نویسندگان

• هاجر صادقی
• زهرا طالبی
• مریم جدید میلانی
• سید جمال میرموسوی

چکیده

زمینه‌و‌هدف: آموزش پرستاری و توجه به جنبه‌های کمّی و کیفی آن و ارتقای خودکارآمدی، از اهمّیّت ویژه‌ای در آموزش پرستاری برخوردار است. شرایط محیط باید به گونه‌ای باشد که دانشجو، مهارت حرفه‌ای لازم را کسب‌نموده و به تفکر نقادانه از مفاهیم پرستاری برسد. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط کمّیت محیط بالینی و خودکارآمدی بالینی از دیدگاه دانشجویان پرستاری بود.
موادّ و روش ها: این مطالعه‌ی تحلیلی - همبستگی در سال تحصیلی 91- 92، به روش سرشماری و بر روی کلیه‌ی دانشجویان سال سوم و چهارم پرستاری (103 نفر) در دانشگاه علوم‌پزشکی‌سبزوار انجام‌گردید. ابزار پرسش‌نامه شامل سه قسمت: اطلاعات فردی،DREEM (ابزار تناسب محیط بالینی داندی) و خودکارآمدی بالینی‌بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها ازطریق نرم‌افزار SPSS نسخه 18 و آمار توصیفی، همبستگی پیرسون و آزمون تی مستقل و با تعیین سطح معناداری 05/0 انجام‌گردید.
یافته‌ها: میانگین و انحراف معیارخودکارآمدی بالینی 19/16±42/50 بود. بیشترین امتیاز حیطه‌ی "بررسی بیمار( 97/16±59/53)» بود و حیطه‌ی «برنامه‌ریزی مراقبتی» دارای کمترین امتیاز(90/20±05/46) بود. با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون بین خودکارآمدی و حیطه‌های محیط آموزشی‌ارتباط معنا‌داری وجودنداشت، اما همبستگی مستقیم و معنادار بین تمامی حیطه‌های کمّیت محیط آموزشی وجود داشت (0001/0>p).
نتیجه‌گیری: بین خودکارآمدی و محیط آموزشی و حیطه‌های آن ارتباط معناداری وجود ندارد، اما باتوجه به این‌که محیط آموزشی در ایجاد انگیزش تحصیلی دانشجویان که آغاز فعالیت اجتماعی آنها در محیط دانشگاه می‌باشد، نقش مهمی دارد و انگیزش تحصیلی می‌تواند سبب خودکارآمدی دانشجو گردد، بنابراین باید مسؤولین پرستاری در حوزه‌های آموزش، پژوهش و مدیریت پرستاری به کمّیت محیط آموزشی و جوّ روانی و تأثیر آن در انگیزش پرستاری توجه‌نمایند.

کلیدواژه‌ها

• آموزش بالینی
• خودکارآمدی بالینی
• پرستاری
• محیط آموزش بالینی

عنوان مقاله [English]

Relationship between Clinical Education Environment and Clinical Self-Efficacy in Nursing Students of Sabzevar University of Medical Sciences, 2012

نویسندگان [English]

• Hajar Sadeghi
• Zahra Talebi
• Maryam Jadid Milani
• Seyyed Jamal Mirmosavi

چکیده [English]

Background & Objectives: Nursing education and attention to the qualitative and quantitative aspects of the promotion is of particular importance. Many factors are involved in the education process that each alone can have an effect on learning the most important is learning environment prevailing and space. The aim of this study was to investigate relationship between clinical environment and clinical self-efficacy from viewpoint of the nursing students.
Materials & Methods: This analytical - correlation was performed on all103 nursing student of third and fourth years at the Sabzevar university. Sampling method was census and three questionnaires: personal information, Dundee ready educational environment measure (DREEM ) and clinical self-efficacy were used. The data were analyzed with SPSS version 18 and descriptive statistic, Pearson correlation and independent T test by 0.05 in significant area.
Results: Mean score of self-efficacy was 50.42±16.19, the most score was for patient assessment subscale (53.59 ± 16.97) and the lowest score was for patient care planning subscale (46.05 ± 20.90). There was not significant relationship between self-efficacy and educational domains. However, there was significant and positive relationship between educational subscales (p< 0.0001).
Conclusion: Although there was no significant relationship between self-efficacy and educational environment, but learning environment plays an important role in the self-motivation of students. Theredore, the authorities in the areas of nursing education, research and nursing management should pay attention to the quality of educational environment and its impact on nursing motivation.

کلیدواژه‌ها [English]

• clinical education
• self
• EFFICACY
• nursing
• Clinical Environment