نویسندگان

• فرهاد حیدریان
• فاطمه بهمنش
• مهشید گودرزی
• فرح اشرف زاده
• حسن رخشنده

مشهد، دانشگاه علوم پزشکی، بیمارستان قائم، بخش اعصاب کودکان

چکیده

زمینه و هدف: به نظر می رسد در جریان تشنج، مسیرهای التهابی برانگیخته شده، در بافت تشنجی مزمن باقی می ماند و می تواند حتی به حمله ای دیگر منجر شود. بر پایه همین فرضیه، مطالعات متعددی انجام شده و تاثیر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی را در کنترل حملات تشنج بررسی نموده اند ولی نتایج متفاوتی گزارش شده است. لذا در این مطالعه، تاثیر ایبوپروفن بر کنترل حملات صرع مقاوم به درمان در کودکان بررسی شده است.
مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی متقاطع و دوسوکور در طی سال های 86-1385 بر روی 30 بیمار (3 الی 13 ساله) مبتلا به صرع مقاوم به درمان صورت پذیرفت. ابتدا بیماران یک ماه تحت نظر قرار گرفتند، سپس به مدت دو ماه شربت ایبوپروفن با دوز mg/kg/day 30 در سه دوز تجویز شده و سپس به مدت یک ماه شربت قطع و در پی آن به مدت دو ماه دارونما با دوز مشابه به بیماران داده شد. در طی مطالعه، بیماران داروهای ضدصرع قبلی را نیز دریافت می‌ داشتند. در هر یک از مراحل فوق، تعداد حملات، طول مدت هر حمله و عوارض احتمالی ثبت و سپس با استفاده از نرم افزارSSPS و آزمون های تی زوجی و مجذور کای مورد مقایسه قرار گرفت.
یافته ها: متوسط سن بیماران و سن شروع حملات تشنجی به ترتیب 22/3±23/7 سال و 43/2±73/2 سالگی بود. تعداد 13 مورد (3/43 درصد) از بیماران تشنج پارسیل کمپلکس و 17 بیمار (7/56 درصد) تشنج میوکلونیک داشتند. ایبوپروفن در 8 بیمار (7/26 درصد) موجب کاهش تعداد حملات شد و حتی در 4 مورد حملات قطع شده بود؛ در حالی که دارونما در 4 مورد (3/13 درصد) موجب کاهش تعداد حملات شد، اما این تفاوت معنادار نبود (p=0.434).
نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه بین ایبوپروفن و پلاسبو در کنترل حملات تشنجی، تفاوتی مشاهده نشد.

کلیدواژه‌ها

• صرع مقاوم به درمان
• کودکان
• ایبوپروفن
• دارونما
• کنترل حملات

عنوان مقاله [English]

THE EFFECT OF IBUPROFEN ON INTRACTABLE EPILEPTIC ATTACKS IN CHILDREN

نویسندگان [English]

• Farhad Heydarian
• Fatemeh Behmanesh
• Mahshid Goodarzi
• Farah Ashrafzadeh
• Hasan Rakhshandeh

چکیده [English]

Background and Purpose: It seems that during seizures special inflammatory processes remain in the epileptic tissues and can induce still another attack. Based on this hypothesis many studies have been conducted to determine the efficacy of non-steroidal anti-inflammatory drugs on controlling seizures and have obtained different results. so we decided to perform this research. Therefore the present research was conducted to investigate the effect of ibuprofen on controlling intractable epileptic attacks in children. Methods and Materials: This quasi-experimental double-blind study was conducted in 2006-2007 on 30 patients (3-13 years old) with intractable epilepsy. The patients were observed for one month; then they were given ibuprofen syrup (30 mg/k/day divided into 3 doses) for two months; taking ibuprofen syrup was paused for one month; placebo was given for two months with a similar dosage. Patients simultaneously received their previous anticonvulsant drugs during the study period. In each stage the frequency duration and probable complications of each attack were recorded. The obtained data were analyzed in SPSS using paired t-test and chi-square. Results: Patients’ mean age and mean seizures onset age were 7.23±3.22 and 2.73±2.43 years respectively. Partial complex epilepsy occurred in 13 cases (43.3%) and 17 patients (56.7%) experienced myoclonic epilepsy. Ibuprofen decreased frequency of attacks in 8 cases (26.7%) and even stopped them in 4 cases. However placebo just decreased attacks in 4 cases (13.3%) but the observed difference was not statistically significant (P=0.434). Conclusion: Based on the findings there was no statistically difference between effects of Ibuprofen and placebo on controlling epileptic attacks.

کلیدواژه‌ها [English]

• Article keyWords: Intractable Epilepsy; Children; Ibuprofen; Placebo; Seizure Control