نویسندگان

• کامیار یغمائیان
• غلامرضا موسوی
• حمیدرضا کریمی
• احمد اله آبادی

چکیده

زمینه و هدف: آنتی بیوتیک‌ها از آلاینده‌های منابع آب بوده که به علت تجزیه زیستی کم می توانند با روش جذب سطحی مورد تصفیه قرار گیرند. یکی از بهترین جاذبها کربن فعال می‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی میزان حذف آنتی بیوتیک آموکسی سیلین توسط کربن مرک گرانولی است.
مواد و روش‌ها: آزمایشات در یک راکتور شیشه‌ای با دور 100 دور در دقیقه انجام شد .در هر تست 50 میلی لیتر از آب آلوده سنتتیک ریخته شده و متغیرهای دوز جاذب، نوع جاذب، غلظت آموکسی سیلین، زمان تماس، pH و درجه حرارت بر جذب آموکسی‌سیلین بررسی شد. نمونه پس از هر بار مگنت توسط یک فیلتر استات سلولز um45/0 و پمپ خلاء، صاف گردید و پس آب فیلتر شده جهت تعیین آموکسی‌سیلین باقیمانده توسط دستگاه HPLC آنالیز گردید.
یافته‌ها: نتایج حاصل از آزمایشات نشان داد که در 6pH=، غلظت جاذب 6/1 گرم بر لیتر، زمان تماس 60 دقیقه و دمای 25 درجه سانتی‌گراد بهترین شرایط حذف آموکسی‌سیلین از آب آلوده می‌باشد در این شرایط کربن گرانولی با مش 16-20 توانست 86 درصد آموکسی سیلین در غلظت 50 میلی‌گرم در لیتر را حذف نماید.
نتیجه‌گیری: کربن فعال یک ماده کار بردی مناسب برای حذف آلاینده‌های غیر قابل تجزیه آب مثل آنتی‌بیوتیک‌ها و سموم می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

• کربن فعال
• آموکسی سیلین
• جذب

عنوان مقاله [English]

Adsorption potential of the granular activated carbon for the removal of amoxicillin from water

نویسندگان [English]

• Kamyar Yaghmaiyan
• Gholamreza Mousavi
• Hamidreza Karimi
• Ahmad Allahabadi

چکیده [English]

Background: Antibiotics are important pollutants of water resources, and because of hard biodegradability, they can be filtered through adsorption method. Activated carbon is one of the best adsorbents. The aim of this study was to investigate the amoxicillin removal rate of a standard granular activated carbon.
Materials and methods: The adsorption experiments were conducted in the stirred (100 rpm) glass reactor. In each test, 50 ml of aqueous solution contaminated by amoxicillin was transferred into the reactor, and the influence of adsorbent dose, adsorbent type, amoxicillin concentration, reaction time, solution pH and temperature was tested on the amoxicillin adsorption. At the end of each of adsorption tests, the suspension was filtered using a cellulose acetate filter with 0.45µm pore size and the filtrate was analyzed for residual amoxicillin using HPLC.
Results: The obtained data showed that the best conditions for removal of amoxicillin from contaminated water using granular activated carbon were as follow: pH: 6, adsorbent concentration: 1.6 g/l, reaction time: 60 min, temperature: 25oc. In these conditions up to 86% of amoxicillin (concentration: 50 mg/l) could be adsorb by a granular 16-20 activated carbon.
Conclusion: Adsorption onto activated carbon is an efficient method for the removal of non-degradable water pollutants such as antibiotics and toxins.

کلیدواژه‌ها [English]

• activated carbon
• amoxicillin
• adsorption