نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 عضو هیات علمی/دانشگاه آزاد اسلامی واحد سبزوار
2 دانشگاه تهران
3 دانشگاه حکیم
چکیده
زمینه و هدف:ادراک بینایی به‌عنوان برترین سیستم ادراکی فرد در یادگیری و اجرای مهارت‌های حرکتی و مهم‌ترین عامل درک و دریافت اطلاعات از محیط می‌باشد که نقش بسزایی در تنظیم بسیاری از رفتارهای انسان ازجمله رفتارهای مربوط به حرکت در محیط را به عهده دارد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر دو روش تمرینی ادراک بینایی وابسته و غیر وابسته به حرکت بر ادراک عمق و تیزبینی پویای کودکان 8-7 ساله بود.
موارد و روش: نمونه پژوهش حاضر شامل 107 نفر از آموزان کلاس اول دبستان‌های سبزوار بودند که به‌صورت هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی(تمرینات ادارک بینایی وابسته و غیروابسته به حرکت) و یک گروه کنترل قرار گرفتند. گروه‌های آزمایشی، به مدت 6 هفته و هر هفته، سه جلسه 45 دقیقه‌ای تحت تمرینات برنامه‌ریزی‌شده مربوط به خود قرار گرفتند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس درون- بین گروهی و آزمون کروسکال والیس و ویلکاکسون استفاده شد.
نتایج: نتایج نشان داد که تمرینات بینایی وابسته و غیروابسته به حرکت موجب بهبود مؤلفه‌های ادراک عمق و تیزبینی پویا در کودکان 8-7 ساله شد؛ ولیکن تفاوت معنی‌داری بین این دو روش تمرینی وجود نداشت.
بحث و نتیجه‌گیری: یافته پژوهش حاضر مبنی بر عدم تفاوت بین گروه‌های تمرینی وابسته غیروابسته به حرکت، تأییدی بر فرضیه حرکت پاین و ایساکس(2005)، می‌باشد که اظهار داشت مسئله‌ی مهم در رشد ادراک بینایی، حرکت فعالانه نیست، بلکه توجه فرد به اشیاء متحرک است.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
The Effect of Motor independent/dependent visual perceptionpractice on depth perception and dynamic visual acuitywithin 7-8-year-old Children
نویسندگان [English]
- Laleh Hamboshi 1
- Elaheh Arab Ameri 2
چکیده [English]
Background: The present study aimed to explore the effect of motor independent and dependent visual perception practices ondynamic visual acuityand depth perceptions among children aged 7-8 years.
Materials and methods:One hundred and seven primary school students were randomly selected through purposive sampling and divided into two experimental groups (visual perception exercises dependent vs independent to movement) and a control group. Experimental subjects were trained for 6 weeks and each week constituted three 45-minute sessions suited for their own planned training sessions. Analysis of Variance analysis (ANOVA) for within and between-group andKruskal-Wallis and Wilcoxon tests were used to analyze the depth and dynamic visual acuity perception respectively.
Results:The results indicated that motor independent and dependent training had improved the components of depth perception and dynamic visual acuity in children aged 7-8 years, but there was no significant difference between these two training methods.
Conclusion:This conformed movement Pyne&Issac’shypothesis (2005), which stated that the important issue in the development and adjustment of visual perceptual components is not an individual's movement, but selective attention to moving objects.
کلیدواژه‌ها [English]
- visual perception training
- Depth perception
- dynamic visual acuity
- movement hypothesis
)