نویسندگان

مشهد، خیابان گلستان شرقی، بیمارستان آریا

چکیده

زمینه و هدف: سنگ های ادراری سومین علت شایع بیماری های سیستم ادراری بوده و هیپرکلسیوری در 30 تا 56 درصد بیماران مبتلا به سنگ های کلسیمی گزارش شده است. لذا پژوهش حاضر جهت بررسی میزان کلسیم سرم و ادرار در مبتلایان به سنگ های سیستم ادراری در استان خراسان انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی در فاصله زمانی تابستان 1382 لغایت بهار 1384بر روی 100 نفر بیمار مبتلا به سنگ کلسیمی (گروه مورد) و 51 فرد سالم (گروه شاهد) انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه و با اندازه گیری میزان کلسیم سرمی (از طریق خونگیری صبحگاهی) و کلسیم ادرار (به طریق جمع آوری ادرار 24 ساعته) جمع آوری گردید.
یافته ها: در گروه مورد 9 نفر (9 درصد) و در گروه شاهد 1 نفر (2 درصد) مبتلا به هیپرکلسیوری بودند. میزان کلسیم ادرار در گروه مورد و گروه شاهد اختلاف معنی داری نداشت (2.23 ± 1.07 در مقابل 2.13 ± 1.10 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن در 24 ساعت). در گروه مورد، 1 نفر (1 درصد) مبتلا به هیپرکلسیمی بود. هیچ موردی از هیپرکلسیمی درگروه شاهد وجود نداشت. میزان کلسیم سرم نیز در گروه مورد و گروه شاهد اختلاف معنی داری نداشت (9.07 ± 0.68 در مقابل 9.13 ± 0.64 میلی گرم در دسی لیتر). نتیجه گیری: در مقایسه با آمار کتب مرجع و همچنین مقالات اخیر، میزان هیپرکلسیوری در بیماران مورد مطالعه این منطقه به طور واضحی پایین تر بوده و این طور استنباط می گردد که درمان تجربی روتین که با مکانیسم کاهش کلسیم ادراری باعث جلوگیری از تشکیل سنگ می گردد، اثر درمانی قابل توجهی نداشته باشد. به نظر نمی رسد به بررسی روتین کلسیم سرم نیازی باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

STUDY OF THE SERUM AND URINE CALCIUM IN PATIENTS WITH URINARY STONE IN FORMATION KHORASAN, IRAN

نویسندگان [English]

  • AR HAKEMI
  • K EGHBALI
  • M ISSAPOUR

چکیده [English]

Background and Purpose: Urinary stones are the third most common cause of urinary tract disorders and hypercalciuria is reported in 30% to 55% of patients. Therefore, this study is intended to study the serum and urine calcium in patients with urinary stone formation in khorasan, Iran.
Methods and Materials: This descriptive-analytical study was conducted from 2003 summer through 2005 spring on 100 patients (case) and 51 non-patients (control). Relevant data were collected through questionnaire, serum calcium measurement (morning blood sampling) and urinary calcium measurement (24-hour urine collection).
Results: Hypercalciuria was observed in 9% of the case group and 2% of the control group. No significant difference was observed in the urinary calcium of the two groups. (2.23±1.07 vs. 2.13±1.10 mg per kg body weight/24 hours). Hypocalcaemia was detected in one of the cases but in the control group, nobody was so. Also, no significant differences were observed in the serum calcium of the two groups (9.07±0.68 vs. 9.13±0.64 mg/dl).
Conclusion: Compared with references and recent publication, regional hypercaliuria is obviously lower and it is inferred that empirical therapy to prevent stone formation by reducing calcium has no therapeutic role. There seems no need for routine examination of serum calcium.

کلیدواژه‌ها [English]

  • URINARY STONE
  • SERUM CALCIUM
  • URINE CALCIUM
  • KHORASAN PROVINCE