نویسندگان

• فاطمه محرری
• عاطفه سلطانی فر
• آزاده سلطانی فر

چکیده

زمینه و هدف: علایم اصلی در اختلال اوتیستیک رفتار، ارتباط اجتماعی و برخورد اجتماعی غیرطبیعی است. اختلال در تنظیم سطح سروتونین در کلیه اختلالات روانپزشکی و خصوصاٌ در اوتیسم مطرح می‌باشد. همچنین افزایش سطح سروتونین در 40 درصد بیماران اوتیستیک دیده شده که تأییدکننده نقش هایپرسروتونینمی در این بیماران است. این مطالعه با کنترل دارونما و پیگیری 8 هفته‌ای انجام شد و میزان تأثیر سیپروهپتادین به علاوه ریسپریدون با ریسپریدون و دارونما در این بیماران مورد مقایسه قرار گرفت.
مواد و روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی، کودکان بین 3 تا 11 ساله با تشخیص اختلال اوتیستیک مراجعه‌کننده به درمانگاه فوق تخصصی روانپزشکی کودکان دکتر شیخ و ابن‌سینا وارد طرح شده و به شیوه جایگزینی تصادفی به دو گروه ریسپریدون + سیپروهپتادین (الف) یا ریسپریدون + پلاسبو(ب) تقسیم شدند و به‌مدت 8 هفته به صورت دوسوکور و همراه با گروه کنترل تحت درمان قرار گرفتند. دوز مصرفی داروها در مورد ریسپریدون حداکثر 2 میلی‌گرم در روز و در مورد سیپروهپتادین حداکثر 2/0 میلی‌گرم بر کیلوگرم در روز بود. بیماران قبل از شروع مطالعه و بعد از 4 هفته و 8 هفته درمان با مقیاس سنجش درخودماندگی کودکی مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته‌ها: نمرات مقیاس درخودماندگی کودکی بعد از 4 و 8 هفته به‌ترتیب در گروه (الف) 9/2±26/40 و 38/2±56/38 و در گروه (ب) 31/3±2/40 و 59/2±73/37 بود. نتایج نشان داد که نمرات در هر گروه بعد از 4 و 8 هفته بهبود یافت ولی تفاوت بین دو گروه معنادار نبود (867/0=P، 1=df، 29/0=F).
نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که ترکیب سیپروهپتادین با ریسپریدون تأثیری بیش از تأثیر ریسپریدون به تنهایی در درمان اوتیسم ندارد اما نیاز به مطالعات کنترل شده بیشتری وجود دارد.

کلیدواژه‌ها

• اختلال اوتیستیک
• سیپروهپتادین
• کودکان

عنوان مقاله [English]

Efficacy of Adding Cyproheptadine to Risperidone in Children with Autistic Disorder: A Randomized Controlled Clinical Trial

نویسندگان [English]

• Fatemeh Moharreri
• Atefeh Soltanifar
• Azadeh Soltanifar

چکیده [English]

Background: The core symptoms of autism are abnormalities in social interaction, communication, and behavior. The involvement of 5-HT has been suggested in neuropsychiatric disorders and particularly in autistic disorder.
Material and Methods: The aim of this study was to assess the efficacy of cyproheptadine, a 5-HT2 antagonist, in the treatment of autistic disorder. In this double-blind, placebo-controlled trial, we assessed the effects of cyproheptadine plus risperidone in the treatment of autistic disorder.
: Thirty children between the ages of 3 and 11 years (inclusive) with a DSM-IV-TR clinical diagnosis of autism referred to the child psychiatry clinics at Sheikh and Ebn-e Sina hospitals, Mashhad, were recruited. The children presented with severely disruptive symptoms related to autistic disorder. Patients were randomly allocated to cyproheptadine + risperidone (Group A; 15 patients) and risperidone + placebo (Group B; 15 patients) for an 8-week, double-blind, placebo-controlled study. The doses of risperidone and cyproheptadine were titrated up to 2 mg/day and 0.2 mg/kg/day, respectively. Patients were assessed at baseline and after 4 and 8 weeks of starting medications.
Results: The Childhood Autism Rating Scale scores after 4 and 8 weeks were 40.26±2.9 and 38.56±2.38 in group A and 40.2±3.31 and 37.73±2.59 in group B, respectively. The scores improved in both groups, but the difference between them was not significant (F=0.029, d.f= 1, p=0.867).
Conclusion: The results suggest that the combination of cyproheptadine with risperidone is not more effective than risperidone alone. However, the results need confirmation by a larger randomized controlled trial.

کلیدواژه‌ها [English]

• Autistic Disorder; Cyproheptadine; Child