نویسندگان

• سهراب حاجی زاده
• محمد جوان
• محمدرضا بیگدلی
• فیروزه علویان

چکیده

زمینه و هدف: اخیراً نشان داده شده هیپراکسی نورموباریک اثر درمانی قابل ملاحظه‌ای در درمان ایسکمی حاد دارد که اصطلاحاً پیش شرطی‌سازی نامیده می‌شود. به هر حال به خوبی مشخص نیست این پیش‌شرطی در محیط زنده چگونه عمل می‌کند. در مطالعه حاضر اثر هیپراکسی نورموباریک متناوب بر بیان HIF1α در مدل سکته مغزی مورد مطالعه قرار گرفت.
مواد و روش‌ها: مطالعه از نوع تجربی بوده و حیوانات شامل4 گروه، هر گروه شامل 6 موش صحرایی بودند. غلظت اکسیژن استنشاقی اعمال شده در گروه‌های هیپراکسی 95 درصد روزانه 4 ساعت و به مدت 6 روز متوالی و در گروه کنترل با همان شرایط با غلظت اکسیژن 21 درصد (نورموکسی) بود. 24 ساعت بعد موش‌های صحرایی گروه سکته به مدت 60 دقیقه تحت انسداد شریان کاروتید راست قرار گرفتند. پس از 24 ساعت از جریان خون مجدد، اسکور نقایص نورولوژیک مورد مقایسه قرار گرفت.
یافته‌ها:نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که در گروه سکته نسبت به نورموکسی میزان پروتئین HIF1α افزایش می‌یافت؛ در حالی‌که در گروه هیپراکسی نسبت به نورموکسی میزان این پروتئین تفاوت معناداری نداشت. در گروه هیپراکسی سکته افزایش معناداری در میزان HIF1α مشاهده شد. همچنین هیپراکسی امتیاز نقایص نورولوژی را از 83/8 درصد به 46/3 درصد کاهش داد.
نتیجه‌گیری: هیپراکسی به واسطه هیدروکسیلاسیون HIF1α موجب ناپایداری آن می‌شود. در گروه سکته با نرسیدن اکسیژن به سلول‌ها، ازهیدروکسیله شدن و تخریب HIF1α جلوگیری می‌‌گردد. در گروه هیپراکسی سکته، سیتوکین‌های التهابی با همکاری گونه‌های آزاد اکسیژن باعت القای افزایش بیان HIF1α می‌شوند.

کلیدواژه‌ها

• هیپراکسی
• سکته
• پیش شرطی سازی
• موش صحرایی
• HIF1α

عنوان مقاله [English]

Evaluation of HIF1α expression in ischemic tolerance induced by intermittent normobaric hyperoxia in the rat model of stroke

نویسندگان [English]

• Sohrab Hajizadeh
• Mohammad Javan
• Mohammadreza Bigdeli
• Firozeh Alavian

چکیده [English]

Background: Recent studies have shown that normobaric hyperoxia is effective in the treatment of acute ischemia, a phenomenon called preconditioning. However, the exact mechanism of this kind of preconditioning in vivo is not known. In this study, the effect of intermittent normobaric hyperoxia on expression of HIF1α in a stroke model was investigated. Materials and Methods: In this experimental study, rats were divided into 4 groups. Hyperoxia groups were exposed to 95% inspired oxygen for 4 h/day and 6 consecutive days. Oxygen concentration in the control groups was 21% (normoxia). After 24 h, rats in stroke groups were subjected to 60 min of right middle cerebral artery occlusion. After 24 h, reperfusion neurological deficit scores were assessed. The brain HIF1α levels were analyzed by Western blot. Statistical analysis was performed using two-way ANOVA, Bonferroni post-test, Fisher exact test, and GraphPad Prism 5 software. Results: The results of this study showed that HIF1α levels increased in stroke groups compared with normoxia groups, while the amount of protein in hyperoxia groups was not significantly different from normoxia groups. Significantly increased HIF1α levels were observed in hyperoxia stroke group. Also, hyperoxia improved neurological deficit scores from 8.83% down to 3.46%. Conclusion: Hydroxylation, instability, and degradation of HIF1α occurred following hyperoxia. In the stroke groups, lack of oxygen delivery to cells prevents hydroxylation and degradation of HIF1α. In hyperoxia stroke group, inflammatory cytokines with increased ROS can induce increased expression of HIF1α.

کلیدواژه‌ها [English]

• Hyperoxia
• stroke
• Preconditioning
• HIF1α