نویسندگان

• مهناز سیدالشهدایی
• نورالدین محمدی
• مجتبی راد
• حمید حقانی

چکیده

مقدمه: دلیریوم سندرومی است که با اختلال هوشیاری و تغییر در شناخت مشخص می شود که درصد بالایی از بیماران پس از عمل جراحی از آن رنج می برند. دلیریوم از عوارض نورولوژیکی شایع بعد از عمل جراحی قلب می باشد، که جزء نقایص شناختی محسوب می گردد. بررسی عوامل خطر (ترانسفوزیون بیش از یک واحد خون و استفاده از پمپ قلبی ریوی) پس از عمل جراحی قلب باز می تواند گام ارزشمندی در جهت برجسته کردن اهمیت پیشگیری و تشخیص سریع سندرم دلیریوم داشته باشد.
هدف: این مطالعه با هدف تعیین عوامل خطر مرتبط (ترانسفوزیون بیش از یک واحد خون و استفاده از پمپ قلبی ریوی) با دلیریوم متعاقب عمل جراحی قلب باز انجام شد.
روش: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بوده و تعداد 370 نفر در آن شرکت داشتند. بیماران تحت مطالعه 85-19 ساله بودند که در این پژوهش ، کلیه بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه متعاقب عمل جراحی قلب باز مورد مطالعه قرار گرفتند. روش جمع آوری داده ها با استفاده از نمونه گیری در دسترس بوده است . پژوهشگر پس از انجام عمل جراحی و جداسازی بیمار از دستگاه تهویه مکانیکی، با حضور در بالین بیماران روزانه وضعیت روانی آنها را با استفاده از مقیاس غربالگری مشاهده ای دلیریوم تا ترخیص بیمار از بخش مراقبت ویژه و انتقال آنان به بخش جراحی مورد ارزیابی قرار داد . داده ها با استفاده از 16 spss و آزمون تی زوج و کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: یافته های این مطالعه نشان داد که از بین 370 بیمار شرکت کننده در این مطالعه 86 نفر آنها مبتلا به دلیریوم بودند که میانگین سنی آنان 28/13± 95/57 بوده است. یافته های این مطالعه نشان داد که بین عوامل خطر (ترانسفوزیون بیش از یک واحد خون استفاده از پمپ قلبی ریوی بررسی شده و بروز سندرم دلیریوم رابطه معنی دار آماری وجود نداشت.
نتیجه گیری: علیرغم شیوع بالای دلیریوم در شرکت کنندگان، هیچ کدام از عوامل خطر (ترانسفوزیون بیش از یک واحد خون و استفاده از پمپ قلبی ریوی) مرتبط با دلیریوم که در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند با بروز دلیریوم ارتباط معنی دار آماری نداشتند. بنابراین بروز دلیریوم بعد از عمل جراحی قلب باز در بیماران با توجه به این عوامل قابل پیش گویی نمی باشد. به عبارت دیگر، شانس بروز دلیریوم در کلیه بیماران صرف نظر از وجود و یا عدم وجود این عوامل در آنها یکسان می باشد و عواملی که در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند، نمی توانند به عنوان پیش گویی کننده بروز دلیریوم در آنان مطرح باشند.

کلیدواژه‌ها

• دلیریوم
• گرافت بای پس عروق کرونر
• عوامل خطر

عنوان مقاله [English]

Relationship of blood transfusion and CPB with delirium

نویسندگان [English]

• Mahnaz Seedoshohadee
• Norodin Mohammadi
• Mojtaba Rad
• Hamid Haghani

چکیده [English]

Introduction: Delirium as a syndrome which is recognized by consciousness disorder and changing in cognition. Delirium patients after by-pass are a common neurological complication, which is a component of the cognitive disorder. A high percentage of these kinds of patients suffer from after surgery. Evaluation of risk factors (blood transfusions and the use of more than one unit CPB) after surgery can be a valuable step in order to highlight the importance of prevention and early detection of delirium. This study aimed to recognize some risk factors related to delirium in patient who had a by- pass operation.
Methods: This study is a cross - sectional. The number of participants was 370 patients who had a by-pass operation were studied by the continuous sampling method. Researcher referred to the selected clinical centers in Tehran to identify related patients to our study and then informed consents were obtained from all patients. Using the Delirium Screening Scale, we analyzed psychological condition of patients until they were discharged from the critical care unit daily. The personal information questioner was completed on the first day of analyzing the psychological condition. Then the gathered data was analyzed by the SPSS 16 statistical package.
Results: Our findings showed that there was no meaningful statistical relationship between the incidences of delirium with risk factors despite its being common among participants.
Conclusions: According to these factors it is not possible to predict incidence of delirium in patients after a by- pass operation. In other words, there is an equal chance of delirium incidences among all patients’ regardless of having or not having these factors; therefore the analyzed factors of this study cannot be used to predict the delirium incidence.

کلیدواژه‌ها [English]

• Delirium
• coronary artery bypass grafting risk factors