نویسندگان

• مسعود ملوندی
• محبوبه نادری نسب
• ستاره سروش

مشهد، بلوار سجاد، خیابان میلاد، میلاد 18، پلاک 14

چکیده

مقدمه و هدف: گنوره یکی از شایع ترین بیماری های جنسی در کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته است. این باکتری در دهه گذشته در برابر چندین آنتی بیوتیک مورد استفاده به عنوان داروی اولیه، مقاومت پیدا نموده است. بنابراین استفاده از سیپروفلوکساسین توصیه شده است، با توجه به گزارشات کاهش حساسیت به سیپروفلوکساسین، محققین بر آن شدند تا حساسیت این باکتری را بررسی نمایند.
مواد و روش ها: نوع مطالعه توصیفی و جامعه پژوهش مراجعین به آزمایشگاه های شهرستان مشهد بودند که مشکوک به بیماری سوزاک بوده اند. نمونه گیری به روش نمونه گیری در دسترس بوده است که از ابتدای سال 1382 تا آخر سال 1383 ترشح مجرا 1348 نفر در شهر مشهد مورد بررسی قرار گرفت. دو سوآپ از نمونه بیمار جهت تهیه اسمیر و کشت گرفته شد. پس از رشد کلنی ها و تشخیص باکتری نایسریا گنوره آنتی بیوگرام به روش دیسک دیفیوژن با دیسک های پنی سیلین، تتراسیکلین، اریترومایسین و سیپروفلوکساسین انجام گرفت. سپس حداقل غلظت ممانعت کننده (MIC) برای آنتی بیوتیک سیپروفلوکسازین تعیین گردید.
یافته ها: تعداد 71 مورد نایسریا گنوره تشخیص داده شد که نسبت به پنی سیلین 16.9 درصد، تتراسیکلین 25.3 درصد، اریترومایسین 67.6 درصد و سیپروفلوکساسین 70.3 درصد حساسیت نشان دادند. 6 مورد نسبت به سیپروفلوکساسین مقاوم شده بودند که دارای MIC بین 1 تا 16 میکروگرم در میلی لیتر بودند.نتیجه گیری: با توجه به اینکه در حال حاضر سیپروفلوکساسین داروی خط اول جهت درمان نایسریا گنوره است به نظر می رسد با این افزایش مقاومت، دیگر نتوان برای مدت طولانی از این دارو به عنوان اولین داروی انتخابی در درمان استفاده نمود.

کلیدواژه‌ها

• نایسریاگنوره
• حساسیت
• سیپروفلوکساسین

عنوان مقاله [English]

STUDY OF THE SENSITIVITY OF NEISSERIA GNORRHOEAE TO CIPROFLOXACIN

نویسندگان [English]

• M MALVANDI
• M NADERINASAB
• S SOROUSH

چکیده [English]

Background and Purpose: Gnorrhoeae is one of the most common sexually transmitted diseases in the developing and developed countries. This bacterium has gained some resistance against several antibiotics used as promary medication in the past decade; therefore the use of ciprofloxacin has been recommended. On the basis of reportsd on the reducation of this bacterium to ciprofloxacin this study in conducted to determine its sensitivity.
Methods and Materials: This deh1ive research was conducted on the population of patients admitted to medical laboratories in Mashad Iran who were suspicious of having Neisseria Gnorrhoeae. They were selected by convenient sampling. 1348 cases with urethral discharge were examined from 2003 to 2004; two swaps were taken for smear and culture. After colony growth and the identification of the Neisseria Gnorrhoeae antibiogram was performed via disc diffusion with penicilin tetracyclin erythromycin and ciprofloxacin discs. Then the minimal inhibitory concentration was deetermined for ciprofloxacin.
Results: 71 cases of Neisseria Gnorrhoeae were identified of which 16.9% were sensitive to penicilin 25.3% to tetracyclin 67.6% to erythromycin and 70.3% to ciprofloxacin. 6 cases were resistant to ciprofloxacin and their MIC ranged from 1 to 16mgr/ml.
Conclusion: Since ciprofloxacin is currently the primary treatment for Neisseria Gnorrhoeae it seems that with the increased resistance obsered in the present study ciprofloxacin can no longer be considered as the preferred antibiotic against Neisseria Gnorrhoeae. Therefore self treatment without medical preh1ion is strongly prohibited.

کلیدواژه‌ها [English]

• NEISSERIA GNORRHOEAE
• SENSITIVITY
• CIPROFLOXACIN