، اثر تجویز توام ویتامین های Eو D3 بر میزان دمیلیناسیون، مرگ سلولی و بازسازی میلین هیپوکمپ به دنبال تزریق موضعی ایتدیوم بروماید(EB) در موش صحرایی، مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت تجربی بر روی 32 سر موش از نژاد اسپراگ انجام شد. حیوانات ویتامین (100mg/kg) Eو ویتامین (5mg/kg) D3 را به صورت توام و داخل صفاقی به مدت 7 روز پس از القای دمیلیناسیون با EB دریافت نمودند. وسعت و شدت دمیلیناسیون با کمک رنگ آمیزی اختصاصی Luxol fats blue و بیان ژن های Caspase-3 فعال وMBP بررسی گردید. برای آنالیز داده ها واریانس یک طرفه و پس آزمون توکی تحت نرم افزازSPSS استفاده گردید.
یافته ها: این پژوهش نشان داد که تجویز توام هر دو ویتامین به مدت 7 روز موجب کاهش معنادار Caspase-3 فعال (10±0) (P
مهرداد شریعتی؛ مختار مختاری؛ سمیه نگاهبان
دوره 16، شماره 2 ، خرداد و تیر 1388، صفحه 72-78
چکیده
زمینه و هدف: لاموتری ژین یک داروی جدید ضد صرع قوی است که از نظر ساختمانی به دسته داروهای ضد صرع کنونی وابستگی نداشته و عوارض جانبی کمتری دارد. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی تاثیر لاموتری ژین بر سیستم ضددردی القا شده به وسیله مرفین با استفاده از آزمون فرمالین انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت تجربی بر روی 56 سر موش صحرایی نر بالغ انجام ...
بیشتر
زمینه و هدف: لاموتری ژین یک داروی جدید ضد صرع قوی است که از نظر ساختمانی به دسته داروهای ضد صرع کنونی وابستگی نداشته و عوارض جانبی کمتری دارد. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی تاثیر لاموتری ژین بر سیستم ضددردی القا شده به وسیله مرفین با استفاده از آزمون فرمالین انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت تجربی بر روی 56 سر موش صحرایی نر بالغ انجام شد. حیوانات به 7 گروه 8 تایی شامل گروه های کنترل، شاهد و گروه های تجربی شامل گروه دریافت کننده مرفین به تنهایی به میزان 2mg/Rat و گروه های دریافت کننده مرفین 2mg/Rat همراه با لاموتری ژین به میزان 25, 50, 75 (mg/Rat) گروه دریافت کننده لاموتری ژین به تنهایی به میزان 75mg/Rat تقسیم شدند. تزریق داروها به صورت داخل صفاقی و 15 دقیقه قبل از شروع آزمون فرمالین انجام گردید. به گروه شاهد حجمی برابر با مرفین از سرم فیزیولوژی و به گروه کنترل فقط فرمالین داده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های کروسکال - والیس و توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معنادار بودن نتایج 0.05 در نظر گرفته شد.
یافته ها: میانگین نمره درد به دنبال تزریق لاموتری ژین با مقدار حداکثر همراه با مرفین 0.08±0.001 بود که دارای اثرات بی دردی موضعی بیشتری در مرحله حاد نسبت به زمانی بود که مرفین به تنهایی (0.11±0.0005) دریافت می شد (P
آزاده علی پورتبریزی؛ سیدعلیرضا سعادت جو؛ آزاده ابراهیم زاده؛ بهاالدین احراری خوافی
دوره 16، شماره 2 ، خرداد و تیر 1388، صفحه 79-86
چکیده
زمینه و هدف: میزان پاسخ میکروارگانیسم های عامل پیلونفریت نسبت به آنتی بیوتیک ها در مطالعات مختلف تفاوت چشمگیری نشان می دهد. مطالعه حاضر به منظور مقایسه مقاومت دارویی نسبت به دو رژیم سفازولین و سفتری اکسون در درمان پیلونفریت حاد بالغین انجام شد.
مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی یک سوکور فاز سه، 86 بیمار مبتلا به پیلونفریت به روش ...
