نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• محمود محمدیان ¹
• زهرا درزی ازادبنی ²
• رضا علی محمدپور تهمتن ³
• راضیه یوسفی نژاد ⁴

¹ دانشیار گروه مهندسی بهداشت حرفهای، مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشکدة بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

² دانشجوی کارشناسی ارشد بهداشت حرفهای، گروه مهندسی بهداشت حرفهای، دانشکدة بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

³ دانشیار گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی،دانشکده بهداشت،دانشگاه علوم پزشکی مازندران

⁴ کارشناس آزمایشگاه،دانشکده بهداشت،دانشگاه علوم پزشکی مازندران

چکیده

چکیده :
زمینه و هدف (Background): بیش از دو میلیون نفر در سراسر جهان با گردوغبار چوب که باعث بروز بیماریهای ریوی و سرطان دستگاه تنفسی می شود مواجهه دارند. لذا مطالعه حاضر با هدف ارزیابی ریسک مواجهه کارگران با ذرات قابل تنفس چوب در کارگاههای نجاری شهرستان ساری انجام شد.

مواد و روش ها(Materials & Methods): این مطالعه توصیفی– تحلیلی در 27 کارگاه نجاری شهرستان ساری در پاییز سال 1396 انجام شد. 43 نفر از شاغلین کارگاه های نجاری به صورت تصادفی اتنخاب شدند. برای نمونه برداری از ذرات قابل استنشاق از روش استاندارد شماره0500 توصیه شده توسط NIOSHو با استفاده از پمپ نمونه برداری فردی کالیبره شده و نمونه بردار IOM انجام شد. سپس ریسک مواجهه با ذرات با استفاده از روش ارائه شده توسط انستیتو ایمنی و بهداشت شغلی سنگاپور تعیین گردید.
یافته ها Results)): میانگین غلظت گردوغبار قابل تنفس چوب در کل کارگاه ها mg/m^3 30/15 بود و متوسط غلظت گردوغبار قابل تنفس چوب در کارگاه های نجاری، برش MDF، نجاری/MDF، چوب بری، مبلمان سازی و منبت کاری به ترتیب 94/11±58/18،3/17±49/19،50/7±32/8، 05/6±48/10،98/3 ±44/3،0±77/4 mg/m^3 بود. دمای هوا و تهویه عمومی به طور معنی داری با میانگین غلظت گردوغبار قابل تنفس چوب رابطه داشت. ریسک مواجهه با ذرات قابل استنشاق در همه این کارگاهها در حد متوسط برآورد شد.
نتیجه گیریConclusion)): مواجهه کارگران شاغل در نجاری های شهر ساری با گردوغبار قابل تنفس چوب بیشتر از حدود مجاز مواجهه شغلی ملی و بین الملی است. مواجهه کارگران با ذرات قابل تنفس در هوای سرد و در شرایط خاموش بودن سیستم تهویه عمومی کارگاه بیشتر است.

کلیدواژه‌ها

• ارزیابی ریسک
• مواجهه شغلی
• گردغبار چوب
• نجاری

عنوان مقاله [English]

Risk Assessment of the Workers’ Exposure to inhalable Wood Dust in the carpentries in Sari City

نویسندگان [English]

• Mahmoud Mohammadyan ¹
• zahra darzi azadboni ²
• reza ali mohammadpour tahmtan ³
• Razieh Yousefi nejad ⁴

¹ Health Science Research Center, School of Health, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran

² occupational health mazandaran university madical science sari iran

³ Department of Biostatistics, School of Health, Mazandaran University of Medical Sciences, sari, Iran.

⁴ laboratory expert, School of Health, Mazandaran University of Medical Sciences, sari, Iran

چکیده [English]

Abstract:
Background and purpose: More than 2 million people are exposed to wood dusts every day around the world. Exposure to wood dust increases the prevalence of respiratory diseases and cancer incidence. Therefore, this study was carried out to evaluate the risk assessment of workers exposure to inhalable wood dust in the carpentries in Sari City.
Materials and Method: This cross-sectional study conducted in 27 carpentries in Sari City in septumber, October and November ,2017. 43 workers were selected randomly. Inhalable wood dust were measured in the basis of the standard method number 0500 recommended by NIOSH using a calibrated personal sampling pump and an IOM sampler. The risk of exposure to wood dust then was measured using a recommended method by Singapore institute of occupational safety and health.
Result: The average concentration of the inhalable wood dust in total carpentries was 15.30( mg)/m^3 and also in carpentries , MDF cutting, MDF/Carpentry, wood cutting, furniture making and wood carving workshops were 18.58±11.94, 19.49±17.3,8.32±7.5,10.48±6.05,3.44±3.98,4.77±0 mg/m^3 respectively. There was a significant correlation between the concentration of inhalable wood dust and the ambient temperature and the general ventilation. The risk of Exposure to inhalable wood dust were evaluated in the medium levels for all workshops.
Conclusion: The workers’ personal exposure to inhalable wood dust in carpentries in sari city was higher than Occupational Exposure Limit recommended by national and international recommended levels. The higher workers’ exposure to inhalable wood dust was found in lower ambient temperature and in the absence of general ventilation.

کلیدواژه‌ها [English]

• risk assessment
• occupational exposure
• wood dust
• carpentry