نویسندگان

• محمدرضا مهاجری
• رحیم گل محمدی
• سیدمهدی زرگریان

سبزوار، جنب پلیس راه، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار

چکیده

زمینه هدف: در سرطان کولورکتال آسیب های ژنتیکی و عادت های غذایی نقش اصلی را دارند. پروتئین p53 که محصول ژن p53 می باشد، مهم ترین عامل سرکوب کننده تومور است. میزان جهش و بیان ژن p53 در نمونه های سرطانی کولورکتال در نواحی مختلف متفاوت گزارش شده است. در حالت طبیعی، نیمه عمر پروتئین p53 کوتاه بوده و در شکل جهش یافته، نیمه عمر پروتئین افزایش می یابد که با روش ایمونوهیستوشیمی قابل ردیابی است. هدف از این مطالعه تعیین پایداری پروتئین p53 با استفاده از شاخص های پاتولوژی در نواحی مختلف روده بزرگ در سرطان کولورکتال می باشد.
مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی 80 نمونه سرطانی کولورکتال انجام شد که در طول سال های 82 تا 86 به بیمارستان های شهر اصفهان مراجعه کرده بودند. بعد از ثابت کردن نمونه ها در فرمالین، پاساژ بافتی و ماسک زدایی بیان ژن p53 با روش ایمونوهیستوشیمی در نمونه های فوق مشخص شد. داده ها با آزمون مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: از 80 نمونه مورد مطالعه، در 27 نمونه (34 درصد) پایداری پروتئین p53 مشاهده شد. بین پایداری پروتئین p53 با مرحله بندی تومور، درجه تمایز و نواحی مختلف روده بزرگ و رکتوم ارتباط معنی داری مشاهده نشد ولی ارتباط بین جهش و پایداری پروتئین معنی دار بود.
نتیجه گیری:‌ در مطالعه حاضر پایداری پروتئین p53 در تعداد زیادی از نمونه های جهش دار مشاهده شد. بنابراین مشخص شدن پروتئین p53 را در نمونه های سرطانی می توان نشانه مهمی از جهش قلمداد نمود که در پیش آگهی و روند درمانی سرطان مهم است.

کلیدواژه‌ها

• سرطان کولورکتال
• ایمونوهیستوشیمی
• پروتئین p53

عنوان مقاله [English]

STUDY OF RELATIONSHIP BETWEEN P53 PROTEIN STABILITY AND PATHOLOGICAL PARAMETERS IN COLORECTAL CANCER BY IMMUNOHISTOCHEMISTRY METHOD

نویسندگان [English]

• MR MOHAJERI
• R GOLMOHAMMADI
• SM ZARGARIAN

چکیده [English]

Background and purpose: Genetic damages and dietary habits play important parts in colorectal cancer (CRC). p53 protein, a product of p53 gene, is the most important tumor suppressor.
The rate of p53 mutation and expression has been variously reported across anatomical regions. p53 protein has a short half-life which tends to increase with mutation and is likely to be traced by immunohistochemistry. This study is intended to determine the p53 protein stability by pathological parameters across different areas in CRC.
Methods and Materials: This descriptive analytical research was conducted on 80 CRC cases admitted to Hospital in Isfahan, Iran from 2003 to 2007. p53 expression was detected by immunohistochemical methods in the samples after fixation, tissue processing and antigen retrieval. The obtained data were analyzed using chi-square.
Results: of the 80 specimens investigated, p53 protein stability was observed in 27 specimens (34%). No significant relationships were observed between p53 protein stability and tumor staging, differentiation and anatomical regions (colon and rectum) but the relationship between protein stability and mutation was significant.
Conclusion: p53 protein stability was observed in many mutated samples. Therefore, p53 protein detection in Cancer cases can be considered an important symptom of mutation signifying the prognosis and progress of cancer.

کلیدواژه‌ها [English]

• COLORECTAL CANCER
• Immunohistochemistry
• P53 PROTEIN