بیشتر
زمینه و هدف: میزان پاسخ میکروارگانیسم های عامل پیلونفریت نسبت به آنتی بیوتیک ها در مطالعات مختلف تفاوت چشمگیری نشان می دهد. مطالعه حاضر به منظور مقایسه مقاومت دارویی نسبت به دو رژیم سفازولین و سفتری اکسون در درمان پیلونفریت حاد بالغین انجام شد.
مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی یک سوکور فاز سه، 86 بیمار مبتلا به پیلونفریت به روش نمونه گیری متوالی انتخاب و پس از اخذ رضایت کتبی، به صورت تصادفی در یکی از دو رژیم سفتری اکسون یک گرم هر 12 ساعت یا سفازولین وریدی یک گرم هر 8 ساعت قرار گرفتند. پس از 72 ساعت از شروع درمان، بیماران از نظر مقاومت بالینی و آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری مجذور کای، تی مستقل و ضریب توافق کاپا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: میانگین زمان قطع تب در گروه سفتری اکسون 2.63±0.95 روز و در سفازولین 2.77±0.81 روز بود (P=0.2). در هر دو رژیم درمانی، در 7 درصد افراد کشت ادرار پس از 72 ساعت همچنان مثبت بود. 51.2 درصد بیماران تحت درمان با سفتری اکسون هم در بالین و هم در آزمایشگاه حساس بودند. در مجموع 9.3 درصد بیماران در آزمایشگاه حساس و در بالین مقاوم و 39.5 درصد با وجود مقاومت در بالین در آزمایشگاه حساس بودند. همچنین 51.2 درصد بیماران تحت درمان با سفازولین هم در آزمایشگاه و هم در بالین به سفازولین حساس بودند. 7 درصد در آزمایشگاه و بالین هر دو مقاوم بودند. 11.6 درصد بیماران در آزمایشگاه حساس و در بالین مقاوم و 30.2 درصد علیرغم مقاومت در آزمایشگاه در بالین حساس بودند.
نتیجه گیری: در درمان عفونت های ادراری فوقانی غیر کمپلیکه، اثر درمانی سفازولین با سفتری اکسون که وسیع الطیف تر و گران تر است، تفاوتی ندارد.
محمداسماعیل دارابی؛ کامران یازرلو؛ سیدمحمد میراسکندری؛ مصطفی صادقی
دوره 16، شماره 2 ، خرداد و تیر 1388، صفحه 87-93
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به عدم کنترل مناسب درد بعد از عمل در اطفال و ترس از استفاده از مخدرها در اطفال به علت عوارض آن ها به خصوص عوارض تنفسی، نیاز به ضد درد مناسب که عوارض کمی داشته باشد وجود دارد. هدف از اجرای این مطالعه، بررسی و مقایسه تاثیر دیکلوفناک و استامینوفن رکتال به صورت تنها و تجویز توام آن ها بر درد پس از عمل ترمیم کام در کودکان ...
بیشتر
زمینه و هدف: با توجه به عدم کنترل مناسب درد بعد از عمل در اطفال و ترس از استفاده از مخدرها در اطفال به علت عوارض آن ها به خصوص عوارض تنفسی، نیاز به ضد درد مناسب که عوارض کمی داشته باشد وجود دارد. هدف از اجرای این مطالعه، بررسی و مقایسه تاثیر دیکلوفناک و استامینوفن رکتال به صورت تنها و تجویز توام آن ها بر درد پس از عمل ترمیم کام در کودکان مبتلا به شکاف کام بوده است.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسوکور بر روی 87 کودک 1.5 تا 5 سال کاندید عمل جراحی ترمیم شکاف کام انجام گرفت. نمونه ها پس از اخذ رضایت نامه کتبی آگاهانه، به صورت تصادفی در سه گروه قرار گرفته و در پایان عمل برای آن ها استامینوفن، دیکلوفناک و یا ترکیب استامینوفن و دیکلوفناک رکتال تجویز شد. درد پس از عمل جراحی در ساعات 1، 2، 6، 12، 24، 36 و 48 توسط معیارهای CHOEPS اندازه گیری و ثبت شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری اسمیرنوف کولموگروف، مجذور کای، آزمون دقیق فیشر، آنالیز واریانس و کروسکال والیس تحت نرم افزار SPSS استفاده شد.
