نویسندگان

• مریم کاشانیان
• منصوره اشقلی فراهانی
• مریم شاه نظری
• فرشته جهدی
• حمید حقانی

دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشکده پرستاری و مامایی، گروه مامایی

چکیده

زمینه و هدف: صدمات پرینه از آسیب هایی هستند که مکررا حین زایمان طبیعی رخ می دهند. روش های متعددی با هدف کاهش آسیب های پرینه به کار می روند. هدف ما در این مطالعه تعیین و مقایسه فراوانی و درجه پارگی های پرینه در ارتباط با دو روش کنترل پرینه هنگام زایمان "با استفاده از دست" و "بدون استفاده از دست" می باشد.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی یک سو کور است. نمونه های پژوهش (در سطح اطمینان 95 درصد و توان آزمون 80 درصد) 187 نفر برآورد گردید، که پس از اخذ رضایت نامه کتبی از آنان به روش تخصیص تصادفی به طور مستمر در یکی از دو گروه کنترل پرینه بدون استفاده از دست (98 نفر) و گروه کنترل پرینه با استفاده از دست (89 نفر) قرار گرفتند. در گروه آزمون، پژوهشگر طی مرحله خروج سر بدون تماس دست با پرینه به صورت انتظاری تنها به مشاهده مراحل خروج سر پرداخت. در گروه کنترل، پژوهشگر طی مرحله خروج سر به حمایت پرینه با استفاده از مانور ریتگن پرداخت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری مجذور کای و آزمون دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج حاکی از آن است که نسبت سالم ماندن پرینه در گروه کنترل پرینه بدون استفاده از دست 9/44 درصد در مقابل 10 درصد در گروه کنترل پرینه با دست بود که تفاوت آماری معناداری را نشان می دهد (p>0.0001). پارگی پرینه 51 درصد در گروه آزمون و 47.2 درصد در گروه کنترل رخ داد، که تفاوت حاصله معنادار نبود (p=0.55). اغلب موارد پارگی در هر دو گروه، نوع درجه یک بود (50 درصد در گروه آزمون و 64.3 درصد در گروه کنترل). میزان موارد اپی زیارتومی در گروه آزمون 3.1 درصد و در گروه کنترل 75.3 درصد بود.
نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است که سیاست استفاده از روش کنترل پرینه بدون دست، روشی ایمن و موثر جهت جایگزینی با سایر روش های حمایت پرینه هنگام زایمان می باشد.

کلیدواژه‌ها

• کنترل پرینه بدون استفاده از دست
• کنترل پرینه با استفاده از دست
• اپی زیاتومی
• آسیب پرینه

عنوان مقاله [English]

THE EFFECT OF HANDS-OFF AND HANDS-ON METHODS ON PERINEAL STATUS

نویسندگان [English]

• Maryam Kashanian
• Mansoureh Ashghali Farahani
• Maryam Shahnazari
• Fereshteh Jahdi
• Hamid Haghani

چکیده [English]

Background and Purpose: Perineal damage is one of the traumas most frequently suffered by women during delivery. There are several techniques aimed at reducing the perineal damage. The present study is aimed at determining and comparing the frequency and degree of perineal rupture in hands-off and hands-on techniques of protecting perinea during labor. Method and Materials: This blind clinical trial (with the CI of 95% and test power of 80%) involved 187 women who, after signing their informed consent, were divided into the hands-off (n= 98) and hands-on (n=89) groups through random allocation. In the experimental (hands-off) method, the midwife guides the parturient and observes the process of labor without touching the perineum or the head. In the control (hands-on) group, the midwife protects the infant's head using Ringen maneuver. The data were analyzed in SPSS using chi-square and Fisher's exact test. Results: The result showed that the undamaged perinea in the hands-off group was 44.9%, versus 10% in the hands-on group, where the difference was statistically significant (P < 0.0001). Perineal laceration was 51% in the hands-off group and 47.2% in the hands-on group but the difference between the two groups was not significant (p = 0.55). Most ruptures were of the first-degree type (50% in the hands-off and 64.3% in the hands-on group). In the hands-off group, 3.1% underwent episiotomy as compared with 75.3% in the hands-on group. Conclusion: The results suggest that a policy of hands-off technique in protecting perinea can be safe and efficient technique and can be an alternative method in perineal protection during labor

کلیدواژه‌ها [English]

• Article keyWords: Hands
• off; Hands
• on; Episiotomy; Perineal Laceration