نویسندگان

• سیدعلیرضا ابراهیم زاده
• مجید رحیمی حاجی آبادی

چکیده

استئوپروز شایع‌ترین بیماری استخوانی و عامل عمده افزایش مرگ و میر و ناتوانی در افراد مسن می‌باشد. درمان‌های دارویی و غیردارویی زیادی برای جلوگیری از تحلیل پیش‌رونده استخوان‌ها و درمان کاهش تراکم استخوانی با ممانعت از تحلیل استخوان و یا افزایش تولید استخوان در زنان یائسه و افراد مسن پیشنهاد شده است. درمان تک دارویی ترجیح داده می‌شود اما در بسیاری از مطالعات درمان ترکیبی پیشنهاد می‌شود. در این مطالعه نیز اثر درمان ترکیبی مورد بررسی قرار گرفته است. درمان ترکیبی با آلندرونات، کلسیم و ویتامین D همراه با ورزش منظم در 66 بیمار مبتلا به عوارض استئوپروز تجویز شد. میزان (BMD) تراکم استخوانی و نیز T-score در قبل و بعد از درمان در تمامی بیماران سنجیده شد. بر اساس یافته‌های پژوهش، بعد از مدت 14.21±4.7 ماه درمان،BMD در ناحیه‌های لگن، ستون فقرات و ساعد به ترتیب 4.48 ± 1.52 و2.5±4.68 و 4.17 ± 2.6 درصد افزایش معنی‌دار نشان داد و در مورد T-score، این مقادیر به ترتیب 0.39 ± 0.115 و 0.3 ± 0.149 و 0.5 ± 1.34 افزایش معنی‌دار نشان داد. لذا این مطالعه موثر بودن درمان ترکیبی استئوپروز را تایید می‌کند و در صورتی که شرایط اقتصادی و پزشکی بیمار اجازه دهد، می‌تواند بعنوان درمان بیماران به کار رود.

کلیدواژه‌ها

• استئوپروز
• آلندورنات
• درمان ترکیبی

عنوان مقاله [English]

THE EFFECT OF COMBINATION THERAPY ON OSTEOPOROSIS

نویسندگان [English]

• SA EBRAHIMZADEH
• M RAHIMI HAJIABADI

چکیده [English]

Osteoporosis is most common osteoporosis causing increased disability and mortality in the elderly. Many medicinal and non-medicinal treatments have been suggested for the prevention of the progressive loss of the bones and treatment of the loss of bone mineral density by preventing bone wasting or enhancing bone generation in menopausic women and the elderly. Although single drug treatment is preferred, combination therapy is suggested in most studies. In the present study, combination therapy with alendronate, calcium and vitamin D together with regular exercise was prescribed for 66 patients with osteoporosis complication. Bone mineral density (BMD) and T-score were measured before and after therapy in all patients. After treatment for 14.21 ± 4.7 months, significant increases were observed in BMD by 1.52 ± 4.48, 2.5 ± 4.68 and 2.6 ± 4.17 precent in pelvis, spine and forearm respectively. Significant increases were also observed in T-score of pelvis, spine and forearm by 0.115 ± 0.39, 0.149 ± 0.3 and 1.34 ± 0.5 respectively. Therefore, the efficacy of combination therapy in the treatment of osteoporosis is verified and suggested to be applied if economic and medical conditions of the patient demand.

کلیدواژه‌ها [English]

• osteoporosis
• ALENDRONATE
• COMBINATION THERAPY