یافته ها: بر اساس یافته های به دست آمده، بیماران گروه دیکلوفناک نسبت به بیماران دو گروه دیگر دارای نمره درد پایین تر (گروه D، 6.38±0.89، گروهA ، 6.83±1.32، و گروهA+D ، 6.50±1.12) بوده و مصرف مخدر کمتری (3 مورد در گروه D در مقایسه با 26 مورد در گروه A و 24 مورد در گروه A+D) داشتند. از نظر زمان تجویز اولین دوز مخدر پس از عمل، بیماران گروه دیکلوفناک به صورت معناداری نسبت به بیماران دو گروه دیگر تفاوت داشتند. (گروه D با میانگین 2.55 ساعت پس از عمل با SD=2.44 در مقایسه با گروه A با میانگین 0.88 ساعت پس از عمل با SD=0.48 و گروه A+D با میانگین 0.85 ساعت پس از عمل با SD=1.12).
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که دیکلوفناک رکتال در مقایسه با استامینوفن رکتال و نیز ترکیب دیکلوفناک و استامینوفن رکتال، داروی موثرتری برای کاهش درد بعد از عمل بیماران شکاف کام می باشد.
سعید هاشمی اصلانی؛ محمدحسین غفاری؛ مجتبی مرعشی
دوره 16، شماره 2 ، خرداد و تیر 1388، صفحه 94-99
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به این که برای بیهوشی عمومی در عمل جراحی سزارین، به علت اثر دپرسیون تنفسی روی نوزاد نمی توان از اکثر مخدرها و بنزودیازپین ها استفاده کرد، زنان حامله اکثرا در حین بیهوشی عمومی دچار تغییرات همودینامیک می شوند. رمی فنتانیل مخدر خیلی کوتاه اثری است که سریعا در بدن نوزاد متابولیزه می شود و انتظار می رود که اثرات دپرسیون ...
بیشتر
زمینه و هدف: با توجه به این که برای بیهوشی عمومی در عمل جراحی سزارین، به علت اثر دپرسیون تنفسی روی نوزاد نمی توان از اکثر مخدرها و بنزودیازپین ها استفاده کرد، زنان حامله اکثرا در حین بیهوشی عمومی دچار تغییرات همودینامیک می شوند. رمی فنتانیل مخدر خیلی کوتاه اثری است که سریعا در بدن نوزاد متابولیزه می شود و انتظار می رود که اثرات دپرسیون تنفسی روی نوزاد نداشته باشد. بنابراین مطالعه حاضر به منظور تعیین اثر رمی فنتانیل بر روی تغییرات همودینامیک زنان حامله انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی بر روی ?? زن حامله ترم با ASA کلاس ? و ? انجام شد که به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. قبل از القا بیهوشی در گروه یک بیماران رمی فنتانیل با دوز 0.75mg/kg دریافت می کردند و به دنبال آن انفوزیون با دوز 0.1mg/kg/min شروع می شد. گروه دوم هم دوز بولوس و انفوزیون نرمال سالین را دریافت می کردند. تعداد ضربان قلب، فشار خون سیستولیک، دیاستولیک و متوسط قبل از القا بیهوشی، قبل از لارنگوسکوپی و در دقایق ? و ? و ? و ?? و ?? بعد از انتوباسیون ثبت می شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری تی مستقل، من ویتنی، مجذور کای و تی زوج تحت نرم افزارSPSS استفاده شد.
یافته ها: از نظر تعداد ضربان قلب، فشار خون سیستولیک، دیاستولیک و فشار خون متوسط شریانی در اندازه گیری پایه تفاوت معناداری بین دو گروه وجود نداشت (P>0.05). بعد از تجویز رمی فنتانیل، میانگین تعداد ضربان قلب در گروه رمی فنتانیل در لحظات قبل از لارنگوسکوپی و دقیقه اول، سوم، پنجم، پانزدهم و سی ام بعد از لانگوسکوپی نسبت به گروه پلاسبو پایین تر بوده و اختلاف معناداری داشته داشته است (مقادیر P به ترتیب 0.001، 0.044، 0.022، 0.011، 0.027، 0.001). اما فشارخون سیستولیک، دیاستولیک و متوسط شریانی فقط در بعضی دقایق در گروه اول پایین بود.
اکرم کوشکی؛ فروغ السادات مرتضوی؛ آرش اکابری
دوره 16، شماره 2 ، خرداد و تیر 1388، صفحه 100-107
چکیده
زمینه و هدف: افزایش فشار خون در حاملگی یکی از علل شایع بستری شدن زنان باردار در بیمارستان می باشد. تاکنون مطالعات در این زمینه بر نقش رژیم غذایی در حاملگی با بروز پره اکلمپسی متمرکز بوده است. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط رژیم غذایی در حاملگی با افزایش فشار خون بارداری طراحی شده است.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مورد - شاهدی بر روی ...
بیشتر
زمینه و هدف: افزایش فشار خون در حاملگی یکی از علل شایع بستری شدن زنان باردار در بیمارستان می باشد. تاکنون مطالعات در این زمینه بر نقش رژیم غذایی در حاملگی با بروز پره اکلمپسی متمرکز بوده است. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط رژیم غذایی در حاملگی با افزایش فشار خون بارداری طراحی شده است.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مورد - شاهدی بر روی ??0 زن باردار بستری در بخش داخلی زنان بیمارستان مبینی سبزوار با اختلال فشار خون بارداری و 100 زن بدون سابقه اختلالات فشارخون در دوره بارداری و قبل از آن، بستری در بخش پس از زایمان انجام شد. حجم نمونه بر اساس بررسی اهداف و با در نظر گرفتن خطای نوع اول (a=0.05) و توان آزمون (b=80) محاسبه شد. روش های جمع آوری داده ها شامل فرم مصاحبه و پرسشنامه بسامد خوراک و پرسشنامه یادآمد ?? ساعته غذایی بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، ابتدا مواد غذایی مصرف شده به گرم تبدیل و سپس با استفاده از نرم افزارFood processor اطلاعات مربوط به رژیم غذایی به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارSPSS و آزمون های مجذور کای و مدل رگرسیون لجستیک استفاده شد.
یافته ها: میانگین سن زنان 26.7±6 سال بود. میزان مصرف کلسیم (P=0.004)، منیزیم (P=0.037)، فسفر (P=0.001) و پتاسیم (P=0.007) در این مطالعه در گروه مورد بیشتر از گروه شاهد بود. نتایج رگرسیون لجستیک با کنترل همه متغیرهای موثر بر اختلالات هیپرتانسیو حاکی از حضور معنادار کلسیم و فیبر دریافتی بود.
نتیجه گیری: یافته های این مطالعه حاکی از آن است که کلسیم و فیبر دریافتی در بروز اختلالات هیپرتانسیونی به طور مستقیم نقش دارند.
شقایق رحمانی؛ صدیقه آیتی؛ غلام علی معموری؛ رضا سعیدی؛ محبوبه غلامی رباط سنگی
دوره 16، شماره 2 ، خرداد و تیر 1388، صفحه 108-113
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به شیوع بی رویه سزارین در کشور و این که عمل سزارین، مادر و نوزاد را در معرض عوارض مختلفی قرار داده و دارای تبعات اقتصادی و اجتماعی فراوانی است، مطالعه حاضر با هدف مقایسه عوارض نوزادی در زایمان های طبیعی و سزارین انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه توصیفی - تحلیلی مقطعی بوده و بر روی نوزادان متولد شده در بیمارستان ...
بیشتر
زمینه و هدف: با توجه به شیوع بی رویه سزارین در کشور و این که عمل سزارین، مادر و نوزاد را در معرض عوارض مختلفی قرار داده و دارای تبعات اقتصادی و اجتماعی فراوانی است، مطالعه حاضر با هدف مقایسه عوارض نوزادی در زایمان های طبیعی و سزارین انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه توصیفی - تحلیلی مقطعی بوده و بر روی نوزادان متولد شده در بیمارستان های امام رضا (ع) و قائم (عج) در شهر مشهد انجام شده است. حجم نمونه با اطمینان 95 درصد و توان آزمون 80 درصد 770 نوزاد به روش غیراحتمالی آسان انتخاب شدند. داده ها به وسیله نرم افزار SPSS 11.5 و آزمون های تی دانشجویی من ویتنی و مجذور کای تجزیه و تحلیل گردید.
یافته ها: از تعداد 770 نوزاد مورد مطالعه، 426 نوزاد با زایمان سزارین و 344 نوزاد با زایمان طبیعی متولد گردیده اند. بین دو روش زایمان از لحاظ بروز سندرم زجر تنفسی نوزاد که در سزارین 31 نفر (7.3 درصد) و در زایمان طبیعی 12 نفر (3.7 درصد) بود تفاوت معناداری وجود داشت (P=0.002). همچنین خفگی زایمانی در سزارین 14 نفر (3.4 درصد) و در زایمان طبیعی 24 نفر (7 درصد) بود (P=0.001). بروز تاکی پنه گذرا در سزارین 14 نفر (3.3 درصد) و در زایمان طبیعی 2 نفر (0.6 درصد) بود که تفاوت حاصله معنادار بود (P=0.001). نیاز به بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان در سزارین 28 نفر (6.6 درصد) و در زایمان طبیعی 33 نفر (10.2 درصد) بود که تفاوت معناداری نیز بین دو گروه مشاهده شد (P=0.001). بروز صدمات زایمانی در سزارین 6 نفر (1.4 درصد) و در زایمان طبیعی 48 نفر (14 درصد) بود و تفاوت معناداری بین دو گروه دیده شد (P
علی شاکری نژاد؛ محمدعلی یعقوبی فر؛ آرش اکابری
دوره 16، شماره 2 ، خرداد و تیر 1388، صفحه 114-120
چکیده
زمینه و هدف: سوسیس و کالباس پس از تولید و بسته بندی در جریان عرضه، دستخوش تغییر می شوند که می تواند سلامت افراد را به مخاطره اندازد. لذا کنترل این محصولات پرمصرف به دلیل تنوع و سهولت دسترسی به آن ها حایز اهمیت می باشد. هدف این پژوهش بررسی کیفیت و ایمنی دو محصول سوسیس و کالباس می باشد.
مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی و مقطعی بوده ...
بیشتر
زمینه و هدف: سوسیس و کالباس پس از تولید و بسته بندی در جریان عرضه، دستخوش تغییر می شوند که می تواند سلامت افراد را به مخاطره اندازد. لذا کنترل این محصولات پرمصرف به دلیل تنوع و سهولت دسترسی به آن ها حایز اهمیت می باشد. هدف این پژوهش بررسی کیفیت و ایمنی دو محصول سوسیس و کالباس می باشد.
مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی و مقطعی بوده و جامعه پژوهش سوسیس و کالباس های عرضه شده در شهر سبزوار در سال 1386 می باشد. تعداد 64 نمونه از محصولاتی که بیشترین سهم بازار را به خود اختصاص داده اند، تهیه گردید. پس از ارزیابی مواردی مانند کنترل پروانه ساخت و داشتن مهر استاندارد، نسبت به سنجش کیفیت و شاخص های ارگانولپتیک آن ها مثل رنگ، بو، نیتریت و چربی اقدام گردید. سپس با تکمیل فرم ها و ثبت نتایج، داده های حاصله در نرم افزارSPSS و با استفاده از آزمون مجذور کای و آزمون دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و کیفیت و ایمنی هر محصول با حد مجاز آن مقایسه گردید.
یافته ها: در این مطالعه همه محصولات دارای پروانه ساخت و درج مهر استاندارد بودند که به جز 13 درصد، همگی تاریخ تولید و انقضا داشتند. کلیه نمونه ها فاقد سالمونلا بوده و در بسته بندی های پلیمری و دمای خنک نگه داری می شدند. نمک کلیه محصولات به جز یک مورد و وضعیت ارگانولپتیک آن ها از قبیل حالت، رنگ، بو و مزه نمونه ها مطلوب ارزیابی گردید. از نظر کیفیت، آزمایشات میزان 25 درصد چربی، 50 درصد کربوهیدرات، 21.9 درصد خاکستر، 29.7 درصد رطوبت و 29.7 درصد نیتریت نمونه ها را بیش از حد استاندارد و 15.6 درصد پروتئین محصولات را کمتر از حد استاندارد نشان می دهد.
نتیجه گیری: علیرغم مطلوبیت ایمنی، نتایج کیفی برخی از این محصولات با حدود قابل قبول تفاوت دارد.